رگ E دیسکا ی ون APRES EE READS ی‎ 03 ی کی SE PLEASE DO NOT REMOVE CARDS OR SLIPS FROM THIS POCKET UNIVERSITY OF TORONTO LIBRARY PK Husayni Sadat Amir 647O Nuzhet ul-ervah H87 معارف نظارت جلیله‌سنك ف ۲۹ جادی‌الاویی سنه ۳۱۷ و فی ۲۳ ابلول سنه ۳۱۵ تار مش و ۳۹۵ وروی رخصننامه‌سیاه طبع اولهشدر ٤‏ 1 تزهة الارواح هوای ا 33 اوله دلدار نظر قبل لور حقه جشم حقاه اك ودکله کورمك او دی دشواز ای هوای باب وخاك مین نور حق را بدین پاك نکر سوان ددش دان ودن ۳ علیمیکه عل قدعش رداره جزو کل اعا است لطین ی که ا نمیشن ؛ ارادامن ار وک سیط است حانور را دردل سنك نوازش از اثر رهت اوست سنك را دردل حانور کدازش از آیت قدرت اوست کاه نسم اطفش ازست وابار باغی را صاغت کد وه سنوم؛ فهرش از .اسش تاد هنحی را داعت دهد مهندس حکمت درربع مسکون رم تغبر تدر ا وکشد هاش طبیعت رفرش وقلمون روزکار قل تقدیر تصویر اوراند کاه از سحاب سای شاخ ستانرا سر سبزی دهد 9 ازربام رسیی بر راحین‌را سراح خر وی حث شد قدراشرا در هریاب قو سىت نی واسطه آلت حکمتشرا در هرفصل صنعتیست ق‌شایبة علت ما زباد خزان صنع پا کش نکر وان ده رروی رك اب زر زهره هم اولست هنكام دی کر بر میان همه چوب ی دکر باره ناران عروس من ہم از لطلف او کفت کو همحو من نسم هار و سموم عوز حخرد را دلبیلست روشن خحو روز #۰ اسار اک ان طاق وحفت را کذر مجنبر و *. مر برعل درک عا قدیعی حزو کی حبط در راطف که | لت عمیمی کل ودکن اطزافنه یط در جانلی مخلوی طاش اند ار لطنی اله اوخشه‌ان اودر طاشی حاللی محخلوق معده‌سنده اراك يك قدرتنه نشاندر بمضا نسم لطی المادن وناردن برباغی رنکین ايار وبعضاً سموم قهری جهنم آآشی اله رکناهکارك جلد سنه داعت و مهندس حکمت ربع مسکون رف آغییری انك ند پر یله جکر نقاش طبیعت بدی رنك قاش کی زمان اوزره خابه لطع اری انك تقد ری ال اج ان مضا سان بلوطندن شلکلره نشووعا و رر وکاءماررو زکارندنر اناره حسن و آن‌احساناندر قدرسه ه‌بانده قوت واردر واسطه و ا لس هخا ارام رصنعت واردر شاه علتسز موی باد خزاندن نظر ایت صنم پا کنه آب زر اله ایلدی اوراق مطلا بفلادی کشدن کرینی مباننه ایام شتاده کینوب بوز کی | تازه ہار ابر مه را من ددی وارمی‌ملاحت اجره جب بر نظبر بکا باقلسه نسم مار اله سم موز کون کی شاهد اولور عقاه الع 1 ارب سن اودات‌سن دک طاق وحفت SE‏ وای له طاق حنبری جو بك حلقه ردر لو ای خار وکلرا ا مات در جوی وی حزو وکل را از نظرت رك در روی ای مثال عفوت عذر دبرهیی عدری وی رات رحتت‌عدی خش هری قدری ای رقم هستی کشیده بر بالا وپست وی ف سی رانده ر هشار ومست نظم ای همه توحه کو عت کزهمه شان منزهی هم زیان مستدی هم زنشان منهی قوت فکر دم بدم موی موی زد قدم بك سرموی بیش و۵ وک از تو نیافت | کھی ۰ نار رقوعی را اندیشه ود رسد کان تردندکه تشرد ید تروق را فکر تخود رفت بند اشتندکه راه رفته اد حون هر دورا حکابت رسد ند شین مدوم تارسنده اند در اا تی موافق ساد آمد رباعی در راه تو فکر م ن حا رسد TT‏ ست دید من کیستم وراه توکو فکر کا وشند بار الہی ابن همه تلقن که عقل مانافت همه خود عانی بود مرچه عنکوت فکر مابافت همه هوا ود اتبات ونی آن ی تشبه ول ست اس ای راک ( لام اویه الا ال ) وصف تومیکند تاویل نبست هیچ ذره يست که خورشید راو نتافت اما که کویدکه ذره خورشید را سافت نزمه الارواح ۵ وطتوزچ کی 29 سنك دنه هو اک دکن وکلات شرف وقدری سنك کرمکله در وجزو وکلك نظرالهبه‌کدندر بوزنده‌ی رنی ای‌مثال عفوك هر ر عذرسزك عذر ی فقولا د ی ۱ وای رات رحمتی‌هی رقدرسزه عبدیاحساناد ی | ای وارلق رھی عم علوی وسفلی» جکن وای وقلق‌قلمنی مست‌وهشاراوزربنه احرا ادن نظم میزهدسن مکاندن م مکان وم مکان‌سن سن وجود وق‌ذانکك غبر یکوریلان‌هرزمان سن‌سن دمادم و فكرك شاور استدی حدندن ول اوحی ولادی سررشته اول کنجنهان‌سن‌سن 0 نش برقومك فکراری کندولرینه ابرشدی ظن اتدیارکه | رشمشار در رقومه کندوفکرنه‌کتدی سادپارکه بربول کتمشاردر ه زمان ایکسنه ده حکای صوردیار معلوم اولدیکه ابریش‌امشار وراه موافق ربت خاطره کلدی ریاعی سنك ولنده فکرم برحله منتهی اولدی 3 نهن قالدم او رده هده E‏ ار قالدی کم اولسهم بن نهاوله بنده‌ی فکرسخیف اا خبال اندر خالا عش هرك وه ٩‏ قالدی m» 23 الهی بوجله تلقن که بزم عقلمز بولدی کافهمی وی یك انی رنه که فکر عزاورمه‌ی طوقیدی جاهسی هواب ایدی ۲ نك ننی واثبانی اه وط دکلدر و ات‌ک ارا تلمز الا الله سور شك ودر اولي و قدر هیچ 5 و قدر که افتاب | نك اوزرسه دوشمدی اما کس ا فرط نا ولدی ای و صفت سان مامه هیچ هم ان تو آن مامه هچ و من ولو وی حنانک وی ف نشانا نشان ماهره هیچ ا حقبقت ترسم ای شین وعان مامه هیچ سیه شد جال مامه شض هی‌جه کوید زبان ماهمه هیچ ای حسنی جو اوست فاش ونان اشکار وان ماهمه هیچ 1 الهی کلام كلم تست سبحانك بت اليك وندای ندعم تست لااحصی نیا علك مامفلسان بی لسان این عقده‌رادرجه‌حل ح لکنم باخود در ان دائره بکدام قدم دم زنم ای‌در سراد قات ری شرداست معروف وی رسرر لابزالی بواحدائیت موصوف ای صدای ملکو تت قل‌اللهم مالك مالك وای دای حبروتت کل شی" ها ای برقع حمالت الکبریاء ردائی وای عر صة حلالت لاسعی ارضی ولاسمای ای ی همه از ات ی بازی فص باه از بغات ده توازی ۰ مثنوی زحد لامکان واا ال همه سردر قاب ماع فاك مکبر ازمن اک کشتم بهر دست کہ جشم عقلرا حبرت فروست حبر می دواد ملب وال RE SR +‏ سوی الا سنك اوصافی زار سان حاحت وق جله وارلق سکا مخصوص نزده اوحالت وق بن ورز بوق ایکن اویله قدم حالنده ی نشان اولديغك اجون زه معرفت وق بز سنك کنه وحقیقتک |اکلهه‌میز نه قن وار زم امجون اعمان راحت وق خبالر کی کی ادرا هس له پاش لساعز ۱کا غابت وق ای حستی ظاه واطن اودر مشهودم وشنده دسلان سوزاره مایت وق #۰ نهر ارب سن كکلیمکك کلامیدرسنی تز ها یدرم توبه‌ایتدم ند عکك نداسدر سنك اوزر بکزه اع اددم بز دلسرز مفاسار وعقده‌ی رده حل ایده‌رز اخود وداتره‌ده قنقی قدم اله دم اور رز ای سرارده زر ليده فرداسله معروف وای لا رای اریکه‌سنده وحدانت اله موصوف ای ضدای ملکوی تل امم مالك وای ندای جبروی کل شی هالك ای جالنك رده‌سی الك رداق وعرصه جلالتی لایسعی ارضی ولاسیانی ای رب شریکسزسن احتیاجسزلقده و حله ه فایق‌سن کال ده لوازلقده مسوی تریادن وار جه تاترابه قاب عاعر فنا و ردی سایه تی معدور طوت کزدم ھی الد 3 حبرت کلدی رده اولدی دلده حير فوشدرر علیا وسفیی کهی ۷ ددر ر کاهیده الإ وا نزهه الارواح درن میدان دم جندانکه بشتافت ميان لا والا بك الف بافت جو کرد آن حرفرا در خود شماری الف را الف دید ابن طرفه کاری درن حالتکه حبرت میزند جوش زوحدت سوی کژت مبرد هوش چه بیند دلکه هم خودشد حجایش ازن معی بم برزد حسایش در ا وا وشن وی جن مبخش عذر نیوش ای جمانبان وان بین وای تا نندم آسمان وزمن ای بی نشان بریشان نواز وای بکانه ناه ار ای انکه از در لطفت هیچ کس یرون نبود وهبچ کس از وحروم اند موی ای از تو جهان وجان پر آشوب فکر همه‌در روئو مغلوب کوفکرجه و ومجه كفم اسرار ازل جویست مفهوم کو عل و چه عام چه معلوم ۳ الہی اجه درتحت عبارت کنجد همه اسم بود وهی‌جه درمبزان طسعت سنجد همه رسم لود ای در سق عزت وتازی مبرا زرسم واسم وای درحرمم کرای معرا ازجوهس وجسم مسوی ای دل ازنو درمضق عم وعان واله وسرکشته بین‌الاصبعین ات با کرت از اکت اش بومیدانده کوکل خیلی بورلدی اراده لاو الا النی ولای شوت د اول حر‌فه شمادی ری بيك کوردی کور وطرفه کاری و حالتده وت عقلی حبرت E‏ ع E‏ ون دلکه کندودر ححای ومعی‌دن قارشدردی حسای ۳ ای عطاتار ادوب خطایی سترایدشجی وجرعی عفووعذری قول ابدمحجی ای جهانی کوزهد نی وهای ورش ای ری وکوک احجاد ابد جى ای بربشاناری تلطیف اید حی غی وای صاحب فردایبت مشرکلری قهر ابدمحی سنك در لطفندن کسه‌خارج دکلدر وکسه حروم قالز مثئوی سن اول ذات مقدس‌سن که ای خوب فکرار هب سنك ولنده مغلوب فکر اد فهم نرده هدر قال تاکز یت رال ازل اسراری چون اولادی مفهوم عم له نبرده عام قنده معلوم ر الہی اوشیکه عبارت نحتنه صیفر له اسم ایدی وم‌شیکه ميزان طبیعتده طارتلور جله رسم ایدی ای احتاجسزلق رده عزننده اسم ورسمدن مبرا وای حر ےکریاسدہ جوهی و جسمدن‌معر"! اولان‌رب مه ) کوکل عین‌الیقین عرالیقینده شاشرمش غرق حبرت اولش انده منزه کف وکدن ذات پاکك ۸ کون کر اس 1 ااك E‏ مبیرد اجىت ان اعرف صا ۱ ورنه کو اهلیت ان صف ها فا 09 کرز ترمو دی ۱ زهید بادش کا ودی صا ۱ ار 0 ای ۱ کرحه ار متازت .رای هه آشت | اما ی‌نازیت ورای عقل ورای همه است بلع از ی‌نبازیت‌سك صمت ابکار مت ,روز سازیت باشیر دان بارغار سك ی‌دل از نظر. لطلفت نا حاره کشته | ازار ارات آعارد عده موی 1 بشه را قهرت ارد از م رود تاخورد مغز ازثر عرود ی‌ اریت حون سر افرازد 1 از اوب لقمه ق‌سازد e, اس درنعت سیدالرسلین وخاعالنیین صی‌انله آعالی عليه وسل لعد ازهد خالق ودود درود تامعدود ونای امحدود ر ان موب عاقت مود باد آن سیمرغ قاف قدس وان شمباز فضای انس ان صاحب صدر مسند شین ار سا و آدم بین‌الاء وا لطین و آن نازنین چهار بالش وماارساناك الا رحة للعالان آن طوطی* سخنبرای ومانطق عن‌الهوی و آن بابل ستانسرای سبحان‌الذی اسری آن شهاز بلند برواز انا سد ولد آدم وان عندلب روشن وعلمك مالم تكن تمل اواز نزهه الارواح تا هدر افزاد٩‏ استسفاهر اف ی جلب ابتدی اجبت ان اعرف بوغیسه له مناسب بکا ووصف سورمامش اولیدی فاد به حرالله د کر اندزدم. ان را ارب كر جك عنابتك عموم اجوندر اما سكا حتاج اولامق جلهنك عقلى ورای سک احتباحسر لقدن کلب صفت تایکار کلب سکا موافقتندن شب مدان الله بارغار قلی اولیان طاش لطفك نظرنده جاره ولدی طاش کی 9 لب سنك فهر ندن عاره اولدی وراسندەدر با نوی جقارر فهك الپی قبودن سوری سنك سری دولتی مك امجون عرودك نیازلفین اکر کوسترر ایسه حکمت ورور جسم سدن عغداستی دودلد ۳ حضرت سدالرسلن وخاع‌النیین افندهن صلی‌اللة عليه وسلمك نموت شرفه‌لری خالق ودودك دید نصکره حساسمر دعا ود و نمر اا اوعون عطاقت وه اور اولسون اوقاف قدسك عنقاسی واوفضای انسك شهبازی اوصاحبصدر مسند نشین‌که سوردی ن ی ایکن ادم ء م صو الله تراب اراسنده آبدی واو ازن نکه سنی ارسال ایلمدم الا عالارء رحمت اجونکوندردم جار بالشنه‌مستنددر اول‌طوط ی کوب هوادن‌سویلمز واول‌سحانا لذیاسری بستانسراسك بلیی واو بلند روار اولان شاهین که ن ادم عمك اولادارنك سدع سوردی واوعندلیب‌روشن آوازکه وعلمك مظهری‌اولدی تزهه الارواح ۹ وطمه قطمه سپ افر بنش عل پومنیع‌جود ومعدن الطاف| | عالك خلقاولعسنه سب پرسخاو تكکوزی لطفك‌کانی کف دوفها ٩]‏ قس مهس تهی عاق ال قصی قنسی شر ی اغد منافه نامه نوا هی و قدرش بلندرفته قدم پږ #حعو ناش ستوده‌وداوصاف قدری کی بو جه دی قدعی پراسم یکی دی عدو شای ارد بانش فلك شب معرامبید.دهبانش‌ماك روزمصاف| | شب‌معراج‌وروزمع رکهدهږ ملك معین فلك تردبای ۰ ۱ a ۰ ر ەر آن دم خاص | فاص است عند ری او دم خاص|-اص که رم عندنده ایدم سوردی و ان ید صاحب اخلاص ولانام قلی اوم د صاحب ا خلا صکه نم قلم او وعن دیدی آنکه لسمرل سوکندیست برحان وسر اوو انکه | | اوذات عالقدرکه لعمرله انكحاننه‌وسرنه قسمدر E‏ سپندیست کرد رخان و راو اوذات که عفالالٌ وزرلك می توء در رخاننه ا ال اخاعتی جس هوق و اوذات که کچه‌به قسم ایدرم ظلت زمانشده زلف ءشکیارندن کنتایه واتکه والهار اذا تخل قسمیستازرنك ر خسارش | | وکوندزهقممایدرم‌نور ادش انر خمارندن‌عباره‌در قطعه قءطه سول معزب ومغرتامام انش ومللت شرقه وغ ته رسول ومقتدای انش وماك که بربساط شرف شپسوار کونین است کم شرف ساحه‌سنده شهسوار کونیندر رھ بلند کا که درصف دعوی تقو عالی کاندرد که صف دعواده همه نشانه اوقاب قاب قوسین است نشانکه مدف قلب قاب قوسان‌در تبر ۳ فتح نامه رفعتش کارخانة کر برا کسری افکنده | | فتح نامه رفعتی نوشبروانك خانه‌سنی‌خراب ابتدی ودبدبة رسالتش قضرقصررا درم شک دده رسای قصر لاقصرلی زر وزیر ابلدی کاه رای معحزءه دشمن بدرای در کامل را نصا دو دخواهه معحزه اون درت کحه‌لك سك اكه دونم کرده کاه نات ذز قری بر برمقبله ایک ارہ وبعضاً دی نت دشمن اف انام کفته کته قرس درده دشمن ۳ الله مقتول اولوردی ره‌فرسای او کار خانه ەفاكىرا 59 ند اسب فان عرصه‌کاه نه افلا ک زرا دست ابر آسای اوبار نامه اتم طانی طی بلوط کی دست شرب نام عامی ی وا اي کرده دراپیش کفش همیچون کف پیش دربا | | دریا کف مبارکنه نسبت رکف ایدیکه درا خوار موده آفتاب در یش نظرش مجو نظر کنارنده افتاب نظری اننده | فتايك مقابلنده دریش | فتاب خجل مانده نظر کی خوار وحقر ایدی طم طم صدر عام ] فتاب شرع دين فخر عا آفتاب شر ع دين ك اده در دوشن عقل کل بك سوار اندر صفش روحالامین در ازل منشور او فخر الشر تا ابد طفراش خت اللرسلان من چه کوم وط ا خار کفت وصف اکن رحمه للعالان ار آنکه دریش چشمش زرعین خود را بيك جوسنك ند بده و اک در ش دستش مال کا 1 ادر نرامده قطعه ئ ر خط اوحو نهاد سر ازان ارزو زرد وعار ماند حو ان دو لنش دستکری کرد سبه‌روی کشت ونکو نسار ماند ر اما 2 ع کوه یک در EEE‏ طلوعش ظلمت کفررا صبح صادق موده اود اما طرفه صح ی که درشام دمد ان خلاصۀ عنصر لوی این غال که لوای دولتش مشه غالب ود اکرچه اول پدرش ابوطالب آمد آخر بدرش هر‌طالب آمد قطمه مان بجدمت, شرخش ان ودل رید دولنش مکر ازدوزخت محات لود حو ای هشت وشفیع حشر اوست اکر بصدق نیانی چه کوه‌جات بود 5 نزهة الارواح فدر اورا عرش‌اعظم حون زمان 1 عرش اعظم قدرینه نسبت زمین ر اده کی دار عقل کل برسواری عسکری روح ‌الامان از ازل منشوریدر فخرالشر تابد طغراسی ختمالرسلین بن له مکن وصف اندم اله دیدی نمت پا كن رحمة للعامين ۴ اول ی محتر مکه نظرنده زر حالص ك و اره قدر تلل كور عش ودست شرینی مال‌صامته محل اولامش ۱ قطعه قم خطنه باش قوعادیندن ‏ او ارزو اله زرد وزار قالدی اکا اول دولت ال و رمدیکندن سه رو اولدی یکو نسار قالدی ابر وجودرسالتناه عام علمده برجبل ثابت ابدی او له برج لکه غاره ۵ دی‌ده طلوعی طلمت کفری صبح صادق امش ایدی اما برجب‌صبح که اخشام ظاه اولدی اولوی ابن غالبك عنصربنك خلاصه‌سیکه لوای دولی هر آن وزمان غالت اندی فی‌المحقبقه بدری کی انی حافظه اوّل او طالب کلدی صکرء قموسته هرطالب کلدی قطعه ملی خدمت شرعینه ان اله بغله اودولت اردن خلاصه E‏ اولور جنتك کتخداسی شرك شفیعیدر او صدق ايله مز ایسهل بانرده برك اولور نزهه الارواح ر صد هزار حفه نات ثار ارواح مطهر ارواج واولاد مکرم و احاب تنم واساع حرم اویادکه هربك سیاره ,رج سروری وستاره اوج مهتری اند رضوان الله آعالی علمم | معان در مناقب امبرالوّمنین اوبکر صدیق رضی‌اللهعنه عیاخصوص والوص ران ناب خصوص باي انى ائنین اذها ‌الغار ان سرحلقة حميع مهاجر وانصار ان خزن اسرار نبوی وان مهبط انوار مصطفوی آن قافله سالار قد افلح الوّمنون و آن سمم‌اطیش وان حندنا لهمالغالبون ان کلم صفت در کلم جرد وان خلیل سرت درخلوت رید مثئوی کر راز امبای آن وم که اما آن مدم خاص ای اننن آن خواجه حارسوی کونان درسند حکم امیر اعدل در اخر عهد امام اول سالوك معارج کرامت ۳ سردفتر مله اهل توحید اورا قدم ازدم شن ود تاش دوس دی وه درجم مقر بان صادق صقا ٩‏ سر او تیف غا تهر وز سك نات هدانامی ازواج مطهری واولاد مکرعی واحاب محتشمی وانباع حتری ارواحارشه نثار اولسونک هی ری سروراك پرجنك سباره‌سی ومهترلك اوجنك ستاره‌لر در جاه‌سندن جناب حق راضی اولسون امن امیرالومنین ادوبکر صدیق رضی‌الله تعالی‌عنه مناقی E‏ على الخصوص کال خلوص الله ناثب خصوص اوزرینه او لسو نکه ایکی ی ایک لیجی‌مفارهده او جیع مهاجر وانصاركه کزبده ورئی وی ذيشانك اسرارنك مخز واول انوار مصطفوءه نك حل شل او فلاحه دا خل اولان مۇمنارك سر حلقه‌وس رکرده‌سی وم ع مر اله عالت اوی دو دوبان قوماندان اکرم وجندك رهبری اوکلم صفت کلم ګر دده وخلبل سبرت خلوت فر د ده ۰ موی اول حرم سر E‏ اول حرم که اماف اول دم خاص ثانی النین اول خواجه حارسوی کون TE LE‏ وفت آخرنده امام اول صدیق طریق استقامت عارج معارج کرامث صاحب قدم مقام جرد سر دفتر مله اهل وحد قدمیی ایدی دم شندن اوکه کدر ادی جش دسدن جیع مقرب اجره صادق حقا که وق ادی آ ی سابق ۱۲ تزمة الارواح دبر درمنافب امیرالو منین مر ان خطاب رضی‌الله تعالی عنه وبر آن ستایش عرب‌وتجم و آسایش بطحا وحرم مقصوره دن و دیانت اك ای“ واعده حهاسای و آن مخت خلافترا سلمان ای موی جو ر حت خلافت رفت فاروق زصدیق ارجه عام زیب وفرافت خود از عدل عبر عمری دکر تردن کز رای ال حهاارا داشت از سداد حال چنان بنیاد ظل ازسخ برکنند که کرله ازمنش دامن ,رسرافکند زهی روشن دل وصاحب سکنه که عودش ماو ند از مدسه در مناف امىرالمۇ من ان ان عفان ار رضی اللہ تعالی عنه خاش عسرت وان E‏ ان نصرت 0 قدوه اخاب عا 0 و آن قله“ ارباب رت قطمه رهی رز رف کوکی که بودش می بادو اختر قران مه قعل او هم چو قولش صواب همه جود اوجون حبانی کران خليفة انى حضرت مرالفاروق افندعزك مناقب شر فاری رضی‌الله عنه واو عدوح عرب و جم وسبب راحت بطحا وحرم اول دن ودانت مقصوره‌سنك معماری اوجهان محافظه اد جلك قاعده‌سنك واضیی واه خلافته سامان ثألی مشنوی خلافت حختنه حقد قده فاروق ابرشدی صت وا "اوق ویروب فر عاله صدیق | کر مر عدلیله بولدی حسن دیکر او سرعسکرده اولان رای تال طلمدن روی ارضی اسدی خالی اساس طلمی رص سه قازدی 1 قورت فونله دم اوله‌ازدی کوزل قلب وومر اولشاهه خداوند که کورندی مدبته‌دن ماو ند ۳ امیرالمنین حضرت عبان ذى النورین افد مرا مناقی رضی ال عنه دی اول امام معصوم وترم م‌حوم اول عسکر عسرتك ضاطه‌نی واو فتح و نصر نك واسطه‌سی واو اجان علمك اماعی واریات حلمك قلەسى قطعه زهی سہں شرقده نہ کوزل برکوکب که دابا ایک اخترله اوله اکا قران جیع فعلی دنی قولی کی صدق وصواب میم جودی حیاسی مثالی ہی پانان 3 بت سس در کار دن ود رایش سك ارف کی عفن فان جهان صفا صوث باك رو امام زمین وامان زمان ععیی نف کت روی جهان مر در مناقب امىرالمۇمنىن على ان اف طالب رضی‌الله عله وکرم اله وحهه وران سرور مطلی أن عم تی آن اصل شيحره ولایت و آن فرع مایت رد ی او مدنه عل زا ONE EE‏ با او حصر دن را هیچ در کی اقاعت ان E‏ 95 هرحا درھمه حان از دشمن روی هك وان شر ی که درهیېچ حام‌یچ بشت روباورد ان برد یکه سك نعره فاں لشکررا دو باره هه کت وان ری که سك‌جله قلعه را درب افکد سخنش بك رو ه ود ازان ردل دوستان می‌نشست مغش دو روه وداز ان درمبان دشمتان می‌رفت وتاه رن رش خصمرا هبرده خون درحنحره ود از اسب اوش از اجل حان دشمن از عی‌ی در عله اوست قلب لشکر اسلام اژان مهر دن ی‌مهر او آهمدسره برفراز قصرعالی منظرش من‌تکوم اسار کنکره جون ک ارك نقطهُ موهوم بود در حط کو دا نزهه الارواح امور دده وغدی خشف راباك ۱کا ا اری | نك طبعنه کلزدی کران وزی وری الله ولشدی کاسّات صفا امام روی زمن ادی اوامان زمان چونکه الله بواسی ایدی اوقزارمق 6۱ که الك فوتی اله اولدی سبه روی جهان 0 حضرت ع وجهه ورضی‌الله عنه اقندمزاه مناقب شر فاری دی اول سرور مطلی ان عم ی اول شحره ولاتك اصلی واول 2 نهاتك فرعی او که او اولسه مدیته علمه قو لازم ایدی اوکه آ نك اله دین حصرینه هچ وه اززم بوق برص دکه عزاده هیچ بر ده کرو دوعدی واو رارسلانکه هیچ ر ملده برشی"دن وزدو درمدی رقپرمانک ترنعره ابله قلب لشکری ایک باره‌ابلدی بررصفد رکه ر هله الله رقلعه‌ی ایک ه ولدی سوزی روزلی ایدی‌اه دز فوسی تاه ایک ودلا دیا ند شارك جک رکاهنه کدرا دی وطعه الله ارسلانی که خوف خنحری وجك فش از دای اور بت در اقلر دن اول خوف اله ج زر حا ی لشکر اسلام صفنده قلب اژدر مهر دن ازدی انك عنواتی خت عالی منظر اوزره E‏ اشاعی قو دی اف شاتی قطه موهومه‌دنده دون ادی عل لوق ار عرفای مناجات الپی ملکا بادشاها زبان مارا ازه‌حه زبان ماست خاموش کردان وازدل ما هی حه سیب و فرامو شکن مارا شوقق E N‏ قلب مارا ازتلقان عنایت کفتاری خش نوری ده‌که ظلمت آب وکل رابه باد بردهيم حضوری حش که ازفضولی“ حان‌ودل بازرهیم ای که عفاود سمل رسان. نی EAU ES‏ شوق ای کار همه زئو فرام چون مهم حل ام زان نیش که رر د آب روء ازروی کرمده آرزو ۴ . را خلونی‌ده که ]نجامن وما نکنجد سلوتی مخ شکه دوعام راك جو اسنحد شناسای خش ف بندار معرفت اسان ده ی خیال وت ای ار یام ا قرب اساط کتاست فراع مثنوی خرد سررشته ؟ کرد از حبر هیده اورا یی غبر فصول فان نفس اش تودانای که حروحم ازن لش درا درم خود شادی"ده نخویش ارد آزدی"ده درو ترای عنای رون دار به ا نمی کو که حون‌دار تزهة الاارواح مناجات ای رع ای ملك ای بادشاه بادشاهان بزم لسانعزی هرنه که بزه زاندر آندن سکوت ادغ آل وکوکلزدن ھی کہ سبب ذلمزدر آی اولویدر جسممده وفق وهدایت الله مشغولبت ویر قلمزه عنابت تلقنندن برکلام احسان ابت رلور ویر صو وتراب طلمتی روز کاره وره( برحضور ور فضوللقدن حان‌ودل خلاص ایده( و اسان ان بر هن که ۱( ن امله ارشدر مسنوی ا سن سان احق حاله اع وررسن درد قوللره دواهم وزم صوی دوکلزدن مقدم او له عفوا دل حروحه مهم ار برخلوت و رکه اواراده ن وز صیغماسون رسلوت و رکه ایک ع بر اربه‌ه موازن اولسون رعرفان احسان ابت معرفت طن اولعدینی حالده بر آشنالق و رجت حل او ا بکا رتشاط کوسترر ااا ساط 7 اساط احسان اله متنوی عقل سررشته‌سن الدی حير اک ور بر یغان ف نع ادر ازعو نانی هس دا داش سن عا شن ی جرح اسدی اوش دلمه‌سن نمکدن ور سروری قوب کندوغحك ولسون حضوری امجم طشره مه محتاج قووعه بوبه ای سن ویر دعم که شوله ابله تزهة الارواح ۷۶ آمر الهی وقتی‌دهکه اندوه کذشته نخورم راحتی مش که رم نا آمده برع بغرور وقت حال مرا مهحور مکن ویکمان نزدیکی ما دور میشکن کرهیکه نفس ندد بکشای راحتی که روح خندد سفزای a موی ای خالق خلق وعام عیب ما دعی وعام عیب ای از نظر و کار ماراست اراسته تو | نحه ماراست عذر همه لطف تو بذبرد کس رانکنی و از بدی رد رم آ رکه جله ی‌مدارم سر ماه امید وم دام ابر ن شهار نی وائبات قدم جرد ارزای دار 2 2 مارا اعتقاد درست سوندکن وده 5 مارا شقان خالس دل کردان غفاتی که رفت برما مکر تقصیر یکه آید از مادر بر هس مارا بافس برادری‌ده قدم مارا بانظر برابری خش مثنوی دی لقدم اک ن ازن درد فردا ودی ای لوان خورد باش اندر دم حم سعادذت بکن بنیاد رسم ویخ عادت الهی‌ی‌خار آشبه و آعدیل دم توحبدی روزی کن ر بارب روقت وا کمشك غصه‌ستی عیه! 8 برراحت وی رکه کلمشك زحتی کورمهلم وقت وحاله مفرورا ی مهحور اعه وقربت ظنبله ی بعدیته دوشرمه بردوک که تفس بغلادی فتح اب و روح انکله کولر زاده اله مو ۹ ای عام غیب خاقتی خلق ابایحی ر رهز عیمزی سویلیجی سن قیل نظرنده بزم ایشمزی نام زیرا که سن اد زه وارلق انعام لطفك ادر اعذارن الىت مقول رد امیوب عقوك بزه آ مجق مسژل رم الله بز که اپبشمز سهو وخطا سرمابه‌من الده وارایسه خوف ورحا ار دار ب آشیه و آعد یل مار ی | ولمقسز دم تو حیدمیسر قیل نی‌وابات عددی اولقسز قدم جرد احسان الله رم قیرقلغمزی صاغل اعتقادله عام ایت زم | لوده‌لکمزی خالص شنه مبدل انله برغفات که بزدن صادر اولدی انکله عقاب اه زاری قصور واقعه‌ار عز اه قبول ایت هس الله فسمزه اخوت ور رم قدعزه نظرعس اله مساوات احسان ات کا ردم فراعت ویر و درددن اشتمم ی فرادی فرد ون درو عه | کوب خم سعادت قوپار ناد رسمی قالسون عادت الہی باین و آ نم مکذار اکرم دردل داغ تست وا کرچه من باغم از کرم باغ تست ال فان کش ا اد ا وارتکاب مناهش امتتاهی ست امد واشست کرنجه طاعت سنت #0۲ استطاعت ست لکست وزبان لال تقصبر از عاجزی آمد له از ملال متنوی سامان شود عن کت صادفشت اند لشه را بای ای کار مك خسن زدربای‌رت حه فصان شود امید مسا قاعده حکم است اکرحه دی ن ونیک است سی هس اماره اواره کشت میرس ومک وکاجه رما کذشت راس هوا کر جه نا بده ام دم را تونی قله بازنده ام 0 ۰ 3 فصل اول در مبداء سلول الهی ان حه E‏ سر مايه آن در س رکردم ان حه ناس تکه. کاز برخود برتر کردم ان چه طوفانیست که درتنور مابر جوشید واین‌جه رده است که عقل مارا سوشید وان‌جه خارستکه در دامن ما اوخت ان ه بادست که کریارهاسیا تخت ربای ای عم همه سوی ما عنان نافته ما نا که مرا زونترك بافته ان روز مرا › د وجثشم و سرخ عود بر خودکه کلم سوب بافته الهی نیا کا و وکا براه | کردرو عده داغك وار وا کر ,نازغون ایسهم سنك باغک ك کرمندعم بارب معلومد رکه عاصی نف کناء الله ماو در وارتکاب مناهی زیاده‌در | کر طاعتی وق ایسه‌ده عن عت صادقدر اک قدرت توق السه‌ده فکرك ااغی طوبالدر وزبای لال فصور حزدن ناشدر فتوردن دکلدر اسه تامتاهدر امد و وله برشتی کرسعادت ولور م رجتکه له نقصان اولور کا اولدی کم اساس امد بى وق ٹوام کناهم من د طولاشدی و آواره تفس پاد دمه صورمه ای که ا هوا ای الشده اثلر شتات کوکل قبله‌سیسن دار فتح باب برد فصل اول نلوکك داء وسانعی ۱۳۱ ارت وه وداد ما ۱۱۳ وه عنادرکه ایشی اوزرعزة صعب اسدل بونه طوفاندرکه بزم سودام‌دن غلیان ابتدی ونه خماردر زم عقلمزی اوردی لو ره و اک طاق لدی بوه روز کارد رکه ردن ۇز فوباردی ربای ای م بزم اوستیمزه قولش‌سن بکزرکه بزی بکحه ضیف ولش‌سن ختسرلغمی اکلادم اول کوندن کم عنفله بزه نظر ادر اولش‌سن ۳ نا کنان ملك وملکوت از کال غبرت درین حبرت که لآ ماللتراب ورب الارباب ) > توان کرد ودرا احندن هزار حدم وحثم چثم بر از نود سکرکه آیاز را بت اوچه برك وساز لود E بردر بره رن‎ 31 37 نشند توای خواجه سبلت مکن‎ حرا افتد اندر جهان بانك دشور‎ کشت مجان موز‎ ۱نایط‎ رن رها کرمن بر آشفته ام‎ ملامت مکن له زخود رفته ام‎ 4 دار حم در ی ا کاس معرفت اشت مهال ETI EZ‏ ان حت است موجه ار باز امانت و سر با این همه ( امحمل‌فها من هسدفما ) خوشتر فرد در محر تو خوش مکئم این بارکران ای دوست مرا طاقت سر بازی ست ۳ عقل معروف ازن ولات معزول ماضی ومستقل درن حالت محهول بر ساحل دریا می بدید. آمد عل وعام دران غرق در بایان سموعی وزد معلوم دران حرق نظم تو آن صبدی که عم دانة تست همه معلوم وعل افسانه تست نزمه الارواح سس ب س عم ملك وملکوت سکنه‌سی کال غبرتلرندن توکاحبر ند ها بد با رکه طبر قدن نه حاصل حق ترسه‌ااتدی نه عق مکن ممودل بو قدر بيك خدم وحشمی وار ایکن کوزی ابازده ابدی نظر ایت که ابازلدا کا نسبتاو لنه حق ه‌قدرت‌وسامانی‌وار اندی موی قوحه قاری اوه وارسه سلطان اک رشك ابلوب تل فرمه ای حان حون دول شورشن خلقه بر آن سلیان اولدی ایسه موره مهمان بو بولده بن شاشوب بولسبز کدرسم ملامت امه کندم غیب ابدرسم دار عبر ت نی بر جاموره‌صا چش س نکه بومعر فتدرمحنت فداتیقلوه رک امش سنکه بو حبتدر بوظلو م جهو لك اشنده امانت بوک بونرله برابرقیلارمسن‌اوکسه‌ی Î ۳‏ فاد ادر طعنی زاده خوش فرد رکله سنك خوش چکرم بار کرانی ای دوست نم باش نثار امک قدرتم بوق ار عقل معروف و ولاسدن معزول ان و کاه حك و حالده محهول درادن ساحله بر رطوبت کلدی ع وعام عرق اولدی و حولده 9 کک اسدی معلوم دی انده باندی ظا سم ۳ سن اول او ن 6 ع داه اولدی ۱۸ وی مسآ کت 5 حای کنج در و رانه ست جاب قصه مشکل حد ئی که عقل از زبرک دوانه تست همه محلس حضور شمع خواهد 7 لکن مهم بروانه تست که اند ترا رت تن مکريك تارازان درشان نسث ترش روی مکن بادشمن ودوست که این شود ازمیان خن تست a SEA SENE طافت ان‎ E ددن خود عیب ودالسان خود هنر‎ درمسان هدو آننه هست دراو ی نکر‎ 8 با سرشتت چها که‎ ك انکنن.که از -خوی[- کا هست‎ کوهری درمیان این سنکست‎ وی در لعب ان جاهست‎ هس ان کوه کس واش منت‎ زیران ار زصء وماهست‎ # ۰ سّ ی ربیت نظر مس را وجودی له ی مدد نفس ازان نظر خبری نه شعر فلو لاک وما عرفا الهوی فلو لا الہوی ما عرقناک لار پیر هیی میکو بد ر خة ال تعالی عله آلهی قق ده که حون بر 3 لارواح سن ای مفلس حقر سن آ نکجون کر موفی و رانه اولدی جاب قصه‌در مشکل خب در که عقلك زبرک دواله اولدی تون مجلس حضور شمیی استر ولکن مهم پروانه اولدی نه شی طولاشدیرن زلینی دعزسن که باعت انتظامه شان اولدی بوزك ۱ کفتمه دوشمن الله دوسته که و شو رلیغه حسمك خانه اولدی بر رده در گیل و رکه وار حسارت انکاره کندونی کورمك عیب وکندوی سلمك هنر هی ایکنسی اراسنده ار مات وار اک باق نظم خاقتك هلر الله هراهدر سعد اوکه اوزندن | کاهدر بو طاش اده بر جوهی واردد توسف روحه و ن بر حاهدر و جل ما وراسی در خورشد و بلوط التی زهره وماهدر ۳ نظرك ترسه‌سی اولقسز نفك وجودی وق هسك مددی اولمقسز اونظردن بر خبر وق ف سیزی رز یلمسه ایدا یت اوئز ابدی محبت اولسه ایدی سیزی بز سلمز ابدك A, رد شبخا لاسالام عبداله انصاری ور ورار ارب راه احسان اک ية وقت سندن کار دو عا ر آید شلل میکو د رحةالله تمالی عله طوی لمن کان له فی مره نفس رباعی ریدم نه مسا شراب وشاهد هوس است ی چشم دم منتظر ,یش و پس است مسم نه زهشاری و مسلم خبر مقصود من ازه دوجمان بك هس‌است ار فس مطمئنه مطیه ايست ( تحمل القالكم الى بلد م تکونوا بالغيه الا بشق الانفس ) نفس بادیست اتش طبع و اتش يست اب فراج هم کار ساز هم خرمن سوز هم عقل کداز هم حان افروز بت 9 نسم صبح را آمد شدیست از تو يغام اورد از من برد اراصا #‌ِ برد در فصل نو هار با وان شکفتن ازهار وروان شدت امار هیچ هس خوشتر وهیچ ال“ لاو ز ا اه صغان سحرکاه ليست از چندرن هزار مرغ که در یش وسس‌اند کم آن نظر ید که صاحت این هس اند اانه من‌الاو لین وفلیل من‌الاخررن) موی جزع شاهین را نه سودای کلست زاغ وکرکس را نه بانك کل است جغد را کنج خراب امد نصب رم شه را در خور امد عند لیب زهه الارواح ۱۹ ظهور ادر ايسه دیا و آخرت مادم حاصل‌اوله شبلی رحه الله تعالی عليه بور ورار مر ده گر ده ار هسه مالك اولناره ربای رندم بکا بوقدر می و حبوب هوس کوگم کوزینه بوق نظر ,یش وپس مسم ەدر اهلق و مستلك سلمم مقصو د ۹۹ عالده 2 3 هس زر هس مطمته بر کیدرکه وکلریکزی وکلنور اول برلهکه | کا واصل‌اولزسکز الا شق نفسکزله اطعن بر روز کاردر آتش طسعتل وبر آتشدر صوعن اجلی هم ايشه رار هم خرمن هر هم عقل اریددر هم حانی درخشان ابدر ات هی سحر باد صادن اخد واعطام وار E‏ سندل خير آلور 2 e‏ در تازه بهار انناسنده جارك اجامسی وصولرلد حریانی زمانی‌هسچ زیاد هکو زل و هیچ ی غوب ومقبو لتر سحر وقتنك‌عار فارسنك آه وائن‌ارندن غبری‌دکلدر وقدر سك قوشدن که‌اباروده وکروده‌اردر اونظر حکمنده‌اردرکه و شه‌ما لکلردر ‏ ثلالهمن‌الاو لین وفابل من‌الاخرن 4 انلرك شاننده‌در موی شاهنك فریادنی صنمه که قارغه قوزغون صولی او عز بامله سقوشه و رانه‌ار اولش اصب بادشه زمنه لايق عندلب امد شد واه رعاشق دلبل ررضاء معشو فسنت APE‏ ها شنت لظر زان مک وفست ف اناف هواها فل ان اعرف الهوی فصادف قلی خالاً تتمکتا 4 ۰ نثر هم وحبونه نظر را بانفس اشارتبست 5 تنداری که سن را شارست لإ ھا لہؤلاء القوم لاکادون شقہون ) حدما امد شدیست مو ج درا را مدام حقیقت ۱ این حال بکفتم مام نصیب کف از موج وربا حست‌اسر ای مقامات و احوال ANE‏ شاک شوی کفتند بابدکه کداخته شوی ات هم اوطالب وهم اومطلوب در آمدن حب ودررفان حوب سخن شخ فر دالد ن‌عطارست بات 2 محود می‌بازد اوخود عشق بازی خال آب وکل درره اه 2 تج که ازل باید سوندد وحققت باحاز توخندد راه که تووی ارف SA‏ وین ۱ کته ان‌طانفه کفته‌اند وه تخت کر از رشان ده امس و کی کک خودرا زنده شمرده است ( زنده شود هی‌که مش دوست مرد ) ( مده دلت امد سنج دوست نکرد) نزهه الارواح — ار واسطه مك عاشقه کلوب وکتسی معشو قك رضاسنه علامت‌در زرا ه محلده رفس واردر نظر الك اوزرته مسو قدر 4 ول هوای ملمدن اول هواسی کلدی کا قللمی خال ولوب ابیدی ۳۹۹ مسکن مر عبتا د تاره حبت ا در نظره هس اله‌اشارت‌واردر طن ایلمبه‌س نکه صسه شارت واردر ولدی شو جاعته باقلشمیورارکه سوز ۲ کلهسو نار دریاده جزر ومد هر ان واردر و حالك حققتی نماما وکاملا سویل‌دم كفك دریادن نصبی هدر سرکردانلق مقامات واحوال انك کے در اک باور انا سل ۳ دیدیار لازمدرکه اره‌سن اول زمان هم طالب و اولور وهمده مطلوب حتك گس وحبويك کتمه‌سنده شبخعطار قدس‌الله‌سره‌سورر اوکندی کندنه عشق اوش اوسار خیال آب وکل بولده بپانه نار اولدهکه ازل اده منتهی اولور و سنك محازکه خنده ادر بربول که‌سن قوشیورسن کی او سه اودر و رل فکه‌سویارسن دنه مش اولسه اعلادر وحجاعت ددیار دری برکسه‌د رکه کندوستان افاهتدن مت اول کسهد رکه و دبری E‏ کورور زنده اولور هکم دوت او کد او لور ايسه قلى اولمشدر هکم كکه دوستی اولز ایسه # فصل دوم ورمخ فت من مه ماو 1 حرم ان سخن‌را دوحالت روی می‌دهد یک سوخان بی تکلف دوم ساختی تصرف همان دوحالت در روانه وموم موحودست ازان همدم ا می توان ود حکایت حال پروانه | کرجه باشمع معلوم‌است اما صفت بکانه‌ی درموم است صفت موم حست هو درا تن شا تردن قوت روا هت ودرا نش نش فد کردن درحشقت | کرحه هدو سو خته اند اما روا عت وموم وب وی مدا شده درمقام معلوم وه زانشن انش ازفوم اموم نکشت همدم لور اب دح اونکشت مشم‌ور حقیق ترا جوموم کردند یس ام ترا ظلوم کردند اجا ول خود نشاندت واا بلقب جهول ماندت فرد یب سال این یامن داك بتکر (صحرا دزد ودرخانه رادر ات دربار توجون صاع ملك بافته ا ان کفت مکوی باو درا اند ەر بروانه‌را کفتند خودرا د ای عن که زانست (ولاتلقوا بایدیکم الىالہلكة ) فرمانست تزهه‌الارواح تفر فا یک نجی فصل ساوکك ای باننده‌در که بوسر محرمنه‌اییحال دوز کوسترر اوایک حالدن ری تکلیفسز انمق ودیکری تصرفسز باعق بوایی حالت ,روانه ايله مومده موجوددر اوسسدن آآشه اش وهمدم اولفغه قادرلردر پروانه نك حکابه حالی ق‌الققه معلوم اما مظهر فردانیت اولق مومده موم صفتی ەدر کندویی آتش امجنده اقا امك بروانه نك صفتی ایسه کندویی آ تا وکنده‌فداا مك حقیقنده صادقسن ایکسی دی باعشاردر اما پرواه عاشق موم معشو قدر وی ظاهس اولش مقام معلومده لو رده روانه تورده مومده ۹9 موم اولدقحه همدم نور اولدی شعله" رون مشهور ستی کرحکده جوموم ابلدبلر صکره نامیی طلوم ایلدیار اوراده حای فوله قودی وراده اسمی حهول اوقدی فرد یامن اولش خوش حالة مظهر حراده سارق اوده برادر ت وده ولا بان سنك ماققت صاعی حون قىل وفاله وقدر اولدی عال | نك اجون ٠ ەر 2 واه به دیدیار کندوی | آنه اور مه زیاندر والىكز اله که الما امکز حقدن فرماندر ۷۲ نزهة الارواح کفت ( باهااللاس لاننافقوا ) ( لن الال حتی فقوا » قر آن‌است نم کال عاشقی بروانه دارد غبر از سوخان یو ندارد هنوز شمعرا درمیان مع نیاورده بودند که مبان بروانه وموم واسطه روشنای آاشنای دد E‏ نود از آن وقتک ان ور ا ار ر يك حندی بی ز حت اغبار درحضرت ار دران دار ۳۷ میرد ند a ہہ وھ‎ ر‎ E SES سرفناهن من ادی الزمان‎ جعاناهن ار شخ الليال‎ وعنوان المسر ت والامان‎ 5 تاکه حکایت آوردن شمع درمیان جع بر سمع پروانه دنوان رسید اتش غیرت از نهاد اوسر برزد واز بای در امد دستی ر سرزد ردك موم دو د تا کفیت احوال معلوم کند موم با او در بسح امد و کفت موی کونحه شد داد خود عام دهد شرط باشد که بارعام دهد تور خورشید تا ظهور نکرد طلت شب ولو دور تک نار بروانهٌ سك سررا ان سخن کران آمد نتخود لگقت حب کاراست دیدی ای جاعت فاقلشمیکز زرا ره ائل اولزسکز الفاق اعدکه‌قر | ندر 2 کال عش ی کور روا هدن وار حکنمزبا هدن روا هدن وار دها شمعی محلس اواز انه کتورمشار ابدی که روان الله موم اراسنده تورانیت واسعله‌سیله ر اشالق طپوره کش ای و او تور اوزرنه نظر طودیار ررنك حالندن خبر طوتدیلر برمقدار یز هت اعبار حضور بارده او دبارارده آرامساز اولدیار a ند کیحهلر وار ادی بزه عراقده که حادق ان دست زماران ای کحه‌ره تار شخ قبلدق دخی عنوان مسرلله اماندن ابر تا که شمعك جع اورتاسنه کتورلك حکابه‌سی دیوانه بروانه‌نك قولاغنه ابرشدی غرت نشی طبعندن ظمور ایلدی قالقوبِ الیله باشنه اوردی مومك قربنه قوشدی کیفیت احوالی معلوم انتسون اجون موم آ نك الله کلامه اغاز اتدی ودبدی موی شاه عدالتی اد حه عام شرط او در که اوه رخصت عام کونشك نوری اعدکه ظهور کحه‌نك طلمتی هیچ او هی دور 4, ار خفیف لی بروانهبه و سوز آغ کلدی BFA‏ دبدی جات بر اشدر مسوی چو خود حرم نبودم در م او روادارم کنی‌را همدم او مرا ازخویش غبرت ود سبار ج هکون ینمش در چشم اغیار و 8 ان روی نوی موم کرد کفت ای جوهی کران مابه وای اختر بلند باه ای در بزم صبح خیزان منبع نور ای در عرصه شام جو کوه طور ای بان کلی که اهل ظلمت ابد ضا ای وای سودازده که از غلهٌ حرارت کی من کد نو کشت دود دل و از سوادای کست موم EE‏ ,روان صاحت رت عر‌نده ار خواهد کرد موم از دل رم نفس کرم 2 آورد وکفت ای‌شهاز باك باز بلرد برواز وای عندلب روش اواز ای جرا دستان جب داستان ای مس غ سلهان خت وای مك سلطان حت در دایت جستحوی ری کر مک مثو ی از عدم با در وجود آمد تم سر راورد از کرسان ان م بیش از آن کر خود بيام 1 کھی این حکایت کرد با من همرهی وشن ابه .بر من فکند تلخ وشیر نی که ود از من بکند نثر القصه هنوز خام ودم که ان سودا همی نزهة الارواح ۲۳ ووی هنوز بن اولادم رازیکه حرم روا کورگی غبری سکا ۳99 ی نن فسقانورم بار او کنده نه کونه کورهم اععار او لر اندنصکره وزنی شمعه طرفنه توحه الله دیدی ای اعےبہالی جوهر پایەسی بوجه اختر ای سحربار حاسنده نورك ظہور محلی" ای طلمتلی کجه‌لری بر لور ادن طور بحل ای عصا شکلنده اهل ظلمته بد سضا کوستررسن سن او سوداسی غلبه امش کمسه سن که حرارت غلبه‌سندن صفرا طمرلری آجارسین بکا سو ل هکه سنك فکرنده‌ک له شیدر وکوکلکك دودی هك سوداستدندر موم اک بروانه سرخوشدر عوغاه آشنه‌در دل و سوزیدن و اه ار اسّدی وسوله‌دی ای شہاز پاك باز بلند پرواز ای عندلیب روشن اواز ای هزار دستان خوب دستان ای سلمان تخل وساعلان محختلی طابر ا عشقده زیاده اره طاره وندن زاده قىل وقاله متصدی اوله ۰ مثنوی وقدن وار اولدیی دمده کلدی بوم طوندی باقه‌مدن نم وارلغمدن بوق ایکن بنده خبر کلدی بو سودا دم قبادی مقر اولدی کوک نور و آتش مظهری آحیدن هم طاتلیدن اولدم ری دثر مایت کلام دخی چيك ایکن و سودای بشرر ۲ ختم ( الب یکنت ممهم فا فوز فوزا عظما ) ریاعی اد سان کرد a‏ انکخته ود کاندوه و در دامم آوخته ود از دل خبر عشق لو می رسیدم خود عشق تو باجان من آمیخته بود دی | کنون روی از همه تافته ام در حست و دست بافته ام مکن نیس تکه از تو جدا شوم مرکا خواهی بود مرا از تحبت تو درم وان تام نود کر نز 13 ا تا کوز شود از م 8 دده دخواه ژن پس من و معشوق و توکلت ع‌انه ) ر پروانه جون ان حکایت از موم شنید وسل دلی اورا بدید با ود کف ازن اختلاف مناج دردی د بد امد ىعاج دریخ ان درد را e‏ اسد وصل ود ان م ددم از ان کار یا است شاد که عهد دوستان کم ند ندم بر اخرالاص با خود مقرر کرد که هی آنه ازن دوکر یکرا اختبار باد کرد فرد با دل ز هوای بار بر باید داشت با در غم او بترك حان بای دکفت زر هه الارواح ایدم ه اوه ابدی انارله له اوه ایدم فوز عتم الله جات ولور ایدم ریاعی قو پارمدن اول بو توزی باد صا غصەك نم اتکمه آصلمش ابدی دادن خبر عشقی صوراردم بن عشقك اسه حان ودله طولش ادى ^, بر یی ا سنك شرف تک رخصت ولدم کن دکلدرکه سندن مفارقت ایدم هی رده اولور ایسه بکا سنك ستندن حاره وق وسنك خدمتندن فرار وقدر کور اوله کوزی کر جکهعنسه نی بدخواه ايشته ن و بار الشته توکلت على الله نار بروانه و حکاه‌یی مومدن ایشتدی وانك قلب سل اولدیغ یکورد یکندویه‌دیدی ومن‌اج اختلافندن رعلاحسر درد طهوراستدی دریفا کورمدم و e‏ اسدم وصلت ادی اولدی مران آنکچون ايشمك چرتی بوزادی ۹ عمهدنده وفا اعدی اران a ۰ ار ایت امرده کندوسنحه قرار و رد یک اتد و ایی ایشدن بر نی قول امك کر کدز فرد با حضور فلی ترك ابت با هوای دلبری مین ببل اه نت با فد یله سر نزهة الارواح چون شمع درمیان جع آمد از دور و تزدك خود را خلق عودن كرفت موم چون از اول حال با تش در ساخته ود واز حکایت خود رداخته درمشاهده دوست چنان مستخرق ومستهلك بودکه یر ندید دران حیرت غبرش یاد نيامد زان حال میکفت و اذا اشتفل اللاهون بشفاهم جعلت اشتغالی منك امنتهی شغلی بر بروانه را حون سر کار با خود ود خواست افر خود. کرو مسج وجه دستش داد بای در دامن صبر کشید وروی از خلق بکر دانید پست بد بوار صبر نهاد فرد چون توبه زعشق میسکالید عشق امد وکوش توبه مالید خودرا نه‌طاقت کر از دبدونه قوت ,رهز عافت افتان وخران روی شله مقصود آورد حاحی صفت گرد حرم چون محرمان ناحرم طواف کرد دنت عن اظری 1 على سکانها منی سلام دار حلسی دد از تور شی N‏ فریاد از جب وراست رخاسته موم چون ستون خمه در حل مشاهدم استقامت ەر وقتاکه شمع محلس اورطه‌سته کلدی اوزاق وشندن کندوی خاقه کوسترمکه بشادی موم چون ادا حالنده اتش الله متفق ابدی 7 حکابه‌سندن فارع اولش ده شتك «مماهده سنده .اویله غرق و مرلن ابد ک غرکورمدی او حبرنده دوستك غبری خاطرسه کلدی زبان حال الله سویاردی تون لہو االله مشغول‌اولانار سندن مشغول ایک ن سنکله اشتغال اتدمدی صضوك ل م ش پرواه‌تك سوداسی فا از اله ا دی ای تاک باشنی محافظه انده بروجه الال ورمدی اباغنی صبر دامننه جکدی ووز نی‌خاقدن دو دردی ارفه‌سنی دوار صبره طبادی فُرد تویه جونکه عدوی عشق اولدی کلدی عشق توبه قولاغین بوردی هت نه فراره طاق کوردی ده اجتنابه فدر ی مایت دوشه قالقه وز قل عضو ده کت یی حاجی کی حرم‌اطرافنده با حرم حرمار واری طواف اتدی فرب اولدی زه دوستك خاعی ادك سکانته بزدن سلامی بر برجلس کوردی شمعك نوری اله مزن فریاد صاعدن وصولدن ظهور اعکده موم حادر د حل مشاهدهده 9 i.‏ نزهه الارواح بولدی پروانه حبل می بوغازینه طاقوب ییات : بروانه طنان تسه رک کنر ود وی افت حون مسر نشدکه دست ازدوست بدارد عاقت بای رکردن خلق پاد صوفی وار گرد سر معشوق جرخ مبزد ومیکفت ر بای ازدست فراق ۱ کز امای ودم باشد که میدیم جافی بودم چون شانه همی کرد سرت میکردم تاك سرمو ازتو نشانی ودم س آنک برواه روی رخا ماد وساعتی بروبال زدن کرفت وان راعی می‌خواند ربای خوش خوش شم توخون دم بل مخورد از تاه من ننامدش لد نورد چاره دم زمین بدندان بکرفت ازدست ستمهای مت خا خورد نر تور ازنتق عزت وناز حالہای اورا مکاهده مگری وان .سر -کزشتة سوی اور التفانی ی مود بروانه‌را شین نبودکه و فا نا اونظر هست ا کاه بکوشه جسم ازمنان شلق ورون نکریست دوسترا نکران خود بافت ازغات شوق ان شعررا ادا کرد شعر اه بل ان النفس قدتلفت شوق اليك ولکی امنا ونظرة منك باشوق وبا امل اشهی ال من‌الدنیا ومافہا برمقدار موم اتدی دوست الله مصافحه میسر اولینجه نی خلقك بیوننه قودی صوفی‌کی معشوقك‌بائی اطرافنه‌دونوب سوباردی ربانی حرکدن ۱ کر بکا امان اولسه آدی جار که امید نم جان اولسه ابدی طرق کی باشیکه سنك دور ایدیم قبل اوحی قدر بکا نشان اولسه ابدی ۳ ادن صکزه بروانه وز نی طبراق اوزرسه قودی ورساعت قول وقاد ی اورمغه اشلدی و وربای‌ی اوقور ابدی رباعی خوش ایدی مك حال دم کوش ایتدی فریادمه رم ایلمیوب جوش ابتدی بچاره کوکل طوندی ببری دیش اله طبرق دی مکله زهی نوش اتدی 1 نور ورای برده عزو نازدن انك احوال یکورردی وناز واستغنا طرقیله انك جاننه التفات کوسترمکده ادى رواهه ه هن وق اد یکه معشوقك کندوه نظری اوله تا که کوز اوح اله خلق اراسندن طشرء دی دوستی کندوبه ناظر ولدی کال شوقندن وشمری ادا اتدی 13 یلور ال هکه حقیقت تضم اولدی تلف سكا شوقدن اجون وفذلك الطلوب سکا برکرم نظر نم اجون افضادر دنباهم دنباده موجود اولاندن ای حوب مناحات خدا داندکه خون شد بتو جام ولکن بر امیدت زنده مام سین کان بك نظر ای‌زندکای مرا خوشتر زعر حاودای سر اشظراب واضطرار او چون بغابت رسد ر او ی ای مدعی رای ای N‏ الا ببذل الروح لا لال الرو) “a وی عبر از خو یش تا بای رهای که سوند تو آمدای جدای زو ان شکل وشبوه‌ی ند رید جو پا بر سر تهی دست تو کرند کین را آرزوی سی توست حجاب اعظم اجا هستی توست 9 ی بای وا 0 9 سر رر بای خود له ۳ بروانه مد از طیدن بسیار دانست که ان همه صفت هس ادان است حون اورا حرم نافت خود را جرم دید زبان ملامت بر کشاد کفت رباع ای نس بلای ان دل ریش و ی سرمایة حشت ای بد اندیش توا نی خواهی که شوی بکام دل شم دوست با خود منشین‌که دشمن خویش وی لعد زان در مقام استغفار در امد وغدر آثچه رفقه بود بدین بیت میخواست خدا عا که سن سرزخون‌در دل ولکن رامیدله زنده‌م بل اوامید برنظر ک بوجهانه دکشمم ك مر حاوداه 3 آ نك اضطراب و اضطراری نهاته ابرشدی باثی اوجنده ندااتدیلرکه ای ريا کارمدعیکندوک خلقه جه برکوستررسن «ومطلب حاصل‌اولز الا حان فدا اعکله اولور راحت استنلر امجون دکل a و قاات ضی اوله امه ایی ک عبن وصات اولدی وحدالق سنك و وار لغك کتملو دق باشکه باصکه طوتسونلر الکدن کت بید هماز دک سول مانع اراده وار لفکدر آیق طوران آدعك ببریکه قو ببانه بصمه کندو سریکه قو 3 بروانه جوق چاربندقدنصکره بيد ی که بوك جلهسی حاهل قسك صفتیدر چونکه آ نی محرم بولادی کندونی حرم کوردی ملامت زباتی آچدی و سویله‌دی ربای ای تفس مزام دل ودین سن سن سرمایهٌ حقد وحسد وکن سن سن وصلتله بکام اولفی استرسن اکر کندوکاه اوتورمه سکا بدن سن سن اندنصکره مقام استغفاره کردی ومامضی .ك عدذر نی بویت الله استدی قل المات فهذا آخر الرمق ترجه رمق سش عانده است ز ار مت قدعی راه کن اه دوستکه درمکذرد وطمه با تو ہی کن مک عشقت نا کهان خواهدم کشت از مت این" آن عراست ,بش ازن با ور می ودت زمن کر همی کفتم که کارم درهم است وقت ان امد که رحم اد ترا بر دم چون وایسیم این دم ست ەر عاقه الاص نس را بکذاشت در نظر شمع ی 2 و بت عاشای چشمم ,رویت خوش است ولکن دم از .نو در انش است ہر چون نفس خود را با نظر دوست همنفس کرد بدین يك بیت بس کرد ای لاخرجن من‌الدنیا وحکم نا لمحوارح (بشعر به احد لات خاك درت ای جان زدل ودیده ,رفتم زر در یری ود برد ورتم ي تج سح ا امین #یز ۹ 7 نزهة الارواح a او ONE‏ صرف ایلدیکم انفاسه رجه يار نك صوك فس واحتضارده کت خاطر نی ال‌که همان کتمك اوزره‌در قطمه سکا دعشدم که عشقك ا اولدرر تمدن نی اول غم بودر ٠‏ بوندن اول امز اد اعټاد سویار ایسه‌مده که تش دم ودد شیمدی اول دمدرکه سن آجیه‌سن کوکله که صوك هس صوك دم ودر ار مات کارده فی راقدی شمعك نظر نده راه ا ادوب ددی کوزم خوشدر ماشای رخکه ولکن کوک | تشار امجنده بر و E‏ هسق دوست نظرنده هم هس ایتدی بو بر بیت ايله | کتفا ایندی بت جسمم اجنده‌که محبتکی بلمزار بت دريکك خا کن ای دلبر جیقرمام کوزمدن بن باش | غریسی او لورسه‌ده رجو ع اعم‌سوزمدن بن “a ۳ جون دیدند بصورت ومعی تسام دوست کردد ظاهی وباطن اطمینان بافت خطاب مستطاب در رسدک ل( ارجی‌الی ريك راض عرض ) نظم ییا یاک هرا آرزوی توست آخر اط من زعاشای روی تست آخر مین در اينه یك شوه کهجشم توکرد ا ات دن مامت ت ا 8 بعد از رفن او ان سنت درمبان م‌غانی که از جنس اوودند باق ماند قفر کد باضل مات کن اکر وصل شام می‌خواهید موتوا قبل ان عوتوا )صد هزار اختلاف مناج از این حکایت بدید آمد و کفت کوی ایشان شارشد لاشم من آمن ومهم من کفر وما امن معهم الا فليل ) رباعی دیک وجود اوعدم باشد کو یك دم‌که موافق قدم باشد کو از عشق نام مله خرسند شدند آن دلکه در اونشان نم باشد کو #فصل م دز معامات ساو ۳1 چون پای ,رسرخلق اده بود وایشارا پیشن جنم نیاورده دران حالت که پرواه خود رافد ای‌شمع کرد تزهة الارواح 3 ون از رف داز صوری ومعنوی دوسته اسلم او لور وطاهی باطن اطمینان ولدی خطاب مسطتاب ایرشدی‌که ریک رجو ع الله ای راضیه وص‌ضيه اولان فس E‏ کرم ایت محلسه کل مطلیمز وجهکدر کل وکلزار E‏ حاحت واری کوزیکك ایدرنی برشیوه‌ی آین‌ده کور ی بوم‌نبه لومه مناسبت واری ۳ : اوکتدکدنصکره وعادت انك جنسندن اولان قوشلرك ارالرنده اق قالدی جاهسنه دیدیار اصله موافقت ابدیکز کر شمعه واصال ق اس اسهکن اف رفن مقدم اولیکز بوز بيك اختلاف مزاج وحکاتدن ظهوره کلدی وانلرك قل وقاللری جوقدر مضیلری اعان اتدیار وبعضیاری دی انکار انتدیار اعان ایلمدی انارله الا آزاری اعان استدی ریاعی وارلغین وق ادن ادم قنده فش هلت دق نید انم عشق الله اولدبار قانع فنده‌در دل نشان عم فنده او چن ی فصل سل وکك مقامای باننده‌در که او حالدهکه روان کندوی شمعه فدا اد ورادی آلاغی خاقك باش اوزره قومش امدی واناری کوزی اوکنه کتوزعش"ابدی ۳٠‏ نزهة الارواح هره رارك کردن نید طناب عصه ۱ رشجی میبردند وز خی مبز دند واز ایت سه دی دندان آعصب سفد مدد بروانه کوش بسخن ایشان نداشت خاطر خودرا ازان جمع بریشان نکرد باخود مکفت ۱ طمه ملامت کوی راچشمیست احول 1 رعکس ندهست معدور تراک ارنوی آنکین است ساید ساخان بیش زور ر دشمنان همه از دورو زديك ارو توش کرده ودند بررانه شرنکار ردك دوست رسد شمع‌را دیدکه ایستاده ساعتی بر او سوم ناما دزان حالتیی سرد کرد حون آن ممامله مشاهده کر دیدن بکار بطعن آن زبان بسته دهان ملامت بر کشاد دوم خوش مکر دند وسکفتند ورن سسن وس ترتتاس ا وس اس رت رتست لو انهم عشقوا لا عذلوا لک عذاوا وما عشقوا پروانه از ملامت ایشان جکر خون شد اما حود را هی دم بدن رباع تسل میداد رباعی در عشق زراحت وخوشی فاده نست تا زهی هلاهل جثی فانده بست خواهی که ترا بر در او بار دهند و شب ا ۱۳00 9۳ تن جاه‌سنك ون طمری حرکته کلدی غم طنا نی انارك سونارینه طولادی زیاده خودینلکدن مشقت جکدبار وجنه اوردیلر وزیاده م‌حتسز لکدن تمصب دیشارتی بیاض ایتدیار بروانه انارك سوزنه قولاق طو عادی کندو خاطر نی او جمتدن بریشان انمدی EL‏ دسور ادی وطمه ی طعن ایلین شاشی هاندر اکر کک کوررسه طوت معذور | کر واریسه سنده باله خواهش کلوری خاطر یکه بش زور ۳ دشمنار هب اوزاقدن وشندن بوزاری | کشی اش ایدبار شبرین کار بروانه دوستنك اننه صو قلدی شم کوردی که فا ا مر ساعت ا اوزرنه فیزدی اما او حالت فرحلندرمدی جونکه او معامله‌نی مشاهده اتدیر دفعة او لسای بغلو نك طعته ملامت دهای آجدیار وم‌ادار نی اجرا انتدیار ودیدیار 2 اهل عشق عاشقك احوالی تعيب امز کمک تعیب ایدیور بهره‌سی بوقدر عشقدن پروانه‌نك انار لومندن جکری خون اولدی اما کندونك ورباعی الله آسللی خاطری وار ا دی ربای عشق اجره صقان راحتی اوعا زبهار که زهی هلاهل اجه‌جکسن نا جار استرسن نك درکهنه ول ورهار وکلنماو مونک ملامتدن بار روان هی دم روی ,سوی شح مکرد وسکنت شەر اجداللامت هواك لذدة حبا لذ کرك فالبلمنى اللوام ۳ گر یکت او در حل فربت معان شد ور ون ر و مقر و کشت با یکدکر کفتند ‏ ماهذا الابشر مثلکم یدانبتفضل علیک) ان ترا کا دم اجنان باد E‏ درخالد | ءی غلطت تزدیکست بیش آتش آب روی ما برزد پروان را دران حالت این ست باد امد ربای در عشق و از دم سلامت بر خواست بیکانه وخویشم علامت بر خواست ننشسته هنوز با تو یکدکرم عرام کز هرد وجهان چنین ملامت بر "خواست مر پس کفتند مانیز بال ویر دارم بر خیز بد تا قدم چند بردارم کر موافقت برمیان بر ندیم ا ان سخنرا با شمع درمیان بم اما شمعرا خود حکایت ایشان روشن ود خواست تا نقد وقلت هی یکرا که نقد قلب ایشان ود در وت امتحان کذارشی دهد وقراضه دعوی ی معنی همه بر حك هن زد ا قمت خود را دانند ودر چب وراست حکاات تا موژون نکنند واز پس وہیش سخن ک وبیش نکویند شمع کفت ای کون نظران ببشتر آید ا حکابات باشکانات شمارا حواب باصواب تزههالارواح a ۰ لار پروانه وزنی‌م زمان‌شمع طر فنه|بدردی ودنوردی 2 حتکده ملامت. لذنذ کلدی بکا سورم ذ کرک لوم ابلین طورسون لوّام نار حون نك مکی فربت ملنده معان اولدی وانك حضوری ور مواجهه‌سنده قر ر ولدی بربرارینه دیدیار بو دکلی س زکی شر استبور رك اوزریکزه افضل اولق و عاری نبرده وکلنه‌سلورز خاطرلدی که تراب انه بوارلتر بعد دکلد رکه آنش‌باننده شرفزی توکسون بروانه‌نك او حالتده و رباعی خاطره کلدی ریای سنك عشقنده وق بکا سلامت ساجی اشنا ابلر ملامت هنوز اوورمدن فصر امه ایک عالده قویدی بر قیامت 0 کک دار رمد فو لی فاد وار او ن تا ر قاچ ادم کیدهم موافقت کر نی بیلمزه بغلیهم تا که بو سوزی شمع اله آرایه قوبا) اما شمعه انلرك حقیقت حکاهسی ظاهی ادی استدی که هس برسنك قد وقلنی که اناراك شد فلوسدن عباره در امتحان و هسنده ار شون ا ومعناسز دعوالری قراضه‌ار نی امتحان هن حکنه اورسون ۳ قیمتاری ملسونار وصاغ وصولده غر موزون حکاء‌ار امسونار وایلرو کرو و آز چوق سوزسویله مسونار شمع‌دیدی ای کونهنظرار ری کلیکز تا که سبزك حکایات باشکابانکزه جواب ۳۲ نزهة‌الار واح - agg مسسسسسته‎ بکوم تا هی یکیرا حقیقت روشن a‏ صواب‌سوبایهم نا که هر بریکزه حقبقت روشن‌اوله بروانه مثال قربت بواسطهٌ کدام خدمت. افته است بروانه‌فربت مثالی‌قننیی خدمت واسطه‌سیاه ولشدر واز جه نسبت مستوجت ان ۳ وه نستدن و شرفه و هه مستحق اولشدر قطعه قطمه سالها خون خورد نافه تا مکر نبحه یل قان وطدی افه آخری وی مشی در مشام او زسد ابادی مشك اله تعطبر مشام تشه خود.ها م ان بکداخت نا شه کندوی ا ی شو قله قطره از ی بکام او رسد که اوله بر قطره می الله بکام ابر ابر هربك از مقام خود در رت آمد یل هر ری کندو مقامندن بح کته کدنا نه زمان جون سکلف چند قدمی چند رداشتند دعوی عسکر کفتبله برقاج ادم کتدیلر کندوارك دروع خود را قابل آن فرو ع ند ند ند ین دعوالرنی او فروغه مقابل کورمدیار از پت. آن,صولت همه را سیت تسه کت ۱ او-صولنت: شدبندن پلکناری صوبه اسدروب | یك دکر را کفتند باز کردید که جای بربرارینه دیدیار رجوع ایدیک رکه باش‌قالدبره‌جق سرافرازی نیست با تش سوزنده جال بازی نه حل دکلدر ونار تش ابله‌اوینامفه جال وقدر مثنوی موی ارو هی حند مارا روشنای ست نهد کلو ستره اول و رسه‌ده توری ول با او جه حای اشناست كمك وارا کا قارشو طورمه زوری سود را E‏ سول ده صل کو مه ازن اند یشه ما عقل خندد و اند شلادن عافللر اولوردور ر ر فر اد بر اوردندکه را لاحملا مالا " فریاد اباد بار که ارب ره بوکله مه طاشمغه طاقة ا به) کنتند حون قدرغز اولیان شیاری دیدیار چون بلیورسکز میدانیدکه هد این میدانید بومیدانك رجالی دکلسکز دولك ورا کزه‌نور لإ ارجمو ورالکم فالمسوا ورا ) لماسنده او لکز موم موی 3 مک بارسلان در ای طاشی فیل کی ولده بارکران وک چوا ر کان کرای وال دو هکی اوندرمه جان کراهنك ان حر داری درست راماك ودرادن الق‌سه‌در بکام چشکست مول تست سل او لی مول چك آغزردر کل باغ جویی خارکر سر کنج داری دم مار کر حو پروانه اتک سوز ده ست برو شمع معنی فرد زده ست 3% فصل جهارم در اصرحت سالك نک متوای بکوش ان سخنرا,. تانداتی توش زرا که در لوست آن کنحا یک یرم برسران کنج آی حمل ىت دا خمل نت خال است در عوکان شش مت وی توچو نگویی دربن میدان ببندیش کا ا رت ال تو شین تخوس پروتسلم چوکان شو زمای مکر بای زحال خود نشای ی بالودء عل مشوکه دوز نز ل عار ست دك معلوم‌را اشار ست هم دو نشان کا کشت اجا که حدیث بیکانهکیست موی راغ حشقتی دران دام باعل ول مکیر آرام اة کل مکن دل ان است آن له رهست ومبزل ان است بر عاقلا عل وعمل اسم ورسمرا اساسست هی‌دورا شحه وهم فاس است 5 نزمه الارواح صات استراسه‌اه 2 طوت | کر کنج ارارسن دم ماری طوت رعاشق سارایسه روا وار وین بائل لباز در دنی فصل‌سالکه نصیحت باننده‌در ٩‏ نه‌قد رکه قادرایسهل سیی وغرت ایت وسوری تا که سلمیورسن د یکله زرا که سل د وق او حوصله که رت سرزحه لو دفىنەنك اوزرىنه کله‌سن جك ج حملسم حالدر آرزو طو ی صاححالك حوکاننده‌در موی وحودیی هان رطوب فرض ایت اه یله جکسن ی عرض ایت کدوب چوکانه تسلم الله آ نی درو ون دنو حون فان بر ِ ابله کندوی تصضه اولش صاعه ملوث لووسم کل مستی اوله 4 مستعمل اولووسن 1 وعمل عبارتك دلبلبدر اوماده 6 معلوومه اشارت واردر هی‌ایکسنده‌سکانه صفتدر اوحلده ی حد یش کانه‌دن او له مثنوی اکر مرغ حقیقت سن سکا دام اولور عل وعل قیدیله آرام طوتوب رو جسمدن رشته‌ق کس که انار بول بتون منزل بودد بس بر ای عاقل عل و عمل اسم ورسمك اساسدر هر‌ایکسنك‌ده شحه‌اری وهم وقاسدر ۳ تزمة‌الارواح سعادت آن باشد که ترله عادت‌کنی ماز یکه ,رس م کزارده باثی اعادت کنی حکات شنید مکه امام اعظم ومقتدای کل عام آن بظاهی وساطن صوفی اوحنیفه کوفی رحه‌الله تعالی عابه اجندان عل وهنر هکز بك روزء ناز را قضا نکرد اما ماز چهل ساله‌را قضا بکرد سراج امت بود خودرا مسوخت از برای خلق چرانی بر افروخت شك ست که دسدار اوست زرا که دردهه‌را داروست مون هه زا کل کر رکه ن زان خويش وسود خاق جساند خرد مندی که رهرا باوسر دد زخود عیب وزبیکانه هنردید حکمانی که دور اندش ودند دوای خلق ودرد خويش ودد درخت ازبار ردن مخ و ریافت سعادترا کاهن فی‌هنر افت بر ه رکه خود کرفت کذاشته ان رات وه رکه خودرا کذاشت برداشتة الله است بامناج نو باحاز مختلط است | کرچه بسیار دوی دون بای ست م پلکه بنزد اهل دل آن ب‌ظرافتی ود ابر قوت هس وقوت جسم آزدیدن رسم ودانسان اسم است عادنی ازاینها بزاید جزعادت سعادت اودرکه عادتك ا اندویتن سیسوس رعازی که رم الله قبلیورسن اعاده ابده‌سین حکات مسمو تم اولدی امام اعظم ومقتدای کل م اوظاهی و باطنده صوفی ابوحنیفه کوفی رحهال تعایی عله او لقدر 5 وهنری وارایکن واصلا ر ماز وقتی قضایه راقامش ایکن فرق‌سنه‌اك مازی فضا استدی امتك سراج وشمی ابدی کندوی دی خلق اجون مشعله اقدی شبه وقدر که مندار اودر زرا که جلاک درد ۳۳ معنوی جیعا فارغ او لنار قیودی ضرر شته ادر خاقه سودی اوعار ی که سلور مدا معادی عبوی لفسه ورر خاقه شادی تاکز دور اندیشار دی دوا بخاقه وهبه بشار ابدی اغاج میوه کتورمکدن ولور فر سعادت ترده ولور ف هنرار 0 هرک کندو قدنه دوشدی و ولده دوشدی وھک مکندوی براقدی اللہ آنی طوتدی تاسنك من‌اجك عار ال ختلطدر هرنه‌قدر سی ا ایکیك باقیدر ات دون وه انسان صاعه‌که ظرافت او لور اهل داز ده اول نظری افت او لور #۰ دار برعار تکه توناردن تولد ادر عاديك‌عبری رهش 6 عاد اما حشمه خورشید در جشم ایشان شښمی عاید | کرچه درجشم شب روز می عاید اما جندانکه ر اید روز شب عی عاید ات از بت کی آن » آزفرو وی است ها امان تاش کی کو ید ف هی اشت ابر رك عادت دلل شعادت وااست ج کردن بشت جزی کاری ست ‌راست کاری امد رستکاری سست تاعکس هنلس نو عاید در انه معبود وجال و باشد هر انه عاشقان مشغول انه باشند مفرور رسم و آیین‌نباشند ایشان از دل خویش ک ویش رفتند برك عادت قدم ,شش رفتند اي ای ون وید ن اکر فان رند دل شت داند که چکر شان سوختةٌ چیست نسم سحر بین دکه چرا خشان افروشتة کے کریان سبح حاك از ع الات دامن شفق پرخون از دم ایشان az الصبح يعر ما ابك العيون به‎ فاسئل مبا سمه عن مدمع الباکی‎ a ۰ ار ایشان هروز در کوی ملامت سدارند همه شب ېوی لسمی مدارند جات قومکه E > ER نیفزاید | کرچه کون ومکان درچشم رهروان‎ ۳o تزهه‌الارواح‎ آرترمن کر جك کون مکان سالکلر نظرنده ۱ کا بول کوسترمیور اما خورشیدل منبعی انرك اوه وت نم کورینور | کر کیجه‌نك کوزنده کوندز کور ور اما کلدیی زمان کحه کور موز فنادن کورسك ابلك دعه‌که عیزلکدر »رده شدش او لو رسه صنم ه که سمبزلکدر # 0 رسمی طاعت واسمی عادت متاع احقردر عاديك رك سعادتك وجاك دلبلدر قدك خمیده اوشی بر ايشه مستند اوله‌رق د کلدر ایمی طوغ لمدفحه خلاص اولق امسدی‌اولهمن بت تاسنك وارلفین عکسی کورینور آین‌ده سکا معو د حالك اولەحق الت‌ده عاشقار آننه‌ه مشغول اولورار مغرور رسم وان اولزار انار کندو کوکلارندن ازوجوغی سوردیار عادت ترك ابله ايار و کتدبار انار انس وجندن غبری‌ی استمزلر سوزی انس وجندن سوبله‌مزار کحه‌نك قلی بلورکه انارك ورکلری كمك امجون بانقدر ونسیم سحر کوررکه انارك شمعتی کم اوباندرر صاحك کر سانی حاك اولش انارك غمندن شفقك ای قزارمش انلرك قانندن مر سحر لور ه شدر اغلدو ر کوزارمی دوکیلان کوز بای صورملی مباسمدن ۳ انار هکون ملامت حلنده ی‌خانه ولاه وتو ن کجه نسم‌سحرامیدیله ی خواب وبیداراردر رد ا را همدم خود 1 هدم او سحن ی بردازند باد کم طیعت برخال می کذود نندارند که سخن اپشان ی آورد وی برد آخر سخن اد ا را حه اعشار ۳ عهد لهم باارمل قد نقضت کذاك سقض ما ی عل‌الرمل 5 و ان بر رزمد شبات خود را اساس:مته کی نادست شيخ امد غزالی فرمابد رحة الل عله جون تیر عشق از عم ی‌نشان برحان آدم عایه‌اللام رسید حروح کشت پاره خا ران حاك حراحت ناشدند خوتاب اورا محاك بوشیدند با بر احوال حروح محجز خداوند تعالی هیچ کس وافف شود کفتند ای حروح را زین خاك جه راجت تعنیر از سهان داشان حراحت a 4 جب می ایدم ای کوهی پاك که جون افتادهُ در دامن ا که از خاك تو میخزد غباری مده خود را چنین رباد باری فصل سم در ۳ خا 4 چون تبر در از عام ی نشا خان ادم صیِی علیه| لسلام‌را نشانه ساخت وباد ی‌نیازی زلف بر یچ تاب EE‏ شاب کرد ان سخن را با خاك درمیان نزمة الا رواح ا برقومکه باد صانی کندواره همدم ابدرار هی‌وقت آ نك اله مکالمه ابدرار روز کارطیعتی اقتضاسی تراب اوزرنه کر ظنادرارکه انلرله سوز نی کور وکوتورر آخر سخن‌باد اوره به به اعنار اولور a mz‏ نت قومده‌ک باز و کی بوزادی عہدك سودیکم تادر افو اوست نت #۸ + دار رابك قارشقلیی رو زکارك کلوپ کتمه‌سندندر. اه دک قو عه که لا شيخ امد غزالی ورور رحهآلله علیه که نه زمان عشق اوق ع ف دادن آدم علیه! لسالام حاننه ابرشدی محروح استدی ریارحه طیراق اول‌باره‌نك اوزرسه صاجدیار قانلی صویی طبراق ابله اورتدیار تاکه احوال حروحه اللہدن غبری واقف اولیه دبدبار ای حرو ح سکا وطیراقدن نه راحت سنك باره‌ی کیزلو طو عقدن غیری مثنوی شاشارم حالکه ای کوهر باك که ه وحبله اولدی مدفنك کا که طبراغك قوپاردی بوغباری وجودل ورمه توبله باده باری #۳ دشنجی‌فصل خامتاك اتدای باىندەدر 1 ه وفت قدر اوق ا لد آدم صفينك جانی نشان بایدی و ونبازلق روز کاری حکمتك برچ تاب اولان زلفی طرادی وسوزی نهادید گفت نتن از انکه ات بد ورسد ات حرراحث بر کید احوال ان تخورده ما را وشیده دار خکایت ان خسته را 2 جنین سرسته بگذار ل(حتی بای وعد الله تاد ) ریاعی هم اکنون لاله ونسرین راید نفیر ازبلیل مسکین بر آید فرو افتد قاب از عارض کل دمار از لعبتان چين بر آید بر اه از اف کات کات اقفر ده رکشت وخمك فروماند کفت ان خسته را و وچک رسىده ات وبکان دردل نشسته ایک جه کونه بنهان توانداشت ‌ شعن لولاالغنا ححدت وجدی ہم ولکن محولى بالفرام لیشهد یگ ری مداد هن کی زمرت مدان من میکوم ولکن چهره بیدا می‌کند اتش دارا ہان مبدارم اما هش خلق اف ج رواد و رسوا کر ر EEL‏ هنوزاو صاف ه‌شده است اوصاف ذدممه درطلت اوای اشبت ان همه استبداد از نتا مج انس تک کفته اند موی ای زر اکر رنك تو دارد صقا تفای گکتندت مها نزهة الارواح ل“ طبراق اله ارابه قودیار دیدی‌لر اندن او که ؛ 3 ششه زرا و جراحت اوج ورد زم تیر خورده‌مرل احوالی وشیده طوت وخسته‌نك حکامه‌ستی وبلحه بائی بغلو ترك ابت وعد اللهك طم‌ورسه قدر رباعی اودمده‌که اجبلور لاله وکل دوشر شوق الله فراده بلبل کید حه عارض کلدن نقای دوشر صورتکران جه غفل ل رات وحکاهدن اغات شاشدی وقور دی قالدی دیدی وخسته نك اوق جکرنه ارشمشدر واوقك مر بوره‌کنه ظاه‌درکه وی اخنانك امکانی وق ون مشفقت اوشه ادی ادردم وحدیی انکار ولکن ضعف حال بسلدرر عشق E‏ ت بیامه بندن سر عشقك کر بیاورسه غیربار سویلهم بن آ ی لیکن چهرهم اظهار ابلیور خلق ا طو تارم ان دروم | تشن دده‌دن آ قن اشم اعلامه اصرار ایلیور تشر سلدیارکه حالا اوصاف اولامشدر 0 اوصاف دمیمه ارت طسعتنده باقىدر وتون استنداد اك E‏ د عشاردر | موی ۱ ای ذهب رتکنته و حك وار صفا تا ارعدکه اتمزسن با ۳۸ = س کرحه سی دردل کان وده پوته نشین باش‌که آلود؛ مر درمیان 6 وطاف خاو تاه الست احا طایف شو ای صدهدل انحا حهل صح زنده‌دار اعد ازان در حرم عشق طاف شو خاك حون ازیادة حبرت قدم در زاوبه ع لت شاد دوت ربا تأئیر تمت ميان جانم برسید در عشق و طافت وتوانم رسد اندوه توام زیای تا سر بکرفت ون درد یو استتخوآئم برسید ەر حاصل الا خا از ۳ خودرا ریاد محاهده میداد و ادوه دراد خودمی اد حون راهب انه راضتکری حاه می کشد تا از هفتاد هزار ححاب ظلمایکه لازمة ذات اوود بکذشت لعد از i‏ ۹1 اتش نیوک داد ند جانک در قر ان جید خبرداد قوله تعالی ( ولقد عهدنا الى آدم من قبل ) چون یکچندی ربن بر آمد اختلاف مزاج ان خسته دل :كاك اعتدال رسد صد هزاران شحره طسه از اد او سر بر زد رباعی جون کل بکنار رك نشست از نم سر پای خار بشکست از شاخ شکوفه جون جداشد صد کونه خوشی ساغ بیوست تست تست تسه یتست تحت ص ص جص تحت تب تست رمع نزهه الارواح a سس‎ سس واقعاً معدن ادی نک حل دونه به کر می س که اده قل ابر مکه اله طائف اراسنده رخلوتخانه واردر اوراده طواف ا.دشجی اول ای قلی اولش اده فرق صاحی احا ات ار حرم عشقده طاف اول تراب بادیه حبرندن زاوبهٌ عزلته الاق بصدینی وقت ددی ربای تیر تمك اولدم‌که کلوب جان ایرشدی عشقکده سنك صر السه بانانه ارشدی غصەك تی رم هده اسدی احاطه اک دردلد اله کارد استجو اه ارشدی حاصل کلام طبرق صوسزلقدن کندویی حاهده لله و ردی وغصه AON‏ طبیعته قودی‌ریاضت خانه‌سنك رهبانی کی چاه چکور ابدی تا ش بيك حجاب ظلمانی که انك لوازم ذانه‌سندن ادی کدی ادن رز صو الله آآشه توه وردبار اوک قر آن‌عظم لشانده جناب حق خبر ورب سورور حققت وندن اول ز ادم عابه| لسلامه‌عهد اتدله جونکه برمدت بولك اوزره مور اتدی او کوکل خسته‌سنك اختلاف‌من احی اعتداله ابرشد وزیکلر چه شج ر٤‏ طیبه آ نك طببعتندن‌ظهو راتدی ربای رق که کلی آغوشه الدی غه دکنك بای قرلدی اولنجه جدا نهال کلدن وز درلو کوزللك باغه‌کلدی ۳ م‌غان ملك وملکوت هر‌چند سر برزمان زدند وعنقار نقار عاکرا زیروزی کردند بك داه ازان انه دیشان له رسد اوستاد شان انبار جندین هزار ساله‌رادر بکشاد کاهی رل حاصلش امد بسیار چوبرك ماش کشتم نی او دیدیکه به م جو غم ماش لبود a ۰ ار ابلس کندم نما وجو فروش ود ازدکانش فروش افکندند آدم جوا وکندم فروش بود از دوکونش برکشیدند ابلیس بازاری نود کارش به بزاری کشبد ادم بازاری ود ازاری بدوترسید ابلیس بیکانه بود ہشترا کفتند اورا حامده آدم یکانه ود درخترا کفتند اوراحامه‌ده E ا جند روی رای اوباش ا رهی رای اوباش میدان همه مرا کر بدانی ابلس خودی اکر دای آدم بدع یکه از دم زد دربارکه رضا قدم زد 3 فصل سنح در سان وحدت 1 فانحه عشق اخلاص است اما کنی زا که از خود خلاص است حساب احا بکشت ب دو و محساب عشق الف اوست ب تو حساب امحجد در کرفتن انکشت است حساب عشق درر کت ون نزهه‌الارواح ۳۹ ماك وملکوت عالنك قوشاری هرن قدر باشار ی بره اوردیار و ففالره رای الى اوست اندیار پردانه او جانه‌دن | ناره e‏ اوستاداری وقدر سك سنهلك اسارله کوسی آجدی رصان برای حاصلی کلدی بات مك یرای وش اوزرسه تترر ایدم بارم اربه قدر اورم امجون عم انمز امر آشاعی | ندیار آدم علیه‌السلام‌اربه کوستروب بغدای صتار ابدی ایک عالده ترق اتدی ابلس متدل ادی اشی ھن مو جب او لدی آدم علیه‌السلام زاری لکد هو اد پفندن | کارضررایر‌شهدی ابلس ساثحی ادى جنته دیدیار اکا ر ورمه آدم موافق ادی اغاجه دیدیارکه کا ائواب ور موی او له حقسن رضاالاهی ول سول ری e‏ بهوده اولدكك شطتدن اود آدم او ردقده لدامتدن دم بارکاه رضایه باصدی قدم # النجی فصل وحدت مانده‌در 1 غشقك فاعه‌سی اخلاصدر اما اول که حفنده که کندودن خلاصاولشاولها حدحسانجه الف ردر با یکی و عشق حسا ها اف اودر ب سنا محدحسانی ارمق طوعق اهدر عشقك حسالی وص‌وغی ۶ ۰ مشت جع آن بارقام است وحمع این باقدام اه از هو ور در E‏ شمار این بردل باك الجا خاکرا برخته باشند واا عا کرا از نخته بتراشند اي حو وسات کر "را مشکل است دردل نگ لوح حفوظ دلست مثئوی ازان بشت نهاد ان خته خالد که نا هدم شمار خود کنی باك حو رنه ی مایت ارت برون ان حساب صد هزارت A یک زديك بایزید آمد کفت باشسخ شهاری دارم ارا عقد کن او هس عددکه از کرت میکفت بازید انرا از وحدت حواب مداد ان صد عاره TIE‏ ان حه ابیت کد لو کت کت هرن بصن نی یدام که همه لعدل الفاهم انا لافس ت کر اف میکردد وہ بر ھرچه نظر کنم حقیق جز ور رخ و بست منظور درچشم ان جزیی يست احولکه دو دبدهست معذور حکا ت ا احولی لته ود درآن E‏ يك مغ از بیش او رخاست دران اننا ازوی پرسیدندکه احول ميشه ۳ دو ند ساب بش کشت ان سخن تز هه الارواح احمقلهدر الك حم ارقام ابله وونك 8 اقدام ابله‌در ایکستنده حسانی خته وتراب او زر ندر اما توف خی قلن اف ۱9 آنده طبراعی خته‌اوزرسنه صاحرلر وده طبرغی خته اوزرندن ازاله ابدرار وجو ابات اکرسکا مشکلدر دله نظراتکه دل لوح حفوظدر نوی انکحون اوککه قودی وه خاک که هی‌زمان اراھ سن اوحساب یاک ا یه اوزرنده قلور رعددك سکا وزبيك حساب حاصل اولور سل عدوا امر برکسه بازید و لك حضورینبردی‌دیدی ای‌شییخ برحسام E‏ ونی حمع ایت 7 هر‌صانی که کثرندن‌دیرایدی بایزید اک بردو وحدندن‌جواب ورور ادى او ادم عاره عاجز اولدی دیدی وله حساید رکه سن بامورسون ابدرسن دیدی بن ردن غبرسنی سل‌یورم زرا که حلهسی ردن کلور و رلك حمله‌دن کاز رب ردر بسکه معادلدر هم اوالفد رکه الف‌اولور قطعه هرنه‌به نظر ابدرسم آ نده بوق نور رخکدن غبری منظور بوق غیر بردن عین‌الیقینده شاف رئ ایک کووسه معذور حکات حکا به ابدرا رکه برشائی اوتورر ادی برقوش انك اوکنده کلدی طوردی او انتاده ری اندن سوال اد یکه ماش تن داعا ری ایک کوزر سلب هدر دیدی وسوز تزهة الارواح وانتت تست اکز جنان دی بسک من ان دو ‌ضا جهار دای موی حون رده غفلنست دشت بموده یی هزار بيشت اراسته شو محسن سرت نار است شود را صبرت دان که کج از جه مبرود تبر باست درون او رون کر حکات روزی شخ لقمان سرخی رحهانه تعالی عله زد اوالفضل ڪن که افضل واحسن عهد خود ود و ام دیدکه حزوی کاغد روت داشت کفت ۲۷ وا لفضل آندر ان جزو جه میحوی کفت هم آن‌که تودر ترك اوق کفت پس همه ابن خلاف چراست کفت خلاف تو میینیکه ازمن مپرسکه جه مبحونی از مستی هشار شو واز هشاری سدار شو تاست یک هدو آب بك جوم ودرن آمد ا و موی ترا کر دید احول نبودی حدیث آخر واول سودی ترا از حبت خود کار خام‌ست ی به‌ظاهی وباطن کدام ست و مغز عالی از وست بکذر دربن خطیکه موهومست منکر چه باشد ما ومن با این و آن چبست مجزیك تور درکون مکان حست ای شم قینت.روشن استی ترا جنبش ه ازما ومن ستی طوغری دکلدر اکر اویله اولسه ایدی لازم کلور ابد یکه بن بوایک قوشی‌در تکوره ایدم “a ٥سنوی‏ کوکلده رده اولدقحه وغفلت نظرده بيك کوریلور برحقیقت کوزل اخلاق اله صاف انت درون که طوغری اوله کندکده بصبرت سلورمسن چون اکری کدر اوق دیشن قلادی امجنده‌ی حدت حکات برکون شيخ لقمان سرخسی ر حه اله تعالی عله ابوالفاضل حسن که وقتنك افضل واحسنی ایدی اجر و کردی کوردکه النده رحزو اغد واردر دیدی با اوالفضل وجزوك امجنده نه آریورسن دیدی بنه الی‌که سن ترك ایتدك دیدی اوله اسه تون وخلاف نه امجوندر دیدی خلاف سن کور ورس نکه بندن سؤال ایدبورسن که له ارابورسن مستلکدن هشار وهشار لقدن سداراول تا کوره‌ستکههیایکمز رارمغك صو ی ز ووطوت ا ۹ اراورز مثنوی سنك کوزك که احول اوله ابدی سوزکده آخر اول اوله ادی سکا کندو لکندن کار نقصان والا باطن وظاهی وعنوان سن عام مفزلسن وقشری ترك ایت خط موهومه بقمه طوغری بول کیت بن ور له اولور واونه جوق شی ایی عالده رتور غبری وق شی اکر چشم قیندہ ور اوله ادی ولك حطی سندن دور اوله ادی 4۲ عزز من از خود مکوی و نخود منک رکه توا قشم کست ومعروف تو منکر یی نکود مکر او دو ند و درکف میج که هیج درکفت نباد در درا طاب که کف هیچ را نشا ید مثاو ی ای مجو خس آمده ساحل یز کف نکنی تو هیج حاصل کوهر طلبی صدف شکن باش غواص حيط خویشتن باش بو فصل هف در جرد سالك ) ر وسیک حروح عشقست اورا از کار خانة ( حهم و حونه ) دو صفت داده اند یک بندک دوم آزادک بندی حقيقت فقراست آزادی حقیقت تصوف اھچ اش دو صقت مرا شست او از اهل صفوت ا اه دست بندی معرفت نضی است. آزاه‌ی ممرفتا حى ھک دون را ندانست یکانکیرا نشناخت سخن حکم ننائی ازین معی خبر میدهد با تو در هس خود زیون باشی عارف کردکار جون باشی نر مبان هر دو صف ت که شنیدی صد بار صدهزار مدعی را غبرت عشق غارت کرد که یی از صورت سرت ارسبد واز امل ال » قواست ج متمتید E‏ نزهة الارواح نار عززم کندو وار لغندن حث اعه وکند وکه نظر انهه توحیدك ش رکدر ومعروفك دی منکردر رلك سویلمان مکر احولدر سن کفه صارله الیک برشی کلز ذربادن اجو آل کف ایشه براض مسوی ساحل دهره کلوب خس کی سن حاصلك اوله‌دی غبری کفدن صدف جسمکی قر کوهری بول وارلغین محرینه وار غو اص اول 3 بد نجی فصل سالكك جر دی بانده‌در 1 بر روحکه آ ی عشق باره‌لشدر | کا کارخانة ( هم وحبونه > دن ایی صفت ویرمشاردر ری قوللق ایکنی ازادلق قوللق فقرك حقیقتیدر ازادلق تصو فك حقیقتیدر کم ابل ەک و ایکی صفت رفیق اولز ایسه. او ادم اهل صفو دن خبردار دکلدر قوللق نفضی بيلمكدر ازادهاك اللهى ببلمك ھی کم ایکیلکی بیلمز ایسه وحدی طانیدی حکم تناسنك شو کلامی و معی‌دن خبر ورد بت سنکه شکه زون اولدقحه مکن اولز سله‌سن مولاف 2 و ایشتدیکك ایک صفتك اره‌سنده وزکزه وز سك مدعی‌نی عشق غبرلی غارت اتدی که ری‌صوزندن‌سبرته‌ارشمدی واملدن ملهاو لشمدی جلهسی دادن سود و مقصودندر سلمدیار نزهة‌الارواح ۳ ومشعول غول غقلت کفتند هه را سر علاهی فرود آمد لو مار روم شدید رنك ظاهیی رنك باطن ایشان کشت قان رسم وامم عقاب روح وجسم اشان شد ریاعی ای خورده شراب عفلت از حام هوس مفرور مشو حویش چون خر جرس ترسم که ازین خواب چو بدار شوی مستّی رود درد سرت ماد لس 2 سای لت که طاعبت له کی آزادی ات که قله کی ستدکان آزاد مس‌افران ی زاد دیا و عقی را هه 0 8 نود ساسا ختید عام دنا ید کف مزل ان ات چا عقی افت» کفت حاضل" ن است مشق مول خواشت گفت متکل این است عام را دوزخ رسد خاصرا هشت عاشق مولی را دید هی دورا ہشت a a قوم مومهم بالله قد علقت ®. ب ای دروش صد آن اس و اک دامن اونکردد مایهُ عقی سرمابه اونباشد از لارهق وحوهیم قرو لادلة) نشان درویشانست ا ردون وحهاله ) درشان اشان است وغول عفلت الله مشغول اولدبار حله‌سنك ملاهی ابله باشی آشاغی کلدی الله سردن حروم اولدیار ظاهی رن انار باطن رنکنی اولدردی قاب رس وام انرك عقاب روح وجسمی اولدی ربا ای شراب عفاتی حام هوسدن وش ادن وارلغه مغرور اولورسن حاك طاقلمش خ ر کی فورقارم و خوایدن سدار اولورسن اولزمان مستلکك کدر باش اغ سی قلور.اقسار کی " قولاتق اود رکه طاعتی صمیمی ایده‌سن ازاده‌لك اودرکه قله قلله متو جه اوله‌سن ازاده قوللر ازقسر مسافراردر دباو آخری کندوارسه ایک قاد با مشار دکل که هر ایکستی اوکلرسنه سیر باپسونار عام دنبای کوردی ددی منرل ودر خاص آخرئی کوردی ددی حاصل ودر عاشق مولی‌ی استدی ددی مشکل اودر عوامه E‏ خواضه جرج عاشق مولی‌ی کوردی ایکسندنده کدی موی راد بر جاعتدرکه انار طالب حق اولدیار اولدی انار امجون غبر خدا بر مطلب بر ای درویش آدم اودرکه دیا توزی انی اطراقه طولشمبه اخرت ماه‌سی نك سرمابه‌سی اولیه وزارنه قتر ود لت ارشمبه درویشانك نشالی وجه‌اللهی طلبدر 11 مد کور | تاره حقار ده سورلشدر ر بای ماروی ترا قله حان ساخته ام نطع ر هر دو جهان باخته ۸ در اصل سمند ماحنان دور دوست و ورن ومکان بشترك ناخته ام ار دنیا وعقی طالب خودرا همین کویدکه هاروت وماروت ص‌طالب سحررا بمنی ( انما حن فتنة فلاتکفر ) رابعه را کفنتند ( الا تسئلن اه کفت امار ادا ) هت را صاف دل وروشن رای همسا به طلب EE A‏ سرای حکات اورده اند که یی ازان طالفه‌کرد محلتی طواف مبکرد ناگاه تارش رمنظزی اوفتاد زسا طلعتی دیدکه همحون | فتاب از بالای بام طلو ع کرده نود چون ازاوج حسن خود بارج آن خاک مقابل کشت عارء همحونز ره درهوای او با ونثارشد آتش درنهاد او افتاد حون ال درهم اوست ا ازجم باردن کرفت حول تگران نعس سران او شدد 3۳۳ دسنش ندادکه بای ازحای کرد درمبان راهی آهی ازو برامد وهم آن حای برحای فرو بشست ساعتی پای در دامن صبر کشید وسر در کربان خود بکرفت حون روی بر اه زاو هاد از عکس روئ آن زن‌که دیده ود زنک بر این ضمیرش پدید آمد ازدریای وجودش نزهه‌الارواح ربای بز سنك وجهکی جاعزه قبله ایدهلی دنیه عقی نهکه وار نطع تمده وتلدق ف‌الاصل بزم | مز اوقدر دور قوشر براغوب کون ومکانی ایلروسن ولدق ر دنبا و اخرت طالارنته الى سویلمکده‌درکه هاروت وماروت طالب سحر او لناره سویلدی بی زار هان احق فتهز اویه این ه کر امه رابعهبه دیدیار جنت استه‌من‌میسن بوردی اول قومشوی پولده که اف استه وان اه ا ن و اولا قومشونی بول صکرء اوی . حکات حکایت ابدرلرکه وجاعتدن ربسی برله اطرافنده‌طو لنور ابدی | کسزلدنظری بر نحره‌به تصاف استدی راقشقی کوزل کورد ی که کون کی طامك اوستندن طونحش ابدی تا حسنی درجه علباسندن اومتواشع ا وجودسه مصادف اولدی چاره زره واری نك هواسنده لرزان اولدی طیعته آتش‌دوشدی طبراق کی | نك نمنده الق اولدی کوزندن اش اد رمغه بشلادی آبت خادی افا هه باظر اوه | کا ال و رمدیکه ااغی ردن قالد ره برول اورته سنده اندن بر اه صادر اولوب هان او انده بر اوزرنه شلدی رساعت ایاغنی صبراتکنه جکدی وباش یکندی قاسنه جکوب اولوقت وزنی دیزی آسه‌سنه قودی او کوردیی زنك وزینك عکسندن برژنك کندو کیکفت موی E ۴‏ بائ صد هی‌دام نه آن محرمکه کبرم باخس ارام ە‌بادم ناب ر کوی در 1 نہ ابرم تابر سو و آم تونی مقصود | کر مشغول غیرم تونی معبود | کر زديك دررم دروش دران سخن بودکه آواز برفز ع ونال باجز ع پکوش او رسد بش ازانکه سر از خرقه بر آرد یک خبر آوردکه دران مزل ماهی لود سال مرش ارده رسده همین ساعت از برج خود نقل کرد همچنین عفاجا ازین بی‌وفا جارخت ,ريست هد ی از ودن إن ماه حون صبح صادق خنده زد ال رش دون کار دت حون فلك دوار در جر خ آمد کفت نظم عشق تو نظر بهر که افکند ازيك ویدش برد مود آن مرغ که از تو دان بافت دواو شود اسو و 5 خانه صبر اساس مکرد آن قاعده را و برکند بلبل چو سیم کل بیابد در سابه خار تست خرسند خروش غیرت وجوش همت مرج زدن كرفت جواعردا لعدد هی هس را ححای در راهست نزهه ة الارواح 1۰ قلی آسه‌سنه ITT‏ دربای وجودندن عبريك غلیانی وهمتك چوشی موج اورمق طوندی دیدی موی بن اول قوشمکه هر‌دامه طوتلمم او محرمکه خی آغوشه الم اکر روز کار اولوب هریبره کرسم و الق ورتم بکا مود الله مقصود سن‌سن اونورسم د رده معودسن‌سن درویش وسوزده ابد یکه رمام آوازی ‏ نك کوش حاننه واصل اولدی بو جر قاس ین ود ق ری خر کتوار دی وه ۳ ترمه‌باره هنوز اون‌درت باشنه ارشمش ادی شمدی وا هک برحندن انتقال اسدی فجه الله بوی‌وفا دنیادن کوجی بغلدی ای ادم او ماهلف غر وسین صسح صادق کی آجادی وکولدی بلاحی زماه نك دورندن دویبی فلك کی حرخه کلدی دیدی نظم نظر فکمه براقدسه عععات آ ی فع ضرردن اولدی قاطع اوقو شکه دابه‌ستی ولدی سندن نه مکن اک هید اوله مانم کوکل بیت الصبر بنیاد ایدرکن غمك کل دکده سقدی شاشدی صانع کلك خوشوای ولدقده بلبل دکن کو لکسنه اولوری قانع ۳ ای یکت هرنفس عددنه سکا ولده بر رده 5 تب جهدکن در فراز ونشیب باعشق نسبت خود دوش کی حون از ردك ودور قدر خود دانستی هي آننه عبرت عشق اغرت ناف سك هله حله‌را از مش و بر دارد موی کر خودرا در رک کی پیش برو مندیش از الا وستی کی کر ری اکر ف‌عشق رفتی سوده‌کردی 2 من تقرب الى شبرا انقرب اليه زراعاً ) کال ان رنت می کد و اراست به وه درست مکردد رونده راه ازن نسبت اصل خودرا ستواند شناخت کح عبارت از آنست کک عازف ان اصل نمست واصل يست زیرا که از اصول صفوت جزاین حاصل ست لاف ت از و گرد ۳ ای خام طمع هد وصلی نزن حرف نشان میرس انو هه ان چهار فصلی - طبع تو خالفست ازان دوی در دام هوا اسر عقل 0 یکدل وکنفس نکردی مفرور خال وقول وقل حکات می‌دی رسرکونی ایستاده بود تاه اب جال یاو بکذشت چاره بيك نظر بر او مبتلا کشت سر در بای اونهاد وکفت نزهه الارواح ق وار جهد ایت بوقشده وانشده عشق الله نسشک عام ایده‌سن حون که قريب وعد دن قدري سادك ابت عشقك غبریی سنی غرربارله براهز پر مله ابله جله‌ستی سنك اوکندن قاد رر ۰ »موی ند ابلهد کسه کندوی عشقك رکانه EE‏ ووقاری هیچ خوف بوق سکا اول که سکا ایکی جهانده رفاه اولور فی‌عشق اکر کیدر ایسهلك ايشك تباه اولور ۰ ۰ ۱ ابر کم بکا بر قارش قریب اولور اکا برزراع قریب اولورم ) اونسبتی بیان ابدر واونست حبونهبه موافق کلور سالك طریق ونستدن کندو اصلی اکلامفه قادر اولور که حپم اندن عبارندر هرک بو اصله عارف دکلدر واصل دکلدر زرا که اصول صقو دن وندن شقه حاصل اولر نم او مامش ايسەك که واقف ای فکری با کلش دکلسن عارف عفادن لاف ابلمه زرا شاشردی سنی ودرت مواقف دام هواه عقل اولدی دوحار اولدی انکجون طبعك خالف بك فس ویکدل اولیویده عقل وخاله اویدکسه صد حیف حکایت رادم بر مله باشنده شام ابدور ایدی اکسزین رصاحب جال اورادن کدی چاره آدم بر نظرده اکا مبتلا اوادی باشنی انك ااغنه قویدی دد یکه ه‌حه صا ود روده لو شد معشوقه شبرین سخن موزون طبع نود كفت مارك باشد اما جنین زرك مرغی که تون دریغ باش که در دام محومی افتی می‌اخواهریست در زسایی هزار چندان ازمن خوب ترست انك درعقب من میرسد ات چو کل باشد چه کار آید سپرثم جو آب آید نمی شاید تیمم نار درویش سلیالقلب کوش بسخن اوداشت و از ادیدی چشمم ازو بر داشت در عقب نظر کرد هیچ کسرا ندید معشوق از سر غبرت طاحه بر روی اوزد تاج دی موش دار اکرر ود منی باغیرت چه کار مثنوی بروحان مادر سرخویش کر چوعاشق‌نه کارخود.یشکر و با ان تدای غل بدرکاه شاهان تن و فصل هشم درقاعده طر قت 4 هس ک دعوی عى کے این وف از او دو کواه طلب کندیی د کر مدام دوم فکر مام تا هی دو درحضور قاضی متفق‌اللفظ والعی شهادت ادا نکنند دعوی هط نرسد وکا ححصم تسلم شود حهدکن ا این نکته ,رسی معی این دعوی از خود ,رسی هرنبه مالك السەم حلهسى سك حسنك الدی معشوقه طاتلی دللی وموزون طستیی ادی دبدی مارك اولسون اما سن که وله فطین‌سین بازق اولورکه نم کی برینك دامنه کرفتار اوله‌سن نم برقز قرنداشم واردد کو که ندل سك درحه زاده ارقه‌مده کلبور وار ايکن کل اولورعی میل سم‌سم صو کورادکده وزیلور مم ۳ صافی ضمبر درویش الك کلامنه قولاق وردی وکورهشلی اجون کوز نی قالدردی ارقه‌سنه نظر ابتدی هیچ گس هکورمدی معشوق غرلی اوحندن وزنه روقاد اوردی ددی ای مدعی عقلی باشکه 1 اک بکا عاشق اولدك ارسه غبر بارله له ابشك وار ۰ثنوی کیت اوغ باشکك برجاره‌سن بول دکلسن عاشق اول ایشکله مشغول قريب اوله آمسکن بارکاهه راٌزار حضور بادشاهه سکزجی فصل طر تك عادتلری > چ باننده‌در ٩‏ هکم عشق ادعاسنده و لندی اسه وفتك‌قاضسی آندن ایک شاهد طلب ابدر ری عل‌الدوام ذ ٩‏ دکری عام فکردر شاه ایکسی دی قاضی حضوردده لفظ ومعنالری متفق اوله‌رق ادای شپادت اعدکه دعوی فصل اولهز ومتاع دخی خصمه آسایم داتس ٩‏ ونکته‌نك قعر ینه اپریشه‌سن بودعوانك معناسنی اه تن سوّال ادده‌سن چون و از حال خود خب بای از درخت امد 5 بای از دوعا بات کرانه شوی در مبان از مبان کذر بای ۵ + شر ع از من در هی رده که ال راء بافت از ھی رنکی صد هزار نقش مودن کرد واز هی نقتی چندین هزار شاخ برك بدید اید اکر جه سوزن از رای غلاص خود سر مر سوزند اما جون ریسمان در اوحته است وکره بر او حکم شده مکن مس تکه ید ازان دام برون بجهد لاجرم دران خال می آید ومبرود تا انکاهکه خودرا عالی کند ان هم نشان ی عملی است مو جواعردا ترابا ان علایق کک دن دران رت الک توجهل خویش را دانش شمردی سادای درین بندار می‌دی بر عم کفتار درعام بسیارست اما عم کردار بودن دشوارست این اية مفسبران روابیت نکنند ا روش ماران انیت کت ه رکه درخود ساحت € در محر معی استاحت نکرد عشق جز دولت جز کشاد دل و هدات ست زهه الارواح اه د مکه حالکره واقف اولورسن امیدك اغاجنده بر ولورسن ایک ایا هشیش ته مکن مطلبه واصل اولورسن ار عن‌بزم هربرده ده که خبال بول بولدی می‌رنکدن بوزبيك نقش کوسترمك طوندی وهر رفشدن وقدر سك دال ویداق ظاهر اولدی کرجك ابکنه کندو خلاصی امجون باشنی هرطرفه اورور اما ابلك وراسنده اصلم‌شدر ودوک دنی قوی یکن دکلدرکه جېد ابه اوطوزاقدن‌قورتیله شمه‌سز اوخبالدهکلیو رکید بور تا اول وقته قدرکهکندوی بیلدرسین او دی ملسزلك اجون رعلامت محخصوصه‌در «ثنوی وارایکن سنده وجه علایق بوولده کتمك اولورمی لابق سن کندو ج ع جهلیاه جهول وله کدرسن ا سوز عالی عالده حوقدر اما تمل عالی اولق مشکلدر و ای مفسرار روایت اتدیار رول شاننده دخی مسافرار حکامت المدبار هرک کندویه سیاحت اتمدی ایسه هنی درراسنده شناوراك اعمدی عشقه فانّق ر عنات 1 بلک آ نك کی دولت اولز نزهة الارواح 1۹ بو العحب سورة الست سورة عشق بر جب سوزه د رکه سوءٌ عشق ی حکے اندر او یك آیت نیست SE‏ ایدم یی ال 8 ار کرد زمین م دک زمن کردی مرك اطراقی طولشمهکه نانوان اولورسن زمانومکانرا ط یکن | کرهردی بان وم ابا کر حول نله ى موی ای که حال :من داننت رحل که مقام صد اندر معرفت کوی وعل چو کان است معرف ت کوی وعل چوکاندر تا تو از با وسر می وی سنکه باشدن ااغه قوشمه‌ده‌سن راه خود رو ەص‌د رای ولیک هکت جه رشاشمەدەسن تا ازل با اند نه‌یوسته اس ازل ادل بر اولزسه | کر حاقه درم نک درسته است حلقه‌ی اورمه‌که بغلو دردر 1 موزل عاشقان سا اس کر | جا نمانست عاشقار منزلی برحل‌درکه آنده برحان واردر کی عفقرا عفن است ای که برحان که عشقه ع کد اوحان دکل که ازباد وخون کب است سا نی که روز کارله قاندن مكدر برجاند رکه در اوجشمه حبوان است ه حانیکه اب حانك منبی آنده‌در اوحان در ن هی‌حبوان است دکل که هن‌حوانك دننده ولور نظم نم بروحان پدرجاتی طاب کن کیت ای جام اوغل برحان طلب قیل سرخود کیر وسامانی طلب کن قار باشیکی برسامان طاب قبل 0 5 یت اکر جه خاضال بوطاعی قازمه‌دن سکا نه خاصل کر رل ا ای اطلب اکن آ9م ا لبون کن طا کل نکن لت دردست دوست قر هه علکتی طان النده در ابن کشور سلمانی طلب کن واقلم اجره برسلطان طلب قبل 3 ا خود را احسته برجسته 9 بافته ام وی ارادیغفن وق ولدم دعواسنده‌سن هنوز تاری نرشته سر ر افراستۀ که بافته ام الان برتل کر یمش‌سن ادعا ابدنورسن طوقدم د حو 0 با جد درکشده ET‏ رجرعه طادمدك باش کر سنده 2 وار ده ا در هک E‏ ۵6 ۰ سس سس سح رای قمه حو موی درخلق ص دمان مش وکه جون موی سر حلق کردی استره دار ستان مدار اک ص‌دی ص د لقمه هم مس دود وهم ص د است صد از رك مراد مس بدست صوفی کسیس تکه نب غفلت از کوش سرکشد نک باره شم بردوش کشد بات ای کر ده زراه ی خودی جام هکود ان کل که مجامه راه حق بافت که ود بر تصوف چبست نحم اقبال است در بر اید نه آ نک از ادبار کردهی‌در بر اید رونده ان راه نشسته اند کوسنده ان صرف خاهوش دقن عقل شنته باد واد خود فراموش حردان طرشت جاعتی بدین صفت که تونی ره بدان صفت رند هر دری 6 رسی خم مزن جو طاق آنخر که اهل صفهٌ برهلیز خلق ک نکرند بر اکر خواهی سر از این کریبان براری کت ای دار بای کن ا کر د خطی درماومن کش بارءٌ درست حاصل اکن تا سو نیاو راست افتد جشم بردوخته خود داد تایه بر روی کار نفتد کک درزی فقری معامله از در زی آموز یی از خود میدر برخلق میدوز ابن سعاد را د ات است یک ؟ اقا دوم سبار زاری نزهه الارواح لقمه امجون قبل کی خلةك وغازنه طورمه باشده‌ی قیل کی تراش ابدرار ایشک حیله ايله باه اکر ار النەك لقمه‌يك مر دی ص دود در وهمده مطرود مد آدم ادلی رك اله ص د در صوفی اودرکه غفلت پنبه‌سنی قلاغندن چیقرر اودکلد رکه بر پاره بوک اوموزنه آ لسون ای صو فبار اوانی کن ساخته وقار قیافت ابله المی بو مش کم وا نر تصوف هدر اقال نخمی‌درکه سنه اوزرنده بتر اودکلکه ادباردن هقنو اطرافنده طولانسون بو وله سالك اولان ساکن اول ق كرك بوسوزی سوبلهین سکوت اتمك لازم عقل‌دفتر نی سقابوب کندو وارلغی اوق نم حردان طر هت دکر جاعتدر وصفت اله سنی اول صفه براثزار واروب هرقبوده گر کی دوب اوله که خلقاك دهازسه اهل صفه شمزار بر اکر استرسن که وشادن اش جبقره‌تق اول اباغیی | تککه جك اکر رد ایسهله بز ون لفظلری اوزره خط بطلان جك برصفا پارجه حاصل الله نا که سو دك طوغری اولسو نکوزی ی کندی دیکدیکنه طوت تا که دیکشك تکلی ظاهه حبقماسون اکر فقبر قیافتنده ایسهك معاملهی درزیدن اوکرن یی کندندن کس خلق اوزرسه ديك توسعاد به اي علامت وار ریک ازارلق ایکنحی جوق زاری‌لك نزهة الارواح ۱ه ۰ »سنوی دزمذهب عشق کر درد باخلق خدا مکن درشتی انده مسان که باز جوشی مخراش کزان بسی خروشی ر طا غه که اهل ودادند همه‌را سک دادند نانو یکی دهی دوستانی کان مبرکه از دوستانی باخلق مخلق باش تا حلق نگردی حق دوستی بدان ا دوستی حق بانی هیچ کرا هیچ رو پشت با مزن که دست موی عشق ولده اک رکه صادق ایسه‌ل وت انلمه تقلق اللبه مکدر انمه جانی صقن انتقام حکمه براق اللهه و برجاعتکه حبت صاحباریدر جله‌سنی رلک و ردیار لاسن بر وروب ایک الدقحه کان انم هکه دوستاردنسن خلقه ماشاننده اول O E‏ حق دوستلی لاسن له رو جهله حقارت اخ هکه تو رند هيج دارا جسته مک نکه خسته‌واری شمر ند عله ایده‌لر برقلی را الم هکه ستی آززده ات جواعردا در ان حضرت هرانک وناز 1 چنان بایدکه موری را سرموی نیاز ارد هرکا باری نهی هم آنت بردهد هرکه را جراحت کنی برو هان س رکشد ی خصم راک مزن بیج سبیل کز یی بشه عاجز آمد بیل هر‌جه کردی دلبل تست تودان شنو آخر « کاندن دان » نظر رخبر وشر مدار ای ی خر ازخدا شرم دار از خواب دار بدار شوکه م‌داراان مذهبت ست به من وسار بسیار منک رکه عردم بدینها مهذب ليست دطمه بدا توانکر ES‏ ت جسرایت ها کی عد اندرار لاٹ ول ا کر اویل هکه بر قرجهی برقلجه الجتمز هله عله برخم اسه كاو اكدیكك تخم حاصل اولور هس ا احت شد رهسن سنده اوج و رر مثنوی پرطریق ابله خصمی کورمه ذلیل اوادی سوری سنکدن عاجز بل هرنه ایتدن سکا ایتدن سن بیل | کديکك اولهجق سکا حاصل خر وشره نظر اعه ای خرس اللهدن حا ابت ظن اوهوسندن اوا ن که مدان خدانك مذهیاربنك خلافبدر صاغه وصوله چوق نظر ایلمه‌که آدم ونار الله تهذیب اخلاق امز قطمه خی ایلمز مال دنیاسنی صقان وق ايسه و رمه طعه ملال oY‏ نزهة الارواح Î حول در رسد نسشمش شش کذارد به‌مال بر خودرا از هی‌جه داری پاك دار فی‌خود هرجه داری باك مدار لصوف اماره کشش است نه همواره کشتن طهارت رحاده لمن انت نه به سحاده شسان رباعی تاروی را فله را باشد اس بکذرکه همه هواست وبکذار هوس طاوس نکردد زر لعل ملخ صوفی نشود مجامه وفوطه مکس “a A تانداریکه حامه صوفان دوتایست آنشان لشکر خدا اند لاس شال بکتانست حکات یکی پرسید از آن شیر بیش شریمت واستاد سشه طر هت ان مرد ی که صفت او «هل الی» است و آن حواعردی که‌سبرت اوه لافتی است کال و جهه ورضی‌الله E‏ زهد ERE‏ و ترك مایشغلك عن اله ) نظ ما اجهارا ہم ردم در این خاروخس اتش اندر زم زمان ومکارا ا در کشم قدم بسر چرخ اخضنر م 5 وارهم از عم نىك ود وزن خشك و رخمه E‏ 8 اجل فورئنه‌سی ارشدیی آن کرهش راص سکا نه‌ده مال اا کندوی مالك اولدیفن شیلردن باك طوت کندو وارلفکدن غیریدن خوف انه تصوف نفس اماره‌نی اولدرمکدر متصل کز مك دکلدر طهارت طربق‌مستقیمده طورمقدر سحاده سقامقله دکل اوزرده او تورمقله هیچ ربای اخلاص الله اول جکمه ربا ابله امك کج آکه آرزوی نفسدر بی شك اولز بر لعل الله جک رکه طاوس صوف اوله‌ی جبۀ ودستارله سگك a ۰ نیر ظن ایلمه‌که صوفبار ائوالی ایک قاندر آ نار اه قسکر پر لاا وتو حکات ری سوّال اسدی اوشریعت اورماننك ارسلانی طرفت صنعت وارکاننك سلطاق سور «هل آنی» وصیی و کلام «لافتی » سیرلی اولان«حضرت على کرمالٌ وجهه ورضی ال آعالی عنه » E‏ زهد نه شی‌در سوردی سنی اللهدن اشغال ایدن شاری رلادر نم از و دای تارمار ایده لم متاعن آ تشه ویروب کید لم زمان الله مکان قدین اونودوب عالم علویده سبران ابده لم فورساه( مك و ددن اش وقوروستی باقوب کدهم ی تس سس E نزمه الارواح ری ی فرماند « الدننا وم وللافه صوم » هرک غم قوت هرروزه دارد کا قوةاین‌روزه دارد خلقرا وعده افطار لعد است عد ان حماعت ازان وعده هد است ۶ خواجه حکم ست نای فر موده 4 صوفیان درد دوعید کننده عنکونان ۳ قدید کنند ان‌ضیف کوید که لت حزه ره سی قدم رسد زراکه ایشانترا روزه ایستکه دردنا افطار تکنند زنده ندارندکه قربان کنند ی فصل ES pe‏ ا 1 سبحان‌الله زهی لطیف مشک که چندین هزار جکر در آتش سودای او سوختند شررن شکر که صد هزار دل در ازروی او ات شدید یات ری 4 مستووان اسان را درون خانة جثم ازین درد بر اب کشته کار یاوخب کته شل فرماد قلل ال روه روژی ازخانه یرون می آمدم این بیت شنیدم e اسائل عن سلمی فهل من جر‎ یکون عم ما ان تتزل‎ شیخ نعر زد وکفت « لاوا مافی‌الدارن‎ عله ر»‎ ۳ سوکلردن ری‌سوری دنا رودن وزانده صائز ى رزقنك نی حکور واوروجەقوتى او اقطان ود در ورافك ببراعی او وعدهدن دخی لعسددر 1 خواحه حکم ست نای سوردیلر‎ i صوفلر ردمده ایی عبد اندر‎ اور کار سکك فد رد ادر‎ بوضعیف سویل بور هت صوفیار ایکی عید ابله دم اورنلر وقلق نولك غرء قدم اورمن‌لر زرا انلرك رصوعی IE‏ دنساده افطار اعزار حانیی به مالك د کلارکه قربان ابده‌ار طَوزنجی فصل استننا نك کالی سا ننده در که سبحان له نه‌کوزل رمسکدرکه بوقدر سك جکر اب سوداسنده با کشاردر, بر طا شکرکه وزیکلرجه کوکلار ادك سوداسنده تنك اولدیلن رات رها شارت مور سا در ك خزیندرکه چوق جان‌انك امیدی اله خراب‌اولمش شبلی حض ر تاریقدس سره بیوربورار برکون اودن طشره چیقیور ایدم بویت سمعمه واصل اولدی a ج واری سامی‌دن صوران بار خبر ورن بکا " واقف اوله‌اندم انه‌کترهبه امسی تزول شخ رنعره اوردی دیدی توق‌والهدنباو اخرنده ادن خير و رحی وفقدر عالی دوانه یم سس ول رف از با آوزد شن ®. ار آن صاحب صدر دوان E‏ سلیان ابوان جلالت آن لشکرکش ( انا ارسلاك شاهدا و مبشرا ) آن کافرکش ل( ارسلی رسوله بالهدا ) « علیه ا كل الصلاة و افضل التحیه » ا انک بيك انکشت قرص مه را دو عم کرد ]فتاب از تابش حال با کال او در ححاب ام می بود هرکا ابری ند ید آمدی آب ازچثم‌مارکش روان شدی کفتی ( هذاقرب العید من درف a سم رک خبرونی عن العتق خبرا اتم بالعتیق اقرب عہدا مثنوی نداعم اجه حاصل کرد: بلنل که کان نعره دارد در عم کل جه دید از آقتات ان دارم خرد 5 کارت کی رح انش ره هر عزرز من حاصل حوصله؛ حواصل ازین جر مش از مر‌غان دیثرست هه را آرو بش از آن نست که بر روی آب مبروند فرد که درن محر کذر دارد کو ان قطر که از حر خبردارد کو نزهة الارواح عشق الله عالده جنون اه کس وصلت اده کم اولش دسرس ۳ او دوان رسالتك صدر عالی قدری اوابوان جلا لتك‌سلمانی اوسر عسکرکه AS‏ سنی بز ارسال اتد شاهد ومشرسن سن اوکافرفتلادحی رسولی‌هدات اوزره‌کوندردی اقندمن اوزرسه مکمل‌صلاة وافضل حه اولسون اھک بیادسبه ایك جورهکی ایک ۱ ا کونش نك جال با کالی ضیاسندن شرا بلوط برده‌سی وراسنه کردی آله زمان بر بلوط ظاهی اولوردی مارك کوزندن باش آقاردی وسورر ادى « شو رعه قرب العہددر « a ی یک ] زادلعمك ر د سو هتکن سبزك آزاد ابد حى ابله عهدکز اقرب موی آی بلمم له حاصل ايتدي بلبل که فربادین فزون ابلر غم کل به کوردی کور کونشده ذرء حبران 5 اولدی اوله‌یی و ره لرزان ۳ نم عزبزم حواصل دیدکلری حیوانك حوصله‌سناث حصولی دیک دک قو شار نذن‌زناده‌درشرفی‌دخی ادن زاده دکلد رکه صو اوزرنده کدرار فرد به مکند رکه بر طار ودرادن کذر ورسون با زر قطره ولسون قعر درادن خر ورسون تزهه الارواح ۵ دار موسی صلوات الل تعالی علی نیناوعلیه که کام مقام فربت است وندع ساط عزت مومی صلوةاله على نینا وعلیه که کلیم مقام فرت و دم ساط عزیدر رده عصمتدن «ارنی» سوردی ی وق ایدی هامحون‌سوله‌دی او جلى که جبل طور اوزره اوردی اکرموسی اوزرسه‌اوره ادی ن‌مومناراد اولیء د به‌ مسآ ید ی بشردن جناب حق الله مکاله ابدن اولدی‌الاوحاً ود از رده عصمت « اری » کفت «داری » رای جه كفت امه برکوه نافت اکر بر او تافتی « انا اول الوُمندن » ی کفتی ل( وما کان بشراً ان یکلمه الله الاوحا او من وراء ححاب ) کر یک بر جوشد این طوفا ن که کفتم از تنور اندر ن وادی ه مُوسی ماند 8 طور آی از دف عشقفن آ.کر مزل شود محو کردد در دو حرفش له انجیل وزور زر تون | رت ابتدر: ازل جون مه س رکشت آمد جه زديك جه دود ار قر. افیا عونت اما مودن ایشان با مدن شب موقوفست رباع اسرار ازل داند تو دای ونه من ون حرف معما له تو خوای وه من هست از پس رده کفتکوی من و تو کر برده برافند نه تومای ونه من ر من حققب د وا انت درسنه صدف می‌حانرا تاقطره‌در صدف پہان نشد برسربازار بدیدار نامد متنوی تو ای قطرهکه از دربا جدای جنان روشن ساحل ی ای باخود ححاب وراسنده اوشرفه ائل اولدبار نم نه زمان که قناوب طوفان ابدرسه و تنور فاور او وادته موی ودک وا طو منزل اولسه دفتر عشقندن الك آتی ایک حرفندن اولور عو جله ال ووو دزء‌يك اولده ورا قادن هره‌سی بر زلزلدر هان اولسه دی تزديك دور a ۰ ار کوا کیك ماده موجود اولدیفی جلهبه معلوم اما انار رای که در باه دوف وتا ربا سر ذانه به سن | کاه اولورسن هده ن . بو معما حرفی له شن اوقورسن ده ن واردر ,رده وراسنده بن وسن سوزاری برده‌نی فالدرسه‌لر نه بسن قالورسن هده بن ‌ ۰ برط عیزم کوکللك حقیقتی جان ايله اوبل‌د رکه صدف آغوشنده م‌حان کین نا که قطره صدف امجنده کر لو اولدی بازار محلنه کدی موی سن ای قطر هکه دریادن حداسن انکجون کون کی جهره عاسن ھا یہ کے مہ مکی ۹ ترا کر مو ج درا در رنودی زتو نام ونشان هکز نبودی غ فصل دهم در غاز فطرت ‏ وتیل بیع خوا مد که دبع مسکو ارا از خزانه"« کن فکون» عشری فرمابند انمام والطاف خود اض وعام عابند کت راهان مر ابا سامت سم بساط زمين را مجلی نشاط سازند حقه‌بازان فلکرا خطاب هک برنطع خاك مهره کت فو ست ادرا کفتندکه حاروب همترا برکر فرش غرارا فراشی کن بی هخس وخارکه در چثم تو آید از راه بردار وهرسنی که بش بای تو باشد آنرا پس دست افکن بعد ازان ابرار فرمان شد که در اوه مست ون آن سا صاف دل کا دعوی فتوت مکند مدان هدک ر در خدمت استاده است دراب از حاص جود او ,رای ریاض و جود حند قطره اب در بوزه‌کن رباع جون رق شده از غر وهر شم لاحره حون رعد دده است کم س رگشته حواری روم کردجهان باش که بدریای وصالت ررسم ۶ ەر جون ابر بدربا رسید چندانکة توانست آب برکرفت از آن اب صد هزار قطره دید آمد هر‌قطره صد هزار خبروشد نزمه‌الارواح سنی کرموج درا آلسه ایدی نه مکن برنشانه‌ك قالسه ابدی بو اوشجی فصل خامتك مبدنی باننده‌دد € هار زماننده استدیارکه ربع مکسوی کن فیکون خزین‌سندن برعشر بیورسنار کندو الطاف‌وانعامار ی خواص وعوامه‌کوسترهلر اولا فراش صنعه اشارت اولدی‌که برقالیحه‌ستی زمین نشاط اپسونار فلك حقه‌بازارنه خطاب کلد یکه عر صۀ شطر جه شبه زمان‌ده کرت بازبلر نی اجرا اده‌لر اول رو زکاره د یدبا رکه هت نوو 5ی ال روی ارضی تطبر وآزیین الله نی هر چورچوب کی که نظربکه تصادف ادد کذزکادن قالدر وهر برطاش که سنك اباغکك اوکنه کله انلری کرو براق اندنصکره بلوطه فرمان‌اولدی دربایه کتسون اوصوفی" صافبنك الى اویسون که برزماندنرو خدمت قوسنده قیام اله دعوی فوت ابلمکده‌در آش ول ات جود واي ا بغحه‌ارینه برقاج قطره صوایسته سائلانه رای شمشك کی افلاکه ابرشدی آهم حب قر مهده رعد اولدی دل کرام لوط کی حبران کذرم ا فای حان اعق اجون محر وصاله ماهم a ۰ ارف ane,‏ دی قدر صو الدی او صودن بوزبيك فطره‌ظاهی اولدی وهر‌قطره وزسك جزء اولدی ار را کفتند بای دکه هرقطر؛ آب مجندین ذُره خال رسد زرا که بت راز های مفته در دل اك ®. سود دران حالت که ار ارا ازدریا رداشت وبارء راه رفت جند جزء اص که ( ان‌الذین سقت لهم منا اطسنی ) ساقه ابشارا خن ره ود لإ اولئك لهم الا من وهم مهتدون ) از ای هريك خبر داده a موی قومی‌که ربن بساط شاهند فرزانه قاب ان ساهند IIT‏ هدر امند و ایک در زم « r‏ » ندند “a ۰ لار کم خاصبت وفوت روحاست هی بك تکل خود مائل شدند از کنار ابر خودرا درمبان درا افکندند اعت نیت ایشان ازسر صدق بود وداعبة همت شان ازدم عشق دانستندکه ان ‌غان حری دران جرا آرام تخواهند بافت وان نهنکان قازم معائی درساحل صورت صبر تخواهندکرد تخواستندکه این قدر سعی ایشان ضایع شود زراکه درعام قدیم شرط (ر وان‌سعبه فسوف ری ) ود اما چون فرمان شده بودکه هرقطرء ابی تزههالارواح ۷ ی درد خا که ابرشد وه‌سن ست رمحون ع | حوق وار ۹ درون ۳ اسرار ®. مش اوحالتده‌که بلوط ڪوف درادن قالدردی و رمقدار ول کی برفاج اصل جزءار تحقیق | نا رکه بزاردن اناره‌عنایت سبقت اغش‌ابدی اونارك ساقه‌ستی سان اعکده‌در دور حون امی اوله‌حق هی هداس انار در جله‌ستك خاعه‌سندن خر ور موی رقوم كکه ری زديك شاهدر او نلرفر زانه وقلں ساهدر اوکم وارسته امید و م‌در حت محلسنده خاص ند عدر A. و خاصبت حکمی وروحانیت قوتی ابل هی‌بری کندی کلنه مائل اولدیار باوطك قوجاغندن کندور ی در بابه براقدیلر | نارلهد تبتارینك سبی صداقت او جندن ایدی رانلاك همتی دعوت شی دمندن سلدیا رکه و حری فوشار وحراده ارام طو عیه حقار وو مان عاك چک یا سالماه صبر اعه‌لری احمالی زاده تعنددر استه‌مدبا رکه انارك بوقدر سعیلری ضایم اوله زیر که مال قدعده شرط الته عرء 2 مه ار اما زمان فرمان او لندی ابد یکه هن قطر ه آن ۸ مجندن‌دره خاك رسد لای نو ده آن قول نیز مسدل کزدد ( ماسدل القول لدی ) ( وما انا بظلام للعيد ) ریاعی از لطف تو هې ده تومید نشد مقبول توجز مقبل جاوید نشد لطفت بکدام ذره يوست دی کن دذره به ازهزار خورشد الماک بان ضیف کو ده لت از لطف توهیچ خسته فی تاب عاند وزجوی وهیچ آشنه بی اب اند ہر القصه ا حاب اعرافرا که معارف دارالملك معرفت بودند درمیان بر ومحر موقوف کردند تام اصلرا بافته باشند وهم فرعرا رسیده 2 حال سوسته باشند وهم دریادیده ۳ ۳ مبان اب وکل بادی در امد میان روز وشب صبحی بر امد سین کاندر مان طلمت ولور ۹ ذر؛ زمه روشنتر آمد سر صدفرا که وجود از اجزای خاک وآف " ترکیب يافته بود اژدیر باز خودرا پدر با اشنا کرده کفتند ای اسه همت رع دل حون دردل ٤‏ کن قدرت ین خود ساری داده ام ان جند درتم‌راکه از غانه بدر ومادر بطلب نزهة الارواح شو قدر ذره خا که ارشد ره لا لق د کل ايد ی که اوقول ینه مبدل او لسون ن‌ذات اجل اعلی عندنده فول دل امز دی ن عظم| لشان عودیت|دناره 2 ام رباعی برننده‌ی وار لطفکه نومید اولدی مقبولك اولان مقبل حاود اولدی لطفك سنك اول ذرههکه اولدی قران شمس اولدی الك ذره‌سی خوزشید اولدی و ضعیف سو یله وره لت هيج خسته قالدی لطفنده یلاب سنك هيج آشنه قالدی جو بنده بی آب سنك ا نبایت احاباعرافی که دارالاكمعرفت‌معروفلری ابدیار درب الله قره آراسنده موقوف الا تا که اصله ابرشمش وفرعی ولش اولهلر هم ترابه متصل اوله‌لر همم دربا کورمش نظم صوطبرق امجنه روز کار کردی شب روز بیننه اسحار کردی نظر قىل طلعت وتور ارات عحب برذره انوار کبردی بر صدفك وحودی صو وطبرق جزءلرندن کر وت او لعشدر دردن کندوی سه درناه اشنا اش کادندیار ای اسه تل وم کوکلنی حونکه نیک دربايك ماننده هن قدرندن مان ویساریکه سپولت وبرمشم بو برفاج دریتیمی که آنالری و باباری خانه‌سندن پزی تزهة‌الارواح ۹ مادر در افتاده اند در رخود حای‌ده یش از انک موج درا اشارا درر باید وایشارا دراب سروری عی بایدت افتاده را شش ازان کز با در آید م بر دهان باز کن نا این چند قطر؛ عیسی صقت سکدم در شکعت در آنند لب برهم نه تا این چند مومی قدم درکنارت نشینند لت کک دیک اش ووست دازد درحہان بك وید را دوست داری کوی ردی ازمان ۳ دربا جون در بافت اجزای اورا سنام ولاف عقد ردد شوری دز نماد او افتاد روز کار شبن بر او تلخ شد از قپر صدف کف , دهان آورد از غصه دلش موج زدن کرفت ساعتی برخود مجوشید وکفت ای آنکة جزو وکل را بدربای حقبقت‌تو کذری نست وخار وکرا از وستان احدیت و خبری نه مثثوی ای حضرت عزت و والا از کفت مکوی لا والا ای کون ومکان زبای تا فرق در محر حبط وحدتت ضرق ۳ صدف میان تہی دا این پر دلی از کا تست وا ای میا متفر و 3اد طلنده طشره دوشمشار و دریدر اولشار اناره کل دة حل و ر اندن‌مقد مکه دربانك طلفه‌سی آناری قار سن‌اناری ول اولولق اس اتەك دوشکوناراد آباغی سرمزدن اول طوت الین ۳ آغزیی اج تا که و بر قاچ طماه عسی آفسی اجروکه داخل اولسون سکوت اوتور و برقاج موسی قدمار سنی در آغوش انسونار بات کم اولورسه ابونی او کورر اهل جپان ابو نی هم کوتو یی او کورندر قپرمان بر دربا نه زمان اکلدی که نك احزاستی صدفه عقد اتدیار رقر یشقلق الك طبعنه دوشدی طائل وقتی اکا آحی اولدی سدفك قبرندن بو زکوپا آغزیه کلدی کدرندن کوکلی طالته‌لمق طوندی وساعت و اوزرنه جوشدی وددی ای او ذات که حزء وکلك سنك دربای حققتکر ولی وق ودکنك كلك سنك احدیت وستانکدن رخری وق ال رای فا قدس سین او حف رت که مجز اولور ادرا که قدرت کون ومکانی امش احاطه جز لد دراي وحدت بر اجی خالی صدفه و مادرلق رهد ن کلدی که نم حزء‌لرعی آلرسون دیوان قضادن از دوان قا قاضی 07 حنان خطاب. کر دک ای درا تو بغور ان حکایت ترسی واز قعر این معی خبر بای ( لا یمرفهم غبری ) تو سرخود کر و تحن ایشان بکذارکه از هر بك قطره در ان جند روز چندن در شب افروز همه سمر‌مابه حزن شاهان ويبراية کوش وکردن ماهان خواهند بود درا حکم این وعده آرام افت وحوش او فرونشست قطره‌ها در رم صدف حون جنان درصدف‌رحم قرار بافتند و بر ایشان رشان کشت | ترجه شب وروز در قعر درا ودد اما حون صدف طاهی خو اهد شد اشان ححاب ود درا را کی د بد ند بد انقد رکه بھی ذیدند کرهی رخود ستند لکل حزب ما لدیهم فرحون ) اخرالاهی هی قطره را درمبان ضدف جنشی بدید امد هر ی خود را ی‌کرانه افکندند ند زان جال خوذ را مزر کی که وانستند ودر هر سل که دانستند نظام دادند ل قدع رل ای شرب ) خلقی زغمت دربدر وکوی بکوی مقصود تونی ازین همه گفت مکوی بر پس بروفق ارادت آن همه قطره ها که شنیدی دربازار حکمت حکم طیعت هریکی رني بر آوردند خودرادر هی‌صو رکه مودند بعض از ارباب افوس کشتند. وبعض ازاحاب انفاس القصه تان همه حجابہای ظلمانی ظاهر نشد ازباطن e E ORE ي‎ قاضی* ارادت اوه خطاب اشدی که ای درا و حکابهك اصلنه ار سن و منت یف «کنهندن خبردار اولزسن م غیری انلری باه جك بوقدر سن‌باشی قار وانارك سوزی فارغ اول که هر بر قطرء بو برقاج کون ظرفنده برجوق کبحه‌ی ورلندرر انحو اظهار ایده جکدر بونارهب پادشاهارله خزینه‌اربنكك سرمامه‌سی و محبوب وو بار فولاق و وغازارینك پراه‌سی وزینتی اولهجق دربا بو وعد حکمنجه سکونت بولدی وانك حوثی کتدی راقد اولدی 5 صدف رحنده صدف رحمده جنال وار قرار تو لد بلر جونک برقاج زمان وله کدی ات ۰ ۱۳ قعر ندها بدباراماصدف ححخابا دی دربا نی کورمدیار وکورمدکلری قدر کندواوزرارنه عقده‌اوردش هرجاعت نزدنده ولنان اله فرحلتر اخرالاض هرقطره صدفك دروننده برحرکت‌عارض‌اوادی مریم رف اه براقدبار اندتضکره کندو حاللرنه قادر اولدقاری به و سلدکلری شبرازه‌ده نظام و رديار ۱ تحقیق هر بر اناس انارك مشر نی سادی ات خلق غشقك الله حکمه‌ده‌در درد وحن هی‌سویلنیلان سوز الله مقصودسن‌سن مر صکره نك اراده‌سنه مواقي الشتدیکن خلقتار بازار حکمتده طیعت حکمنیحه هری ررك ج یه رصور ده کوستردیار بعضاری ارباب تفوس وبعضاری اتحاب انفاسدن اولدبار خلاضه کلام تاو جع طاق برده‌اری طام اولدی باطندن نزهة الارواح 1۱ حکایت من وتو سر رازد واختلاف این وان بدید نیامد « فصل بازدهم دراختلافات حالات 4 سشتل خلق سردرهوا کرده اند.که مارا هوای درسرست افسار ابلس پر تلس‌را کان رده اندکه افسراست باش لا ان شب روز رسد را هنکام ۳ ۷ باش انا که برافتد ان نقاب بکساد نه خىمەرا ازم طناب ان رواق شش جهت بانج در اجهار ارکان اوکردد خراب حکایت وقی بطر رفم درمبان راه کاسه سری ین کس دان نکرن افاده باخود كفم حه و فد کت او | کدی درنقش کاسه نکاه کردم ا که حرف چند دیدم خط عبری نبشت هک ای چشم عبرت بین بدان وا که باش‌که من کاسۂ سری ودم م‌شخص ہزار هوس مدی رسر خود هاده ود واز ارزو ی که ست ہر محفلی و مجلس ی که میرسیدی ازسیاری" حرصم یکفتی که کاسه‌را کانہم سار جون مکس درکاسة هکس فرد مبرفت هیچ یکی دست درکاسة اوی کرد وروری درن پاد.همی کا راه زی بای ردنت رادت و اسه رک فد بن وسن حکابه‌اری اوج ویرمدی واونك بولك اختلای ظهوره کدی اون ر تج ی فصل مباطت احوال ساننده‌در ) خلقك چوغی باشارنی هوابه قالدرمشارکه رم باشمزده بر هو( وار دو ,ابلس علیذالسنه ولاری ظن اعشارکه تاجدر صبر ایت وکحه صاحه ارشسون ال اولنار سحر زمانی کلسون صبر قبل تارفع e‏ قوبه طقوز خیمه‌دن بردن طناب شش جهت هم بش قیوسیاه بوکوشك حار ارکانی الله اولور خراب حکات روقت برطرفه کتمش ایدم بول اوزرنده برباش کاسه‌سی کوردم مفلسارك کسه‌سی کی وش ومفسدازاه کاسه‌سین کی« وزیا اوزره قاعش کندومه ديدم وله ایدی آنك سرکذشتی بکا معلوم اوله اید که آ نك باشنده‌ک ازو ی اوقه ایدم کاسه‌تك قشنه دفت ادم نا که برقاج حرف کوردمکه خط عبری اله ازلش که ای عبرت کورن کوز لو ا کاه او لکن رباشن کاسهسی ایدمکه بر آدم بی بيك هوس الله رمدت باشی اوزره طاشیدی و آرزوسندن ه‌محفل وه سه واردقده کال حرصندن دور ایدیکه کاسه‌نی ره به فو م حوق زمان سکك کی‌هی کسك کاسه‌سنه قوناردی هیچ کسه آ نك کامتهسته ال اورمدی و رکزن و جواده کیبور ایدی رقاچ حرامی ۱ کا ارشدیار انش النی, کاسه اوزرنده- طو بیان رال" اا بته اجه درکسه داری ده مثنوی | کرص‌دی سان درکاسه خویش ورن دهی‌سبه کاسه راندیش شکم اڭ کاسه سر فرو بان حنین درد ديك وکاسه منشین پر لقمه کته اهست اانادیده پیش خویش کن دست و ميان دوعدم وجود ترا بداشته اند از یکطر ی کرفته واز طرف دکر کذاشته اند حکایت دی ور ر معلوم کرد ( کان‌الله ولیکن معه شي" ) قصه فرداشنید؛ لر کل شی“ هالك الا وجهه ) حال اموز برخواندء کل لوم هو فی‌شان) ای خط موهوم اکر بش وپس دوی ( له الا من قبل ومن بعد ) ا کر بالا ونشت روی ‏ وهواله فی السموات وق‌الارض 6 ۱ کرجب وراست نک کی ل[ الا انه : شی حط ) اکر برون ودرون نکری لإ هوالظاهر والباطن ) اکر سر ESE‏ لإ هوالاول والاخر ) ربای ای ی خبر از هر‌دوجهان هیچ ن شاد بادست ازان هیچ نه مکن بکمان حد وجودست عدم تہ کو بنکرکه درمبان هیچ نه حکات یکی بودست از ارباب تحقیق کهبانيك ب سخن نکفتی همشثه در خدا اه کف نزهة الارواح ند بارها کفته ودی که اسه ککانہم ددیار ا دا ا کک کاسه‌ی ابره براقم وراه قوی وکسه‌ده نه وار اسه ور مثنوی اکر ارسن باشیکك قیدینی کور و ده بر بلادن ات 2 قرن جوملك وکاسه باشدر بیل وار فدنده قالقده ه حاصل سنك هن لقمه‌ده جناقطاشك وار تجایب کورمدکسه ابلرو وار بر وق الله وارك ارانشده ستك وحودیی طو عشار برطرفدن طوتوب دیکر طرفدن راقشاردر دوك حفاه‌سی اولی وین معلوم ابتدك الله وار انکله رثی بوق فردا قصه‌ستی ایشتدك هی برشی فانبدر الا وجه‌اله وکونك حالی اوقدك هی‌کون الله امجون اجرای احکام واردر ای خط موهوم اکر ابلرو وکیری قوشارسن انتدا واتهای امور جناب حقن‌در اکر وقاری و آشاغی کیدرسن سیاوات وازضده ترف انکر ا ۲ ۱1۳ وصاغ نظر اندرسین | کاه اول هی‌اشانی حبط اولدر اکر خارحه وا جر طاهر وباطن اودر | کر باش و آلاق استرسن او ل و اخر اودر ربای ای ایی جهاندن خبری وق وق سن بل اوستنه امه می بوق بوق سن مکنه کان وار لغه 2 وفلق دقتله نظر قل اراده هیچ وفسن حکات اراب حققتدن ردات وارابد یکه او وفاکلام سوىلمىوب دابا خراه‌ارده کزردی نزهة‌الارواح 1 زرکه کفت بدو 0 at‏ ا ش رهادت رامات ا لب بسته حدیث عشق کوم کوبای جہائم وخونم ۳ ای راد رکون ومکان در جنب حقبقت وهمست ازوهم جه کوم واز ا نجه حققنست خودحه توانم کفت موی درن اندبشه سر ردان جو کوم چوکوم چون یدام چه کوم ان ماع ده رکف دارم ان حارم حير ینم از اغاز واحام زبان من چو حرم بست بالب فرماندم مبان فلب وقالت زدل 5 م از ن جه برسی e‏ زھی حیر تکہ جشم راہ به بان راست میکردد بکفتن آن وان راست نهر عام سر برکرد همه برست دد خاص نظر کرد دوست با وست دید عاشق ازهی دوکذر کرد همه دوست دید انکه بوست دید ص‌تبه وای بافت اک دوست باوست دید بدرجه انسای رسد الط که دوست دد رای کشت ( ولکل درجات عا علول) ( وان لس للانسان الا ما سی ) (قل کل یسمل على شاکلته) آنکه همه وست دید هیچ نکفت وآ نجه همه دوست دید هیچ سوکلردن ری اوذاه ملاق اولدم ودیدمکر معو دكك حقی اجون‌سبب‌سکوتك نه‌در سو له‌دندی طوداق بسته عشق سوزی سویلرم جمانده نم ناطق اما موش بر ای راد رکون ومکان حقبقتك باننده وهم‌در اوندن دها له سویلیه‌م و آ ندنکه حقیقتدن له سویلمکة قدرتم اوله‌یلور موی توافکار ابه حبرت اولدی وک a‏ سول که سلمم سولله‌دیکم اوساعتدن که نوش ایتدم بوجامی تحبر آلدی دستمدن اعی دیا طوداعمه اولدی حرم بورلدی جان و جسم قابلدی عم کوکل حالی لمم صورمه تندن ی عیب الان او صورمه ندن وی کورن کوزی هادی حبرت او و دعکه اعز عودت بر عوام باش قالدردیار هب قشری کوردیلر خواص نظر اسدیار دوست اله فر کا عاشق 0 دخی رافدی هله فولای لو ری بوست کورن مرب حبوانیتده قالدی دوستی وست‌ابله کورن انسانلق درحه‌سنه اردی ساده E EY‏ غبر کورمان ر بای اولدی ه رکسك علنه کوره درجه‌اری واردر وانسان‌سیی‌وغبرت ابتدیک حالده موفق اولور وسوبله هربری شا کله‌سی امجاعه تمل ایدر اوکه قشر کوردی هیچ برشی سویله‌مدی واوکه 1٤ نتوانیست کفت نک دوست با وست دید کفت کوی ازوی بدید امد دور چه کو بد که بهره ندارد زديك چه کونه کوب که زهره ندارد | کرچه «صم‌بکم» صفت دوران‌است لإ من‌عر‌ف‌الله کل لسانه ) درشان نزدیکان بط دز کی ا زیرا که هنوز در جستحویست اختلاف ان راه از تفاوت نظر رخواست فاوت نظر از منظور حاصل اف بعضی مور ددد ویعضی ار بعضی بعیان رسیدند بعضی به خبر همجنین قوعی در خود افتند وقوی در غر و سنریهم آاننا ف‌الافاق وف انفسهم حتی یبن لھم اسلق ) موی یکی خورشید ند دیکری اور قاس هر یکی باشد زم دور هدر جهد خود هر يك نظر بافت که کرکس استتخوان طوطی شکریافت ر متوسطرا چون نظر بغایت رسید کفت ات شتا الا ورایت ال فه ( باعتبار ان الخالق للفرو ع والاصول لا باعتبار الاحاد و اطلول) منتهی جون از اا بکذرد اصلا بوست له ند حنانه شخ شبی فرمود ( التصوف شرك لانه صیانت القلب عن الغير ولاغبر فيها) هایتش اینست که شنیدی بدایتش O‏ نون ان تام فت س حن روحان حللنا بدن ان لبیل وليلي و انا نز هةالارواح ماه دوستی کوردی بر سوزه قدرتباب‌اولدی دوستی بوستی ابله کورنار بوقدر قبل قاله باعث اولدی بعد نه دیسونکر ره‌سی وق قریب ل هکو له سوبا رکه زهرءسی بو ق کر چك«صم بکم ۳ بمیدار صفتيدر اللهی بسله نك لسانی کلیلدر قنار حقنده‌در متوسط کفت کوده‌در زبراکه ‏ الا ن ارامقده‌در بو بولك ماشتی نظر اه هاونندن وفاوت نظر دخی منظوردن حصوله کلور کیمی موّثری کوردیا رکمی‌اثری کیمی عیانه ایرشدیار وکیمی خبره بنه بوبله برجاعت کندوارنده ولدبار و رطا شه غرده آاعزی افاق وانفسده انلره قرسا اراه ادرز حتی انار امجون حق سان اولور مثنوی بریسی کوردی کونش بریسی ور قریب اولانه رنه رنه دور که هرکس کندو مقدارجه لدی شکر طوطی کيك اق بابا بولدی ر متوسطك نظری نهاته ارشدی برشی کورمدم الا اوشی‌ده اللهی کوردم ددی او اعتبار اتک فرعاراء را خالقمدر احاد وحلول اعتباریله دکل منتهی بو مقاعی کدکده اصلا بوست کورمن او بلهکه شیخ‌شبل بیوردی تصوف‌ش رکدر زیرا قلی‌غبریدن محافظه دعکدر حال وکه غر وق اتی بود رکه مسموعك اولدی بدابتی دخی مجنون ان عاص و يت الله خبر و روب دیدی و بز ایک روحز ,ردر بزه آن یی بنده و للیدهم بن نزهة الارواح من کم لی ولبلی کست من مادور وحم آمده دریکدن من‌که ع تا نسبتم باشد بو اومن من اوساشم هله اوست او ومن اسان اب کلست کر تو از مغز 1 کهی بکذر زوست نار خود را درمیان چه یی ای بی خبر حو اوست هله « ماقدم وما تأخر اجا کہ تون کفتند من حت جا اک ا نه تو مال وه‌حا جندن هزار نہک عی اید صداست اکر بکوش حقیقت شنوی يك نداست ربایی ی من جو بلی کف تو روز نخست 2 کر احدیت من واست در کر ی من ولو اید راست در عام وحدت ان و آن ست درست رباعی از و است ححاب و شین است شرط همه رهی‌وان همین است می بین مکوی مذهب این ست میباش ماش مشرب اسنست =» a هرچه دای مبین وهرجه بی مدان‎ ان ره توان رفت بدن ودان ميان حان وحانان هیچ فاصله ست مقصو د حاصل است و را حو صله بست وضع ر a‏ لى ولیلی کم .لا ایی روحز بز بزه بردریدن بط ۳ مک دوسته او له نسم ن او او 7" دەم هب اودر کر حقبقتدن یلورسن سوز ودر a مر کارا نه کورورسن ای ی خبر جونک اودر هله اول 1 او ګلده هنن دید بار کوت ادن سلامت ولدی او محلدءکه اودر دبرلر له سن قالورسن و به‌ده حل وقدر سل نعرهکه کلور صدادر اکر حققت قولاغی اله ایشدرسن برندادر ربای ن وع ایکن سو بله‌دك روز الستده سن بل وار ایکن سن ن وسن دك نه لايق اوله می‌کز منی کلز بن وسن لفظی درست عام وحداده اولز و واو دعك روا رای کن کن به سكا رون م اهل سلوکه ا کور سویارمه بودر اشته مذهب اولور الله اولز اهل مشرب ۰ اسار هر وه ا کوربه وه وروس وول ۲ نك اله ونك ال کتمك کن دکلدر حان الله حانان اراسنده هیچ فاصله وقدر مقصو ها صاصلل ر وتات حو صاه 2 و قدر زر حکات یی از بزرک سوال کردکه میان اوبکر وعلی فرق جیست کفت مبان ایشان جز فضولی تو فرق بست فرد تو ازخود برکران ماندی وکرنه مبان حان وحانان خود مبان بست حکات مد را چئم ددر آمده ود هی‌ساعت دست عادت ععبادت اومسرد وکرد اوری آمد مکفت ای حشم درد تراعی چیم جشم درجواب اوکفت | کرچه مرا خود این جراحت ود اما تا و بامده ودی‌حه راحت ود مرو و طبب ان دردرا ازمن چو شنود ما از ینت برهیز فرفود و ای مکنن که رشان خوار کی زدست خویشن ار کشتی ااك حدیت‌الفس مبتدی صاحب خلولست مننهی صاحب عن لت ارت نیت که از لی کوشه ری عن لت E‏ خودرا از ی برکری موی جو سیر امد اجا دل ازماومن ترازو رسد کرنکوی ن برون افکن از زیر پا سنك خویش دربن بله خودرا f‏ وی زر ار سهیل ابن عبداله تستری مکوید رحةایته عایه « اسوء المعاصی حدیث النفس» جاره نزههة‌الارواح حکات ری سوکلردن رنه سوال اشد یک اوبکر اله على ننده فرق اهدر دو دیدی ارهرنده سنك فضوللغندنغیری فرق وقدر ددی فرد راقدل کندیک کندل کناره والا فرق وق حانان وحانك حکات بر ادمك کوزی اع ور دی هی‌ساعت ال الله کوز نی فارشدرمق والیاه جباغی طوپلردی دیدی ای کوزم سنك دردیکی طوبله‌بورم کوز اکا حوابده دیدی کرجکسن نم اضراع وار ایدی اما شور هت دای راحتم وار ایدی هو عم طبب ودردی ابشتدکده سندن دد یکم کملوسن سن سین سن ای مسکن اولوب کندوکه سته ادرسن کندوی زور اله خسته احق سك وقاه‌سنده اول متدی صاخب خلون در سه ا خلوت اودرکه خلقدن کرو طوراسن عن‌لت اود رکه کندوی ارادن قالد رهسن توا کوکل بن بز کلامندن طوق اولدی کلوب وارلیق حوبت بوق اولدی براق وارانی نوقلق وله کت ومیزان اله تن کندوی وزن ات نار سیل ان عبدالله تستری ر هه اله عليه و ر ورار معصتارك ان فناسی حدیت فسدر طوطی اکر باخود سخن نکفتی چندین در زندان قفس محفت تا بلبل خويش همدم نشد در قفس براوکم نشد مثو ی حون هستی تست با تو دروست هی‌هی ه ترا حکایت اوست تادسته کل زخارنکر مخت درکردن دلبران ناو حت آبنه جو زنك خویش بکذاشت از روی بتان نقاب برداشت ۳ مهتر عا علها لصلاة والتحه را پرسیدندکه فرزند آدمرا چه بهتر بودی اگنت ان که ننودی نامه ان دم ودی وی طلب آ فتست وارادت وال وجودت ححالست وجدان حال منای قرب وخبال حضور غر‌وریست سای ای‌دور دور و ان رشته دربك دکرافته است هر انکس که کردد اویافته است نار جب حالیس تکه هسج چیز بسایه نزد یکتر از ور بست وهیج جیز از ور جو سایه دورست رای درد دم از شمار دف تکنشت نزهةالارواح چاره طوطی اکر کندوسی الله سوز سو تلمبه ادی بوقدر زندان ففسنده اعزدی تا بلل کندننه همدم اولدقحه قفس فوسی اوزرنه کم اولدی مثنوی لت بتک باه ایو وه لااق اوله ای طلب قولك موافق کل الندن راشدقحه خاری و ان نکاری ]توب انه روندن غباری بلاحائل چکر سینه‌یه باری E‏ سيد عام عليهالصلاة والسلام افندعزه سوال ات‌دیارکه آدم اوغلنه ہتر ها دی سوردیارکه او ابدیکه اولیه ایدی تا که حل اودم اوله ابدی موی طلب آفت ارادت هم وبالدر وجودك برده‌در وجدان مالدر حضوررن فکر ایدوب وصلت دیارسن غرور نفس‌درکه ارزوارسین بور ابلك اوح غایت طولاشمش آ ق اکا طولشدیران اج ۳ تحب برحالدرکه هیچ رې کولکه نوردن زیاده قریب دکلدر وهیچ ,رشی دنی نوردن سایه کی دور دکلدر ریاعی درد م کال خد وساندن اشدی ان و افعه EE‏ ده ارت ۳ من آشنه ات وام از سر ESS‏ A, نهر روزی درباغ نشسته ودم تا که سایه با درخت درسخن ما کفت مد تیست مدید وعهدیست بمید که دست در دامن لو زده ام وخود را در بای تو افکنده بدان امید در پس و بش و میروم که افتارا یاو نظری هست‌وسر جشمۀ او برتو روشن است چه شودکه از رو زکار تبره من‌سختی در بش اوعی‌ضه داری تا هم چو آنکه توی حجاب پیش | فتاب ایستاده من تب بکوشه بنشینم ودر او نکرم درخت کفت ای شاه وان هشب که قزر یک اا ا میکنم ونیز از امروز با زکه سرب ر کرده ام لو زمین نهاده ام را شب وروز ختهی م نظم ای ی سرو با رزه خروش داری سر درد اکر هخاموش کربار ی د و میکس ور زھی همی دهد و مینوش هی‌چند عیبرد تو می رو ا ی کشد تو میکوش ۳ مکن نبست‌ک | فتابرا ی‌واسطه من توانی کی دز تا اما ها ی وجود مر‌اداده اند زرا که اکر نور او ی‌واسطهُ من رتو ابد اصلا وقطعا 1۸ نزهة الارواح ووفعه‌ی دناده ایشتمش واری من وم شوماده صا N‏ ترا برکون باغده اوتورمش ایدم تا که برکولکه اغاج ابله مکاله ه کلدی دیدی رمدت مدیده و رعهد بمده وارکه المی سنك انککه اورمشم وکندومی سنك اباغکه دوشه‌مشدرم او امید اله که ENS EE‏ کدورم افتابك سکا نظری واردر وانك سرجشمه‌سی سنك اوزربکه روشندر هاوه جحت سیاهمدن ,کلام ايك حضورنده عرض ایده‌سن تا شویلهکه سن بلاحجاب اقاب اوکنده قام اشن ان دی رکوشه‌به اوتوراع اکا نظر ادهع اغاج ددای‌ساه روان برعمرد رکه بن براباق اوزره قابا خدمت ایدپورم وينه اوکوند نک باش چیقرمشم در باشمی ببره قو دم سنی کیجه وکو ندز بامقده کوریورم نام ای بای اباعی بوق الى بوش درده هوسن وق اسه خاموش و وکه در السه جك او حالده کر زه و ررسه دخی قبل نوش او سنی کوترعن اسه سن کیت او جکمیور ایسه سن ينه قوش بر مکن دکلد رکه وساطتمك عبر ده کوره‌سن مکر ححاب ال اجنده 62 وحودمه و رمشاردر زرا که اك وری نم وساطتمك غیری سنك‌اوزریکه طوغری ار ماد نس اه ار نیست کشتی حاصل چیست : وطعه که کین وصل دلبری که ترا دیدن اوهلاك حان آمد . جه زی حلقه بردری کا حا تا تو باشی می توان آمد جه نشان برسی از زهی که خست از وجود و ی‌نشان امد ثبر ای سایه ی‌مابه از رده این خبال برون آی ان عاارا درون خود حال مده ازمن سخن راست بشنه خودرا درجب وراست میفک نکه درکار خانه حقیقت وجود تو جازیست از هی‌طر ف کنان تو بازی نام هستی برتو بواسطه من است سبب من بود م‌که از کم عدم بصحرای وجود ادى کت ص| ازخود شناس آنکاه آفتابرا نیز ازمن سین ا هم چنانکه خودرا ازمن سای | فتاب را نیز ازمن مدای ر بای ای سایه نو صد تحت نورنه اندیشه وصل اقات سک مساز بدن قدرکه ازو دورنه # فصل دو از دهم دریان دل 4 دارا قلب اران خوانندکه کردانست لرداننده ان حرف کردانتته آوزا طلب کن زراکه ناتو نظر رکشتن دل‌داری ° ٠‏ دل برکشتن داری نزمه الارواح 3 اصلا وقطعا سنده وارلق اثری قالمز بعد ازان نه زمان نوق اولدكك ایسه حاصلدر وطمه استه مه ردلركد وصلك که کوردکداه سکا درد آرتوت هیج روحهاه درمان اوله ابلمه شول ر حلده دق بای تا که سن کندو وارلخده ایکن فتحه امکان اوله نه نشان صوررسین اول ر ولدنک اولا سن ستی محو ده كيتمك آسان اولیه a ۰ برت ای سابه واه وخال برده‌سندن حبق وال کندو ۳ حولاه حل و رمه بندن طوغ‌ی سوزی دیکله کندوی صوله وصاعه براه هکه حشقت کارخانه‌سنده ات وجودك رمحازدر هی‌طرفدن سنك رجوعك ر اوون وارلق اسمی سکا لم واسطهم اهدر سیب بن ایدم که کم عدمدن حرای و حود باشنه كلدك اول ی سل کک افتای سنه ی در 5 اوی هکهکندوک بندن بو لیورسن افاییدهبندنبه‌سن ریا ای کو لک که سن مپرژر ور دکلسن کت مان ابت داعبه سوردکسین سا شک ات اوقدار نعمته که دور دکلسن # اون آنکنجی‌فص لکوکااك باننده‌در که قابه قلب | نك اجون دیدبارکه دو عبدر ان سوزی ا کلادأ السه ای دود رچیف آلسته زراکه سن دو چی قله مالکسن مبلی رجعته طوتیورسن موی دل رای دوست دارد صد راه تا توانی دوست مردل واه تافه پر مشك میخواهی رواست مشك را از مر نافه کس حخواست نار زیرا که ١یوک‏ کننده ا ات دل خلق اهن است ودل عاشق زرعان آن‌درمان دست‌واا ان بان‌الاصعین لوی راست نشین ا دل برسی از لوی چپ نیانی از که پرسی دل مدینه است بر از لطایف لا بل کمه ات ای در اوا دلی‌که از ھی دوعا بریست نه ان کشت باره صنو راست نظم دبل‌که دلدل مندان کر باشد نەدر طریق ریا کب هوا باشد دل یکه در نظرش هیچ خس ننابد راه حدیث تك ودش فن ورا باشد وس دل بادشاهسیت حوارح ك او اما حون خردارد از مست او ای بر تو بااونه اوبائست جهد کن ا حود پرسی این معی را از خود ری موی چه پای بازخود در حتا ی یی تامکر خودرا بای نزهة‌الارواح و کوکلی استر بار اجون ول آدمی بار ارا ر کوکلی امجون ناسك کی نافه ی مشك اجون استرسن روا نافه اجون متك آراسن ناما ر ای ادم دابا اهل دله حون خر ا زراکه ها ایدمجی آتش باقوندر خاقك قلی موردر عاشقك قلی درن تاو ال وایاق اراد ی ۴۳ پرمق اراسنده‌در صاغ طرفکه اوتور تا که قلبه ابرشه‌سن صول طرفده وله‌من‌سن‌صوردی‌ی کوکل لطانّف ابله طولی برمدینه‌در دکل بلکه کمه‌درکه عشق نی طواف ادر ب رکوک لکہ هرایی عالدن ,ریدر دکل او ات ارحه‌بی قوزالق اداه درو و میدان اولورسه بردل جولان کرباه هوا و لنده قبر ات اولورعی اورنابه بردلک ولمعن ول نظاره‌سته کته ابو قا حدیئك قور زر وریابه یوک ۱ کوکل بریادشاهدر اعضا رجوارح انك وع اوشرط الله معبتدن خبردار اولوریسه ای‌خبرسز سن | نکله دکل‌سن اوسنکلهدر ا تا که کند وکه واصل اوله‌سن بومعیبی کندکدن سؤال ایده‌سن ۰ موی بوفکر وتلاشدن نه لورسن بولهمن‌سن مکرکندین ولورسن تکاله شو زخود کانحجادوی ست ر حشقت دلرا دردل حققت اده ۳ نقطه عل ۳ عل آن هد چون مهر بردرم منشین که قلب شوی وقی سره کرد یکه صاحب قلب شوی بت حالست و ناسر ه را قلب خوانند دارا بدن درستی من فا ی کومند نمی دانمچه حکمت است باری یکیرا یت مار دا ویک را انت ه‌دورا مر حال هست ری کت اما ش قی اس نك فوجب زد مولت ان حکات ه لابق هی والفضولست موی ی در حار سو کته ہر دست ی هی دوحهان تادیدد دردست یی سودازده درکوی بازار بك از سود وزبان خود بازار 0 نار ۳ دارا سای بان‌و آ نش بدهی ای بر و مصر حامیی له دهی هرکه در جوهی شناسی خامست اقوت را کان بردکه سنك رخامست سخن صاحب دلیستکه لإ لی قاب ان عصته عصیت اله ) کر تو داری دم شناسای مشك با حنظل از جه مسا << تس سا اه نزهة الارواح سس سا اس«( براول کندکدن انده ایکیلك وق بو رطلىم وز چون تاك وق ر حققت فلی قلبك حقبقتنده فومشاردر REO EE‏ علمك کک ورمدبار مهر کی باره اوزرسه اونورمه قلب اولورسن ما 20 ج حالدر کمز اقحه‌به قلب دورار قله دخی و قدر درستااك اله قلب دورار یلمیورم نه حکمتدر جناب حق برای یدیل دوندرر ور ی ارمق اله ه‌ایکسنده مر ال ارد ایر وی و رد وفولدر بوحکانه هی بر فصو له لابق واحری دکلدر موی ری حارشوده دور ابلر هرالده رن ایک جهان کورعش الده 3 رده زار کو5 بری ددر زبان وسوده a ۰ ر اکر قلی ولور ابسەك اکا وکا ورمه ای خبرسز سن ,رشهرسن قره دکلسین هر کمک حوهر تسده تاعامدر اقوق ظن ادرکه سنك رخامدر صاحب دااردن برینك کلامیدر بسورمش نم برقلم واردرکه اکر ۱ 6 عاصی اولسهم اللهه عاصی اولورم اکر سن معرفت میلن طونارسن نشنیده که کفته اند ( الوقت سیف قاطع ) ان مغ با و درمسان ند اما ميان اند مد صاحدل با دمیان عاند تا تو در وقت مینکری از او زاد؛ وقت 4 در لو تنگم و 2 متّدی زژاده وفت‌است ووقت زاده منتهی ا ه سنداری بن سی است میان هی موی ز برده میا کرد اشارت سروش بللدی کرفت این حکایت خوش هی ان مغ کا جا برو بال زد در « لی مع اله » درن حال زد رت اکر موحدی انبا ز میاز ینی-هرجه نی _ که آن رما # فصل سبزدهم در تصفیه دل 1 جوانمردا صورت هستی خلقرا با تو شرکتست همه شرکت از انا سر بر میزند ‏ ایشان کر اما ایشانراک مکی ( قل الہ ثم زره ) یخی ایشاترا درهم مزن عشق را خاصتی است سمخ هستی ار ارد درخت س را در ر ارد وکال عاشتِی ازن روی موافق ودست ه منافق عودن متنوی شرط ره عشق ی سازی است ما یرای سرقوازی انش با خلق جہان مناج عاشق چون شیر وشکر بود موافق نزمة الارواح هه سح ایشتمدیکم یکه د مشاردز وقت سیف‌قاطم کیدر بوقلحی سنك ابله ارابه قورار اما آره قالزصاخت ول بای مارم بکر وم ۳ سن وقته نظر ایدبورسن آندن طومشسن زمان ۱ کر سکا قارایسه‌ازاده‌سن متدی وقتك اوغلی‌در وفت منمی مك اوغلی وسوزی ظن ایلمهکه ميان ېی در موی ملك برده‌دن اسّدی بکا اشارت ددی TS‏ زرا اوزادی حکات اوعاشق که لوده وحال اوزره طوردی در «لی مع‌الله» قوستی اوردی اکر موحد ایسه شريك کتورمه نی هرننی ایتدیکی کرو کتورمه 3 اون او چنجی‌فصل فلی تصفیه ساننده‌در 1 ای ادم خلقك وارلغنه صورتا سنکله شرکت واردر مله شرکت وراده اوج و رر انار کار ی طوت اما انلری حقبر کورمه الّدی صکره براق یی" انلری مکدر ابلمه عشْقّك اطا واردر وارلغك کوکنی قازار وقلق اغاجی موه‌دار ادر وڳال عاشتی و وزدن موافق اولقدر منافق کور نمك د کل م عشق اهانه شرطدر ‌تبازلق اما که اولیه سرفرازلق خلق جهانله مشوار عاشق شروشکروش اولور موافق ا ا باد سوست نزد همه و ز مه ہی دست لار موافقرا مقامی دهند اما مقام مود منافقرا در کی کشاسد اما درك اسفل موافق یکدلست منافق دو روی ان کلست نشانده آن خاریست خود روی ا کو اما بدن معتی رسی بی راستی وطءه جوحلقه یی کوشه کر ازمیان کرت OE‏ ازمبان بر کشند دوروی مکن درجمان هم چوتیغ | کربایدت کزمیان برکشند ۱ ۳ هی‌که محال است که باابن‌قوم حالست کند | که خلت اوه هر زرا که هیچ فضولی‌را ان فضلت ندهند هی که خام است این" تش انش نف بزد ھی از کم است وی اہن کل وی رسد ریاعی پردیی بایدکه بارنم کشد درد ان دردرا هردم کشد زال زررا از ر سمرغ برس رخش بايد نان رستم کشد نبر آنک سرورش ازسرورشن است وراش همه اراش خودا کر کو بد عاشقم عاشقست امانمایش خود نزمه الارواح طبراغه هر روز کار مثای هی‌شی باننده هم دستی خالی ر موافقه مقام و یرار اما مقام جوددر منافقه دخی فتح باب اولور اما درك اسفل موافق برسوزلی منافق ایی وزی ودیکلمش برکل‌در اوکندو بان ردکن | کرچه کندوی صورنده زین انمشسن والا بومعی اولدفحه طوغری دکلسن قطعه حاقه‌کی برکوشه طوعالسن اورطه‌دن e‏ ۱ لرسی سلدن چیقرسه‌لر ایی‌طرفلی اوله جم‌انده فا کی ارم اولوت ۱ کرستی شلدن عکرسذار ار ER‏ قدرنی واردر وحجاعتله حت اندر سو له حال اولان شی باشدن برافسن زرا که هیچ فضوله بوفضباتی و رار هی‌کیم چیکدر بو آتش آ نك صو نی پشرمن هر‌کيك رکا واردر وکل راشحه‌سی اک ارشمز ربای و نگ ارم رده اجه هی ان ودی زال زاری صوررسمرغدن رخش لازم چکه قبررستی هر ا عظمتی. ناش وصفال ندو وافکاری دخی جاهءتز نات ذات ۱ کر د رایس هکه عاشقم عاشقدر اک وجدای ی اوزره رباعی بروانه کرازخویش رهای ودش باشمع هزار آشنای ودش درحار سوی عشق سروزر رد قلب سره بایدکه روانی بودش ۳ صراف عشق عی خرد جه ودستار | کر‌دی ازان نقد حه دست‌ار عنرز من نه هر که مالك دنا نودمالك دنا نود هه که سری بافت سری شد و نه‌هیکه معروف ود مروف ک4 عاقلا حسین رایشناس با زد مباش هی‌دورا بدان بدان بازرد باش مر سه سپیلی بدشواری توان افت عزیز مصر بمدازخواری توان کشت سد الطاه حنید قدس سره برسدند مجه بافتی ۲ جه دافتی كفت( قطع الالوفات وترك المستحسنات امحبوبات ) و ره عشق‌ی بوسان اوزخود حدای‌است E‏ حقا ی نشان اشنا ست از فصه آب وخاك بکذر کان له حکایت هوا بيست اکآ دک درخلوت عشق روشنا ست درعشق حدبت عقل ؟ کوی لکن عیده جر روستا سنت ۰ ۰ ار سخن خاق درشورمش TE E‏ بسیی دیکران منشی ن که رأۍ تو ترفته اند نزهه الارواح را پروانه‌ی کر کندوه قویسه‌ار ابدی نات بر دحی شمعه اوزون صالار ایدی حارشوی عشقده سروزر آلزار قلب سلم كرك دیکه السه‌لر ابدی ار صراف عشق او ا آلبور | کرار ایسه‌ل ونقددن رحه اله کتبر 2 عن زم دکلکه هر آلتون مالك مالك‌دسار کی اولههربر سری. سری سقطی.کی اولز وھ معروف دخی: مرو د کلدر ای‌عاقل. حسینی؛ بیل پزید اله اوله‌هی نکر ان انکله» باريد سطامی؛ وت اول» سهیل تستری ۰ مقامنی کوج ایله بولتق مکن حقیر لکدنصکره ۰ عن بز مصر » اولنه قابلسن » سبد الطاشه جند لغدادی به قدس‌سره . سؤال اتدیارکه له ابله مظېر اولدك توکرامانه بیوردی مألوفاندن منقطع وحسنات محبوبانی ترك ابل ژادراه sS‏ اولقده‌در دوسته وصلت اسه کندکدن حدا اولق 2 ایی‌عالدن سنك سنك كاه اولديعك سکا .- برعلامتد رکه حقه آشنا اولقده‌دو ‏ . صووطبراقدن سکا 4 اولان احوالی کم کم | نك لهسنه باعت‌هوا اولقده‌در سوندرسن کرطیمت آتشن طلمت له خلوت عشق الك الله روشنا اولقده‌در کویی حقنده دکل برام ها اولقده‌در ار خلقك سوزلله حدت ان هکه سکا دعمشاردر غبربارك سعبیاهاو تورمه که‌سنك اجون ‌کتممشاردر ۳1 ا داری عای وکرنه بادی‌می ای دامن دربای وای دردام نکش 5 ‌دی خطی درما وشن کنن اان‌زهد خعکت عا ود عازی زرا که تو ردامن ازع آزی فرد حست درحلت ر اور N‏ برفشان ای از ردامی رگرب نان داشان ۳ سر درکرسان کشیدن کنی‌را درخورس تکه ازھ رکفت کوی کربانش بی خبرست هرکرا نظر برجیب و آستین است اروت کی درکن ٩‏ ر انت ان است ا ن داری تاره اد ا کر عاشتی پس هر جار ومیار نی پیش هی‌خسن خودرا چون حاروب میار هر‌دل که درد بادوما داست هم حوخس دزمان گرد بادست رباعی ای سك ت ازگران حا آب خود ,ردی وعیدانی يك زمان دردو چشم شوخ نکر کوششی کن مک رکه بتوانی یز ازن درا اکر دری ر الى دی وکرنه هم جونام‌دان بزای دی فرد سرکفته چه‌میروی توجون آب موی ان‌محر بر از آب حبالست وی تزهه‌الارواح ۷۰ 2 رات 2 ال له شو والا روز کاراوط اتکی آاعکه وایاغعک اتککی جك | کر ادم ا وز اوزره خط ك وقوری زهدی نرده راز اولور زرا که انکك اصلنمش طمع رطونتندن درد ندر اوجیده‌کنی عر النده‌کی آت حه‌ه‌دك قحه‌لکله کندن اخفا ابلمك ر نی بقاسنه جكىك بر کسهیه لایقدرکه هی‌دیدی قودیدن ‌خبر اولور هی‌کمك نظری جیبده و قولده اولور آندن اتکی چك‌که طوغری بودر اکر وناجه هوسك وارایسه سکا باشی ترك لازم باشیکی کوملککك قاسنه چکر سن‌طوضری کلز ۱ کر عاشق ايسەك هر‌طرفهمتوجهاولهجاروب کی اوککه کلنی طویارله هرکوکل که اوادی‌اولدی قیدیله مقیددر فاصرغه‌امجنده قلان‌چوب کیدر ربا ای فکر سم ونلکده اكت شرفك کیتدیکنی بیلمزسین برزمان ایک حشم شوخته باق سعی الله که کرو قالزسن 2 بودریادن راجو چیقرر ايسەك آدمسن وق‌ایسه نام‌دار کی زاریاکده اولدل فرد اشی دونش ن‌کیدیورسن ایرمتی سونی کی بودربا اب حیات اله ملیاندر ایسته حکات وقتی زمبن هندرسدم صعی دید مکه رکز انه الف نشسته زر اندام بلند همت رت ۲ برلب دربا نشستی هیک هکه طبع او طمع طعمه کردی بانی ازوی وجود آمدی درحال لك ماهی سراز آب برون اوردی زدیك اوشدی کم عادت ماهبرا کار ردی ای خود رست اوباش خر ازس مباش فرد تونیز از سر درد آهی بر آر زدرای معتی کن در ر آن a ۰ ار جوا مردا صاحت درد EO‏ له ان درکه دانست هی‌که بش وپس دودم چو موشك ایست هدر ان سق یت شیر رشک حکایت ری فر ند خود را نوی ای کرد وکفت ای .پسر چند ازین کن مکن لکن له ولاتکن ) در دل مدار اندیشه کون نه شنید که و لا تخذوا المین اننین ‏ ان همه سرکردان دویدن سبب دو دبدنست چون صد به یکانی رسید از سکانی وار هید حکانت مذ کر را رسد ید جه کونی درحق‌ص‌دی که کو د امام شافعی چشم چب منست امام ابوحیفه چشم راست کفت چم کر نز هه الارواح حکایت بروقت بلاد هنده ابرشدم بر قوش کوردم ر اد اوتورمش سول دنلو عالی همت با کزه طینت خوب صورت وسبزت متصل ES‏ اوتورر هر ه‌زمان که طعامه اشہاسی اوله دی رحقرر رسس وجوده کلور ابدی درحال بر بالق صودن باثنی جبقارر انك قرسه کلور ابدی اوبالنی کوزله برابدی ای‌کندوبه طاجی سفه آخر برقوشدندخی دون اوله فرد درد الندن سن دی اوجلت حبقار درای میدن کهرار ای سنی‌ذات صاحب دردا ود رکه بودردلا و قله‌سدر ہکم ايارو وکری شتاب ادر فاره‌جك کسدر دیلک و سوزده قل قدر شك وشمه اوله حکات برو کندو م‌بدنه نصیحت ایدیور ابدی دبدی ای اوعل و قدر ات اعه‌دن الها حون ادله‌غیرا حونایلمه‌قلمده‌دنناو آخرت‌فکر نی طوعه ایشتمدک یکه ایک اله انخاذ اک وبله سرکردان قوشمق ایی کورمکدندر ه زمان اسان موحدلکر ارشدی بکانه لگدن خلاص اولدی حکایت رحاضر حجواب واعظه صو ردیر که ه‌درسن او آدم EEE‏ امام شافیی وال ۱3 امام او حنقه صاغ کوزمدر دور دیدی صول کوزی کور اولسونده هن‌ایکننیدم لد فقو جن واست و کر زاست ی هی که و بسیار وک یش کفت ۳ ی در ق دام ودانه کردی نی دو طرف منم هستی امک در مبائه کردی در محر محبط عوطه خوار لاد ول ا کردی چون تیر براستی رون شو اک حو هدف نشانه کردی ۵. ار تا تو درمیان نسامدی کرانه سدا نشد و موی تژردی مسته عا تکفت چون مخالفت حق تعالی میکنی باری موافقت فس اماره عادث مکن ا ان اسم الله مبدزدی واو درر زیادت مکن لات کیرم که تو باد دوستان مینکنی باری دل دشمنان حنن شاد مکن ۰ ۰ فر با ان وان ستدقکن که دن عشق اتب است ا اع اوک ا کک توافت د ا حب مال الاو ) مخت سلماترا مده انه مور دست در هرجه میزنی پایدار ست کارا خسته میکنی غم خار نیست حاصل ازن همه چیست نيك با بد آ جه مقصود است از اینپا که با بد تزهه‌الارواح ۷۷ طوغری کورسون هرک چب راست کِتدی اصلا طوغری کتمدی وکمکه ابارو وکبری‌سویادی جوق زیاده وا کسك سویه‌دی صفتده اوله ادك ۳ حکمزدی سنی ودامه داه وارلقده ایی E‏ مادام که بيرك دوشه‌میانه کر محر محیطه بهرهیاب اول طو شمه کناری ف انه اوق کی بو لکده مستقم اول اوله غضب اوقنه نشانه 2 تا سن اورته ه کرمدکه کار ظاهر اولدی سن دعوا اعدکه مسئله خلاف اولدی حون که حق تعالیه خالفت ادورسن باری هس اماره‌به متالعتی عادت اعه الى بسم‌اللهدن سرقت ایدورسن واوعرده ده نات دهم دوستاريكك نامنی باد اتمزسن باری دشمناريکك کوکایده شاد اه ۳ نان وق قول اه که عشقده مقبول دکلدر کور اودرکه افتایدن حرارت الله قانعدر جناب حق امورك شرفلبارینه بت ابدر سلمان تختی قرجه بواسنه دکشمه هر ال اوررسن شای وقدر کلی خسته اند ورش گنه غم و قدر بو ملودن محصول هدر او با فا اوش یکه بوناردن مطلو پدر کم بولور « ولو دوالك کل عت انیس » « بغر کلام لی ما شفا کا» یعقو برا علیه اصلا والتحه | کرجه بازده سر نود اما ی جال وسف کا بصر بود این برا ن که طاعت از امىد ویم آرند دلبل ا همه ارند نشنیدة که خطوتین وقد کر O OEE‏ دو قدم یش آی یی کرهیکه برخود بسته بکشای ای ر دامن در ق. خشك نکرکه حون درون خودرا از ه‌حه داشت د با دعی همدم شد ای سنك دل اوباش از شیشه؟ ماش چون باطن خودرا صاف کرد بابری حرم شد ی ترك آن کفته ام باخود کفتار میکشد کویدکه من خفته ام 4 مس اد فسوف تری اذا جلى الغبار افرس حتك ام مار رجه نی چو روشن شود این عبار ک برلاشة با براسب سوار 9 فصل حهار E‏ در دساجة عشق 1 عشق می‌اج. ان دارد کرم ونخشکنت ميشه دارا کرم دارد طعرا خی نا ونر انا د ات کک هم چنانکه آتش سوزندء وون است تزهة الارواح ۰ ی سکا ابارسه دوا هله طیب مشفق ينك تنك غیریده بوق سکا شفا يعقوب صلوات ال على نینا وعلك کرجك اون ایک اوغلی وار ادی اما وسفك حالی اولدقحه ه وقت کوزی کورر ادى و خبرسزارکه طاعتی اميد وخوف اجون ابدرار دلیل الله کورلیورارکه اه خسته‌لردر ایشتمدکی‌ایک آدے اله واصلاولدم د ندیار ا کروصال آرزوادرسن ایک اد ےابار وکل یعی برعقد هک هکندو اوزریک بغلمش‌سن آچای‌روسی قو ری قىشه‌با ق که جونکه دروننی اولان شباردن نطهر اتدی ردم الله مدم اولدی ای ص اسز ششه‌دن آشاغی اوله امحجخی صاف ابلدی طو لغنلغه حرم اوادی دنیانی کله کی باشکك اوزرنه قوعش‌سن دورستی تراد انتدم کندل الله لاقردی ابدرسن درس نکه بن اوو اووودم 0 سی ر موز رنه شنده کدرسه عبار N‏ آ مدر امار رجه کوررسك ته دم سیر لله و دومان که بندیکك ات لاشه اعش هان $ اوندردجی فصل ءعشمك دیاجه‌سی 1 ( يانندەدد 4 عشق آ تش طبیعتلیدر ینی حار وبابس داما کوکلی حرارتلی طوتر طبی قوری ونه اوجهندن آنی آ تشه نسبت ابدرارکه اویلەکه آتش برشیئك خارجنی قار نزمه الارواح عشق سوزندء درونست احا آهن‌را برستك زند آتش از او رون آمد می‌خشك وتری‌که بافت جله بسوخت آنجا اتش فقر سقس رسید ازمیان هدو دود سواد الوجهان سدا شد آتش عشق شعله زد حکم | نک دل سوخته درینه ود در او اوحت هرك ودی که دید از مبان رداشت ربا بکرفت مراعشق نکاری خوش خوش کنتا چومن آمدم توپا یرون کش ,القصه حنان سوخت صا در عم او کالش هه یرم شد وهیم آتش ار معر فترا عقل الت است. عشق مه حالت ان تدر ج خشت ر سراب یزد لت رید ات برس خشت مبررد عقل وت وی عشق وی است نی ونك عقل سنی است نی مك عشق کی است ی مت عقل ر عات در هوا عشق هرا درم ع و در هوا نظار کست وهوادر مرغ آوادک مو جو عشق آمد هلا ای عقل بکراز نه مرد آتشی ای بنبه.برهیز وزان شد باد تند ای بشه هشدار عقای مبر سد ای صعوه زبهار ار عزیز من عشق سخن کفتن دیکرست اس عشق کفتن دیکرست ه که درعشق عشق دی درونی قار و محلده عوری طاشه اوردیار آتش آندن خارجه کلدی هی‌قوری وباشی‌که ولدی اقدی آوواده. اتش فقن هسه ایشدی انك اراسندن وز قرهلنی نوتونی مدا اولدی ا عشق شعاه اد سا دک قدعدن باع ایدی اکا اصلدی او وفنا هی نه که کوردی اسه ارادن قالدردی ریای کوکلی ماوی ماوی اده عشق ار دیدی بن کلدمسه سن قیلمه قرار حاصلی یاقدی نی تم شوه | تش اولدی اودن » اودن اولدی ار بر ف اکن عمی ماما ادر او درخ له کر ی صوبه اور ور وجرد اله صو کر, ج اوزرینه دوکور عقل ررنکدر فوقسی وق عشق ر قوقدر رن وق عقل طاشدر طوزی وق عشق رطوزدرطاشی وق عقل برفوشدر هواده عشق برهوادر قوشده مغك هواده نظاره‌سی واردر وهوانك ‌عده آواره‌ا ی رئ کلنحه عشق عقل سن فیل فراری اولورعی آتش الله شه کاری اس کوری کف سرت تل ورك آچ طوشنحبل کلدی قو رق صالبان قاچ ۳ ون E‏ وعشقك سوزی دی دکر بر سوبله‌مکدر ۸۰ سخن داشت ن شیر آمد E‏ سخن عشق داشت ازما ومن بر آمد انکه ق هیچ ندانست آنکه دانست هیچ نکفت سخن عشقرا هم چوشکر میدان درزبان سخن کوی دردهان سخن‌دان نم حرف عشق ازسر زان دوراست شرح ان ایت ازیان دوراست مدعی‌ی رسد بدعوی عشق طالب نام ازن نشان دوراست اي حرص وهوا کر بسته ان حکات ازن مبان دوراست ر جوا مرد ۶ محبون ان حمدو عا م فعلوا ) اشارت ی کر است ‏ او لك لهم حزاء الضعف 4 اشارت سخن دالست هرکه ازعشق جیزی کفت صاحب این هید نت رواک حدث عشق سند ست ای و ۳ وهم مکن این اصولرا ارباب وصول دانند ازباب وفصول مجوی ان مسئله از منطق طبور است جوابش ازفضولی مکوی ان نکته‌ایست ورای قاس ورای بکذار قیل وقال محفل ارای ای عشق ندانم ۳ سکانه عا و آشنای اا برهم زده مله کد خدای نزهة الارواح مرك عشقك سوزی وار اندی متیر اوزره کلدی اوکه عشق سوزه مالك ابدی بزدن وسیزدن جبقدی اوکه ددی سلمدی وا وکه یلمدی هچ دعدی سخن عشت شکر کی بیل لسانده سوز ,رطوبدر لوز ا نظم عشقك کلاعی نطق و لساندن نصددر بو ایت ایسه شرح ویباندن بمیددر دعوای عشق مدعی ام مالدر مفتون نام وشان ونشاندن بمیدد ای حرص وهوایله کو بند اولان میان اق بوحکایت بوبیاندن بعیددر از ای افندی عبت اندرلر اشلمد کلری شی اله نا اولمغه سوز سویلیی به اشارت انلرکه جزا کندوارسه ایک قات اوله‌جق سوز بلناره اشارندر هر کم عشقدن برشی دیذی وسند صاحی دکلدر زرا حدیت عشق مسند دکلدر | کر تاشقن کت 1 ۱9 روایت الله وهم اعه واصولی اراب وصول سلورار بابدن فصلدن آرامه ومستله منطق طبوردندر جواب | کا فضولیدن سویلمه بوپرمستور نکته‌در قاس ورانك وراسنده‌در حلس آرا اولان قبل وقالی فارغ اول نم ای عشق بیلهم کنه بلاسن بباجی کورینور آشناسن سن برنظر الله عقل کلی ۱ تاراج ابدمجی برکد خداسن ازره کذرٹ هزار فرسنك أ ازارحه می ومای . ۰ ار فافلا مبل طبیعی را عشق کفتن از وا ا قد اشر خد خواندن ازشطای است عشق یکی دربای بایان است اخرجه دار که آخر هرحار بایان است آننه عشقرا زنکاری ست از ا امد وزن کاری ست ات عشقست ليد ان ای هواس تابازرهی زر سم واس یکه ا ۱ بر قله“ عشقرا ازان جهت‌جهتی معبن ست آوزش اودر شحره مبارکست ه آن شرق است به عس نی به حمی است نه عری ربای ای ارك E‏ سمان ن وصف و بدن زان نبارم کفتن چو سابه می روم من اندریی و خواهی مخطا کربز خواهی مختن بر روزی منون در استقامت حنون باقامت جونون وقتبکه عشق لیل کریبان جانش کرفته بود در دامن دشتی موشت صادرا ددک هون وا دست وای سته ودر زمن ا بود دربند آن شده‌که سرش ,رکبرد مجنون جون آن سيه جشمرا دران حالت نز هه الارواح سندن 1 هزار فرسك ازفالدی تون وارم الاسن 0 شدای ساساه سنه شحرهء خاد اوقمق شبطاناقد ندر عشقك کندوسی حدوپانای وق تامتناهی ردربای عظم در سن ظن ایدبورمیسن که هر جاربانك آخریدر عشق آننه‌سنك باسی اولمز اك امون ارکك ودشی اله انك ایشی وقدر بات سندن ر کی نهان وار عشق | کا مفتاحدر ظلمت اسم ورسمدن قورتارر مصاحدر ۳ عهق قاهسته اوجهتدن برمعبن طرف بوفکه ایک ی 0 رسعرخ مار 9۵۵ او نه‌شرقدر ه4عر سدر نه حمی در عر سدر رباعی دل سته اولوت سن کی پرسم تنه آشیه ایدرم قدیکی سر وجنه بن سایه کی قوشارم ارقکده سنك سن استر اسوك کیت خطا وختنه a ۰ یر برکون نون استقامت جنونده نون کی قامت ابله بروقیدکه ينك عشق انك جاننك بقاسی طوتش‌ایدی برطاغ انکنده کر وردی براوحجایی کوردیکه ۳ جیلای الی و آناغنی حکم باغلیوب بره اورمش ادی ا اله مشغول ادى ا اه حنون جونکه اوجلانك ااه کوزار نی غابت سفبد دی فراد بر آورد کت 3 U oe » خف الله لا تاه واه شه بلیی ¢« » وقد ارعدت مله فرالصی « ەر حون ور دده خودرا در آهودید بعنی نشان للل را از او سافت کفت از ص‌دی نناشدکه ان بای بسته‌را دست صاد مکذارم معلوعی داشت ندوداد وت برحان خود ماد و آن زان سته‌را ازیند بکشاد ب ا آهورا ی او او میهد شر یل کت ن اشت » ات من حکم من کان بش 5 1 | دحتی لقد کدت اهوی الشمس والقمر » متنو ی ارات تون شنم در اھر بارش اک کل حون روی ی کردکاری | ازام بنده آن سرو آزاد اک لای بلند شرا ان داد ۱ ان جيل حب‌المال ) موی کفته اد اوخود ودود ست ۱ ودوست اوهم اوست اکر فاد" | ماشقرا اراق لذ رد درن جل 0 ازن حرف واند ود ا سوسته اناد در دارد ۳ لو رلف را از حه مشوش‌دارد نزهه الارواح کوردی عم اب کو ره فره اوادی کال می‌حمتندن بر فریاد اسدی ددی شم ن نك جشمنده کوردم لیلیدن | ثاری فورق خدادن جك الین اولدرمه شه باری a ۰ دار وناک کندو وزی وری شہی غزالده کوردی کی اناك ا 0 ددی م‌دالاث دکلد رکه بواباعی بخلوی آوحی النده براغه‌م اولانجه نقود نی ویردی وحانته منت سلدی اودیی بغلونی صیاد بندندن خلاص و ا زاد ایلدی جب رحالد رکه آهوی اولدر ورار آهی اوجکیور بتك شرطی ودر سورم سکا ماه سک بکز نی اوبلکه آی وکونش اولدی نم محبوم مثتو ی انکحون اوزارم فصل ہاری کارا کدررار روی ا آ نك جون سروه چشمم اولدی مائل که اولدی قدنی فکره سائل الله عظم‌الشان کوزلدر وکوزه‌یی سور بعضار دعشار او حققت ودود در کندوه هم اومودت ابدر ا کر عاشقك قبله‌سی احراف ذبر اولق احعالی اوله‌ادی اوحالده وحرفدن اولق مکن ادی / رباعی رو زکاردن متصل | تشاره باعقدهم کم سنك زلفك چون هرلظه وله طاغدر هر سلظه شوم ک رد ماه درت چون زلف توباخاك سر‌خوش دارد ۳ ae gargs سس‎ طا هه را در دایت عشق اسک دوست دوست را دشمتی دار ید ان از غات نك حشمی ونك دلست رباعی درچشم وخوارا جو اهنی GES‏ باخواب ميشه درسرم جنک هست رن رویک در رخت حرا سد وز اه و درد زنی هست 0 5 مپتر عام عليه لصلاة وا لسلام جون بهاات ان کاررسد وکفت ولپ رد کلف دعب می بل ور فرمود و مب شك الاس ) واعادی عداو .ك من خالفث من خلقك ‏ خاری که بر E‏ سافت وی و دا من است e. بل TT وه که ر قاف عشق بذشست سیمر غ‎ وحدرا دانست عشق ماه نوست‎ که کهنه شود | فتای است در لس ه که نشود 2 ج راری الا نام تملی کل شی" ( ( و اشواق ای لبل 6 هی ) نزهه ة الارواح Ar‏ دا یا قابك اوکنده خاکای دمم کم سك ز لفسکله سرداش اول درل طبر اعىدر a ۰ ار رجاعته عشق انتداسنده برحال واردرکه دوستك دوستتی دشمن طو ارار اوحال‌کوز وکوکل طارا لغناث و فر ند ندر رای سنك حشمنه فصد ات که او هو درم اوشوهکه اولز روا و و وزدند رکه عون ۲ ره وحهك سك ات رشك اولدی بکا خو 3 سید عام صی‌الله آعایی عابه وسم نه زمان و ایشك اانه ارشدی سوردی ارب نی عس‌زوق ایت سنك وستی سوهبك محستندن ونه موردی سنك محستك سسله اسه مت وسنك عداوك سسله عداوت ادرم اول دارم سنك خاقندندر وحخالفتاندرار نت اول دکن کل‌در بکا کاولدی تحلك مظهری و یکی آلمدیغ کلدر بکا عبن دکن a ا هرک ععك مسعنه ارشمدی ات حبات ولدی و قاف عشق اوزره اوتورمدی سیمر ع وحدی سلمدی عشق ماه و دکلدر اک که او لد برکونشدرکه هر‌طاع وراسنده‌اولز a سم ی‎ 7 NEE‏ ماه اا لو دز E‏ ثل راست ساد با وجود ا فتاب زه حه زه EE‏ خود را ماد کی( وى او را رم ده E e‏ شنه‌ی رو کرد شده باشد شراب بندارد عیبش مکن ریای هر شب که من آرزوی روی و برم از مپر تو برخبزم ور مه نکرم مه در حه حساست ولکن چە کم ی یم وهم چنان علط می شمرم ار لسبت حشقت محاز کان مقدارست که ك ممتری در اسان وی دار بازازشت هگا مپره دردست بندند سوار نباشد SEA‏ بای در لی نهد سوار اشد ریای ان لعل کرانها ر کان دکراست وان در کانه را نشان دس اندیشه ان آن خال من است افسانه عشقرا زان د ۳ عاشقاترا در زیر زان سخی است که لب حرم يست تنك دلاترا در سینه صی ا دم جمدم دست میان عاشق ومعشوق کفتکو پس تکه وه جشم نتوان دانست میان حان وحانان جستحو ی ات 5 جز بت ارف بتوان مود تزمة الارواح ار عشق پرجوهردرکه مثلی بوق آ لك صفتی تیاه تطیق اولمز | فتاب موجود ایکن ره ه اه جسارقی اواو رک کندون گوس ea‏ مت وک هد اولش اوله و آنك کوز ی قاشدردی E‏ سرای شراب طن ادر السه ۳۹ عب ابلمه رباعی ه سکنحهده که شوق رخسارك اولور کارم بن سکا محستله قالقار آبه باقارم ای هیچ حسایده بوق اماکه له ایدم تن کوریرم آ ی اویله غلط صار افکارم بر حقیقنك محازه نسبتی او رنبه‌درکه برمشتری آممانده و رمشتری بازارده‌در هی رده وشحق قوله غارلرایسه لهزك اولز | کر برچوجق‌|باغی‌قامش اوزرینه آآسه‌سواراولز ریاعی لعل کرانمانك ر بشقه کی واردر اول شاه دام دراه تیک تاد ۱۳ شونی وی تفکر سنك نم خیم عشقك حکاه‌سنك غبری لسالی واردر ر ماشقارك لاف التنده رسوزاری واردر که طودق عرم دکلدر روي صقانارك سنه‌سنده رفس واردرکه نفس ا کا رفیق‌اولز عاشق ومعشو قار ارالرنده رمزلر وارد رکه کوز اوجینك غبربله انی سلمك مکن دکلدر حان اله حانان اراسنده ر ارالوب صورمق واردرکه قاش اوجنك غبرله کوسترمك‌اولز ۱9 لإ تکلم منا ق‌الوجوه عیوننا ) لإ فنحن سکوت کان الہوی کلم ) ۳ ان طاقه را روشی است که راز خود وشده دارند بلکه خود را از خود وشیده دارند ی دام بار ای کن بدا رید ۳-0 دی ارزدست 1 افکند شمنش شکنند نقد یکه باغیار رسد ی‌عیان کردد ورسخ مجنون‌است 46 شعر خبرا لعبون عااردنا 46 فو وف‌القلین ثم هوادفان)» ر بای ھگ که من بار بم باز رسیدم از م بد ادیش لب خویش کزیدم یواسطۂ کوش وزبان از طرف جشم بسیار سخن بودکه کفتم وشنیدم # فصل با دهم درحمابق عشق »4 زهی عشقکه هرکه چون تر راست نشد درشست اونیامد هی‌که چون غبار و بداشت ان اوتکشید مبارزان همه رقلب ساه زنند عشق صقدر لست رسیاه قلب ی زد عباران همه درطات خز نه رود عشق دلاوریست درخزسه طلب میرود وطعه نقث یک € تم دست آن ماننده عندلب دارد نزهة الارواح ۸ a سور‎ بزده تکلم رو رو اولدقده کوزعز بز سا کت ایکن انار ابدر حث حبت ۳ وجاعتك برحالی وار سرار ی مکتوم طوترار لکا کندواری کتلدوارندن سی اندر سلمیورمکه سوبلمىه قدرتلریمی وق برانحوکه الدن اباغه دوشر قمتی قبرار برنقدکه اغیاره كدر عیارسز اولور # نو نك‌کلامیدر 4 شعر ماد ابتدیکمز بزبیلد رز کوزارجزله ی قلبار عزده اول متدنکه مدفوندر رباعی ی خوف اغبار اله رمقارغز ابصررز قولاغه دبله نهحاجتکه کوز اوح الله بز ری رعزه هی رسوزمن طو ررز # اون شنجی‌فصل عشمت حمبمتاری 4 " 8 باننده‌در که نه کوزلدر عشق هرک اوق کی‌طوغری اولددقجه ارّق کزلدی عشقك کانی حکمدی قهرمانار حلة عسکرله قلنی اوررار عشق رصف بر عبد رکه قلوب عسکر نی اورد عیارار هب خزینه طلینه کیدرار عشق ادر طلت خر سیق کدرا وطءه عشق رسحاردر امحجاد اندر رنق شکه باعز آنی هیچ ال بلله بکزرکه وصف کلده او یت وس مس هیر در ه‌ضی هزار دستان ۷ لست از کان ( کان‌الله وم يکن معه ئی | ( ومن‌الاء کل شی" € ای برادر کرد | معشوقرا بامزدکان عشق 0 الت ) دور ازما ومن ع 9 مه از آن راهل عام متحلی شود حقاکه همه‌را روان از تن روان بدر ايد دباعی شرطیست بتار اکه چو در از ایند از روی کریشمه شیوه ها ایند و گرم زد وکا رلت اراد انها مه چیست تاکه دلی بربایند :۳ کف تک رلت الل را شک ١4ک‏ جزدل تون تات ان ندارد برعذار عزرا خطی استکه جزحان وامق عذر آن خواهد در لب شرین عکست که سنه فرهاد خستهٌ اوست بد رحد از ۰ حلقه ایست دل ود سته اوست موی توجه دای‌که عشق بازی جست در ره عشق EE‏ شیاه درعشق دند باز شود صعو باشد اوکه باز شود هگا عشق سر برافرازد دار صد ا راحوان سازد a بر عشقرا باحسن تعلق ازل وادی از آتش نسبتی نیست بانيك وبدی Tan a ma amp‏ نموه تم نزمه الارواح ابر احرا بر شسده سك عزل عشق بر جوه‌د رکه اله وار ادی و انکله پرشی وق ادى معدسدن‌در ندنو زدن بعبددر وهی‌شّك حایی صودن‌در ای قرداش معشوقك ممزه‌سنك عشق کر درو اله از ES‏ واردر ۳ اندن رشمهٌ اهل عاله متحلی اوله حقا که‌حله نك روحاری نارندن جیقر رباعی شرطدر محبوباره هنکام استغنادهکه شیوه‌ارله عاشقك ارامیی سلب انده‌لر کاه مزه اونادب کاهی زلف زین ابدوب نو تارکله انارك مقصودی دل جلب ابده‌لر “a 1 شپه وق که لبلينك زلفنده اولان برشکنه جنوك كوكلنك غیری تحمل ابدجك بوق وعذرایك عذارنده اولان خطه وامقكڭ حاننك عبری عذر اراد دجك وق شبرسنك لنده رطوز E‏ فرهادك شنه‌بی ا نك خسته‌سدر از زلفنده بر حاقه وارد رک مودل کوکلی انك سته‌سدر و به سلورسن سن عشقاز ه در عق طر هنده سرافراز هدر هکم عاشقدر حقایق بين اولور سرحه قوشی السه‌ده شاهین اولور كنج عشقه مالك اولورسه | کر بوز باشنده پیر بر کین اولور مر عشقات حسله مناساتی ازا واند بدر : ادن اجون اولاث وفتالغه نسبتی بوقدر ه رکه درعشق نك وید کفت نك بط اکفت ON‏ درطلب خوب وزشت رفت قوی زشت رفت حکات یک از خلفا مکر از دور لبلی را بدید بانزد یکان خود بکفت لبلی این است لبل بشنید وکفت امیرالومنین لى منم اما نو محنون نه وطعه مدعی ی کفت بالیلی بطعن روکه چنین جابك موزون نه لی ازین حرف ندید وکفت ا و چه کو که توجنون نه 3 زرا که باد حشمت وغار خشمت کی دک جشمت در آم نظاره حسن ادد مجنون با بد تبیندکه درهمه عام با ابروی هم جو دوابروی خود طام واز لطافت آفت عهد ومثام نم قصه شمع از دل رواه دس حال کل از بلبل دیوانه پرس زاهدا را از عاز روزه کوی عاشقاترا از در میخانه برس عندلب هنت ,داید فد ۲۲ جند را در کوشه ورانه رس عشق طالت حسست حسن ملاحت است هصاحت عن ز من صاحت شی است بر روی دوار ملاحت شوه الست تزهه‌الارواح هر کم عشق بولنده او وفنا سویادی ژیاده فنا سویلدی اوکه کوزل وجرکن طلنده کتدی جوق فا کِندی حکایت خلفادن بری اوزاقدن یی کوردی باننده بولاناره لیلی ومیدر دیدی ایشتدی ددی ا امبرالوّمنین لبیل نم اما سن حنون دکلسن وطعه رکشی لب به طعن ایدوب دیدی وری کم موزون د ۵ سن دی لا توسوزدن ولون 6۸ دندی نه ديهم نون دکاسین سن دی « لار زرا که احنشام روزکاری وغضب عباری براقیورکه سنك کوزیکه کردم 2 فمك نظاره‌سنه تون کوزی راد E DDE‏ ماده شرف حهتنحه ایک ابرولرم کی طاقم ولطافتده آفت عهد ومام نظم شمعك احوالی برواه‌ه صور اک هم بلبل دیواه ه صور زاهد اولاناره صور صوم صللاة اهل عشق اولای مبخاه ه صور بلبل تالان سلور قدر کلی اقوشی وا کنج وراه ور E‏ طالدر حسن ملاحتدر صباحت دکلدر عن زم صباحت پر قشدر دوارك توزنده ملاحت رشيوهدر ۸۸ نزهه الارواح ازعن کار ندانسته که شور از مت خبزد شب نی کرعی انکیزد رباعی فریادکه تیر عشق نام کشت دشوار تم یکه سخت آسانم نی وعدۂ وصل وم رام کشت جیزیست در آن جشم سیه آنم کشت در مهتر طالرا عليه افضلا لصلاة والتحه وال د بارسول الله مال حهان ارای توخوبتر باجم‌رء دلکشای وعارض زسای بوسف علیه‌السلام ان طوطی" شکر خای ان افصحا لعرب وا لحم نان فرمودکه لإ انا املح واخی وسف اصح) صاحترا ملاحت باید اما ملاحت از صاحت مستغی است ۳ ون ا ای( جه حای خال و خط وزلف وقامت اش یخن بیان در آبنه يك شیو که چشم توداست م‌اچه حاجت چندین ملامنست آخر بکه پیج وخم زلف توپدید دم هنوز در طلب استقامتست اخر دی اصفت که چم ر زی خم ارو جه حای وه وزهد وسلامنست اخر بر ( ان الله جيل بحب اطمال ) شنیدء اما ندائسته که حست عن تزا مقصود از سل دیدن مال خوش است هی آله که در او روی پار عاید هی آننه منت سفنت تحقا که ازن هه شك ماده اصلیه‌سنده سلمزمی‌سنکه لذت دباعی واه نی عشق اوق مان اولدردی له کوج م امش وله اسان اولدردی اميد و یم اولدی مومه سبب بران ایدی | حجق نی آن اولدردی # نثر فخرعام عليه افضل! اصلاة والتحیه افندعزه سوال ابتدبلرکه پارسول‌الة سنك جہان نورلند ر مجی حالكمیک زادر اوسف‌علیها لسللام E ae‏ بن عربك وتجمك افصحم بیو ران د دیک بن زیادہ ملاحتلی بم فرداشم وسف صاحتل صاحته‌ملاحت لاز ماما ملاحت صاحتدن مستغنسدر نظام لومک ل جانا کت ۳ حاجت فتنه خال خط قامت وقدر . کوزيکك بابدیفی برفتته‌ی آینه‌ده کور نی بوعرتبه اوم که حاجت بوقدر له جب بوک زلفیکی کو رجه کوک دیدی واه بکا f E‏ راحت وقدر وصفتدنک اوررسن اوج اوجه قاشاریی وه وزهده حل حای سلامت وقدر ر تحقیق جناب خق کوزادر وکوزلی سور ایشتمش‌سن اما ه اولدیخی سلمزسن ای عن 2 حیل‌دن مقصو دکندو حاللی کورمکدر هرس آ تکه انده وز اعلا کو ریلور التده انك قمتی زاده اولور حقا که بوحلهدن مغز ووست اشارت دوست اما چون عکس بر امه تافته است نظاری کم قابلت قاب اثر ان در افته از ان جاست که در هرذرہ کم ابش نور حسن وتعلق عشق سلسله شوقرا درحزکت ی ارد ا همه خلق مشغول او شده اند و حواله بان وان کرده ,س کا ان نظر بیشتر ھی آینه تعلق عشق یشترا حدی که صورت از ميان حو شود هان تعلق باصل خود باز مکردد از ان حا کفته اند لإ امجاز قنطرة اطققه ) کر معلوم کی که‌نا رکا نظر حسن کتر تعلق عشق کار غلبة محاز بر حقبقت از انحاعی نكر ندا و از خود زر باری من جه کوم بان در نفس خود از تن چ هکوم را هم عقل تو اول عقىلست باب حالتی ابن را چه حیله است ۷ ار محمم وحوه ) جذست نظر بانفس اریت نی مان حسن وعشق عبازیست از ميان ان دو ها اندوه ها یامن وتو مراهست وحارا دان آزامکاه حکات صبح را پرسدندکه هی‌روز خندیدن ترا سبب چیست کفت از خروش خروس میخدم زراکه نسیمرا با من نضی‌است چو آم رن او جرا فریاد اه کون ان حکابت بشنند. کفت من بر در ان کف تکوم یدام که چه کویم تزمه‌الارواح ۸۹ که منز ووست اشارت اکادر اما نه زمان 6 ص ات اوزره طاهس اولدقده نظر له بح قابلیته کوره اولور مقابله ادن قابلتی حکمنحه اتر نی ولشدر ومحلدن هی‌ذره‌جه حملته کوره حسنك وری آعلقابدر عشق‌ساساه" شوق‌حريك ادن نا که سوق لی 1 تک مععوان اولمار دز وا کا وکا حواله سی اوه ایسه هر نبرده اونظر زیاده جوقدر البته عشقك تعلق زبادهدر نا وط سه که صورت ارادن حو اولور هال تعلق اصانه رجوع ادر ولدن د عشار مجاز حقبقتك کبرپسیدر | کر معلومك اولو وسه که هی نره‌ده نظر از اولور ایسه تعلق عشق از اولور عشق محازاد حقیقت اوزره غله‌سی اندن نعأت ادر وی نه سولهم سنك کندك سکا پار صقین وار لق ابله فخر اه زیهار سكا بنه سنك عقاك آولور سد جایب حيلهار وار بونده ىجد اوا 3 گم ووه هدر نظر اهسه اشارندر وق وق حسن الله عشق اراسنده برعباره‌در او ایک ها اراسنده مار نم و سنکله رفقدر وحان انسانه اتک ازامکاهدر حکات صاحه صو رد رکه هر اقت ی سبب هدر دیدی خروسك خروشنه کولیورم زیراکه نسيمك نله نفسی واردر نسم نم فریادمه ارشدکده اونه امجون فریاد ابدور خروس بوحکایه‌ی انشیدی ددی ن‌دخی توقیل وقالدهم بیلمیورم که له سویلیهم فرد عجب می ایدم ای غیرت حور نك با تو من حاره در شور ۵. ار اله“ عاشق از اثر حزن است حقةت حزن از مان تعلق عشق ونظر حسن در وجود می آبد تا علایتی که لابق ست از راه ر دارد و بود عشق با عاشق زادت کردد توالعحب سوندی که مهسج نوع راست نمی افتد این از سبب ا آن ست اسل وت بلکه وصلی است ربای RE‏ ۲آمده ودل حون مومست ناساخان هدو ہم معلومست پرسیکه تم عشق چه دارد باو باسوخسته نسبت عك معلوم است حکات وقتی قصد حام کردم صورتی دیدم باقامت مام بردرحام نقش کرده باخود کفتم هیثانی بدین زیبای وشخصی بدن رعنایی را شین استکه رای مصلحتی بنکاشته اد هی آننه تومهمی" بکذاشته اند ان:حکایت دا از هرنوعی کره ہی بس که صورت زان حال بکشاد کفت ای فافل اکرحه خوب شکلی دارم اما درکار خود مشک دارم رباعی هی‌جندکه رنك ووی زساست مرا چون لالهرخ وجو سروالاست ما نزهه الارواح فرد لعحب ادم ای رشلت اور حور مك سنده من بچاره مپچور ۰ ۰ ۰ ار عاشقك ناله‌سی حزن نشانه‌لرندندر کرحك حزن عشقك آعلتی اله حسنه نظر اراسنده وجوده کلور "ا که لایق اولیان علایقی ولدن ازاله ورفع اده وعشتيك قید نی عاشقه کم اده برجب پا بندد رکه پردرلو طوغری تصادف از و او سبه منی‌درکه او نسبت نسبت اصلی دکلدر بلکه وصلیدر ریای عشق بای رآنش ودل رمومدر اتش الله مومده‌که خلاف حزومدر صورمه بکا عشقك منك ابدیتی باره اه طوز کفیتی معلومدر حکات بروقت جامه کِتدم ایدی ,رصورتکوردم قامت نام الله ام قوسته قش اولنش ٠‏ [ گنل وماه ددم وکوزللکده ررسمك وتوکی بررعنا شخصك سن واردرکه وله رمصلحته منی هش اعشاردر السّده رمهم اون راغلمشدر و حکاه ه هی‌نوعدن عقّده ابد ور ایدم صو رت حال سای اجدی ددی ای غافل 5 سك لوزل شکلم وار اما کندی ایشمده برمشکلم وار ریای هه دکلو ربك ووع وار .عم ۱ لاله رم سرو وم وار .م معلوم نشدکه بردرخانهٌ خلق هاش من از هرحه اراست صما نر برد هام رهنه شده ام‌همه خلق از برمن کذرند رور شب من قا مقام مم سم وزر دکران هسیر ند دض E:‏ روی بدوار اورده ام وحبران ماده هیچ در کی با که امىختن ان رىك حست وانکختن ان نقش حراست مذنوی ساند که تا کاه خا > کنند وز بن روی دوار ا کش هاز ود هیج سودی صا هدر حشقت وحودی سا شب وروز درمنت ادوم هن و خودرا دی مبدهم ندانم کم من دراین رهکذر بهازامدن ه‌زرفن خبر ا کر نیستم چیست این رنك و وکرهستم آخر جه جيزم بکو درن غا کدان باد موده ام همه تمر جز نقش نموده ام ثبر حققان کنته‌اندکه ( الهایةهیالر جوع الی‌البدایه ) ازاجا معلوم مبشودکه هیچ معلوم می شود حکات یی ازمشااخخ طرشت قدس‌سره مدنی درحبرت عاند حون شود از امد ازو سوال کردندکه مجه رفتی وجه دیدی ومجه باز آمدی کفت بسکر رفم آفت سکر دیدم تومیدی باقع بهجز باز آمدم نزهة الارواح ۹۱ ملمدم که خلقك اوی اوکنه شش او عقده دروم وار ۰ ۰ ۳ جام قبوسی اوکنده عر بان اولشم جله خلق E ma‏ قاگم التون وکومشی عیربار الور برزمان اولد ی که وزعی دواره جو رمش حران قالدم هیچ | کله‌سورمکد ورك قارشمسی ویو هش قوپارلسی هسه میتی‌در موی کرک زکه نا که ی بیقهر ودیوار وزندن وزوب دوکر ه اولقلعمده ثم سود اولور حقیقت م چون »موجود اولور کم ومحنت ايده لیل وار ہکا کندومی سوق اولشدی کار جب نکم بانونه رهکذر E‏ ۳ وق ایسهم وه‌در وی ربك وکر وار ایسهم پنه ببلم كکرك بوعانده سلمم ه‌استرمشم بولند قجه کندومی کوسترمشم تثر حققلر د عشارد رکه رشك مهای بداشه رجوع ابلهمکدر بوندن معلوم اولیورکه هیچ معلوم اولز حکات مشا طرشتدن بری قدس الله سره بر مدت حبرنده قالدی نهزمان کندوبه کلدی السه ابدن صوردیار که سنه کتدل وه كۈرداڭ وهاه عودت ابلدك سوردیارکه سکره کندم افت سکر کوردم وامید سزلك ولدم و از اله عودت اتدم نزمه‌الارواح رباعی ای بر اوج خاك وغوفا ەدر ماه سکا وسودا ەدر شمسیله‌در کو لکه سناك وارالغان سول دزد لاه ا وا ای مشت کل ان حه شور غوغاست "را وی مايه اندوه ان جه سود است تر ای ساب که مسایة خورشند شدی NSA‏ خاست ترا ل فصل شازدهم در حبرت سالك 4 | | اون‌التنجیفصل‌سالکك حبرنی باننده‌در 4 ارم عشق جله حبرت وجرا اکر استرسن که عام حبانه واصل اوله‌سین اشالقدن دم اورمق د واه لك علامشدر عن بز من عشق همه حبرلست و حبرای اکر خواهی که بعالم حی رانی دم اشان ول انشا دنوانه کست ست ست کورمن کونثی باراسه کوزی خورشید ندید چشم خفاش بیش از من ولست ان سخن فاش ر ای مدعی بك مشت خاله وادی را نسبت همین بسست با عبادی آن نسبت تو میکنی تخود رای حقا که درار اوه‌دترو و سوزی تس بت ای مدعی براوج طبراق و روز کارسن سک سات بو کفایت ادرکه ای فوللرم دد ی اونس تکه کدوک اد ورسن رفکردر مشری از آنکه خود رای حقا که مشرکسن کر کندو رایکله اولورسن حکات حکات بروقت بکا سفره کتمك واقع اولدی روز کار نامساعدل مخالفتندن غرسه متوجه اولدم چوق انش" ووقش فوشدم پات کرد ره :۱ کوردم غ ببارك کوکلی کی خراب ودواراری عاشقارد منت خانه‌ری‌کی وران رمدت ر رفق طلنده صاعه وقی 2 اهقاق سقر افتاد از مخالفت روز کار ا ساز کار روی بعزیت مادم بسیار نشیب وفراز دویدم تا روزی دهی قرارسدم ورانه جند ددم چون دل ع بان در هم KEF‏ دوار آن جون حنت خانه عاشقان برهم نشسته دی بطلب دی از جب راست شتافتم کرد آن دار دیاری ناقم برهی‌طرفکه ننک کردم جز باد جنینده تخاست وغل از آب رونده نبامد ساعتی وصوله اراندم دار اطرافنده دیار توله‌مدم بطر فه ناقدمسه رو زکاردنغری ج رکد وصودن غیری کلوب کدنده وق برساعت کدی بر سقوش اوادن ووراههده مدااولدی آکذشت حفدی از حرا ودشت دران ۳۹ و رانه تقد اثت ور ر دوار نشست وحکم عادت بان زد رد او شدم وکفتم ای عنقای قاف ع‌لت وای های هوای وحدت ای سیمرغ آشیان ینید وی و چبتتان وتان رید پیش از شنیدن اواز تو بکوش من رسده ود بار ها در زیر ان بار ودمکه در حت تو چه کون بار بام رباعی در پیش رهم | کرچه مست آمدء اه له که بدست 2 صد شب لسحر رده ام اندر طلت ای ماهبث اصوز بشست امد بر از قضا جفد با من بسخن آمد کرت ای والپوس و در مارت من در وتات کک من چه مود بان ربایی شنت شاد زماه بادار بر خود دی کشت از من دار خوشما رنه مدار از نك ود حون ندارد ان اساس او مدار ار سس" خواست 13 انی کند رخاست ا تروازی کندو آن از وت منش سود بلک پروای منش نبو د کفتم حق نک باطارا در حضرت اوزاه نست یکساعت توقف ک که نایکدودم باو در آرم وراز بات و کوم ۱ د »سو E‏ جست حالت درن رباط خراب نزهةالارواح 38 و ر دوار اوزرسه اوتوردی عادسحه اوتر ایدی اوکنه صوقادم ودیدم ای عزلت قاقك عنقاسی وهوای وحديك هاسی ای جرد تووستك سمرعی وای رد ستاننك بالل سنك سس ابشتمزدن مقدم نم قولاغمه ابرشمش ایدی جوق کره و وکك التنده اندم که سنك حضوریکه نه کونه رخصت بولورم دو ربا مست اولديغك اجون و ول اجدك سن اللبه شکرارکه اله کدلد سن وز کیجه طلیده ستی صبح ادم ایدی ای مرغ ها بر دوزاعه دوشدك سن ۳ قضارا مقوش نم ابله نطقه کلدی ددی ای سودالی سن‌معمورده‌سن ن‌خرایده نم رفاقتمدن له فانده ولورسین رباعی دکلدر نای زمان استوار هامی براق کندو ایشکه وار ابودن فنادن هدر حظ وم 1 او فی‌اساسدر و و فی‌مدار 4 + لار ا EE‏ دها سسلنه قالقدی تا برواز اده اوحال تکر طبیعیدن دکل ایدی ` بکه بندن پرواسی وق ابدی ديدم ] نك حتی امحونکه باطلك ]نك درکاهنه بولی‌بوق برساعت ارام ابت برایی نفس سنکله قوبشام وسکا استرار سر لیے مثئو ی به‌در حالك وو ران خان اده NE هرچه پرسم مرا بکوی جواب [ که «کن زراز هاش داستان 0و زر دستانشن که رسیدت آرمیده هی جند کردی اکر رده 4 نار کات از دل تم آهی پر در تشد و کیت ۵ موی نبارم کفت اش EE‏ زر کنج در و رانه کردم ازن سودا جنین دنوانه کردم چو خورشدم می تاد زر وزن سردیوار ازائم کشت مکسن ازن SUE‏ بی بامست بی در چرا چندین بدیوار آیدم سر o بان کنم اغاز ان ست واتدای ان منت ازکا ت وقی جار ودم زهت بسیار من رسید چون اندک حت عن روی داد حکم اختلاف مناج واختلال طبع علت مال خو لا در متخاه" من طاهر شد وسودای کنج دریاطی من متمکن کت مدی درل هوس بر اتش حرص اده بودم ازخام طمی ابن سودا می حم از هک نشان کنج دریافته‌ی خودرا زهوس چومار می افتمی نزهة الارواح جواب‌و.ر صوردیغ شیلره سنده | نی اکاه قبل اسرار وحاله دی بردستان مطابق وسواله نه ارشدی سکا؟ وق فرارك ەدر خوفك وق اسه کر فرارله ابر مقوش حرارتلی درونندن راارد اه حکدی‌دبدی مثنوی عده وار 5 حالحه فا ES a‏ ردرلو حال دفنه وار دو وراه دوشدم وسودا الله چوق باندم طوآشدم دوار باشی انك حوق اولدی سیک نوخانه‌دن که وق قاوسی طاعی چون دواره اورلم قفابی دیدم بوئیته شرو ع ویومقصوده اا ن افتضا اتدی ددی روقت کح ادم بکا حوق زحت ارشدی جونک رمقدار سحت بکا وز وردی ناجك اختلای وطسعتك احراف افتضاسی مال خو لا علی ااه فد کک ودفنه‌سوداسی باطنمده ایک اولدی برزمان آرزو وان طمع E‏ اوزره قو عشدم خام طمعدن امجون وسودای إشر وردم E‏ رس مکه کنج نشانه‌سی وار صار لور ایدم اک مار کی زهه الارواح بعد از دج سار کنحنامة باقتم دارو نوشته ديد مکه اجه توعی جو در و رام ناشد ه٩‏ ل مار تست ورا اد بدان امید عمرربستکه ر عمارت کرفته ام وطواف این خرابه راحج وعمرء خود دانسته ام هر هفته در و برانه وطن میسازم وبا کنج نهفته عشق میبازم ات - ازم کنج روانم ساکن کنج خرا هم جو مستی کز خرابی نبودش آرام وخراب بر و لاخط له الا لذ2 الاجل » رال امد خودرا زد کردم کهخواهم دید روزی روی ارم ار کفتم ميشه باخود زمزمه میکنی بیان کن که جه میکوی تراعیدانم که ازن ترانه قو دست كفت استغنای کنج درباطم کذر م یکند ونهایت فقر خود مشاهده میکم ازهسچ و خودرا حنسبت آن یدانم که اورا بامن کذری افتد باصا از اوخری باشد مک از راہ ان خراما از غایت جز رسردنواری که می رسم م یکو ےم نظم ای | نکر درلطافت صد هم جو آ فتای برذر خود اکنون وقتست کر بتای نتواعت‌که آرم مهمان خود ولکن ای کنج | کر در آی دارم نی خرای مس حوق زختدتصکر ه برکنج نامه لولدم ااك باز مش ایدی کوردم‌که ارادیفن شی و رانه‌ده اولور کمک عمارته طالبدر آ نك حقنه دکل اوامند ابله برعمردرکه عمارت ترکنی اشم ووخرامه‌ی طوافی کندعه حج وعره ملورم ه‌هفته و راهه‌ده وطن طوتارم وکز لو خزینه ابله عاشقلق ایدرم ست 0 بکله‌در ویرانه‌نی کنج روان دردی کا مست لایعقل کی کارام و خواب اولز ۱ 6 ر کا خط وقدر اندن وارسه امل لذتبدر بات اوامسد اله دنساده بشارم که وز کوستره برکون بکا دارم ەر ددم دایعا کنده کنده 5 رض مه ادرسن سو له که نه‌سویلیورسن سلمم سنك وترانه‌دن مقصو دك هدر دبدی خزسه .ك استغناسی درو عدن کور وهایت فقرعی‌ده کورورم هیچ بروجهاه کندومه | نك جنسنتی سلمیور که اولك بکا اوغرامه‌سی اوله باخود نم 0 خبرم والا و خرابلرك ولندن کال جز بله باشمی اوردیغ دوار اوزرنده سویلورم ای وز درجه نوری کنشدن افزون وذره‌ی قبل تاب رخکله نون قادر دک دعو له ای کنج مطلوب وراه السه الشته دوقلب محزون نزهةالارواح ۰ ۰ رل کفم هیچ مداستکه آن کنج پنهان ازکا روی اید با آن 7 در سته جه کونه کشاید کفت او صرق بافته ام اما بان مىکنند ای شن دہ ام امانشان ی دهند ا AEE‏ لإ یس الوصال ول رزق ) ۳ ان همه مین دام که آ نکنج ازکنج ان وراه برون ست زرا که درکوشة ات راف مارخ ہی بی که صفت اودرثمار نباد ول کات بل ازدهای شکارش نش بی سروپا چو دربای ژرف رن زر کر مه یش وکرا یکدم کشد مر رکه خواهد کشاددری زمم سوکه خواهد بر آرد سری ر مك که ان جنان بر شکنج E‏ خفته است هی آننه دربرش کن تفه اسشت موی جنان رفت از ازل تقد بر ان کار که کل باخار باشد کنج بامار مر حکات من‌بشا کرد رشن ات مان دکه استاد خودرا E]‏ ای استادهس ان حه ديدم هيج ظاهی مد رکه اوکزلو دفنه رده بو ز کوستره جکدرباخود اوکلیدلی ق وک ہک وکا کیا کا خلمش‌سن هزمان فتح اولور ددی‌اؤت رحرف ولشم‌اماییانا میور براسم‌ایشتدم‌امانشان و رمور و اشدبرز او دنو بری برسوز دورلر اسمنه و و وق # بوجله ابله باه قينا یلیورم که اودفینهبوو نت E‏ خارج دکلدر زرا که ووبرانه نك بوجاغندہ رر بیلانکوریورم که اك وصنی بیانه کاز موی د کل سلان بوك براژدهادر تی باشسىز آیاقسز بربلادر اکی رکم جکر اسه او اژدر هلاك ايار بتون لوق یکسر ان ام دله‌دیی محلدن جبقرر باش نار شمه بوق بوبله برمار پرشکنجکه باعشدر التده انك شحتنده بر دفنه وار “a E ازلدن وله در اولدی در ثار‎ ک امه خار اولور هم کنج اله مار‎ بال الله سله اولور دش زود‎ IEE ستکله واه‎ پر‎ حکابهم موی تاب شا کردینه بکزبورکه‎ اوستادننه دیدی ای خواحه بکا نه هنر علم.‎ هنرستکه آموخته هرجند کار خود بیشتر هسبرد لشترعی دوم E e‏ درکارمن سوخته‌دل حام ره ان تفت ازمن درکذشت کہ او افسانه کشت کنو آراجغد ست در وراه موست بر آمد برامید کنج بنشست مکن و رانه خود را تو اناد مشو رجه‌که بریادست بنیاد | کرجه کنج را پان نهادند نشانش جه در و برانه دادند خرد مندا دربن کوی محازی 7 هان متر له در وراه سازی ترا صبری ساد درهه رم مکر برخیزد آن مار از سیر کج حکات روزی دودی درهوا مبرفت ع‌غی د و رسدکه ای مسافر ساه وش نی ك کرم میزوی عزم کاداری کفت آری يك دودم باخشك ور قناعت و ده ودم لقمان صفت ی لقمه در کله احزان شود سر ۳ ۱ دی ر ای اتش درنهاد من افتاد باع از حابشد اسنك از دست اوسرد دجهان مهادم نظم دی را که عشقش کرسان کرفت ملامت مکن کر بیابان کرفت نزهةالارواح ۹۷ اتد که هی نه قدر آلشمی ابارو کوترسهم کندم دها زیاده کرو کدرم ببت تی امجنده بن آنك نقدر پشمش ایسهم حکرم باعش ایسه‌ده بن هک وکل جیکدر سوق سنك باقوش و رانکده دام ا صقان ورانه‌ی سن انه آباد ورل هکه سل اوزرهدر نو ناد اوت ۳ بەر 102 قو مشار خراه‌زاردر حای د عشار ای عاقل سن بونیاد قانی هان تحر سه سعی ابت ول رضای سکا صبز امك اوی‌درکه بر آن دفنه‌دن راغوب کده سلان حکات رکون برتوتون هواه طوغری کدوردی رقوش اکا دید یکه قره کمش مسافر زیاده سرعتلی کدیورسن نبره‌یه عزم ایدرسن دبدی اوت بروفت حور خوت آراسنده رایک نفس قوری اش الله قناعت انش اندم لقمان‌کی لقمه‌س ‏ کدی ححرمده‌وقت کردم ا کاه ره وبکا کم حاند ی که درو عه ی برافدی اام ووندن کتدی ايشته | نك الندن دادن محتی براقدم نظم اودلکه مستلای عشق اولدی دوشرسه حوللره اعه ملامت ازان رمن ان کار دشوار کشت که عشقش همه رنجم آسان کرفت نهر رخ کفت ای دود از ن فان احه سود هیچ میدالی مقصد عاست وجست 2 كفت ای غافل درن هوا که میروم نه آن میدانم نه این میدانم اما آن قدرکه ه‌جه هست ساد یبا ند واه ES‏ ا باشی کفت « من‌لاشیعبد علوك لاشدر على شی » هو ۳ هیچ کسان وهیج کارم وزهیج کم اکر ثمارم E‏ تج ان وافعه جست بیج دزرسچ حکانت اش درف ا فاو و ف کمت ای ان که کرده امک 2 اک کت وی 2 یکفت چه کونه کفت میکون ی که من یم هم جنان درنند خود ماندهء شب وروز ابر خود میسازی ( ۸ تقولون مالاتفعلون ) #۶ فصل هفت دهم دران معرفت 4 # فس 4 و تن E‏ مرا وصیتی کن كفت «عليك بنفسك ان م آشغلها شغلتك » یعنی برتوباد نفس و که اکر تو با او مکار نکنی اوترا بيك زخم بیکار کند اکر تو بر او شیخون نری اوخو را سداد کند بت سس تست زیت سس ۹۸ نزهة الارواح آنکجون بکا و اش مشکل اولدی ک4 دردن عشق الله ولدم سلامت ۳ قوش دبدی ای توتون وسرکرداناقدن نه فاده هیچ سلورمسن مقصد ردده ومطاوب ەدر توتون دیدی ای غافل بوهوادهکه کدورم ۵ ای پا ۵ ۱ ۱ ۱۳ هره وار اسه روز کاره و رمث کرکدر دیدی سن اوزمان هاولورسن دیدی برثی اولم ملوك اولان عبد برشی*ه مقتدر اولز هیج مثاو ی بز کندمن هیچ وایشمز هیچ هیچ دن دخی قهصان‌سه‌ده صای هیچ چون هیچ لوق السهم وهیچ اوزره حکات بر آتش فش انه دوشدی باقبور ایدی قامش ددی ای اتش ی عون شرن اتش دیدی منی‌سز بردعواده بولندیغکچون قامش دیدی 2 د دی دورس که وم اویله جه کندو قیدکده قللش‌سن کجه کوندز کی ورقك اله متفق چون باعدفار ی سوبلرار ۰ ۰ ۰ 2 .0 3 اون دجی فصل رک معر فی 1 ردروش جن منصور ق ۱۳ ددی کا روصت ابت دیدی سکا واجب اولان سك ابله اوغراش اک مشغول اعزسن اوستی اشغال اندر سی سن الا غوضا وخالفت و سەك اوستی برباره اله حروح اندر اکر سن انی کیجه‌ارده عبادتله کندوکراماغزسن e نزهه الارواح ۹ اش از 2 | ازبات درا وی اوسکا ط ادر اندن ری سی عاحز اعك ان بدست او بده تا غباری برویست بزایش الینه وبر برتوز بوزیکه کتورمکسز سن ناورده است باری بریشت اوند ]كت اوزرسه تکلف بار ی وکه وئ مثنوی ترا بانفس کافر کنش ورس سکا هس خشه ابش واردر بدام ارش که ان تحفه شکاریست دوشر دامه ای طرفه طرفه شکاردد بر کز من روانش باد خشنود ندرک روج سدن اوله خشنود | از راه لطف ان ند فرمود دیدی ر ند هنوز ذهنمده موجود "که حکوم سک ودن در ان راه ای اهر وله عکرم به از حکمی که راند نفس بدخواه اودر حکمن اجرادن نفس شوم مره رف آستان ات اکر قوینیکه کبرسه پرسیه مار ۾ از شیک باتو هم نشین است قولادر تفه اولقدن کرفتار دربن معی سی کوشش عودم 7 ره تحقیقه کیندم کس کت اف د ای مود درستدر سویلنان حر ه استدم حکات حکات ۸ تراب خشی» را قدس الله سر هی ۱ « الو راب تخشیی»نی رحهالبه تعالی عایه برکحه درخواب مک توه ات روّاده کوردم سوال اتدم توه ندر کفت شکستن کفتم بیان این جه کونه باشد دیدم قبرمقدر دیدی وی ایضاح اله کفت شکستن کردن هوای نفس دیدی فك هواسنك ونی قرمقدر عزیز من در اصل وفرع نقد او ذردیده است عن زم اصلده وفرعده الك نقدی مال مسروقدر باتقاق همه خلاف او بسندده هلهك اقافله انك خلاف مقولدر تقس دغل هم جو غلی است رموی نفس بد بر تویی چوق قولتق کیدر رد کند ۱ کر بکذاری وی هن واکر براغ ایسه‌ل قوقار اه ازماء می شد جسم | بت اول ثی‌که می دنبلان صودن اولدی جسمدر اعد ازما ومنی کفت نفس ا سات اوکه ز ون لکدن دم اوردی فس اودر هس دشمنی است دوست روی نس ردشمند رکه دوست صورننده رنور که است بظاهی آشا خوی سامح ی که اشنا طبیعتی در ربا : رباعی فست سك خایه همبی ماند آواشت یات سقات E‏ یکززو هی آن حزبانك مان ہی ازوهیج نخاست ساده اکا اورمکدن اولور حظ همان وت ات وای وم دهد ای کی حبله ابله اغغال ابار آشوت بلنك دارد واوکراد وغاست قلان کی برتر ورمه اوقورده امان بو و۱ ابر رونده با سور افعال رسد طلمت شرا نه بیند زبراکه اصل اورا بافرع ازین جا وصل ۲ سرشت زان و و سوه منفصلست سر رشته اوم‌زار بك نام متصل ست که ای تصش EE‏ ومستله است هفتاد دومات رخصت اوست وہ حه معحو ست هس آدمی زاد کز وهم درد وهم درمان وان بافت هش دا وهم نهان توان دید همش دشوار وهم آسان توان افت ازو مه زم فاتل متوان ساخت درو هم حشمه حبوان توان افت O‏ درعان توحد دوی ا با چندین حرکت دعوئی بات کرده حققت او حون اتر افعال وصفات ود معرفت او دلبل انوار ذات کشت مناج او حون از قر و لطف مخالف مود وقصان حالش سب ی ین یواوه اهو ری رز تم اد جز ہمت بلند لست نکردد ه رکه از این بت رستی رست حق رست aE‏ ا عمدی کند ا باندارست مال ده کان زوزه دارست دب چو کربه دهانرا فراموش کرد همه زهد ونقوی فراموش کرد نزهه الارواح ا سالك تا که نور افعاله ابرشمنه نك ظلمتی کورمن زیرا انك اصانی وده فرع ابله وصل امشلردر | نك خلقتی طقسان طقوز صفتدن منفصلدر الك مدق بیان بر ایننه ا برکله‌در > نکش طقوز حرف عاتدر و رمسئله‌در سس ۹۹ E‏ رخصندر وطمه نه معحون وار وهس مت که آندن درد وهم درمان بولورار م آ ی آشکار وسر کورران هم آنی زور وهم آسان.ولورار هم آندن زمر قاتل امه مکن هم آنده چشمۀ حیوان بولورار ۳ اودرکه عن برلکده ایکا ابات اعش وقدر حرکت الله ثبات دعواسی امش آ نك حقیقتی جو نک اثر افعال وصفت ابدی آنك معرفتی انوار ذانك دلبل اولذى ات ای جونکه قمردن و لطفدن حالف ۳۹ وهصان حالی سیب عال اولدی سك دا ما او هو نت لی اشتدددر ۱ عالی همتك غبری اله سرنکون اولز و بت پرستلکدن قورتلمیان حق برست اواز ات اک عمد ا اود توت کدینك طوندیفی اوروجه بکزر کدی فاره‌ی طو عق قصدین ابتدی هدر زهد وه‌در هوی اونتدی بان ه که در توته توه هس خود را نکداخت شک درست ست وه که در قار خانة فقر حاترا نباخت | کر دعوی کزنی کند عام نیست بز رکرا پرسیدند که اقز تحت ت «الفقر هوالفقد» ی کال آن کزدن وک وه شدن است تیگ را همین سوال کردند كفت «عفت الدبار حلها ومقامها» ان‌همه اشارت شای اوضاف‌است تست انکاورا نه درد وله صافست همت دروش درد اهام نبست تا توکلی خود را نکذاری توکل توهم مام بست غافل شب وروز درد روزست IS‏ 5 سرک دن روز لست حکات ‌ و تا سل تفت نزن رادید که در سایهُ شاخ وبرك نوانی میزد با حاب خود کفت هیچ میدانیدکه چه منت دة اند ورسواه اع كفت اری دم ګر د می جناند ودم تفرد میزند میکویده اذا اکلت نصف مر ة فعلی الدنیا والعقی وطمه دلا زین حرص عردم خوار بکربز که خود را نزد دم خوار بای سنان صبر در چشم طمع زن کن دو نان دشوار بای شحنه مالك ملك ودود سلمان ان داود علمما| لسلام روزی برکره باد نشسته ود ا ولوزسن نزهة الارواح ۱۰۱ a ۰ ثیر هی کمک تو ره بونه‌سنده کندوی ارتمدی آنك قیرقلغبنك مهری صفل دکلدر وکمک قومارخانه فقرده حانی غیب کدی ا کر حوبت دعواسنده اولورسه درست دکلدر اکاردن رنه سوال اتدیارکه فقر هدر ددی غیب امك بی کالى حوبت ویوق اولقدر بشقه‌سته بته وسوالی اتدپار دیدی خاه‌ارك عفتی فقره حل او لقده‌در وله اشارت اوصافك قا اولقلفنده‌در فرح اودرکه | نك له دردی وله صافی اوله درو هك همتی‌همت الق قدنده اولق دکلدر ى براشدقحه توکلث د خی مام دکلدر غاف ل کیح هکو ندز رزق قبدندهاولورطبرق‌باشنها وکه 9 تله کوننده‌در حکات مالك الاك اولانه جناب ودودك کے سلمان ان داود کون روز کر سوارنده خال اطرافی کشت وکذار ایدرکن بر بلیل بروداق اوزره نغمه‌ساز کوردی اانه سوردیکه ملورمسکز له سویلیور دیدیار الله ورسولی اعادر موردی اود جرد قو روغنی حربك وفرد لافی اورور دور تفن اه اندرسم 5 و اخر ده مدر وطعه کوک ل لو حام طمعدن اله برهیر 5 هت کیان سر ولورسن صبر سونکیستی صوق حرص کوزینه رزق ی زرق و در اول مقسوم است | کر جه ترا ز روزی حاره‌ست قبن میدان که روزرا زتو حاره نسبت وطمه عم روزی جه مسخوری شب ورور 3 سك وکر بهرا همین کارست 5 خورد ران عن بز کشت های زاغ سيار خوار ازان خوارست رت ک خوار شوی اکر توک خوار شوی بر خوار شوی اکر تو بر خوار شوی درخت خواب وخور خواری بردهد از حقیقت عزت و قناعت کی خبر دهد هک نخرنید برا عایت خرسند راهان بات تاحریصی هکز ازخواری نبای توامان زانکه ددم حرص وخاری راععی توامان تن درکنج خان فقر وقاعت کنج ی کران است وی ارزان SY‏ ای سای مکی اراس فرع امل نقان کا سا ع طمع دیلک هنریست بازرانابا خود چشم | بازست صیدرا سکلف ازو باز میکشند ۱ چون جشم او ازخود فرودوخت | طعهمه را ی تکلف دردهانش ند اکر عقل باخوبشان داری هیچ جیز ست به از خولشان داری تزهه الاارواح رزق سنك مكرك اولقسز تقسم اولمشدر اوک طالب اول تکلف شومدر یا طفقه سک رزفندن فورتلش وق السه‌ده هن نلک سکاده زرقدن قورتلمق امکالی وق وطءه جه غم کیجه کندز رزق اوجندن عزیز اولدی ها آز بدیکندن وغازندن حكر قارغه حقارت سس و حقر اولزسن | کر قلت اکل تادا جوق حقارت کوررسن| ک رکنرت ا کله متلاایسهلد بسوب باعق براغاجدر میو‌سی حقارت‌در عزت وقاعتك حققتندن نرده خبر ور هرکم قاعتی فارع اولدی خرسندی به مشا هدر حر صك اولد قحه حقارندن وله‌م‌سن امان حرص الله کوردم حقارت وایک‌سی توامان تمر فقر وقناعت خاه‌نی کوشه‌نده ماش ۳ واردر | کر آندن براربه قدر نی برحان مقابلنده برلورسن دع هکه هالودر اوزون امل E‏ نشانه‌سیدر حوق طمع هر میت لکد دار اهنك ور احبق اولورسه صدی‌اندن | لورار کوز نیاو چو نک کندودن‌قادی لقمه نی تکلیف سز اغزینه قورار اکر عقلك کندوکله ایسه هیچ رکندوی حسن محافظه‌دن اعلا برشی وقدر وطعه نام زر حون صامت است از هران عزتش باشد بر حفل عام کر همه در آب و آتش ی رود سنك خود باخود می دارد مدام کوه‌ر شکوهرا جون این قاعده ازنبادست صقت قطت داده اند | کرجه یی از اوتادست ات برشک ناه است همه کنیحها در" ز او مبان بسته است وغ بر-مراو مثنوی رب زد باری اکر خواه ی که لعل ازکان بر آری درن کارش قدم حون استوارست ازان با اعل معی با رغارست ر اما خودرا در صفت دو ودد بای دشوار ازن معی مدد بای 9 فو فصل هژدهم در خاطبت فس که ای فس ان همه خطاب بانست زراکه همه خطا از تست ای حبران حروم کام وای حزون دلکام بك هس ہی ارام ڈو پس با رام شو اکر هدر بند علاتی بدین دربندچه لايق | کرچه کرهوس میتی بهرجه وایسته این تی وطمه ای هس کران رو سك سر بسیار کی وسخط سستی حال و مله لس بلند است بد بینم ازان که نيك پستی نزهه الارواح وطمه اون ادلنبی اون سس ستز ۳ ری وار ا ع عام قمتك کندو ال طونه مدام مهاتلو طاغك جونکه واوتورش او لشنده‌در فطب صفتی و رمشلردر وافع او اددن بر در طاش فرننه غلمشدر هله خزستهاز | يك او زر یده ی هری بلی اوزرسه بغلمشدر وقلیج بای اوزر ده «ثنوی کوکل طاغ کی بوکان باری هر آن دیلرسن چبقره‌سن لعلی کاندن طاغك وایشده حکمدر ای انکحون بکلر اهل معنی طاغی ابر اقا کدوک بر نی حخاوق صفتنده ولورسن Ss‏ # اون E‏ فصلل شه عا طبت 4 باننده‌در 1 ای هس و قدر خطاب تاد ز را کر له حطاسندن نشثات اعکده‌در ای شاشقان ‌اددن حروم وای سرت باش برمقدار ارام ابزنده اول صکره کل طاعت ات وک علایق قدنده دکلالسەك دو قو به بغلنمغه لابق دکلسن! کر هو سك وارالسه جون‌تنبرست‌سن قطعه ای نی سک اماره دیدیار جوق القن زیاده کوشکسن کدر ايشك ايارو حیله الله قنالقده نظرك وق تکسن ۱۰ با انکه قوی ضعیف کشتی در راه کزی تو راست جستی سداری تو جنان خرااست هشاری" و د ر ز مستی ره بکل رید ای کی دراز دستی نار ای نفس ازان کے که درکار خود کی ان قدر دانسته امکه حبوری اما تا نو هستی ته کو مت معدوری ای مغرور اکر بندار ترك داری بکذار این همه خشك وترک داری مثنو ی ستی نظر را هر حامدار دعی دل اغاز و احام دار سین کر کای وحون امدی که فردای تو بکذرد هم جودی ر این مله را که یی بعضی خار وبعضی وردند ا نداری که ار خواب‌خور آوردند حقا که باطل امد ان بالا وفرد هبهات ( وذلك ظن الذنکفرو 6 موی همه نقش ان کد ر تکار کواهند ,رصنع پروردکار ا کر کوهرند وکرجه خسست ترون درون شان حکایت سست توک رکفت ایشان ندانی موش تاد لکن تداری و زمهه الارواح LDS یف‎ Jae ره عصیانده قوی‌سن پکسن‎ او انقلق سکا خوادن د در مستمی هشیارمیسن له زوزکین و جز ءکله ازشدیی زمان ضروری ایشدن ال حکهجکسن A. مرت ای نضس اندن صانس که کندوکه طالش‌سن وقدر سلدمکه حورلغن وار اما سن سن اولدقحه دعمک معذورلغن وار ای ظنه مغرور ا طنى رك ادر اسه‌ك ترك ات مالك اولدیغن وقدر قوری وناشی موی مستار کی کتمه حدیک بیل مدا و ر نظر سل و ارده ادك و حه کلدك عفاتاه زمانی ور ب وکوردکلر ك که بعضی دیکن وبعضی کلدر تا ظن امه‌سُ‌که بیوب ویأعق اجون کتوردیار حقاکه باطل کلدی و وجه وفرد اولان ذات اعد اولدی ودخی کفر اوزره اولنارك ظنی‌در متنوی شون قثی و چرخ زر نکارا دلیل وصنعیدر بروردکارك اکر جوھی وکر خس هر‌مظاهی حکاات اعه‌ده باطن وظطاص دیدکلر ی یلمزسن دسن کل دەر دنیا هم جو حریست وقالب کشتی درخود سفری کن که کاها کشتی پیش هر‌معبری چه گذاری تو خواب چون ععبری رمی خود سای جواب اش تا از دوی کار این برده بردارد همی | کی بای زهی‌کس | نہ بردارد می ۳ اف شتاد و اند بل اشی: سک اشد که در بدی باثی ترا کفتند میان قلب وقالب سره باش نه که میخه ومدسره پاش تن جای سکونت نیست معمورش مدار دل در خور ان مجلس ست مخمورش مکن ای ار ن نام کشته ق سل از عام ی نشان دیش اکن ففس وجودت 7 ای بلئل از آشیان ,بندیش ای ذر که از قضای قدسی جا چه کنی توهان بیندیش بیرون چه ازن چہار دیواد بك ظه زلامکان ,یندش نار ای سکان ازخوی تورده کرو حون فرصت آمدی حون دو صو این ایشا که نی هم چونقش دیوار تو از رتبةٌ ملکیت بعالم دیو آرند خورده فروشای در ان ازار ید حقا که هریت ازراه حق باز ارند نزمة الارواح دراک ا وا ی کت ر اه 6 رت کت ھی معار اود نه سویلورسن روالر ی بو قت رمعبرها رشرسن کندله ولورسن جواب صبر ابت ايشك | ج وزندن برده‌اولسون برطرف هی کا احوالنه | کاء اولورسین اول زمان a ۰ بر سی کوندردیار | نکحونکه دوامیی اوله‌سن ابو اولزکه فالقده اولهدن سکا دیدیار قلب ابله قالب اراسنده براریی اول یار 4 ا مرن جر کت رش اقا وا تایه هرا ابا کوکل بومحلسه شایان دکلدر مخمور ابلمه ۳ ای نام ونشانه سته بد نام اوعام ی نشا فکر ابت قیر وقفس وحودی صکره ام لاه اشای فد انت ۷۴ ای ذره سن افابه وز طوت بورده نه مارسین انی فکر ایت ی طمره ودوت يوار ا دن هدر 0 a ۰ مد ای کسه کلبار طیمتندن رهین لمش فرشت کے شنک کم بو عایشاری کوررسن دوار ی کر درا کت عیمهسندن شلات لته کت وا بوپازارده برطاقیم خرده فروش واردز حقا که هر ری ادن حق ولدن حو رر ثنوی ابا هس ناقص کالی ببر بکزشتی آزان ملک مال :هر چان بت ,رسی مکن زا بلپی بتاترا شکستی خلیل اللہی بت وبت راش ادرسن ره وی اکر بیش چشم خود آری دوف درن ششدر این سنج هراماز از ایشان تومعنود باطل مساز ۵ س ای هس انهمهکه برساحل کدا وخسروند هت E‏ دس ای فادشت ونوشی: روافننت هر آن کو پس آمد جو شین روانست حهان رت 057 راط دوده در شب زور اد شه کاربان است نر مج که روزعمرا زوالت رستم زالی ک از زالست ای فرشته صفت حون دو در خال ماش انید رد رفت اسك در جوال مقو ۰ موی کر جو شید کردی وهمن انش کونی‌که ازهمه به من کر نشینی ملك ضحا کی دم آخر له ذرء خا ی کي مقم درق نت لکشت جند روزی زج زد وبکذشت ر ای نفس ان رش درعال همه ا ادا نارکا شک می رمک ایت نزمه‌الارواح موی ا هس لاقص طلب فل کال 5 حالش. ملك باقیده بول برمأل ۱ حمافتدن اوله صقان بت رست خایل ال اوادی اولان بت شکست اسنده طننده سن اولدك نه کلورسه ایک‌لك ک زك اوکنه نو طاو له ده وش طقوزی وتل براق باطله.طاینی ج بول ر ای نفس بو حل هک ساحل اوزره فقبر واغنیا ورادرصبرایت‌ دراه واراد قده جوب کی‌اردر اکرسه کیقباد اولسون وکر نوشین روان اولسون ودناه کلناره دی اخرابه روان اولسون ەدر دنا ۹۹ فىولى خاندر که کر مر کاریاندر 1 او ملد که مر کوننه زوال‌واردر زال اوعی‌رسم قوحه‌قار دن دو در ای ملك صفتل شطنت فکرنده اوله کويك الله جواله کرمه مو اولور ایسه‌کده شید ومن دمه س اعلام بن ضط ابدرسه‌کده ملك ضحا ی ته منزل ایده‌جکسن خاک کک و رده قالدی کو جدی برایک کون جکه جالدی کدی بر ای‌نفس بوزحت عالده هی‌کسیه دکلدر اوبله بیلکه شکر هر‌سکك اجون دکلدر ای کدا کا که ردی عبری برسی اما چون از سود عبری رسی از خود ص‌دن را احلی عاد ف وقت نه نه ۳ وفتی بای ى احل بت یکسر بنه وهزار سرکر بکحان ده وهزار ستان ای شس اندیشه‌کن که جرا امدی آخر نه ویک از پر جرا امدی سیار صفت دراد تو سرشته اند اما بعضی دو خی فرشته اند ی فرشته امبدت دهد دو ے زهی دو چه حاصل را ای سلم شود کارت اسان جو انسان شوی جرا هردم آخر دکرسان شوی ای نفس از خوف ورجا در ا قی اقی حون هی دورا ازراه رقی رفی اشقا راتنظر رخو ف ورجا بشت این حکایت لايق هی‌حانیست ترا با ايندم نقد خود سودایست ا چند کوبیکه اموز را فرداییست نقد خود بنسیه کذاشتة حقا که زیانرا سود بنداشتة a ۳ « بای حکم زمان صرت متخذاً » « رمت‌القلاید لامن‌ظل اهلا » ر باخود؟ نشین که فتنه بسیار خبزد ای خاك ربزه جه برسیکه ازتو جها خیزد تزهه‌الارواح ۱۰۷ ای فقیر کان ایدبورس نکه میرلکه ابریشه‌جکسن اما نه‌زمان کندکدن اولورایسه‌ك رشرسن ید و کدن اولك سک براحل کوسترر و فلس دکل دکل اومحلده بروقت ولورسن اجلسز بت ES‏ برحان و روب سك حان ول ہرحال ای نفی ملاحظه ابت ه اجون کلش‌سن آخر حیوان دکلس نکه اوتلمق انجون کلش‌سن ی تفت اسك جهادیده وغ لش در ابا بعضاری شیطان عضاری فرشته‌لردر متتوی ملك امبد و رر شبطان ورد یم ایکسندهده بوق فك افندم ايشك اسان اولور انسان اولورسن چون هس دمده دی شاه اولورسن ۳ ای نفس خوف ورحادن آفته دوشدل نه زمان ی دی ولدن صبردك اسه کتدله عاشقارك نظری خوف ورحا اوزرسه دکلدر بو حکا به کا کک 0 ودم اجنده کندو فد رسودادر حه 7 سو له ورسنک وکونك بار تی واردر تهدیی ویره‌سیه براقدك حقا که زیای کار ظن اتمش‌سن . 2 زمانك قنقى حکمی الله اتخاذ ااسدل اهلنك ظلمی وق ایکن قلادی ادك a ۰ ەر کندن ابه اوتورمه‌که جوق فتنه‌ار حاصل اولور ای ت و کلش راب نه صورارسن سندن هار ۱۰۸ میدوی بهر سو مشکل "را مطمئنه بافت ۱ مکر اتکی که ترا مطهٌ ساخت نم چه بلا یکه بتو جندین خوردم از تو خبر می بام نی تو خواهم که باع از تو نشان چه کنم این قدر می بام از تو در باقع همه بدوئيك توچه چیزی که در می با # ۰ ۳ ای هس انسان باش جزدر ہی مشو باخود به یکار چون ميمه شو ام صق OE‏ تا ینداری که از تن آسانی یافت ذلت ادم قاس مکر ازمانشندء ( فنسی ول جد له عزماً ) را نست. حال اوالشر امد ازان روت همه در خی وشر آمد را آدم با و خویشسىیک رایروای ۶ وییش ستی مثئو ی ز ادم آن دهت کر هسسیت بایان بدن درا روی هم چون حواصل ازان کار تو آمد بیج در یج 1 م‌غان ففس ددی دکر هیسج نر اک ہی ج و زنده کشتی مرکا یك مور مارستی صد بار دربن شهارستی نسبت ان راه عراق وخراسان ست همدم عسی‌شدن ای خراسان ست نزهة الارواح دوکیلور اندن امون سکا دیدیار الت سه اب اص ایدرکه هر‌طرفه جوق قوشارسن مشکلدر نی ملت بولق کر ی ملد نظم 1 بلاسن که نونج غم بر ایکن به سل ید و ۳ استرم سلسر بوم سندن نشان ته ایدم توقدر توله‌میورم او وكوتي ولدم سندن سن له شی‌سن مکر وله‌میورم #۰ ای هس انسان اول ابلکك غبریده اوله باخود ردفعه‌دن حبوان اول حضرت ادم صنی صفونی انسانلقده ولدی ظن ابلمه که وحود راحتنده ولدی ادم ذلتی بزدن قاس اه اشتمدتی اونتدی وز انده عزم ولدق سکا نست طبراق اوالشر کلدی اووزدن سک هله خر وشر کلدی اکر آدمك مان سنك الله قرابت اوله ادی زیاده وا کسك برواسی اولزدی موی سکا آدمدن اول دم اولسه حاصل ابدردك کندوی در ال انك جون کار اولدی آدو حنا قفس کوردلء قوشی کورمد اصلا ۳ 9 ھی ح رکٹ ادن ننده اوله ادى باخود هی‌سوریان دیری هر‌نبرده قر جه وبلان وار بوز کره بوحسایده اولوردی بوبواك نسبتی‌عراق وخرسان‌دکلدر مدم‌عسی‌اولق ای خر اسان‌دکلدر ۾ فصل وزدهم در ممّالات 1 E‏ ومکان هم جو کاست ا خلق در او جانی بکنند طوطیرا برای شکر خوردن درقفس کد و لت کل دمتزشت صوفق خود ماد ازمغ بد رست سر ی اعتار لايق تبر است حقیقت اعتبار اللهم ارنا حقایق الاشیاء کا ھی که است تا ماد را نه سنداریکه ماهی است »نو ی لعبرت هر و و دک بات سی برخود او را اد تر یت چو صاحب نظر کشتی ای هوشمند برستی ز اندیشه چون وچند زم قرو کال شم ادت در کنج اسرار یکقاندت ورد » ففی کل شی 4 یه ¢ « ندل على اله واحد » نثر | اک خواهیکه از معني این آبه خبر بای و ضو را رادرس وان تا هیچ مکسمرا حلوا نخورانی برخوان هی‌کرا ہنا ود چشم 0 پرده بردارد زروی رو زکار تلخ وشیرین نباید. بر دوام رج وراحترا نه ند برقرار از مه چون باد باشد نی طمع اا حون آب کردد ساز کا هم جو آتش از همه مت بلند باهمه حون خا باشد خا کسار نزهه الارواح ۰۹ ۱ بل اون طموز ی فصل مقالات باننده‌در 4 کون ومکان رمعدن کیدر تا که خلق بدانیرحان قازسونار طوطی ی شکر بيك ول کر صو نی که کندو آرزوسنده اولور کافردن ند ردر اعتبارسز باش تبره لاشدر حقیقت اعتبار دص زارت ر ای اشان اوادنش ی وسرا 4 ماری تاه طن اک ۱ ۰ وف او کوزارکه عبرتله غر نظر هان اغایوب دام انسون کدر نظر صاحی اولاق ای هوشمند اولورسن خلاص م حون حند ھی او درک و اون کر سکا کنج اسراو بان آار فرد فار استه واردن ایدم تمان نلنوو که که در خدا ۳ ار اة وراك معناسندن خی و صورت سوره‌ستی طوغ‌ی اوق تا که هیچ سکلره سفره اوزرنده حلوا درمه ۳ كمك کورر اسه عقلی کوزی بردهی وقتك وزندن قالدرر آجی وطاتلو نی بولاز بردوام 2 وراحت ن اهست فالور جله‌دن روز کار کی سیلکر الین هرا اد جلهدن عالی همم آ تش کی ال وش فاد وک مقدار اولور میک تقلید نکرد ند راست ان اشارت حشم حقیقت بهن راست بت را هش جمان دارد مشوش چو کل درچثم داری خاریکش a ۰ ار از ان انعام عام کالانعام را جه خر بر اسرار ا رار اشرار را جه نظر بك سخن از طبع من همه رهرواترازادست زراکه باجہار طبع همزادست برفرق مدعی خاك بزد از ج معنوی اب ررد در دوش سام بادیست سموم امز دز دل اص ۲ تشلست: باه انکن نظم سخهای چو آب آورد هربار مکر پاران شد این طبع کپربار جنین دانم که باران مهارست که یکجا کل دهد حای دکر خار مفر ح شددی راجون زد ولکن دده برکنداز سرمار زد سك و ید وان کت روشن ی ی خوادش لور وی نار a ۰ 3 ان حکایت آوودی نست امد شنت این ایت بدوی نیست مدنیست قدر ان عبد روستای نداد خفاش پروشتایی جه ماند آدعی را این سخن خوشتر ازنماست خار وکل ببزد حیوان نمانست هکم شلید اله نظر ادر طوغری کورهن و اشارت حقیقت کورجی کوزه‌در بت سنی هش جمان لدی ,ریشان نار وانعام‌دن حبوان کی اعوامك نه خبری اولور آرازاه امبرادنته اشر اراد به نظری ۰۱( پرسوز نم طعمدن جله اهل سلوکه زاد در زراکه درت طسعت اله بر لکده طوغشدر مدعنك باشنه طبراق دوکر ومعنوی 5زا صو دوکر عامك قلاغنده رو زکار درسموم قریشق خاصك کوکلنده بر | تشدرروزکارقوبارجی EE‏ اب وان اشعار مکر یغموردر طبع کهربار ملورسهم اول پار بغمورید رکه شور رطرف کل برطرف خار ورر طعه فرح مانند زد و ا آ ی کور اولور مار او اله فنا کوردیار آ نی ری سوله‌دی تور ری دیدی ار h. ار وحکایت کتورمك دکلد رکلکدر و بدوی علامتی د کلدر مدسدر بو برامك قدری کویل سلمز براسه قوشی کویه کوندز قالز ادم :اسه ووز شکردن ا خارکل وحوان عندنده اوندر رباعی د ولهب » را حرم «طه» که کرد «لولو» اند ر کسه «لالا» که کرد حیف باشد این سخن درکوش عام توا درجشم انا که کرد ش عام اکرحه بصورت ادماست واما نی جه لابق مد مست ۱ کرجه درخت وکاو هر دو شاه بر ارند انو دربارشان نکر تاجه بار آرند | کرچه دهقان وکشتی بان هر دوسل کفند پو دز کازتان نکر لا اکر جه ی کشند رباعی هرکه ی‌هره شد زدانش وهوش کوش کن این حدیث هرزم هیزه مکوش ریش وسات 1 بکا رستی هیچ کس نیست بهتر از پزومزش نر ان معنی راححت و رهان بای خودرا از خود برهان تاا متدیرا ازن حال خبر نماشد منتهی رایرین نظر نباشد اهل ظاهی | کرجه صاحب صدورند از فلب ان سخن دور دورند وطعه حرف می کرانها رات چون بنادان رسی مکوی خموش مت لعل جوهری داند حه ہی دردکان خرده فروش ۰ ۰ ەر حی معاذ رازی‌که یکی از حرمان ان تزمة‌الارواح ۱۱۱ ربای ولیب کم قده سر مصطنی کسة چنی اولورمی درهٌ جا طو عسون عامی بازقدر وسوزی کم قودی کورلد کوزسه وا e. ر عوام كرجك صورنده انساناردر والا حقیقتده کته لايق دکلاردر واقع اغاحك دالی وا وکوزاد وزی وار ب انلركد عره‌سنه نظر ابت ه‌حاصل اولور کرچك رنجبر وکییی ایکسی دخی بل چکرار سن انلرك ایعته تظر ابت نه حقررار ربا لازم انسانه وع‌فاندر هیچ صورت ادم ایاری دی راسه اندی ببق صقال ایشه کیدن فاره‌دن اعلا وق اندی مت دومعیه ححت ویرهان ولزسن کندی تن قو رر که وله‌سن مندیه و الاق خبر اول منبی به بوك اوژرینه نظر اولز اهل ظاهس کرحك صاحب صدراردر وسوزن قلندن هد وابعدردر وطمه در شهوار کلام معتی‌دار سن سن اول د عه e‏ اداه 9 قدری شاد E‏ قو عه خرده صاتلان دکان اک ۱ حی معاذ .رازیکه وسره حر ملردن ری ۱۲ نزههةالارواح راز ود روزی رس متیر بر امد 3 وعظ کو د خلق سبار حع امد نظ ر کردهمه نظارک بافت کفت ص کیش و اجا حاضر ست ان EE‏ واز منبر فرود آمد طمه جو ان دم سر بر آورد از وجودت لب ودندان شاید ری را زصورت جز خالی يست حاصل اودر معی 9 هن اد حو همسایه شدی با درد عشقش محو از سابه خود هم دمی را حکات سمنون نون که در هرعلٍ ذوقون بود روزی مکر جاعتی در مسجد وعظ میفرمود در ھی برده قولی میکفت ودر هی لغمه دری می سفت تفرقه از غفلت آن جع E‏ نافت روی مندیلهای مسحد کرد کفت با شما می کویم آتش فس او در قدیلها در کرفت همه رهمه زدند ار تسچ ردان زره جرد و زراد خو درا دشکستند بدل همع او رسید هت کر را ازیشان مستمع قطمه A‏ نه بام تو شادند در عم معرفت جادند ز آن‌مرده دهم خو حوان اک مان بلق خر اه هن و اصورت امش شد خاصدت ی نه داد ند ان سر ه زه سبری وان افت تا نور هن کا نهادند 2 ادى رکون ملبر اوزرنه حقدی وعظ اعك اجون جوق جاعت جع اولدی هدی جله‌ستی منتظر بولدی دیدی بکا د دیارکه ر ادمه سوز سوله او آدم ورده حاضر دکلدر وی دیدی ومنبردن ابندی - وتاه وحودکده ودم او طوداغ ودیشی ابلمه حرم خبالك غبری وق صورنده حاصل نظر الهکه معنا ادم آدم آلشدا ایسه درد عشق ال آرامه کو کدی کندوکه حرم حکات سمنون مجنون کر ھم عام ذوفنون ای برکون ۹ رجاعته مسحدده و عظ ادردی ھی برده‌دن بر کلام سویلیور وهی نغمه‌ده ر او دلیور ادی او حاعتك غفلتدن تفرقه‌لری اک معلوم اولدی هیچ مستمع ودی وز ی مسحدل فندیلار نهدو دروب سیزه سویلیورم‌دیدی | آش‌ضی قندیلاره رشوب طو آشدردی هله ر رنه اوریلوب اودايك نطقدات درستلکندن سواه وک ا لس کندواری قبرادبار وطمه سنك دردکله عزون اولنار حاد در ع معنی‌ده ا او ده دللره انسان دسنلمز اولردن دون دکلدر حوانار هی آدم صورننده کوریلنار اوله‌ی خاصتتاه آدم آ نار و بر سردرکه بو هرسرده بوقدر شین کلزسه کیتمز وکانار تزهة الارواح Ss « سہیل ان عدالله تستری » بعد از عاز جعه بردر مسجد ایستاده بود خلق انبوه دیدک از مسجد بدر معید بت کت ( اهل لااله۱ لا کشر والخاصون منهم قلیل ) رباعی آن دم که از او ور صفا آبد کو ك دلک ازو وی وفا ی کو در راه هوا ده صقت بسبارند ان نت کدی رام تخد ان کو 0 درجہان ص دمان سبارند ا ص‌دی در مسا ن که وان افت هزار مع دش دده میشود تا از سیمرغ که نشان داد حهان 3 از صد هت اما مقصود بك صد ست a کو‎ ENIS » فهو الر اد فان ذاك الو احد‎ « کک « واذا صفا لك من کی ال اف ترفن درد ماند ان همه درد ما ازان است دو برخت سامان | جه درمااست ن فشک خر حای اک کسان دشوار شوخ چش ارا هکس شیوخ عظام خوانند حقاکه از مشا مخ بغر از عظام نام ماد تچ « لله در احباب بات مم « « ایدی‌النوی ففراقهم خال » «عاهدمم(۷) لا اعتقدت عبر هم» » دلا وان مهما الدل > (۷)انخذت « لسحه» لان سپیل ان‌عداله رحةالله عله ماز جمعه‌دنصکره مسجد قپوسی باننده قام ایدی غله‌لك خاق کوردیی مسجد قوسندن چقیورار ؛ دیدی اهل توحید کثبر ولکن اخلاصی او لنار ازدر ربا رفس کاندن کلور نور صفا او قنده‌در برکوکل کاندنکلور وی وفا او قنده‌در چوق هواه نایم اولوب قسه فوللق الان وارعی رقول کاوله مطلویی خدا اوفنده‌در mm» دار دنیاده ادمار جوقلردر اما ازه‌لرنده رادم وغه كمك قدری واردر بيك قوش کوز اوکنده اولیور اما سیمرغك نشاتی ورن وق جم‌ان صدیق اله طولو اما مقصود رصد هدر + شعر زماننده ردر ددیار اکا او ر ترده‌در سن خبر ور بکا نان عن زم ۳ E‏ اسه 6١‏ به‌حاره وار وصه قالدی زم ودرتارعز هب E‏ ۰ ای کت سلانده کورمك مشکلدر ی انسان رنه اهلمق متعسردر حرار تایکازاره ھکس مشا عظام دسور کر جك مشاخدن عظامدن بشقه نام قلمدی شعر فةر وفافه‌ده رفقم اندی برد خدا روج شاد او لسون فراق و ردی‌شغلمه خلل عہد اتمشد م که تبدیل امه اویارمی 5 عم‌دمده الا ن رده انلردن دل ای کل‌که بروی او مثل مبزعت e‏ ام کر له اسب کت ەر کی را مان ل اشت 9 اهل د مر دار سنك را بازرطلا حت دارا ها ن مشامت‌است با اوکه زهی کارا بانوش دارو بت در خیام حون در آبد طرء هات و مشکم ماد ره هات ( وما پستوی الای والصیر ) عام را با خاص قباس مکر بت بش رخ او لاله و کلدسته هند حاشاکه حوتاو اشد مالک جد بر حدن هزار مس خ که در روازد E ۳‏ حرم ان راز ید در صورت مه را مع تی رواست اما زاغ را لعره بل را تواست و ۳ ۹ وی 5ا ادر دماغ ی ی‌فرار از ی اغ ی را دل ماه حرص وهوا سر بدن نسبت اند ای پسر عام وخاص رت بل ی وا تن نزهة الارواح وجه دلداری سنکاه اندر ایسهم عشل سول ای کل که ه دراو اوله نست 68 لار خاقك اهل دل الله مناستی اولهدرکه مده سنك الله دالدز ا لوی نستی کی فنالره مقارئت ابسه زهی الله باد رک لت خبال خالی اولدقحه کوکنده اولورعی مشك و عذبر لا دلده مساوی دکلدر کورن ابله کورمان عوام تاسی خواصه فاس ابلمه رخی زدنده الك لاله وکل دسته‌ارن قومه‌که لافی اولورعی اوکی رسته‌لرن ۸. 7 وقدر سك قوشارکه برواز اعکده‌در صقان یامیه‌س نکه موز محر ماردر صورنده جلهسنی قوش کورس‌ل جا تزدر الا قرغهه نعره‌سی وار بللك نواسی ۳ باق ر ت بو لا رينك نوی کل المش دماعی ری حرص وهوابه ویردی کوکلی بربتك لالهوش امجنذه داعی و نستده اولور عامی وعارف ری بلبل سور او بری زاعي بر ای افندی وهوانك فوشار ی اوج قم سل هی قسمی دی بر رسمك مشفولیدر کور وهی رسمی را ا E‏ فم وی کر له در ر مك وارد از انای جنس خود بش بر ند روز وش طالب م‌دارند جز بالك میان ہی ندارند قىم دوم را از ف ری توا وت در باطن ھ ك هوای تکیا در سر ار ی ۱ خارخاری کا در بای از شاخ باکسته‌ی خاری قىم سوم از هزار یی واز بسیار اندک بعفیرا اسنه در بش روی بعفی باخود وی ععی سکار و عحخی ی کار وی ابغان عم با وسر ندارند اند ده بال ور دارند ایشان ی هی‌صدا به رفتند ازاد 5 و داه رفتند از راه قدس درین کذرکاه « تین شین شان هو الله » ان طا فه طوطیان شکر خوارند اما در نظر هی ادا ور نی فیس ایشانکه زمبن حکمت است از ار رحت مقابل اقات آمده و واشرفت الارض نور رما )€ عارت اا روح خر وح ابغاترا که امان عن‌آست دست فدرت درج اب اورده # والس‌وات مطویات عنه ) اشارت بدن کرده ادم مان مک وظاّف ودکه ابن طائفه کرد حرم طالّف ودند از رکن ومقام هنوز ار و ححرالاسود راید ضا عودند تزهه‌الارواح و هس رسمه 2 اسم تصور ات رنجی قم مکه وقوری و پاش قبدندهار استای حسندن انار زاده‌اردر که وکوندز طالب دئیالردر ای خالی صبت عالی بعنی وشاردر ایکنی توعی اهل رك و جر ید دعو اسنده‌لردر هی برسنك دروننده بر آرزو واردر پربنك ا ی CES‏ عصه وار برسك ااعنه عرش دا لندن دکن تاش اوجنیی قم کن بری وحوقدن ازى مضنث مت او کنده کر شی محوه اوغیاشور سا عداوت واه مدارا 4 مسوی ۲ ون وق نظ رال اندیشه‌اری دکل برو بال رنه روط هس رانه فد انعر با دام وداه هدیس ولندن 9 ا تاقبن و هیناری هم اله تشر وجاعت 2 سح طوطی لردر اما هصا وکورارك نظرنده حقراردر آناراد نفس فسباری‌که حکمت زمینیدر رجت ارندن ]| فتاه تقایل عدر 3 درخشان ایلدی تورله زمینی ری | تاردن عبارندر | نارك حروح اولان روحلری 2 قدرت ال طو لشدرمش‌در کر دی صاغ طرفارنده طی اولعشدر اشارتی وناره اولشدر ادم مک وطاّف اراسنده ایدی وجاعت حرم شریف اطرافنده طواف ایدرلردی رکن ومقامدن اثر وق ایکن ححرالاسوده د ضا توستردیار » شر سا على وجه الیب مدامه » « اسک رتا ہا قبل ان ملق الکرم » # فصل وسم در حد واجماد 4 سلطان مالك شرع واسلام مهتر عام عليه الصلاة والسلام حاب کم رای واحاب حکبه آرای خود راچنین فرمودکه سير وسبق الفردون یی کران‌خید اراف یش رفتند سکاران را کفتند ای کرانقدر « بت عند ری » ای سکروح « ولاسام قای « ففردام بش قدم کانند فرمود 60 ای کاشف اسرار قدم در حط عرفه اند فارع از زسل وخرقه اند رای عم ورد ی که سوخته حند مسملك 1 ورد بندکان ازاد مسافران ی زادنید نظم رهروانی که نی خر وبارند کته يع عشق صد بار ند ی فرار د هم جوار مار ليك برخار وکل همی بار برشحورده زدست E‏ زانکه از اصل وفر ع بربارند همه‌در حن بارکاه قول ام دح اند a ۲۹ این حکایت رادر مغز حان سرشته اند بر رو ی کاغد ‏ سشته اند حندین هزار مه سوت که در 0 راد باهرکه زبان پکشابند لب می تزهةالارواح کمه‌که شق شفه ایده‌لر طوداق اصررار مواجهه بارده امحدلد شرای 9 میت هلا دا واز مایب رادامشدی ال 3 آیکرمنجی‌فصل جدواجم ادك ساننده‌در مالك شر ع واسلامك ساطانی عالك اعظعی علیه! لصلاة والسلام افندعزه کم رای اولان اخاب وتکمه ارا اولان احاسنه نوله موردی وریکز مظهر فردانبت او انار ابارو کتدیار آغر طورامیکز رفبقا رکه سبقت امتدیار بوک حفف او لناردر اندم رهان شای م اوبوعن کاشف اسرار قدم مفرداندن بش ی سوزدیار انار 3 محر محبطه غرق اولوب زنبیل وخرقه‌دن کدیار برقاج بروانه‌در انارکه شمعك ذکرله برنورار بوق‌بوق برقاج بعشارد رکه مذ کورلد مستهلی E‏ بنده‌اردر و ی‌زاد وتوشه مسافراردر نم ماسوی ترکن ادن عارفار تيغ عشق الله اولور بوز کرء دور اررار مار باوطی کی کل و خاره رل ر مره فقر الندن عمشار هيوه ای رو حشف فا بابک موه و رر حق حضو رده جلهسی مقول حا جب E‏ شحنه شهره ۳ وحکاتی حايك خلاصه‌سندن وغ مشتاردر کاغد بوزنه بازمدیار سك سوت E‏ ومک نز امجنده‌لردر کے خم رسالترا فرمودند ار فهدمم افتدت ) لعنی امانت دست امحرمان مده رقامت عام ساد این فاراست این خلعت خاص م‌معتکفان قاراست طائهٌ را که ابن غم کر با نکرفته است دامن در سرایشان کش لإ واحفض جناحك ان انبعك قوی‌را ان هوس ازیای در آورده است دست کر ایشان شو ( واصبر نفك مع‌الذین بدعون رہم ) باق همه‌را بشکمست « وکلو » باایشان‌چه کنی درهم « یا کلو » ریای هک ات وکل وان دا درخلوت عش راز پان داد ان درد دل از وذر ودردابړرس قدر ستخدت. « بلال » و« سلمان » داند a‏ پوت ابولهب طالب این حکایت نیست ابوجهل ,رجهل اهل ابن ولات ليست سخن از فاسقان مكوى ل اولئك همالكفرة الفحرة ) نفس باعاشقان زن لإ اذ سایمونك تحتالشجرة ولاتطم من اغفلناقلبه عن ذ کرنا ) چیست یحی از ګت رده دلان اش دور زرا که ( وماانت عسمع من‌ف‌القبور ) تردامن خشكث لب سجن درد اسو خته دمن ن که در او به کرد سس اسار من‌الومندن ) اجون :رشن ددد ازان جشم تزهه‌الارواح خم رسالت افندعزه دبدیار | نارك مظهر هدایت او لناره اوتدا ابت اماتتی ناحرمه و رمه عوام ناسك قدنه و خلعت طوغر ی کلز بوخلعت خاص قبا مسجدینك ممتکفارینه خاصدر برجاعتك که وم هاستی طوندی اتکی | نارلد باشنه جك یعنی حافظه اله ادر قتادیی سکا تابع اولان موّمنین اوزرسه ی حون اناد فتر ات9 | تاره دستکو9اول SIRE‏ سک اول کسه‌ارله را رکه ز پارنته دعا ابدرار غری جله بطن ویوغاز قیودیه مقبداردر | نلری براق | ناری پسونار ربا وس ا ا ر خلونی عیش دک سری پہان بیلور صورمی درد دلی وذرو ودردابه سخنك قدرننده « بلال » الله «سلمان» سلور 3 ابولهب بوحکایهبه طالب د کل برجهل اولان اوجهل وولاته اهل دکل تور دن شمه آ پاردر کفرةا افحره نطق عاشقان سوله سکا حت شحرده سعت ابلدکلری زمانده ومطع‌اوله 5 قلنی د. ردن اغفال الک کمسهار ودر یخی قلى اولش اولان كمسهلرك بتندن‌دوراول ا ایشیدشی قورده اولاف ات فاسق کاوله نشنه سوزدن آلز سوزی اربابنه سویه که طوتسون ر قلی‌میت اولله جونکه سعی کورمدیا رکوز وقلاق ۱۱۸ E BKE‏ شت اماندید E A 8.‏ نشنید (صم وبک) فرموده است از راه وعبد اجه جشم اش لکن ند ید لکن ند ید و[ جشم نداشت ان تور همه را درافت اما خلل دم نادیده‌را بودکه براو نتافت ان‌سخن ازموی باریکترست وازشمشبر برآن رحون ایشان موی درجشم داشتند بجشمشان درنبامد لا لبذلقونك بابصارهم ) هیچ میدانی چه‌بود مشرکان ی‌غیرت ترت گراد سر آن سرور بر آمد ازحرت جشم شان درسر رفت حالی بسر در آمدند اسقوم را که جشم ۱ م درو CAE‏ کت 2 ری ا 2 8 همه شهر دریادشاه کی ا ER E‏ را می ند ان سپلست آن ستکراکه اقاب بند لل ات ههات شورشی که درمستی راحست چه‌داند کس که درمستراحست اچ هکوش عاشقان سنحد درکوشان آن نکنجد مه ان دهال بسته‌را خلق میدرد درزبان خلق‌عی کذرد اسوده‌را ا ه خر الوده رانا لو ده چە يست سنوی حون تو بداری هوس ن حس‌عزاز ی ری کزحه طعه رع زار وی‌کلی مبر سدش درمشام نزهه الارواح و رمدیار وق وق کوزی وار اما کورمدی قولاعی وار ادی اما اشتمدی صا ودلسز سورمشدر وعید طر شندن اوکه کوزی وار ادی لکن کورمد ی کوزی وق‌ا دی لکن «کوردی ونوری هله ۱ کلدی اما ضرر کورمین ادمه اند یکه الك اوزرسه در خشان اولدی بوسوز قبلدن زیاده اجه وقلیجدن کسکون رکدر حونکه RSS SMU‏ قبل وار ادی آ نارك کوزارینه کیرمدی (الزلقونك باسارهم ) ھج ہاو رهسن به‌ایدی عبر آسمز و کلر کاران اله اوسر ورك ای باشنه کلد بار حبرند نکوزلری تبه‌ارسنه کتدی برحال باشه کلدیار بوقوم‌که کوزاری | کا قر اید دیدیار لإ ندور اعینیم € اوطافه‌که کوز آنلره اغلمدی دیدیار ری اع ) ای‌عاقل جله‌شهر خلت بادشاهه قارار اوکه بادشاه ۱ کا نظر ابدر قوم دکردر بوقدر بيك طاش افتانی کوررار بوسلدر اوطاف یک آغتاب کورر لعل درععید اولدی رشورشک شراىك مستلکده درستراحده اولان هملور اوشی عاشقاركك قلاغی طوبر ا نك ونك فلاغنه صغمز اوک توغنی دهاك وغازنی برتر خاقك دنه 3 Oa:‏ واه پاش ادن ی لور دا E 4 ده‎ موق کر سکا وقسه هوس م‌غزار له مس نکه نه اندر عرغ‌زار طورمبوب فریاد ادر شام وسحر کل قوقوسی اله‌مش اک ار و و کناب که شده ات کا نظر بست باتو ترا هی است بااو داد اي ا تست ن استعداد رفتن موجب ا هرجه ترا نفس کوید کران کنی هی آینه بار برخود کران کی دروغ از دشمن حز 3 اخرت اند جمد دران کن که بار ځرت اند تن می‌کت روح آمد و به رکویش هدار بارت خولاشه.است نشت لاشه خودرا روش مدار نوی کرانبار اخرترا سر بره کن جنین غافل مشوباری‌نکه کن E‏ ار افتاد و خرحت رن بار وخرت آخرجه‌خرجت حکات روزی نشسته ودم ذرهٌ را ددم روی اقاب می تافت و او در پرتو آن‌نور خود را می بافت کفتم ای عاشتی که معشوقرا مقابل آخر مجه استعداد ان تبه راقاب ای‌سو ختهکهباتو درسااختند ترا کراس رباعی آخر مجه اشنای ای باد بکوی کستاخ در آن زلف روی موی عوی من در طلش در بدر وکوی یکوی تو در ر اولب بلب رزوی روی در کفت ان مقام | نکسرا سزاس تکه اول قدمش ر احزاست نزمه الارواح ۳ te درد ها ولد ددم اوق انك بر نظری واردر سکا وسنك ر هسك وار ' اک او نظرلك استعدادی خفف الار فاشتکا زر امه تیار هر نه شیکه‌نضی سکاسوبارا کر | نیا بدرایسهل الته وک کندلء اوزرننه آغ ابدرسن کدی دیدن ا غیرت ابتکه مرک بوک سکا قالسن بدن روحك م‌کیدرانی بر حقبراجون طو عه بو کون لاشه‌درانك اجون حرو القاب اوله وی وی انش کسی وی که طوضر‌یلت براق و عفلتی بر کره فکر ایت قوبوب ایپ بوك دوشوب صحرادی کب وک وک بر امك كرك سِ حکات بر کون او تورمش ایدم ۷ ذره‌ی کوردم اوزریته کنش طوغدی او دی او نورلء ضیاسیله کندوی ولدی ددم ای عاشق که معشوقه مقابل‌سن ار استعداد اله نو ص سه به قابلسن ای بعش که سنك الله متفق اولدیار ت ا سس له سی ستوب در رباعی نه وزدن اشناسن سولله ای باد که ف ,روا ادرسك ۳ ر اد بن آ نك ری الله وله مالك سن نك وصل ابه دابا شاد ۳ ذره ددی و مقام اول کسه سرا د رکذ ادا که قدمی جزوّلری ترك اعکده اوله ندا نسته که یی دفع اعتبار کس بارنه نید نی دفع غبار باد اید و ای آ نک از ان دراز دستی خود را نو چو باز بای بستی یکا ر کر ابن کره شود باز 7 خب رکه باز رستی ای باز ای باز یکانه ک کر بزی زین بند چراغی کربزی عیشت 6رد کت 7 ای کرد سرت جهان‌و ی بر ۳ هرکه بن د کیر وریا نیرید درعام کریا نبوید بزرکی که سر شد از سر بزرک نشد قوعی که وا داشتند اول قدم اهر د ا وم وھ کت ارب ر در ان باب هزار سخن بش است همه‌را سرسخن این بودکه سخن سرنکویند زیراکه هر‌جه در باطن است | جا سرمیکشد مثوی اکر A‏ درمبان اس شمارا ومارا زان ستی سمراندر کرسان خود درم فد ار خود ی وخود ای ترا دوسنداست ه رکه از ان ند خلاص بافت حقا که حقبقت اخلاص بافت ۱۷۰ نزهة الارواح سم میس نکهاغیاری‌دفع ید که بار یکس هکو رهض عبار دفع او لمدقحه محصول کلمز نوی ای حد نی بلمز الى اوزون کندله شاه ابا که اوردك سدین بکرم اکن داد او تا قالق ولکه کت یی که اولدك آزاد ای شاهین وحدت و خصوصده E‏ E OO‏ بر غولکه باشی اوستنه تویلر طاش سن کی جوغین بولك اوروب الداعش بر a‏ وریاك حلی فطع اعدی عام کبریابه برواز امٌدی بر سوکك بای کندی سوکلك باشندن کتمدی رل نموداسنده اولتار ابلك ادمده‌باشی فدا اتدیار بر ادم‌که سر حلقه‌اولدی اول حاقه کی پاش اولدی ارباب ګر دك بوبانده مکدن زاده سوزاری واردر حله‌سنث سوزینك بای بوابدیکه کیزلوسوز سویامیه‌ار زرا باطنده ه‌وارایسه ونده اوج ورد مذنوی اکر وارلق‌سه مطلب وق اولورسین سنده بژده دعکده a‏ ولورسین کمك کلش ایسه عقلی باشنه ۳ رت خر فه‌سنی کندو باشنه a ۰ بر کندوی کوروب کندوی کوسترمك سکا ایک فددر ور سوزم کک مك زصہحتدن اعلادر هکم بوقیددن خلاص ولدی کرچكث اخلاصك حققتنه واصل اولدی تزمةالارواح معئو ی چون فس و از هوا بر امد ان هدو صفت دوشہیر امد برخیز وبر تو هر دوبالش وانک نبشین تج بالش ۰ 5 زا خود نی وخود ای نعان احولست ان کلت ادد ی که ول اس اوصای که ححان اهل معررفت. انت میدانکه هريك بح ان دو صفتند ۳ ۳ ربا وکبر توزرقست وافسوس چرا از خود بی سازی ساس بين خودرا وک کن خود ای که بائی هم بدام خویش محبوس زخود OED‏ ڪاره طوطی هان کز خود نای دید طاوس مکن کرد کی ار تا ار اسر امد بدست کو کاوس زخود بی چنان شد کار جشد که درشه نامه کوید شاع طوس بر ار فلینظرالانسان من خای) چیست یی ۳۹ از سرون ادست داندکه ان اساس بی شادست خواهی که کی بکزر از سر کشی خواهی که سرورش عانی استبن روزی فشاننک دامن ترا 2 مثوی سرس کان بر زخا کست وباد ترا ان لطیفه زمن اد اد ۰ رر ندم هس وهوا اولورسه دمساز ایی قنادلی اولوب اده رواز کرك شہبرلرك قالقوب قوپارمة ونی باندکنه اوتور کشک بق 7 0 کر رملت و کد OE‏ یو ل فا E‏ بوعات هکیمده بوق ایسه ولیدر برصفتا رکه اوصفتار اهل معرفته ردهدر لمل که هی بری وایی صفتك تیحه‌سیدر نم سنی کب وریا برباد قیلدی حون کندوی بت ادك اسالوس وی باعه خود عالق که‌اولوزسن کندو لوراک حوس جکر کر اتدیکندن طوطی منت شاف ورد کان بوردی طاوین تکر انمه كرك شوملفندن اسر اوادی فك الندء داوس نه بابدیغی جشیده کرلاك بازرشه نامه‌سنده شاعن طوس “a ا انسان نظر انسون هدن خلق اولدی هدر ج ادن ااه خاطرنده‌دز یلدرکه بو نيادك علی بوقدر استرمی‌سنکه فانق‌الاقران اوله‌سن کری ترك ابت ودبارسن‌س نکه عظمت کوستره‌سن رزق آشنی اوزریکه صاچهر اتکی طوبه متتوی هوابه اوبه نك طبراق باشنه ونطتی نسحه‌وش طافسون باشنه ا شکشته دلان ندر سند سن زد خود ان قوم رستند س مثال سعادت هم انکس برد که تحفه بر این در لباز اورد 4 نبازمند خسته ایس تکه قرب‌ملهم مهم اوست دل کفته ست امقام عدبت د اوست باذ از کردنکنی رکز ندند ۹3 ازفرتی انی رسد خاك حون تواضع داشت ا شد آتشس جون خود عانی کک ان کشت مر یه زا اند ص دودست روش ستاه ازار آن دودست متئوی فرعون « انار یم » ازان کفت کزیاد روت خود رز اهفت عرودکه سر بر انان برد سک رکه زینش بشه جون هرد ای خر زعرور سر برهین هست ان سرئو بتر زیالبز ء ‌ در ای چر وهای ا پرواه با بلند برداورا شمع تاد صد ان ره هخود ند وه‌خود عاد هکه تردامن است ازوی خود نم اد ان صفتہا لنکریست وقالب کشتی ارش | کر کران کی خودرا کدی 2 وم پسحون انار عل وجوهیم ) صفت کرانبار نست یعنی هک اموز این بار هافروکشند فردای قیامتش هر آنه راوکشند رفتن ان راه هوت زاد وراحاه ست جز رل خویش ادمی‌را حیله بست نزمه الارواح 7 اساندر دی محزون او ثار وکندو قدارندن فورتبلانار ولو ای او کار سادت کی ودرده ساز اا عادت ر حتاج بر خسته‌درکه قرب ملهم آ نك‌می‌همیدر لی فر رل قدرد رکه عندت ۳9| آنك ده سدر رو ز کار سرکفلکدن وزدن لشقه کورمدی‌صوتواضعدن هی حله ابرشدی راب تواضعدن اذم اولدی اش سرکشاك اتدی شطان اولدی اید ملعون فالدی ص دود در ووزینك قره‌لنی الان اودودل اریدر مثنوی بنسیزك ربکزم دیدی انکچون فرعون که کندو ببغنك روز کارینه شاشدی باشنی کوکلره دیکمش ایدی رود یا نظر ابت سوری‌سنك ا عه اشدی هلال سرفرو ایلیه کور اوله سرافراز ای خر کیروتب ايله طولی باش قباقدن بدتر بر معشوقك ازن عاشك ازنك غبری قالدرحن پروانه وکسکدن اوجدقحه شمعه آی همز و ولل ۳ نه کندویی کورر ده کل ولا هی كمك عفتی زائل اولنته رطو ی کک ۱۳ بوصفتار کی لکربدر قالب دخی کیدر بوککی آغر ابدرایسهك کندوک هلاك ابدرسن وکون نار اجنده وزاری اوزره اوزرار انارك بعنی توکلری آغر او لذارا صفتار بدر هکم بوکون بو بوکلری براغرار بارین قیامده الته الك اوزریه قوبه‌جقاردر و وله کیتمك آزق وکربان قوتبله دکلدر آدم اوغلنه کندویی ترکدن بشقه رحیله وقدر نز مه 4 الارواح ۱۳ | | ۷ یکری ری فم EE‏ a‏ وتات 6 |۰۱« و { ۱ و نانده‌در 4% حواھ ارواحرا حور ن از کانکن به بو به جواهی ارواحی کن معدنندن کن مکن کن‌مکن در آوردبد اش عشق راشان لافت ور در رمان عشق A‏ ۳31 کدازش بهان دواد هن-بك دید امد او زره باراد ی کزلو ار مك هی ربتك هدر SEE‏ دراصل فطرت بایشان طعتنده طاهن اولدی استعداده و کی دم لود از هس حو هی ی تاد حاصل اضصل خاقتده کندوار له رفق‌ادی هی حوهی‌دن آمد ( التاس معادن دادن الذهب والفضه ) وخللاشه عاضان: اولدی باس ععدنارور آلون تاو ازکدام 3 بازر بره امس کش معد نار ES‏ ا که سن قى معدندنسن E‏ ند مارد ای و تانق ر اخود عو وت سل ازان دریاحه دارد قطر ه ور ها نوی موی e‏ | کر و وله ملوث کلورسن بکداز ز: ردرون وت حوش اا دوه وة بالاده لی بنه ازخود ان ک وش راق ھی ن ہکھ وار | كنك زیاده خود حواز رستی نهدمکه وارلفکدن فورملورسن معلوم توکردد ‏ نجه هستی | ببلورسن کندوکی همده و لورسن اس سکا بوابتلاار سل چون مت تو بثو نان سا مقدازک درم اون ر ر آمجه در کست ۱ کر کفت اوکه بوته امجنده قالورباك دکلدر ١ک‏ لإ هوّلائی قالار) اوراجه با کست دیدی اسه اشته بونلر نار اده در نه قورقو POT‏ دورح ر آنکس افروخ تکه جم a‏ اول رکه او زر سه بار رلادی که کی اورا سودت ه کد که TaN‏ عشق بامدی ا و انار رح من ف قله نار )€ ع 2 ادر ر کت فاد ا تشر او له تحود وا مر اتی شد هید تا عشق اودی منزل اولدی دل دورح الا رکفت از دم جهم | تفس کک ۰ ن الدی نزهه الارواح ار عاشقان امین اسان وزمان اند و والامن آمن ) دوزخ جز این قومرا نکوید که ( جزیامومن فان نورك اطفا لهی ) اعن ازدوزخ جز این قوم ند دیکران میان نمی هم جو یند عاشق ی حاره ا اد سوخته است رگ آ تش اواز ازل افروخته است a عر » فف افو اد اف ار الهوی « » آ خر ار المحم اردها « «٠ در a‏ دوزخ سکانه سوزد ا عشق کاله را از ان انش وی دود اند از ان وی عود ان آتشستکه لآ مجزی فهاکل کنور ) این | تشیست که انس من جانب الطوم ) LAI‏ اک رتکد اما شرط آنک کت له رن راا رنه از ان کان ا کر زری طلب داری نخست زر کر را طلب کن .که دم اورا | تثی باشد جه ان مه ناد رستتها که در زر قلب وقلب زر بدید آمده است از ن قوف آندم اتاک وم کنو بت ای خواجه جوزر باك نداری حخرند دز دده زان اهپ رکه دشنت ببرند هر زرد وسرخ مکرد وسم U‏ سره در هیچ عاشقار سموات وارضك امسار بدر وامین دی امانده‌در جهم و قومدن غبر ه دیز که کج‌بامومن زبراسنك نو رلناری سوندردی جهنمدن ان و فومدن غبری وقدر غیریارك نی کی اجی بوش وخالیدر چاره عاشق اددالاباد باعقده‌در زرا که الك انی ازلده شعله دار اولشدر سر ار جهنم آآشی ببامجي قر عشق آتشی آشنا اولی او اتشدن توتون وو | تشدن عود رامحهمیکلور او بر آتش‌درکه اده هی رکف ادحجی جزالنور و بر آتشدر طور حانندن موانست اتدی و آتعك بر فضبلتی وار طبراغی‌التون ابدر. اما اوشرطله که اول له التونی‌طبراق ادر و ایشدن | کر التون طلب ایدرسن اول بر قبوجی ار که نفسی آآشلی اوله کوریكٌفسی اولیه زبرا. وجاه وزقلقار قلب التونده والتونك قلبنده ظهوره کلشدر او دمك عدم قوتندندر اکر یلع درايسەك TAP‏ معلنة که تقلید مر مه کسرار الیی ر هي 6 استر باقری التون ايده قزل کوکرت طلب اممك ک رکدر صکزء طبراعی | لتوون ابده سوبله صاری قزل اطرافنده دو لشمه وقل بکومش اشامت ۳ اش ام 39 اسنحد مد حست «ماق‌الضمیر» است صراف کیست لا بوم تبل‌السران) بتک رکه چه آب کرده در سنو.( حاسیوا افسکم قبل ان تحاسبوا ) فرد جون و ه نکردی از کناهی بادی ک آزان که مکن آهی نار ترا هیج به از بت بیشت طالب تحقیق را جز این ندیر ليست از خود هی که رفتاری بر کیرد کرفتاریست | 42 گفتاد حلق مر ور شود کفتاریست روی عردی کن تا خود روی نباشی آخر نقره کردی به که خود روی بائی مثنوی زمن جان بدر ان بند ببذرر برو فتراك صاحب دولتی کر کقطره تاصدفرا در ساد نکردد کوهر وروشن ننابد نه سنك از رست لعل است واقوت جنان کاطلس شود از تربت توت اکن تأثر بت نست ای دون یامد هیچ مغ از مضه برون اکر خواهی شوی معشوق نود اياز خاص راسك بایدت نود بر کی است که از ولات مره‌دارد Ka‏ خو درا در ولات شهر هدارد SA‏ دست ندارد اقتدا بدومک نک نت ندارد ه آن 1 نزهة الارواح اکومش هیچ بر خریطهبه صیفمز صبر ایت ۱ ۲ ۵ ۳ صراف سنك قدیی وزن اشون تقد مساو سر او در و قات باق وحود دستی‌سنه هصو قو دك حساب اولعزدن مقدم حساب ابدیکز فرد توه اعدك ایسه ذه ر 42 ات باری قولی عفو استدیي واردر ر آهدن باری ەر متدیه پر حبتندن اعلا بر شی بوقدر طالب حیةت» وندن بشقه دییر وقدر کندو راسه زاهب اولان کرفتار ومغلو در اوکه خلقك سوزننه مفرور اولور صرتلاندر وزی انساناره متوجه او لکه خود روا اوله‌سن هات ره اوله جقسن سمخ قلمقدن اودر موی نم اوظ بوندی دیکله بندن و طوت اهل فضلك E‏ اوقطرءکه صدف جوفیی بولاز آغ قیمتاو پارلاق اجو اولز اولور تریه اله باش باقوت هم اوله صبر اله اطلس اولور نوت ا کاو لدی تأثر عورطه‌دن قوش اولورمیدی ای پیر دیلرسن کاوله‌سن مقبول نود اباز خاص رضاسن اله مقصود پر مقتدا بر کسه‌درکه ولاسدن هره‌سی اوله اودکل‌درکه کندونك عالکده شهره‌تی اوله هن که طبرقدن وصودن ال حکدی اک اقتدا ابه زرا ابدستی وقدر 1 وال که در کتاب طهارنست ان آت وخا کک هستبت ازان عبارست راب عشقرا امام بازاری ست انک درغقب نك د کذارای نت موی نماز عاشقان ترك و جودست یام وقعده وتکیر ولیت همه حوست درعان معنت 3 ۱ صلا در ده صلا قامت ان است ۰ ۰ او و شیک در دنا ودن است فل صورت ات ارامت ده معی ست‌العمور عشقرا قله الست از ان دوجهت دور عاشقان صادق محاور ان حرمند به هی طا فة ہر طواف محرمند ا حاب صفه دران صقت حون شان ص صو صند زرا که در ازل دطہارت ا دی محصو صد موئ بکوے | کرعی توانی شنود که حقیق و اون بسهدی ) جه بود که بعیی شما عمد را مر لس یگ درن رم رشن ی که اول پل ی ای بر بلا هان بادکن در خلا وملا تويك عهد خود کر محای اوری سرنه فلك زر با آوری مر گناد اما دز طر هت اه سل رای وف وترا بکه سنك وارلغان آندن عارندر عشق محراسه عامدن امام اولز اوکه اولك وفالق وراننده کشت کذاری اواز و عاز خلق تسیح وسحود در عاز عارفان رك وحود در فام وقعده وک وست حودر هب ودر عان معبت از وجوق دن ودنباجه نکډوار صلای ترکن ات لسدر سک کار ابر صورنك فله‌سی, ستاطرامدر معی‌نك فلهسی بت‌العمور عشقك رقبله‌سی وار وایی جم‌تدن ابعد ودوردر صادق اولان عاشقار وحرمك حاوری‌در دکل هر‌طالف که طواف اجون حرم اوله اخاب صفه وصفتده شان ص‌صوصاردر زرا که‌ازاده طهارت ادی مه مخصوصاردر مکی سویله‌م دکله‌مك استرستن | کر « اوق هدیدن » آلوسن خبر 9 ررکه سز عهدیکز فيرمايك هان ذویکزه باقك طورميك ازلده بی دسل اولدك روان حبقر مه ]و نعاط ن بر آن 4 ترعمده ادرسن وفا ادرسن طقوز حری نعلان ما بر شر لعتده برادست الله ش وفتك‌اداسی مکن اما طریقتده اون غل الله بروقتی اغا مکن دکل ۳ مان نتوان کذارد شرط آن حامه پا کست وشرط ان حان باك | جا دست برستنه نهند احا پای بر سر طہارت ظاهی چیست شسان اندام طہارت باطن حاست کسستن این دام ( صلوا صلوة مودع ) حدیث صاحش عست بعی و اصارا باش جه حای فرعست شریعت متابعت باوست طر هت سایعت با اوه که بای در راه دن اله که دست دو دهد هی یسر و بارا ان دست دهد : قطمه شریعترا در حقیق میدان جو حاقه سته ان درهمی باش دی جود خوای ایا زخاص را چا کر همی باش ۳ اکر ترا رسندکه شان شریعت وطرشت جه فرقست بکوی شریمت موی‌است وطر قت‌فرق عن زر من مبان صد وزن فرفست درموی اما دران می موی است درموی آن فرفرا رنه کس دعا داند ان فرقرا جز درویشان دانند “A وی ایا در خواب وغفلت خفته ر خیز ازین غولان م‌دم خوار بکرز 8 دفت کوی دو ص‌دم بود چون زهرمار یش کزدم منه چشم خرد در هخس آخر رسول‌الله ترا رهب لس آخر حدیث هس وان زرقست وندو ر زجان ودل رکاب مصطنی کر نزهة الارواح ۱۳۷ آنك شرطی تون باك اولق بولك شرطی‌جان با ونك شرطی ان باك اولق | نده الى سنه اوزره قورار وده اباعی باش اوزره ظاهی طمارنی هدر بدنی ببقه‌مق باطن طاری هدر وطوزاعی قو رمقدر عازی وداع اد حبار عازی فاك صاحشرعك کلامیدر بعنی سن اصل اجون اول فرعك نه بر ی واردر شر لعت اکا متایمت طرت | نکلهمبایمتدر هرک آیاغی دن بو لنه قوید یک رکد رکه اول کاو رەھمباشىز آلاقسبز هر ریشان حاله وسعادت ال ورن وطعه حقیقت فبومی اولدی شریعت واروب حلقه کی اولابه بغلن هه ده رشان اباز خاصه قبل خانی قربان 2 اکا و ررر سە کهشر تا طر هت اراسند 2 هدر سوله شرلعت کر طرفت قرق سر عن زم ارکك الله قادین آراسنده فرق قلدهدر اما دومعنیده قل اندر قیل فرق واردر اف هن شهار طرق ابله ناورد وفری درویشار سلورار متنو ی نه غفلتدر و ای عاقل کو زك اج و ادم اکل ادن غولاندن قاج که قله کفت کی صد شمطان اولور سلان E‏ منم افشان قومه عقلاث کوزینه شخص دیکر رسول اله لسدر ا رهر نك افك وزی هب مکن وجا براق اناری اول سغمبر الله نزهةالارواح شده مغزوحشعت اصل وفرعش ەر | ماع ت که سر بر خط حقیقت دارند جست خط شریعت رس نهاده اد هر که جون نقطه ران حرف ست همه راا: بکشت ر کرای اوست هرک حون حروف در ابن کله جع نبست همه را سخن در حرف اوست ۳۳ ۳ خط اورا ه رکه در کردن سنت ازاد ست له کر , سه او ا کا اا میدرک نامه حشق را ی مہر او عنوان نشد خانه توحید را ی مهر او بنیاد نیست #۶ فصل ست دوم در رك حبت خلق » طالی :سح عفرا کال ات یت اند هی ره I‏ این مخلتی اوشخته به که با خلق آمیخته رم ان حرف دز اش افروخته که این و اتش فروخته پری اسر خود را از ین « این باب تلقین » می کرد سر کفت « ای بایا اول » ان باب -حست در کفت «جان بابا» لا دعاطلق حانباً ) هر چه غر اوست که مکن بر ان چو شکر میخوری سے ما نم زديك خود ED‏ هه دور نم تیان س ھوک ر ند درک مود اولدی شرعی اولور مغز حشقت اضلل وفرعی ار اول ماع تکه باشار نی حقیقت خطی اوزره طو رار اول شریعت خعلی اشلری اوزره قو عشاردر ه رکمکه نقطه‌کی و حرف او زر نده‌دکلدر هرکسك پرمیی انك سوزی اوزره‌دد ه رکم حروف کی بوکله‌ده ج اولمزسه لەك سوزی | بك حر فدهدر اولان فرماننه مناد اد ازاد دکل خسن خر 9 اقام اد اباد دکل نامه حشقده ممری اولسه عنوان وق سید لو حدده مم‌ر ی او لسه شناد دکل « بکری ایکنجی فصل خلقك بتی 4 زگ بانده‌در 1 برطالب که عشق سوزنه قابلدر اهل داك نی ا کا زهر قاتلدر و ولف ادعی وغازندن خلق|حنده اصاد ينی خاق اله ا ختلاطدن| ودر وسوزل حرعی آتش انحنده باندینی اعلادر اولك ونوك اله آ نی صتارار بر بر اوغلنه و قونك عادنتدن تلقین ادوردی دیدی ای بدر وقونك اولی هدر بدری دیدی حا اوعل خلتی ا ات هر نه که | ك عبر در اک اعماد امه رگ 9 السەك ی دفع ات ظط ۳ اوزاق اول ماسوی‌دن کندیکه کل سوت 8 ا سی مشکوره ] کاه نشد زم‌دن فس آنک که ترفت زنده در کور میی‌که کنی خاتی میلیست کان جم دل ترا کند کور از زخلق که اندر ان دشت از کرلد بدن مك تور پندیده خلق عا از ابن کان است از همه دور باش نيك آن است مجه خلق ازو دور ند تو آن نه ز راک در اصل شکری ه آن ەی عاص! جشمس تکه هیر خسی‌دراوعن زست صراف داندکه نقره به از ارززست با مات را پا کنند خلقرا از مش بردار تا ادت را ردار کنند بت هس قولی که مرد این راهست از در حاهلان ی خردست کر بینی بدیدۂ حقیق کا کن مرل کر رد انیت 7 عشق م‌عست ملامت خلق بالش از انا بدان ادبار واقالش آن هی‌ذو جال از ان برو بکذرد ۳ زنادت وک را زبادت برد اه خود ترسی دل از ابن هدو فارغ هست کہ می خود ندد بالغ ست نارسیدء که خواب پریشان بیند واجب ست که خود را از ایشان شد غافلا حون صد نه خود را وسوا کی ا حند از خر م‌دهان جرس واک نزمه الارواح ۱۳۹ خبردار اولدی موت فسدن ا که که دبری کتمدی لوره کوزیکه ميل کیدر خلقه ميلك کوزی اولان دلبل استرعی نوره قرار ابار السەك خلق خندن اولورسین دا حاضر حضوره 4 حلقك بکند ی نبرده ومعدندن اولور حلهدن بعد اول اعلانی اودر خلقك سنی بعیدد ن کوردیک کی دکلسن زرا که اصلده شکرسن او ششدن دکلسن عوامث رکوزی وار هیفاق 1 عن از صراف اورک کش ‌قلامدن قیمتلودر ای غافل وارلدك کوکنی کل تاوراغان فدان ملو وبره خلتی اوکندن قالدر نا که طیعتکده بار آوز ومثمر اوله بت بو بولك آدمینه هر رت که عقاسز جملادن اوله اول کر حققت نظر یله کوده‌سن الله رده سندر او قول ۳ 3 رقوشدر خلقك ملامتی | کا قاد در وحلدن بیل ادبار واقبالی او ایک حالك هی بری اندن سنك اوزرکدن کر O BS‏ تا که‌کند وکهایرشمیه‌سن وایی‌صفت‌سنی‌فارغ‌اولز مرک کندو می‌سنی کورمدی بالغ دکلدر شمدلك بر یکه بریشان زوا کورر السه واجب دکلد رکه کندوی آ نلردن ورن ای عافلار دک رانسهاد کدوک زوا انامه نجه بز آدماركه حیوانارسنك حانار نی‌کشاد ادرسن سس سس وس وی در ره عشق باش ص داه ور ه چون ع می شمر داه چند باشد عطا ومنع کسان راز کفتکو بان ہر ۱ ره را جو عشق او زد ردو فول از مبان برخبزد ‏ لوا باخلاق ال ) چیست ہی نشانی بیخ خار برکن اکر کل نشای ۳ ۰ ۳ چو بر عکس میکردد اجا عبارت درستی دران ره شکست تو امد اش اول خراست وانکه ارت ۰ ۰ 9 دسا برستان ازن حرف غاطند هم چون خراز آن درخاك می غلطند ر من کان ق‌هده اعمی فهو ‌الاخرة اعی > دشان کتک ا نت ان معما موی کور وکر آن نودکه در دنا نه شندو نه دد ان معی صقت اوست در کلامالله لإ ان شرالداواب عندالة ) ۳ نظر خلق درطلمت توراست جوش آن طوفان از ونورات عاشقرا همه کس دوانه خواند خودرا هشبار خرکوش همه را هفته داند خودرا سدار نزهه الارواح موی ععق ولندء طور. دنه قوش دکلسن کاوله دامك دانه حه رمع وعطاده اوله‌سین خلقدن کېکه خالتی وله‌سان ۰ نار و بولاف آدمنه نه زمان عشق طاقبلر اسه رد وفول آره‌دن رفع اولور اله اخلای اله اخلاقلنکز نه‌در ی‌نشان اولقدر دکنك کی ا م نو رده جو عکسنه دو دی عبارت نظر سکا ردن اولدی اشارت وولده سنك حتك درد اولدی کول خرایای اقصوره ارت تثر دنیایه طبانار وسوزدن با کلقده‌لردر رکب کی انکجون طبراغه وارلمُقده‌اردر کے که وراده اعحی اولدی اودر آخرنده‌ده اعمی كمك شاننده‌درکه بومعمای بیلمدی ۰ وی E‏ غ اوکه کزدی دای روت اشتمدی ومعنای صفتتی ددی کلام‌الله اودر خاقك اشری عندالله ۱ ابر خلقك نظر ی وزاء 02 اوطوفادك غلبانی وتنوردن دکلدر عاشقه هی‌کس دوانه‌درار کندواریته عاقل طوشان کندون اوبانق وخ کنو اوشوده لورر هه مسوی توخودرا مین کرتوانی شنید که در هر‌دوعا ترا کس ندید 31 هیچ واقف نه رن هس آزان رتری کت ما بکس نکدار خودرا توازچثم خویش | 0 اجن ست رشن ار عاشقرا مک وکه از رد خلق قصان است قبولی‌که از قبل ایشان شد نقض آنست هو او خنود اقران تقد اک صرد ضاحب قران نشد کر جراغ تست افر وخته لطف اومترس ازان که و ردون لطنوّا ) بت رد خلقت راحت امد حبت ایشان ا۸ روی کاغد راچه حاصل جز سیاهی از قل ۰ ۰ بر عاشقرا رویشی است هیچ آ فریده گردش اند مکر درکردش احوال ا ازکدام هش ر آرند ابکدام طرف خش دهند آ تجا بهر صفتکه موصوف شد هر آینه درهی ابن عکس ان قدر نسبت ان نسبت ابد ازان قدر تاش نز توان دانستکه حقبقت اوی اوی وان دانست موی عاشق از خود ام نهان مبرود زانکه پیش رسرجان میرود کر بررنك خویش برون تاختی بندەزا ازحق کی نشناختی زهه الارواح مثلو ی سی سن کورمه دیکلر سن کلامی ور سوزدر وی | کله‌من عاعی اکر واقف دکل ايسەك وحله فولاق طوت حان ودلدن ومقاله سی سن کدی تور ن صقان وار مات نش ینت ر زحجدار بر ده که خلقك ردندن عاشقه زان وار رقول | نار طرفندن اولور نقصان اودر هی کمک اوافراننك محسودی اولدی کرحك صاحقران ادم اولدی ا کر سنك جراغك در اولك لظفنك باراعسیله خوف اه دز سو ند زور > ات ردی خلقك سکا دو لتدر قول درد وم کاغده احق کتورر وز قرهنی قل ر عاشقك برکیدیشی وارد رکه هیج رافریده آ اك توزنی کورهن مکر احوالك تغرند که قفی کویدن چیقررار باقننی طرف کویدن ویررار اوزده نه‌صفتله که موصوف ابدی البته‌هی ص آت الك عکنی مقدار حه طوغ اوضادن سلمك مکن اولورکه انی حقیقتی نه‌زمان بيلمك مکن‌اولور متنوی EE‏ سبری ادن کندنه نام وحای تردباندر کندسه رشن دى رنکندن او بلمدك حق الله خلقی آل خبر و اولیای حت فانی لایعرفهم غبری ) در ان باب فته اند ۹ دریای مثنوی ترا حون ازلو ستابند رستی شین میدان که گه ن درستی قول ردت اا می‌خراشد که مرغت پای بنددام باشد ترا کو نيك‌وید یکرنك ودی کا بروای تام ونك ودی + نار زرکان کفته ایک سر رک افش ا وحولت راحت اما حنن دانم که ری شین ان قوم را باسد ان دو ضفت اند زراکه در شهرت ددن خلق ودر حولت دیدن خود حافت است دیدن سكو د سهل است اما ددن خود شحه جهلت رسده برسید ندکه این قدم ازچه بای کفت آجه من باقم از خلوت اجمن دافم مثنوی E‏ واه ان قدم درسراست هم این يك حکایت ترا رهبراست هنوزت کرفتار دارد شک کرت یست بازار وخانه یی حکات شنندم که دبوانه برش نشته ود مار را رس رنه درمبان ازاز آمد کوشه نشنی ود درد این قدح نوشده واز جثم خلق وشیده اکرکه در هدو نزهة‌الارواح بت فه‌ار عك الننده و لبارم واردر 7 غیربار یلمزار ۰ وبایده دنلمشدر اکر | کلرسن موی سنی سندن الو رار قورتلورسن هن یل اولزمان سحت ولورسن قول وردله لوده زهن شاصدع کهعقل اباغی طوزاغه طولشدی سکا کرنيك ویدیکسان اوله ادی حه بروای نام وشان اوله ادی نهر a0‏ د عشار در شهپرت فد و ۱ راحت اما بوبه بیلورم‌که ایکسیده آ فتاردر اوجاعتکه وایی صفتله مقنداردر زراکه شهر نده خلق. کوچ ی وکندون مندوی وکام کورمکده دخی خوف واردر او وفنای کورمك و لایدر اما کندو ی کورمك نیج جهلدر واصلندن برذانه سوّال ابتدبارکه وقدعی له اله ولدلك دیدی لدم اجمندن خلوت ایتدم بولدم موی سنکده مطلنك ایسه و حالت و رقصه سکا ابلر دلالت ما E‏ احکده شمه واردر دبه‌من سن که خان وخاه ردر حکا٫ت‏ اک ردواله رارسلان اوزرسه عش ربلائی دی النده طو عش بازار اورطه‌سنه کردی رعزلنکزن وار ادیک وقدحك وصه‌ستی امجشماردن و خلقك نظردن مستور سسواس تست سس ون مکانی داشت اما دز بازار دکایی کااست حون دوواه بدو رسد کفت ای تارسیده سک نان افش :سل ری مت ات خلاف با کان ات اکر از خود رسته خود ترسته ساعتی حون ترازو سنك خودرا باخود دار درمبان دو له حون مود راست باش ۰ موی کردو مسخر تو کردد زین هر‌دوجه حاصل توکردر بنشین پس کار خویش بنکر دخل ک وخرج بش بنکر عت انم و کردی نکی توکرد خود کرد 3 فصل لست وسم درصبر و سلم 1 هاشقرا دردست مادر زاد ولستی است از در ماد :ا زار ات ە‌دروصل شاوی ەدر عم قزار شنت صوری ه‌بای فرار a ر a ۰ ەر قاط اسان E‏ نظر را بغی از نظاره حاره‌تی یکیرا کفتند جه کونه ا کین جنانکه عی دارد Es‏ جه کونه مذارد کفت حنانکه ی سزاست ‏ لایسئل عما فعل وهم پستلون ) تزهة الارواح IFT کر جك ایی‌عالده ر حل وقابدیامابازارده ردکانی‎ وارایدی هزمان د واه | ک ارشدی ددی‎ ای ا کلب اوزرینه عت خووفی اولیناراء‎ لاف رقوردی الده طوعق با لرك ضدی‎ ند ر یمه کده کندو وا ا‎ سن رساعت ترازو کی وزنی ول ایی کنه‎ ارسنده مود کی طوغری اول‎ موی سکا کر رام ایسه حه وارسلان هفانده اولور کلسدن سلاندن اوتور کندو ايشك ارقه‌سنه کت مصارف حوق اراد از آ نی وزن ایت EE‏ اسه مطلوب شهره قوباردیفن نوز اولور سکا ېره $ بکر یاو چنجی‌فصل صبرواسلم پاننده در ) عأشقك بردردی زار ایادن ساه و عر ورنستی واردر اب وامدن |زاد دات له وصلنده شاد لق نه مده فرار ده صبره حمل بای فرار a سے‎ عن‎ شبن اوزاق اولردن مره زه فرحدر کلورسه ذوقز وار کدرسه E‏ مرت وا ساط سر ری اوزره شرط دکلدر صاحت نظرك نظاره‌دن بشقه حاره‌سی بوقدر رنه دیدیار هدرلو اولورسن دیدی طودیتی کی دیدیار نه‌دراو طوتر دیدی استه‌دی ی کی DS‏ اسف دنل وتیل آ نك ایشادیکندن سوال اولمْز وی سورد ۳ | از کار تو چون قل با سود N1‏ رجه شوی نداردت سود ەر از این حکایت متواریست « پر بسطامی را قدس اللّه سره » گفتند جه مسایدت واه کفت میخواهمکه ما خواست نباشد عى با خود نسدت خواست ساشد رضا نظر رحن است تصرف ار حرمان آن نشان حرمت است وان دلبل خذلان ۰ مسوي کار تو بی تو ساخت بارت تکاژ ونم اختارت ای رهزن تو شده هواهات عشق وطاب مراد ھہات لار رم سله را کفتند ا یکرم کرم ر وکر م خو مدنست که از رك خوردن درون خود را صاف کرد اما از سر برخواری‌کار بکذاف کرد؛ زرا که مر جندکه میکوشی‌همه ر خود بوشی | کرجه صاف "ی اما کرد خود میتی کفت اری قصة من شاخ درشاخ است ورهکذر من خار در خار ان همه وت هستی من | دشمن است ودر ر ان صورت که کفتم عیب ازمن است نظم هلا ای مرغ یرل پر بیند از که انا مشکاست اهنك برواز درن وادی ه ره سدا نه مزل نزهةالارواح سب ۳ دیکلندی وان دی کاری ۱ : : ا! جكسەك دی بوق هیچ کاری هر بوبنانك حذوری حکم اولدینندندر عقل بوحکایتدن حجاب امجنده کزاودر ۰ پیر بسطامی قدس‌سره. حضرتلره‌ددبار تهلازم ایسه سکا استه سوردبارکه استرمکه نم استمکلکم اولیه بتی کندومه منسوب ارزو اوله رضاء رهن نظر در تصرف محروملق اتر در او حروم اولق نشاندر ومخدول اولق اری a موی ایشی سن سز | کال اسدی ارك براق ۱ کا زمام اختبارك سنك نندژهکدر:,اززوار نه‌مکن عشق ابله بر لشه‌خوار a ۰ مرف اك بوجکنه دیدیار ای کر الطب کرم‌رو قورت رمدندرکه برق عکدن درون تصفه اسدله صاف امش سن اما زت ا کلدن ا کذاف اعش‌سن زرا که قدر حالشورسن شون کندو اوزریکه کبرسن کرچك صانی تن‌سن کندو اطرافکی اورورسن دیدی اوت نم قصهم داللی بوداقلیدر نم بوم اوغراغی دکن امجندہ وهب ا م وارلغ دشمنك می‌ادیدر بوصو رند هکه سو لدم عبب سندندر صقان اولهم دعه ای عقل سرباز کهمشکلدر ورده فوشه رواز وواد ده هول بللو ه‌متزل تزهةالارواح ازن رده نه اك امد ۵ ار و رده‌دن ەسس کلور 4 آواز قاشت کی دهد بط را رف نوزم اولدی وال که یک حرم می باشد بر این راز ومز محرعی و رعحب راز نار ۳ « شیخ اوالسعید قدس الله سره » فرموده‌است الشیخ انوسعید انواطیر قدس سره ۽ سورد یکه مد بایدکه سالپاره رود هچ رهیچ آدم لاز مک بالکز جه ول کتسون‌عدم حهتی اوزره مدعی ی‌خبر ازن سخن اید پچ ددیسچ خبرسز اولان مدعی‌به بو سوز قارشق کورینور لعی همه دردش دهند داروی قصه عشق یخی هب درد ویررر | کا علاج بوق دردیست یدای درمانش هیکه طالب عشق قصه‌سی بردرددر آشکار | کا درمان وق ان دیدشت مرون دای دران هکم بودرده طالب دکلدر ای قبو خارجنده انديشه ود مکه ق ان درسخن امد کفت براق بواندیشه‌ده ایدم قل نم اله سوزه ای بوالفضول زاهی باب دربن فصول سخن کلدی دیدی ای طاشقین هربایدن بوفصالرده سوز راندی وقصة رهر‌وانرا رخواندی ساعتی وسالكلرك قصه‌ار نی اوقدك رساعت کا درمن نکر تاهرچه برسم عاجواب کوی باق تا نهثی که صورر ایسهم بکا جواب سویله آیین رسم مجاز کفته در آبنة حقیق من بى جاز رسمنك عاد ی دعش سن نم این تحقبقمده | زیراکه لاس فقر جز بنام من چست ليست کوررسن زراکه لاس فقر نم قامتمدن غبریه ‏ | و سمرناهه عشق جر تام من درست ان شایان دکلدر وعشق نامه سنك اولی لم اسممك | کنتم هان ای قم این دعوی را رهانی باد غیریله درست اولز ديدم اکاه اول ای قل ای خامۂ خام خاموش می باش هس ودعوایه برهان لازم ای خام خامه سا کت اول خام و خته که داری ساش E E RS a‏ مثنوی ۱ موی بکوی ای سحر رداز سبك‌روح دی ای ماء حنايك جو ساری 73 ای ضکشتار حان روح دی ای قلب حزنك مکساری ای عش راز رای رشان خی ای طشقاراد. نطقه مار ميان عاشق معشوق هم راز ومعشوق الله اسرارنته واقف هلا ای بيك خوش رفتار پر کوی خبر ویر بکا ای شبرین کفتار جه‌داری زن ا وی واروں سین اتدیکن رده هلر وار مبان بسته هرق سر دو دی سك بغاو سەك اوزره ورردك زان بکشای ۷ حاصل جه ددی بکا نقر بر ابله که نه کوردله ت در وقت زبان حال بکشاد وکفت قړ اوحالده لسان حال ابله قاله کلدی ۱۳۹ نزهة الارواح از روز ازل که سر ارتا بر کرده ام ہمت بلند ما از ان بستی ر آورد هی باد مخالف که از جب وراست میرسید ما حرکتی میداد امامن مهیج روی کردن تہادم شش رک ان کفتکوي مود من خود راست میرقتم وبريك قدم ایستاده زار زار گر خدمت سته ودم | کرجه از رباضت خشك ریشدم وا زکرم وسرد زمانه سر خ وزرد میکشم اما هکز ازبار ورك کرام ا پا وسر نکرانم نیفزود منتظر امری تمری لسر می ردم مترصد کاری روزکاری مکذار ندم موی 7 درممان دو ریک ENE‏ زخود بر تخورده جہان سکناشت عم صبح وانديشة شام نی رون ازیی قطره آشام ی نه بای فرو برده‌در هیچ کوی به دستی بر آورده ,رهیسج روی ندر سابه ام هیچ خسرا مکان نه از مبوه ام هیچ کسراد کان ۹ ناوت ان بدروند جه کشم یع یکه خام بودم مخته کشم کفتند ای فی نوا سبرترا می برع تراد برك خودکن‌که ترامیبرع بعد ازان بنداز جبم جدا کردند سوید کزه اکر از من بریدند اموز ازهمه آزادم وینده‌وار سر برخط <رمان نهادم واز رکا میبرند مبروم چون حقیقت کار خود شناخته ام برساط اص از سرا قدم ساخته امفقبرمکه سوادالوحه مطلق ددی روز ازادن‌که باشمی طراقدن جقردم عالی مت نی‌اوسفلی حلدن حصوله کتوردی می‌مخالف روزکارکه صولدن صاغه کلوردی و نی حريك ابدردی اما ن بروجهله وی رادم اندن مقدمکه وقیل قال وق ابدي نکندم طوغری کدرایدم و برایاق اوزره قام اندرادم ضیف ی تام خدمت در ی قوشاعشدم کرجك رباضتدن باش وفوري اولشدم زمانه نك حرارت و رودنندن فزیل وصاری اولشدم‌اما اصلامرمدن بکا بوك اولزدی وباشدن ایاقدن بکا نظردن غبری برثی آرعدی برعمری‌افنا ابتدم ايشه منتظر امار زمان ادردم موی ۹ براعحمك اولدی نهانی عشم میوب قویدم جهانی صاح اخشام نمینه دوشدیکم وق هان برطمله پشقه امجدیکم بوق به ر له بای کم نه روزدن برندن ال طوندم نم سایه‌مده چورچویه مکان بوق 2 موم صاناد لی دکان وق بر تااول وقت اولدیکه بکا | کدیکمی جدیره‌جکار بعنی خام ایدم پییدم د نار ای بای ار تراغ ابت سی کو ورزر صکره ا ا ندمدن جدا اتذیار دوکارمی کرها 0 شمدی هرشیدن آ زادم وعبد کی باشمی خط فرمان اقتضاسته فو ند ونر کتوررار کیدرم چونکه کندو ايشمك حقیقتی طانیدم بساط ام اوزرنده باشدن آباغه موافقت ابتدم فقبرم بوز قرا لنی مطلق بنده‌در مر اس عاشقم که قواعد اصل‌و فرع ازمن حداست کنم ای‌بسار کوودر زبان وی باد بای هی ميان این همه دعویکه تو کردی سی کو کھت ای غافل ۱ کرجه E‏ ی بت « فانظر الی ماقال ولاتتظر ال من قال > ان ا رسنم باشد رکه رسیده اشد بلک درخود دده باشد هرک دده اشد من خود براین فی‌خشك ترچه مام | جه خاستند من تبرحمانم در هر‌آعیه باتو انبازم تعلم از ایشانست اکرچه من می بازم نظم اکر چشم داری دمی کوش باش سین تاه کوبند خاموش باش حویاد ابدث کوترا اد هنت حدیث همه کو فراموش باش ه ان همدمست اوکه ااودمی توان زو یندیش باهوش باش رت جات ست ان مەی عام اماروز شب باد ام بت مارا زقضا حزان اند ابه وی باده سو عام ۳ کنتم ای قل مبارل قدم اخرالاص ازان همه کنتکوی وبك وی ترجه حاصل است كفت حاض ,رسیم چنین ری دوانند تارم ماد عد ازان دست ازمن بدار ند تزهه‌الارواح ۱۳۷ عاشقم اصلك وفرعكك قواعدی بندن آبرلدی دیدم ای جوق سویلیحی ایک دللو وای روز کار او یی امجی وش ۰ وقدر سای دی ای غافل کرجك خالیالذهنم اما سوزم خالی دکلدر باق سوبه‌نیلان سوزه همه سویایهنه وحکابه واصل اولشدر مکمک واصلیندن اوله بلک کندوده کورمشدر هر کم او واردر بن حقبقت وزیاده قوری هش نيه بکزرم اما نه شی“ استدیلر بن ترجمانم هر آعیه‌ده سنك ابله مشتر تعلیم اناردندر یا طققه بجر وت بده السه‌ده نم بصیرت وار اسه ردم فولای طوت نه سویادکلرین کورده سکوت ایت سنکاه اولدیغن ا کله‌دك السه آ نك ونك دیدی قودیسن اونت دکل اول بررفیق کانکله بردم اوله مکن تعقل عقلی طوت بر شه بوق بونلری مام کوسترورم اما کیسه و کندز روزکار اولبورم بکا کوسترمدی تقدیر وقدردن غری که قدح سن سنك الله امجرار باده 7 ددم ای مارك قدم قل مایت الاص وقدر قبل‌قال وقاحوّب قوشمقدن سکانه حاصلدر دیا عا نه تىوال اد ورسین اوکی‌بانم اوزرسه قوشدر ور رکه بائم قالمىور الان خا سدق اکان نزهة الارواح سرلوشت رهر‌وانش ی سریست انه بندار یکه ان‌ره سر سرلست هرسقطرادرصت ا کرچه معروفی کند جایش سریست جر ان سر هل ار سر دست هج افساری هر افسر لست عن رمن به هی سمر لا لق ان سوداست وه هی‌دست دد بضاست ای معلول صفرای کان مبرکه این صف آرانی شک رکفتن دهن شرن رک ود خسروی بایدکه همدم شبرین کردد بیش ر خلق باطل‌را خر دا رند حقا که ابن هنر همه ازخری دارند طالب حال تااك و آب ند دست صاحدرد تادرد وصاف خواهد فرد ست نظم تادريك وی کرم سردی ههات کاآرسی عردی داعم خبری نداری ام‌وز فرداشنو ی که دی حه کردی حقا که غبار این ره‌ازنست سبحان الله جه‌تبر ه گردی هشدا رکه ان ساط شاهست :1 راست رو بردی کر ضرة شوی بزرق وطامات ازمات خبرکه مات کردی در نطع ساده ه رایدی که رگ له د ان تبردی سالکای وله و رر سری صا ای غافل وراهی سرسری هی‌سقطه حون وق صف م‌دانده حا ره مس وف اوه او ترق اولدی وسره واقف خره سر طاق ولار سلمدی قد افسری ار عن زم هی‌باش بوسودایه لایق دکلدر وهرال بد سضا دکلدر ای‌صفرا علتی غالب کسه ظن ایلمکه بوصفی زین ایدرسن شکر دعکله اغز طاتلی اولز برخسرو لازم که شیرینه ايش وهمدم اوله ناسك کسی باطله طالباردر کرجك وهنره جله‌سی حوانقارندن مالکدر حالی‌طالب اولان‌طبراعی وصو نی کوردکه آدم‌دکلدر صاحدرد درد صافت ارادقحه فرد دکلدر همان فوش قده سین اق سا بو کدشله a‏ مکن وصله اردك رم برخبر بوق سکا پوکون که ارين ایشیده‌جکسن له قلدك قوپاران بوبولك توزنی سن‌سن شاشارم سک نه وله نه کلدك تعقل ایله که بوجای شاهدر اکر طوضری کیدرسن امنی بولدلد اکر مغرور ایسه‌ك طامات زرقه سکا ندن خبرکه مات اولدك له مىدا به ورندك برباده براق دعوانی سوباتمه بوتولدك تزهه‌الارواح ۱۳۹ ار شرط رهرو نکران رفتن است ای کامل ‌کران خفتن رسم عاشتق خودرا کشتن است ای غافل له خود رای کش نظم ی ات نوسن هش دران ره رام سىت کام نا کام ای سلیم ازخود پر جز تسلیمت جال کم بست هرجه کون تا هنوز اندر خودی آن همه جز بانك تا هنکام نیست ®. ر عن بز من هرکه خود را کد رود از ان کشت جه جب هسج به درود بات درن وه کر بك قدم بد روی کف ناشد ان کت خود د روی ۵. ار تا نکردد نشان هستیت ک چه دا که چست ل وهو معکم ) هستی خود شم لیستی توان دد حون طافت ستی نداری نتوان دید کساننکه اعا کذر افتند همه خود از خود خر افتند چو کردند زیر زیر هرچه بود ببس ET‏ ی حرف درافتند E‏ را ده کا محانه باو نه سر بافتند بزد پولی نك شرطی کوزه‌درلد کتمکدر ای کامل اغى او هو دکلدر عاشقك‌رسم یکندوی اولدرمکدر ای غافل کندو افکاربه دو لشمق دکل درد عشقله کمده و تفس اماره اکا رام اوله خواه ناخواء ای کوزم وارلئی ات کمکه تسلیم اولدی نا کام اولیه جت سویارسن تووارلق ایله سن ۰ ۰ کار عز زم هکم کندوی کورر فنا ایدر بو آکن‌دن خاطرلهکه برشی مجه جکدر بویولده اکر بر آدم کچ کدرسن شاشلم زکه | کدیکی کر جرسن a ۰ بت تا وارلشکك نشاف غبت اولدقحه نه ساورس نک و كنك مسامی کدی وارلفی وقلق کورمك مکن بوقلنه قدرتك بوق ایسه غیر بمکن اولرکه و تولده کذر ولدیار فو وب وارلنی اوزارن سلدیار 5 وار السه حلەسن حو ادوب مایت او حرفدن خر ولدیار ت تاجدن رکد فارغ اول ۱ اباق به سر تولدبار نزهه الارواح ۰ هر سمنون تور کفتند « من این جی".» كفت سمنون نو لهاان انان کی رس هی « هن این الى این وای کا رای نبردن برده برهبه نبرده بن کوردیگکم احب بلا قلب واسیی بلا صبر » محبت ابدرم قلب سز وسیی ابدرم صبرسز عاشق فی‌حاره از ان سیب مور است چاره عاشق وسبدن موردر اکر عرید؛ مستانه کند معذور هی‌کرا اکر سرخوشار کی غوغا ایدرسه معذوردر شراب تلخ دهی ابروترش کند مرکیمه آجی شراب ویر ایسه بوزنی اکشیدر هرک قدح کران کشد داش سی ارد هکم سول قدحلهاتجر ایسه کوکلنه خفت کلور حکات منطو مه حکات منظومه , بدر وزه همی شد باوه گردی دیانمکله کزردی بر آواره مکر قرص برش داد دی اک و بردی بری برتان باره حو ارك کل ادش برکفت دست ]ی کل کی اوی اوزده قویدی برای خوردنش بك کوشه شششت مك امجون بر آره‌به اونوردی بدندان فرص را حون منز شکافت دیش الله امکك اوجبی ولدی ا اله ودرا دارشت ات اصردقده ای یك سرت ولدی د شواری ازان یکاره رکا زور الله ربارجه فردی آلدی دکر را در ته زنل افکند قله نك زاسلك اجنه صالدی بکفت ا یکرده عشم تلخ برکوی دیدی ای درلکم ایدن پرزلی جرا کشتی چو مخت من ترثی روی نجون حنم کی سن اکشی بوزی جو فرصش خام دل دیدار سر درد کوروب نان جيك اوفول ناصوای جواب مخته در حلقش فرو کرد طبادی آغزینه پشکین جوا که ای غافل زدام دانه مب کر ی رت E‏ درن معنی مکن چندرن ماعیب نومعنیده بکا عطف امه عبی ‏ اکر باثم درشت معذور میدار ای مك منرت اسهم توت ی معذوو که خوردم از زمانه مشت سیار زمان بوم‌ینی استدی طعمی شور ٭ بکری دردجی فصل کدف مان 5 يۆ بانده‌در € در اول طلب که بدایت لۆك بود اول طلید هکه سلوکك مدائی ابدی خواست که خودرا درسلك ردان در ارم استدمکه کندوعی جردار صره‌سنه ادخال ادهع از علایق وعوایق مبریدم از خبت علاقه‌اردن وعوق ایدجی شیاردن کسلدم #۶ فصل يست جهارم درکشف ممانی که خلایق میر میدمکه سا کن زاوبهکاه | مسافر اديه سرک دان از ان آوی له مسکن سدا ته موی 3 مثئوی شده رو زم هي روز از آغاری وتام هررشی در کنج غازی کے حون کر درو رانه خفته و حون آهوان را کرفنه زروه بازی خود روزکاری دو اندم جهان در هی‌دداری موداز فایت غفلت ‌اهوش ندانسم‌که هست آن خواب خرکوش ر مدای دررن سرکردانی چنانک دانی بسر بردم اکرچه دولت حبت پیر مرا ہم جو مخت جوان مدد میکرد اما جون آفتاب جهانتاب از برج عادت باوج سعادت هل فرموده ود درهسح محفل واقعه من حل ۳ شد باخود کفتم دربن صفت کشتن خم غفلت کشتن است دعوی جن سفرکردن نشان رر دن رك کردن است اکر خواهی از ان او اٹی بابدکه سر بزا و باشی ترا کفته اند قدم بردنی و آخرت ه ه کفته اند ار هی‌دو را رخرت نه نظم نکهدار درعشق انصافرا ته ان درد را بن نه آن صافرا هی | نک که اوصاف کردد ندل ندل بایدش کرد اوصاف زا ۳ پس کار خویش یشن تا ان مشکل از ,بش تو برخبزد هی‌که جون باد گردان است ثزهة الارواح ۱:۱ خلاشك تندن.اورکدم بعضا سأکن زاو ه وکاه مسافر بادبه « ان اوی »دن زناده بای د کش ره مسکن وار به‌ده مأوی متنوی نصیم اولدی هکون رطغاردن وار ایسه بکا مسکن کنج غاردن اکهی قورد کی و رانه‌ده باندم کهی جیلان کی محرای طو ندم زمانك تلکی کی حبله کاری طو لشدردی بکا هی بر دباری کال غفلتمدن قايوب هوش سله‌مدم نه در بوخواب خر دوش ‌ ۰ n بومدت وس رکردانلقده سلدیکك کی باشه کتدم‎ اکرجه برد کے دو بکا مخت ران‎ اي تدای اما اقا فان باب‎ برج عادندن اوج سعادته تقل بورمشدی‎ هج برمفاده م واقعه‌م حل اولعیوردی‎ کندعه ددم وصفتده طو لشمق غفات محخمنی‎ هدر وکی سفر عك دعواسی بوغازاه‎ | طمر نی کسمکدر استرسن آ نك اوله‌سن لازمکنباشی‎ دز اوستنه قوسن سکا ددیار ایی دبا و اخرت‎ اوزرینه قوی دعدیلرکه ایکسنکده بوکنی وکلن.‎ نظم‎ عشقده حفظ اده کور انصافی‎ له بو تبرمیی کور له اوصانی‎ کمکه قلی اولورسه صاف الك‎ قلملیدر کوکلده اوصانی‎ نر‎ کندو ایشکك ارقه‌سنده اوتور تا که ومشکل‎ سنك اوکندن دفع اولسون هرک توز کی‎ بش ميشه خاك بیز میدانست ميان بربند برکوشة میباش ازهمه جهان کوشی مباش نشنیده ( من‌اترالعزلة حصل‌العزة ) بنیة ظاهی را همه فراموش کن عاقبت‌الامس بامید مشاهده قدم درکوی محاهده نهادم کش بر ان رم ‌‌ إت حاصل زجهان ما جز ان درد مود اندیشه وشش وخ خورد سود بر حنان مستفرق ان کار کشت که باددی ودوشم ازدل رفت وود ان و ان برسرودوشم عاند حکم انکه « الغریق بتعلق بکل حشیش » هرخاك وسنك که در بش بام مهادند پس دست ی افکندم شوت که دردسم ام بااوهم نفس میشدم بعد از کوشش بسیار اندک کش دم تتاوه کیت باسخن هیک شنیدم واصطلاحات ایشان معلوم کردم وطعه هی‌چه در سم آمد از و ش شددل روشم سخن دانش محرم‌راز هله شداز آنکه خواند روحالامین سلما نش هر کقتم مکر این برینی فراعم آید وا ان تاتوانی‌را ص ھی ود اھ جنبنده و آرمیده‌که رسیدم حکایت « مخت رمیده » میکردم ازانجام واغاز نشب فراز ان راه سوال میکردم تخست سفطه زهه الارواح طو لشمقده‌در دايا مبدانه طبرق اله حیدر O e‏ اوله‌سن اشتمدکی کم عزاتی اثر ابندی عزتی فزاندی به طاهیی اونت مارت سله هابت مشاهده قدمنی کوی محاهده‌ده قویدم وفکر داره‌سنده باشمی‌حبرت قاسنه حکدم بت وغیدی بکا غعبری درد جهانده بیوب کیمك ایدی فکرم هر آنده بر اوبله جه بوایشه طالش ایدمکه دونکه کون ودون کیحه فکر نی اونتدم و آ نك بولك ابلشی اوزرمده قالدی » صوبه غق اولان هراوته صاربلور . حکه‌نحه هر‌طبراق وطا که آیاغم اوکنه قویدیار ام ارقه‌سنه براقدم هی‌قامش دای که العه کدی نك اله هم دم اولدم جوق حالشدقدن صکره آزنجق کوکلم قولاغی اجلدی ای بربنك سوزنی ايشتدم و | نارك اصطلاحاتی معلوم اولدی وطمه آز وچوقدن هی هی کوردم ایسه نوری قلبمده عابان اولدی حرم زار نهان اولدی کوکل ماك معنده سامان اولدی . ر ددم ه‌اوله و بریشانلغه ر عبت اولسه ا خود وقدراسزلنه برص ‌هم اولسه هی‌حرکت اندن وسا کن اولنارکه ابرشدم « مخت رمیده »نك حکاتی ابدردم اسدا وانهادن وانیش ووقشدن و ولی سوّال ادردم اول نزهة الارواح ۱۳ خاك رسیدم دفتری ددم سبار کاراز 4 خاکه ار شدم بر دفتر کوردم حوق اش وار اودرحساب شهری افم اند مابه ایده حسایدن ارشہر ولدم از بر ری ازاو معمور دیکر خراب 191 معمور دک محل خراب موی متنوی ۹ و دلش افسرده می‌داشت بل تم کوکلی طو لدرمش ادی ولکن بای خود افشرده می‌داشت وی م‌داه قارشو طورمش ادی نپاده بارهم چون کوه بریشت قونلمش اوستنه طاغار کی ول کی کشت ازمقام خود يك انکشت به ES‏ نار بر کفتم ای ارض باطول وعرض ای زمن ديدم ای اینلو واوزونلی بر ای فوت کشته زمین نام ای زنده دل وص ده اندام اولش زمين ادلو ای کوکلی دری تال وی مانه ارا اندامی اولو ای اصلی قوری طبراق عن‌رعه همه کل و خار ووکل ودکنك جله‌سنك مزرعی متثنوی مشنوی ای ازتو اساس این دروام سن که ودر وطاقه نمل سن ای زنده و‌ده‌را تو آرام هم زنده وده ه حل‌سن بنیاد شش وجمار کشتی جار عنصر شش جهانه بنید نه‌داتره‌را مدار کشتی طقوز فلك اولدی سکا منقاد ان قطه تو که جرخ برکار او هطه ا جرخ دواد اد سر لو شود جو برکار دور اشک مانند برکار دانم حرم زرك واری سلدم که شرف سن هی‌مکاندن ازکمبة جان خبر چه‌داری ور بکا خب ر که جاندن ای‌خال | کر ۲ کهی ازن کوی واقف‌سن ای اك اسرار کاره باان دل 7 عار برکوی عرض ات و الوده عباره سرکشته جو ذره کششتم چند تا ی دونه باشم ذره مانند شایدکه کشاید ازتو این بند جاژ که سندن آچیله بوبند خارخار من درخاك اثرکرد اوی از غصه وکدرم طبراغه اثر اتدی | نك دل کرم اور آمد زازله درنهاد او قزغان درونندن ر مځار جبقدی زازله | نك نهادنه افتاد کفت ای نو باوءٌ باغ کن کون دوشدی دیدی ای کن فیکون باغنك طر فنده‌سی من حرق ام مبي ,رسکون ازحال رفیی بن برحرم سکون اوزره میم ۱:4 نزهة الارواح درحل کنسری افتاده ام ودرمقام اصی فشتحی ند ده حون مه داعا درمیاه ام اما از ال حرف جون قطه برکرانه ام مثنوی چو آ که نکشتم من از راز او نه اجام یم نه آغاز او بدامش یی مغ برکنده ام بصد خواری اجا سرافکنده ام ۸ دبر اکرجه صورت دی زادم اما ععی کشته زارم تاخوشی درض اج من a‏ ازسردی خشی ات E‏ کار ی و تست a ا و الا مان فا و « الى طیباطيواة به سيلا » ۱ موی ددم بکام از و ور سيه باد روی تو ای روزکار چه کردمکه آم چنان برد که گرد از هادم بر آورده ددم که ان خشك مغز را جواب نغز نبود تاره اه ند دزد فرد دل از آممان کردا او خطاب سودش جز ریدمان بك جواب برد از سر او در ددشم بای کوهی رسدم باخود کفتم چون اومیکویدکه از اونادم رفع کبز حانده واقع اولشم ونصب مقامنده برفتح کورءشم نقطه کی دام اور ادهمم اما وسوزدن نقطه کی کناردهم موی اوله‌مدم | که نك رازنه نه | مجامنه EE‏ ا قادی وق برقوئم خجالت باشم اوکیمه قوعشم بر کرجك صورنده اکن حلم اما معنی‌ده قبرستان 2 من امك فنالنی رودت وسوستدن دکلدر زماله یك باردلکندن سول هکم عنو ندر 9ج دوشنداد وقی ولدق اجنده کوزل شامق اجون هیج رول مثنوی ارشمدم مقصد ته زماه سنك وزك قره اولسون زمانه بابدم سک آبارسین "حقارت که وزم حقدی افلا که هایت ر کوردم وی قورنيك جوانی صواب دکلدر وسودازده بر سر ما نه به مالك دکلدر فرد کوکل اک ضوراردی اساندن ورردی اوجوای ریسمادن ثبر ]نك باشندن دم برطاغك آیاغنه ابرشدم کندعه ددم حونکه اواد دم دسور پرسم اژاونا دم از کاعی زند ردك اوشدم ادال صفتی ددم ازمبان خاق رکنار یو فته دنوانه شکلی درشت روی رك رر دامن بر ازسنك وى نه‌اوراعم پاونه باد سر 0 خشك وه‌سنودای ر درخت از ن او رسته حوموی توکوی‌که یکسان شده‌پشت وروی سی ایو باوی آميخته ` هره EE‏ آوخته ۱ اوازی رکش م ساعتی هم جو آواز دراو يدم حنان درحبرت خود راسخ بودکه ع‌اناسخ نداد بعد اف کر بسیار این چند يت كفت 2 قصه مشکلم ج ی کانم شد دل چه‌میبرسی لعل بند وجوخون شود جکرم مش ازن خر جه میندیق طالب کوهری بدریا شو م نکه برساحل چه می برسی ۳ چون چشم از او ر داشم جشمه آف رسدم روند ددم ازرق وش ازحت هرا دزنخزوش شا دک که از کف‌دهان روش عن عود ازصفای سه روی دروی مشمود فربادی ر آورده وسرفرو ا ازحالشک دااشت نزهه الارواح سوال ایدم آندنک نبره‌دن دم اورور آنك قرینه واردم بر آبدال صفتیی کوردم خلقك اور ناسندن E‏ د واه شکللو فتی بوزیی کوکلی طار بائی اجیق انی طاش اله طولی ءثنوی ES‏ اباق قدی وار هده اش GULE SC‏ OO E‏ معا اوی اردی یکسان رسنك روی نحه حالور N‏ ان مکان ۳ اٹی اوز و رمان a بر او با حه کندو حبر ده تابت وراسخ ادیک بکا جواب ورمدی رجوق هفردن یکرت ان سو دی معدن تم دلي بندن صورمه لمل بغار جکرم خون او لسه حاصم بو قلانندن صورمه طالب ايسەك دره کب دریاه ۲ ساحلیه ادن صو رمه ۰ ۳ نه‌زمان کوزعی | ندن‌قالدردم رجشمبه ارشدم بر وی کوردم مائی لاسلی هی‌ناجنساث حبتندن خروش ایدر بر سرخوشکه آغزینك کویوکندن بوزی کورلیور ودروننك صافلنی امجنده وز کوسترور برفریاد ابتدی وباشنی اوکنه براقدی رحالتکه کندوده وارابدی نزهة الارواح کندو اوزرسه برحرخه اوردی تعحیل عام ايله مبرفت ومیکفت کدور وسویلیور ایدی موی متنوی منم سرکشتة نی سود وسودا بوحبران طو لشیرم یسروب برهنه پاوسر درکوه وضرا باش آچیق الین اباق طاغ حرا کیی ثالان دویده پرسر کوی قوشارم کاه الان کوی باره ۳۹ حبران فتاده درك ووی B5‏ شاقن دوشه‌رم برکناره کی یرازفا رز کهی طاش بصلنورم طاغارده کھی رو دربیابانی نهاده ۱ کزرم اوواارده باغارده ی لب خشك ازتاحار نا کام ۳3 قورر طوداغم تیه یکام ا خر درخلاب از حور اام دوشبرر کم حاموره اام کھی چرم بان و آن سارد فلك که که شوکا وکا صارلر زمانی روز کارم تبرء دارد بائیمی دوندریر وزم شمرار اد دری اندوه خون شد کوک لکه غصه اله قان اولو در هی ازجثم من درا رون شد نم اشک کی باران اولو در زماهی امه درسه حاصل بااقدن ابه هی‌شی وار ننده چنین روشندل آنکه پای در کل دم صافانی پام قویدی بنده جون اورادیدم صوق‌وار ازهر جه‌داشتم جونکه آ ی کوردم صوفی کی نهم وار ایسه خرد شدم وشرط ارادت ی اود و وم ترك استدم جرد اولدم وحتله آ نك اوک کنم ای جوا عرد حهان کزد ای مسسحدم قوشدم دبدم‌ای‌جمان دورا ید جی م دای عسی| خضر قدم با که آثیفته آشفته میروی خضر قدملی کمه کوکل ویرمش‌سن حبران چه‌شنیدۀ که چنین ګرم میدوی کدورسن له ايشتدك که قوشیورسن مثثوی مثنوی ای جاوه‌کر عروس طبع ای جلوده عرروس طبع پراسته تو اصل و فرعم سنکله من ین اصل وفرعم جندنکه نهان و اشکارند هی نه‌که اوله طون وظاه از شض و روی شسته دارند فضکله اولورار باك وطاهی نشو م ما هم از تو OR‏ تا نام و زما است ماهم از او اسشملت دی ما و زده سندن ای ره رو حابك سکروح ای سالك راه وی خفیف روح جون آشنه تست حان حروح چونکه سکا آشنه جان حروح بك ظه دوای درد من باش در بادیة پای عند من باش از قصه حوشم فد باخود سے هم رهی‌ده رین ره که نه مش سرویای من هی 1۳ و ای a ۰ نهر چون آب حکایت من شنید روان کاب من زانکعاد کفت ای کی دک دوم وا رزوة ر اواره مبروم کاه از حبرت روی بر خالك - میا وکاه از حسرت سنك ورك میخورم ریای کس ليست دربن کفت مکو حرم من 0 من چ رهن وم من ی کربه جونیست دید؛ برنم من با سر نهم اسر آید تم من ۰ نار عقصد تارسده روی مقصضود دده دور زمام بر زمن قرو رد مثنو ی مان رفتار کرم ای جوا عرد هت از کردش کردون واا سرد می ترسمکه ازتأثر افلاك کر انم ایکیرد دامن خاك بدربا تارسیده غق کردم دران رهز سا ند هیچ کردم کردم ارام ودی دردل انك نبارستی دود ان جند فرسنك نزهة الارواح برلحظه‌ده درد عه دوا اول حولده تو فقر ه ره عا اول سن کندو میک بکا سوبله کندوکه نی هم راز اله بو ولده‌که وق ۳۳ وغابت بن ود سن ابت دلالت ر جونکه صو م حکامی الشندی کد شی حالنده حواعه شق شفه اتدی ددی ای اوغ برمدندر باشم اوزره قوشیورم محر عبط آرزوساه کدورم عضا حبرندن وز ترایده RT‏ وکاه شاشقن اولوب طاش وقوم ہورم ربای بوق کسه بن فقیره بوکفت کوده حرم al‏ و آهم اولدی احق نله هم دم اغلهمینجه اولز چونکه وچنم پرنم اباشی ترك ایدم با لوب کیدہ شم ەر بوقد ر آرار طرار سی ابدرم خوم اودرکه مقصو ده کت ن وعطلو یی کورمک 5 زمانك دوری ى برك الته اسندبرر موی نم کورمه تلاشم ای جواعرد 52 دورندن زمانك دلده حوق درد اودر خوثم که تأر ایده افلاك تقه ليوب بوطه ی سیه خال تردن 3 ازه عرق وة وولده صنمه توزه وغلورم اکر ارام اولسه طاش امجنده قوشارمیدم بوطپراق طاش امجنده ۷ قدم چند موافقت اوبشتاقم موافق حال خود جوا یافتم دیدمکه متش باند نبود همشه سل سوی ستی داشت ونر ازات سك سبری جنان ودکه هک راومیرسد فش مکی زا متکر ی که امد تن شتا فراد مبزد وکاه ازرفان بادروی ER‏ از اونیز دست شستم نا کاه ۳1 درخستان منظرم آمد رخ یکه داشتم آ مج کشیدم بدان امیدکه سابه اقبال شان من افند مکر ازبار ادبار خود خلاص دام یی برك نوا دم بر آمد چب وراست حون شاخ امبد ى بر امدحه دواست 7 القصه سین بوشانی ددم اف سفت درصفت طاعت بریکشدم ابا هر‌يك چون شجر؛ طبه از نشوو ما ۶ اصلها ابت وفرعها السماء) مثنوی | فو ی ددم صورت را تا E E‏ راد باروزه وبا ماز اخواب افطار همه زقطرء آب از خواب بروهمی فتار ند لو بنرمین می نادند ودد باصل وفرع دروش یکن نکران بساية خویش چون تبر زاب کل جسته لیکن همه شاخ نا شکسته ران وجوان صفت سر روی نزهة الارواح # + نار برقاچ آدم موافقت ادوب معبتنده کتدم کنو اله موافی روا اخسبه کوردم عالی مت دکل مبلی داعا اقلق طرفنه کال مربه کسکین کیدیشی اویله ایدی هرکیم اکا ارشسه حاوق آ ی دستی امحجنه قورادی کاه‌طاشه لا فریاد ادردی کاه ره زار اب۳5 وز نی ۱ کشیدر اندن :دخی المی سقادم نا کاه او اميد ابلهکه انارك سایه اقبایی نم اوزر عه کاسون کندومك‌ادباری بوکدن قورتیاهم بت اج وحتاج کتدی دل صاع و صو له ولدی تخل امبدی ار دار ار حاصلی رطام سبز بوشار کوردم روحانیار کی طاعت صفنده برایاق اوزره قام امار مو ۱/۵ ۱ کوکلری ابت وداللری سما طرفنه کتمش نیمز ارشدم آنده رقومه‌که ازاد اوزی آ تشارندن هله ریاد صلاة صوم وار وق | ناره‌خواب هان افطار ادرار ولسه‌لر آپ اوشو تاره غالب اولش اما فوماهشار وره انارین اام اصول وهم فرو ع درویش‌درلر ولکن کولکه‌ار نی کوررار قوهعار اوق کی آب اه 8 و یکن طال وبداقاری باق قوجه‌لر کنج قیافتنده باش بوز م جیب هم آستین راز مشك لکن مه بوست بر بدن خشك ار روش ابن طالفه روشنتر ازدیکران میخود خو درا در حلقه اشان افکندم ی را سحاده ور آن اداخته ود شاد او فوی ر می‌غود زديك اوشدم وارز درماندی غلطیدم کفتم ای پیر بزرکوار ای کان روز کار بات زديك و حون زراه دور ده ام دام 2 E‏ عور امده ام ەر ای جوا خت ازه روی وی درشت اندام مرک بعکم کلت شکفته اس تکه جنین سخ فرو بردء ودرن منزل کدام شاخت در ر آمده ا جنان حای حکم کردء جه‌قاعده شاد ات راد ا مه اتک اسان ES‏ مثذوی عی‌سارا درن‌ده حرمی هست زا افتاده ام مکذارم ازدست زمانی سایه برکار من‌افکن | در راه من خارلست وکن ر درخت ازدرشت وستی مغز ا حکابت رسد واز دوست برون امد حون دل نداشت مجدل کفت شروع من همه درمسائل فروعست نزمه لارواح ۱ راهامشار رشقل تویاسز جیب فوناری مشك الله طولش ولکن قاباری قوری» قالش ۳ | و جاعتك کدیشی عبربار دن واضح کورینوردی وی انلرك حلقه‌سته راقدم ری کوردم سحاده سی صواوزره 7 ادی انك شه‌سی يك عم ادی اننەکتدم وعاجز | نك اباقاری التنه بوار لندم ددم ای پیرعظم| لشان ای فرد دهی اوزاق بولدن سنك بانکه کلدم صیقلمزسن بیلورم بی وادن * ار ای‌طال یکنج ووزی بازه وای دای قتی وطبعی ملاع بکا خبرو رکه وباغده قتق کلك آجبادیکه بوبله اطوافه کول الد وومزادء فی دالك موه کتوردیک وله جه محلی کم اعش‌سن ووه قاعده درکه على صو قدر ایندرمش‌سن ولونه‌رنبه درکه باشی اه قالدرمش‌سن مثنوی عر سك هک اوزره حقی واردر اا سرجدی طوت العی قالدر برازده سابە قىل بکاسکن دیکن وارایسه ولده قو رسن ۰ ۰ بر اغاج‌قالین قابلی اولدیتندن وکاب نك مألی کدی وقاندن حقمدی جونک‌جسارق بوق‌ایدی جدهله دیدی مشرو م بتون مسائلده + ۵ ۱ نزهة الارواح ازمعنی اصول روای ند ده ام وز فروعدر اصول معنالرندن برروایت کورمدم از آن خودرا شروع باز بسته ام که | کر ونه اندن کندمی فروعات بغلمشم که | کر باصل اورجوع میکنم خسته میشوم انك‌اصلنه رجوع ابدرایسهم خسنه اولیودم زهرّم کنی جون مسا رانحت است اودن طاشیمق اله درراحم ه‌ازدز کری کاندرا وس است اکر ذرکر او لسەم اولور عم نر ر ر طر هه الت پیج کوی قدم یزم ارد م رسلک واردر رمدن فردامام بر سرم مسم‌ند دم عم تو نز 5 سر ما باشمك او زر سه | رەقو سه‌ار سس حقرمام داری سرما وکرما اختبار کن وهم دران سنده زه حت وارایسه کرم وسردی قول بات بت سم رکفته ا راه یباباناست سر سام لور مه وله ہابت و قدر حب وطن از شرائط اعان است حب‌وطن اعان وکاقائل جوقدر ەر لر حون ر ست ازقوت سماوی داشت ددم جونکه ترسه‌سیحلة اسان ابدی کوردم همه هوای خود نای داشت کفتم ای مر ددم ای‌بالسته اختسارفقل وقالی فارع اول برعقیله قىل وقال بکذار وان شوه ووشیوء رای کندو حالکك وصاه‌سی ظن ابلمه برزرق‌را وصله" حال خود میندار مثنوی متنوی حدیث شاخ ور از بش بردار نهال وموه لفظن قالدر اوکدن خالش دان همه درسایه بگذار تون ظل وخیال اعشکج آندن حر فان حون نظر رموه دارد اوار کم میوهکه کوز دیکمش نحق محلن شاه برکت ی کذارند راغرلرمی سکا دال ویبراق ر صورت قل کن ورساه بکربز فرار ابت سایبه‌دن قوی صورن هم حو مہمان و ام قلی فرورد سنك مم‌مايك اولدم اله مکرم بر ر درخت کفت ان مله مختلفت است اغاج دیدی ومسئله اختلافلیدر مید مید قاعده‌را حجتی بیاور وان قضیه قاعدهبه برححت بیان ابت و وقضیه ایسه منعکتی است: اٹ غلا دللن عاق منمکمدو» علیخ ااه ارول کر e چون حوالت ان و ع باختلاف حالات است دز حرفت من سان حرفت ازالات ديدم که در بدایه مانده بود سبق هدابه تخوانده مطالعهٌ حامع| لصفیر را عمل افع خود نشناخته واصل مسوطرا ذخرء خود ساخته حون سبی بدو رسیده ودکه از جایش برکند وس" نخورده ود از خودش خبرکند دل از شاخ او برشکستم وباهسجکدام هيوسم زرا که همه تردامن وخود ړوی بر آمده ودند وازخشك مغزی باد در سرداشتند ۳ درساه خود ز سرفرازی رفته مه درخال بازی قالش آب کل شود سجادهُ جله يك عازی غافل زمعام حقبقت اسوده بعالم حازی ۳ اخدازان یج سرو سرم فرق ناهد از هیچ شمشاد شاد نکشم وامد از بید وچنار برکرفتم اسب پرسیب واار ردم باخود کفتم ۲ اس بر رکه به منزل قرارست ون آب وهوا نه ساز کارست a ۰ و بعد از کوشش بسیار می‌کب‌را سبکبارکردم ۳7 9 قدم رهوا مادم ند بادئ دید مکه ا رانکیخته کم آنکه هی‌خسی در حت او بار ۱۲۰۱ زرا وکار حوالای اختلافات حالانده تست زد 2 صعتمده میک رحرف سای عالا ند ندر کوردمک بدانتده قالش هدا هدن درس او فومامش حامعالصغير ك وا ندر عمل نافع اولدیی طاعه‌مش واصل مسوطی کندوه ذ خبره باعش حونک رسیل اک ار شمه‌مش ادیک رندن قوبارسن ور سله دی ه‌مش ادیکه کندودن خبری او اسون مرغ دلی الك شاخندن اردم وهیج رنه قوندرمدم زرا مله تردامن ادیار وکندولر #شار وقوری بن‌لکدن باشارنده سل وارایدی سابه‌لرنده اولوت 1 اولشدی هی ری رخال از ا آب وکله دام اولوب عازه سحاده انداز وی حقاهدن ی خبرار خن از ده ام وسمریاز ۰ ۰ بر A‏ عم ارسي ژه سرفرو اعدم هیج برجشیردن مسرور اولمدم وامید یی سکوددن 5 حناردن قالدردم والاه باره رن و رمدم کندعه ددم بات ادج امه صقن قراره رعت و اب هواده وق لطافت بر برجوق حالشدقدنصکره آ ی اوسناندم 7 برد قعه‌ده قدعی هوا اوزرسه قو بد م برقاصرغه کوردمکه کلیو ر ادی وز قو رمش انك امجونکه هس جورجوب س ن > مق از خواستم سر خود با او درمبان نهم باز کف از چنین صرصری سرسری نتم ان کے ۰ موی که چندن بر دها از هر سازیست خدارا در دل هي دہ راز شت ازان روید کل وخار اندرین باغ که هم طاوس درکارست وهم داع اکر بینی بدو نیکی من دم که ا ابلس مساند هم آدم ۰ a شر طعنانکری دست درفتراك او زدم کفتم‎ موی‎ حان نعل ہہای تست مشتاب‎ نعم چو در آآش است در یاب‎ ۶ دی با‎ E برکشته مباش هم چو ابام‎ بیار دویده ن کوی‎ آخرچه شند؛ فر و کوی‎ ان اده و اش مبزل‎ زن رفتن و آمد جه حاصل‎ ۳ باد کفت ای‌جوانمرد جهان کرد‎ ازاان خا کسار برکرد برکرد نشنیدء‎ کهسخن باد آورده را آی نباشد کفتم‎ ا مدای مش نحخت سامان لوده‎ در خدمت اونشب راز دوده‎ بعقوب راعامها للام وی وسف علها لسلام‌تو آورده‎ زره داودی آب از رهکذر توافت‎ ای مهلك مود عادجه دانشثه از دا‎ ومعاد بادرا ان حکات باد امد‎ ۱۰۲ نزهه‌الار واح أك حضو رنه ر خصت ولش استمدم دو با ۱ سر سر ی صر سوفن تالا عبر Ee‏ »وی ودکلو رده لر ھی ساز امحو ندر قولك کوکلی خدایه راز امحجوندر کل ودیکن بتر بر باغ انجنده که هم طاوس کون هم زاع اجنده سکوت ایت حسنی قبحی کورديکك دم ەر درک لوی درلا ۲۱ ۱ “4 Er جان نعل با کدر اتمه تعجیل‎ نم آتش اجره اولدیفن بیل‎ ای عسی فسی ,رفس طور‎ ایام کی سرتلك اه ای طور‎ برجوق قوشیورسن بونده بو‎ وارایسه ایشتدیکی سویه‎ وحولده ه رده ممرلك وار‎ امد شد آله ه حاصلك وار‎ دبر روزکار دیدی ای عالی ساحت امش صد ن خاکسار پرغباردن اعراض ایت اشتمدکی بلك کتوردیک سوزك اعتباری اولز ددم آخر ودن اول سامان‌علیه‌السلام تختی اوکنده اولش‌سن و الك خدمتندم اشاعی وقاری قوشمش سن يعقو به و سفك راحه‌ستی سن کتورمش‌سن زره داودی‌ی صوسنك عرندن ولدی ای عود 2 هلاك ادن مدا ومعاددن نه سلو رسەن و حکابه‌روز كارك خاطررسه‌کلدی ۱ حکات منطو ۵۰ شیدم درزمین کنجتکی E‏ ککردد کرد هی وراه سوست ه او دردانه آو زد نه دردام نه با‌غان دیکر دارد آرام چو ند رخنهُ در کنج دبوار می کاود شی روزی عنقاد مک مس عیی درن E‏ ورادد وزان سودای فاسد باز رسید بکفت آری شنیدم من‌که بیوست سلمان خاعی میداشت دردست 9 ات وردان نکن را ك او همه روی زمین را ی ارزو ا کنون میحوم ان خانم بصد درد توان آن مرعی ومن چون کهنه نباد سرخود کرو میدار ابن سخن باد حو ازمن دا کت او کفتم ای دل ترا زین باد عودن چه حاصل ر بعد ازان درهوا نظر کردم صد هزاران نوع صغ دیدم از هر جنس جع آمدہ یکی را از ایشان از آشیان ر زف دل بطع هوا بداده همه حه حرص برکشاده همه هی يك از ہر داه دردای رس انتخواش اوی درھوا کوس رده بد در مغاك طمع فتاده نزند تزهه الارواح ۱۰۳ سس سح حکات نطو مه دیدی رحه‌جك وار ادی رده کرد دا ما و برانه‌رده نه دانه. خاطرنده اندی له دام دکر قوشارده طو عزدی آرام کوررسه رحقور دیوار اجنده قازردی روزشب ورلی اوحنده مکر ,رقوش آ ی اول کوردی اک مطلت به او کی صوردی ددی بل اشدردمکه هی آن 1 برخاعه E‏ سان او وزك خاصه‌سی اد ی که شاف وجه اولدی طوئوب ملك جهای ویر دوک 6 اولسول دهی: ساطان ارام ای سك دردلله الان سن اوفوش سن م او اس دنوار باشی قابروب وسوزی طوت وار چوبندن کدی اوسولهدم ای دل سکا وروزکار اولجمکدن نه حاصل a ۰ ر آندن صکره هواه نظر اتدم وز سك درلو قوش کوردم هر‌جنسدن جع اولوب کش ادن رتکد لاس خبری وق وفول فاددن غبره نظری وق 4 موی کوکلی طبع وهوایه ورمشار پچ حرصی آچوب طورمشار هی بری داهه‌ه فورمش ردام هکل ا خد ادد آزام بوجه هوالر ابله اوها بنه تم چوقورینه دوشمشار زهه الارواح لفرت تفرقه از ایشان در نظرم دید امد بای رسرهمه ادم وروان شدم حون قدم حند رفتم گرم روی ددم سوخته اقم اتش نام دل برنام وتن آشفته روزکارش فلك اثر کفته جو اثر او TP TE‏ کفتم ای پیر با فرهنك جوان آهنك وای م ربك زحل یریک نظم ای رهبر شبراوان ابام صح از دخ تو دمیده هی شام از روی تو تازه کار هس شمع وز لطف تو محته کار هی خام هی خشك وتری, کرانه کرد امجا که تو درمبان نهی کام مور منم را خبر کن آخرچه چشید؛ ازین جام تس بر جون دم باتش رسد درحال ا ر افروخت وزان دراه کی کی کشت کت ر 6 تن حروحرا مبخراشی ر جراحت سوخته مك باشی انکشت ر حرف من منه وخود را ر انکشت من مزن ریای حال من خا کسار ميان ومپرس می‌سوزم از انتظار مسان ومبرس سودا زد جو من امد جهان اناك من وروزکار می‌بن ومبرس ار آنلردن‌نفرت شرقه‌سی طسعتمده ظمهور اتدی یانحی جلهسنك باشنه قویدم نوریدم جونکه برقاج آدم کتدم برسرعتله کدن کوردم باعش بولدم اسمی انش دی ,رحرارت ودی بریشان زمان] کا فلك اثر دعش نه‌زمان بکا ابرشدی الك درو علوندن بر دومان باشمه جقدی دیمع ایب و وجوان قصدلی وای مس مخ رنکلی زحل حبله‌ی نم ای سالکان لاله رهبر صح اولدی رخك الله منور رویکله شعاعی ولدی شمعه لطفك الله پشدی هله چیکار هر قوری وباش قور پایکہ باش نرد هکه سن اوله‌سن شر اور مور بکا خبر و برر و حامدن طاندیفی اخر ۳ له زمان نم آ تشه ابرشدی اوعالده ونی فزاردی ودیلی اوزاتوب دیدی کس نکه جروج طرمار وبانق باره‌سنه طوز صجارسن نم حرفه برمق قومه وکندیک نم آتشمه اورمه ربای کوزل؛ اوکنه کتور حال زاری صورمه أبورم کوزدسن انتظاری صورمه کدی بن کی بر نمزده بو دناب تزهه‌الارواح م کنم ان همه دعوی سرفرازی ولاف زان درازی مر یک ای پسرجه کنم ا انک سبه شد دم از جور فلك خوه را مرو و نیدارم me لاز چون از آتش هبج دلکرمی نیاقتم تبز ازوی روی طاقم ۰ موی بد ونيك را آزمودم می مه خسته ودند ی م می کیا از ری تا ثربا یی رت درد ول باززست ای دو عام اکر نور اکر ظلمتند زتزديك ودور اندرین حرنند 1 ماع از :امش دل اة افتالي از فروشدن روز روی زرد اسان از این واقعه امه کود صبح وشام از این تم خون اشام دیدمکه عطا رد وتاهید اسامی نذاشتند هرام و رجس را رخاسی نبود رباعی دل داه خود افت در هیج محل ه ازمه وزهصه واز مرخ وزحل از قطب سپیل کار من سپل نکشت وزطاتر واقع نشد ان واقعه حل نار القصه مه را حون مارمور ور شارا he م ديدم بو جله سرفرازلق دعواسی ويل ات سیاه اولهلی جور فلکدن کوک طبنجیه کندوم پاشمی طوتیورم نیر چونکه آتشدن کوک قیزمدی ينه اوندن وزیی دوندردم مثنو ی بد ونیکی جره انتدمدی جوق اولان اهل درد در دوا اهل وق تری‌دن رانەدك هبج ,ری دکلدر و درد دروندن ری اک ور ار لیس ایک حمان فریب وبعید مله حیرتوران 5 ای فر کیجه‌نك. دخولندن سیاه دل کونش کون باندینی خوفندن بکزی صاری کوله بو واقعهدتطولای حامه كود صاح واخشام و تمدن قان امجی‌حی کوردم که عطارد و تاهید بر اساسه مالك دکلار رام و بر جسنده بر حصوللری وف رباعی دل دابه‌ستی ولادی وق اکا خل ای ونه زهسه ونه مس مخ وزحل قطب سهیل اده‌مدی کاری تسپیل طابر واقع ابده‌مدی وقعه حل ۳ ایت جلهنی یلان و قرنجه کی مأمور جبور بولدم ۱۰۹ باقع سیار فرشته خود را من عودند همه را سر رشت هکم کشته ددم بات حبران هم هکه ابن جه‌خار خارست ۳ حاصل الا ازاان بالا وپس هیچ بر یسم ازند هشار ومست | هبح نداد دست باخود کف مثنوی بقن میداننکه زین چندین ک وبیش می بابد یکی سررشته خویش درخت E‏ و آب واش وخاك جوتو درحنت خویشند نا زمان نوش اراس همه جوان راهند ازحه رسی بر جون ازهمه باز آمدم خودرا مسج کدام ليسم دیا و آخرت من ودند هی‌دورا دیدم‌که بامن ودند ( فظن خر].ولاتسئل عنا لخر ) مثنوی سخن عشق چون معمایست که نه اورا سراست وها ی‌است هه درطبع نو تباید راست و ندانسته مکوکه GEE‏ ر اتن سخن محکایت آن سرد تجمی ماندکه از ان غزای سخت ا وا داشت عدرسه فرستاد تاعا آموزد هن دخ که بودبا وخرج می‌کرد بعد ازمدئی جله‌سنك ایی اوجنی غاب اولش کوردم بات هکه وار خار وکل هب قالدی حبران که‌جاه غصه در و حال دوران نهر آشحه‌سی واشاغی و وقاریدن برفانده ولدم هشیار ومست ی وندن خلاص اعدی کندومه سو لدم مثنوی قین بیل آز وجوقدن منکیم وار وله مدی ەدر سررشته کار اغاج طاغ صو هوا هم آتش و خاك سنك کی محن امجنده تمناله دی ۲ آسمان هم عرش وکرسی عموما اره‌مقده‌در ودرسی له سندن‌اع را ض انتدم وکندومی هيج رنه لغله مدم دنا و آ خر بکا عرض انتدبار ایکسنیده کوردم بمله ابدیلر « خبرطن‌ایت‌خیردن اوله مسوّل » متنوی ۱ حدیث عشق معادر بیای که انك نەائى وار نه آبانگی | کرچه طبعنه کلزسه مقبول جهل سنده خطاه اعه ول نار ۱۳۶ E aS عرنی لسانندن برشی سلمدیکندن زیاده ححوب‎ ابدی براوغلی وار ابدی مدره کوندردیک ع‎ اوکرنه قزاندیفی | کا صرف‌اتدی روقت‌صکره‎ مال خودرا باعال اودش ائ سر کی شر دی ییا ب پاد دی سر دانشمند شده ود خواست ان م را ازدل در در بار وداش خود دو جاوه دهد کفت ای بدر همه اسم وفعل وحرفرا اشتقاق وصرف دانسته ام فقه‌را خحت ودلل قرارا لسر وتاویل آموخته ام بان گنت بو ده مکوی اکر زبان عریی آموخته کتانی بارا من باز کم هی‌چه بر ابد فارسی انرا بامن باز کوی پسر کفت روا باشد کتای دست در داد جون از کرد قضارا دراول آن خیفه ان لفظ بو رکه «لا اعا ۳ از پسر پرسیدکه معی ابن جه باشد کفت ¢ «کی داع» در اغایت حاهل لود در خشم کید آن اره‌را عقل از سر رفت کفت ای‌بسر درحق توچندین رڅ بردم نقد ونسیه‌که داشتم همه‌را برباد دادم توت مربه ترا چوی برداشت رسر سر زدن درفت رود عن کوق فارسی" «لا اعل» حست کفت ای بدر میکو که عیدانم هیچ وجه آن ناجنس فول نکرد وطمه ثم خرد مند ا کر خسر رود قالش همه زیر مز کان نهد وکردانه دردهی دش خر جای جوش زر دندان نهد بر کفت جندن سال جه کردءٌان‌قدرسخنراه«مبدانی» پسر نی جاره دانستکه بدر حاهلست بضرورت جوب خورد وحویی عدر مبخواست 2 5 نزهة الارواح ۱۰۷ کندو ا ولنده باعال اسدیکتیکوودی دیدی ابی اوغل بر مر افنا ابتدك هیج علمی اله کتوردکی جوجق عاماولش ابدی استدی بوی دری دروندن جبقارسن وکندو علمنی! کا ارابه اتسون دیدی ای‌بدر جله اسم وفعل وحرفی اشتقاق وصرف اوکرندم فقهك‌ححتی وقر نك دلبل وتفسیر نی اوکرندم باباسی دیدی لاف اه ك عرت لشای او دده اف کات هر آجهم ھل ا کور فارسسی هاولدیعی بکا خر ور اوعلی ددی عل الراس ز کتال دری انه وردی جونکه اجدی قضارا اوفه‌نك اولنده ولفظ موجود ابدی که دااع اوغلندن صوردی وك معناسی هدر اوغلی ددی «عیدانم» حاهل در طارادی او بل که ارهك عقلی بافندن کدی د دی ای اوغل سنك حقنده وقدر زحت‌جکدم پشین ویرسی صرف ادیکم قالدی شمدی پرسوز صوردم سلمیورم جوانی ور ورسن ردکنك الدی باشنه اورمغه شلدی دیدی حابوق بکا سوله « لااعل نك» فارسی‌سی هدر ددی‌ای بدر و «عی داع» اودی روجهله قول اعدی وطعه کوزینه عاقلك برجوب طوقنسه قووب مژکان ا لته ادر فال وکردانه قوسه‌ك بش حاره ی دلشار ہر کال ر دیدی وقدر زمان تباید وقدر سوزی بيلمزسن اوعی ف نوا سادی که بدری حاهلدر ضروری EE‏ وکوزلك اله عدراستدی ودوردی که نوشم می نماد مله رانیش مر انرا که مبخوارم سرو پای عل رم ما کردد همه ریش بکام خود دارد زهصسء دم ج از یم دندان د ادیش سخن زايد ز کلکم راست چون تیر چرامن رہ می با جر کن اغبر از عدر و تسلم اندررن ره بدارد حارة فی حاره درو اش ۶ فصل ست چم در ارشاد 4 « واناه که حواعرد اسان وزمین دیا راهم جنانستک شت ودوز خ عقی را دنیا در اصل جشم ندارد هم جوکژدم ازهمه سوینش میزند هم جنان کز دم صو رت اورا صد هزار کونه است دز هر بر کت سای زوست لا هکس داد در کدام بوست سخ او سور زند هی‌چیزی را که بکنند ازن سبب همه لد نیت کید a سوھ‎ ر‎ هی‌الدسا ول علا فما حزار O‏ وی فلایعزرک طول ابتساعی فقولی مضحك والفعل مک وطعه را دنا می کوید شب رور که هان از حبتم ,رهب پرهیز نزهه الارواح و نظم له دیم کیمه اکلادم وحم که هاه ازهی ؟ رندی بال تله بیدیکم ادوه هب على رم بکا درد اولدی کن ماده نه مکن ردم اورسهم نه مک که حسوده حاره و اسهم طوغری طوغویی لش ا چون بن وله‌م برخوب مطلب هان وولده لازم عدر لسلم وله من حاره‌ی درویش پم 7۷ بکری لشنجی باب ار شاد واتاه 1 بانده‌در 1 ای عز ر دنبانك بر وکوک اولدینی کی ت دی جنت وحهنمی واردر نات اصلده کوزی وقدر عقزبك کوزی اولدینی کی هر‌طر فدن نشتر اورر فو زق طرف کی آ نك صورننده وز سك لون واردر ۱ هی ذرهده نظر ادرسن اول اودر اما هکس سلمز قننی وست وقاب امحنده‌در | نک وکنه اوج ویرر هی برشی یکه قوبررار وسبدن لەس ۱ کا سدت ادرار شعر سکا دتا اغعز طولسی سویار کبطشمدن وفتمکدن حذر ایت اکر کولد رد السه اشسام سنى اغله‌دحق ۳ نظر ات وطءه ES‏ سکا دبا دسو رکه صقین ای اهل عفات هر‌ایشم غ مده خود را قريب ازرك ووم که هست ان خنده من کره آمیز ار دام نهادی يك روز جند ص‌غی ابکام خود افته ود وحق ابشان مبر ند جثم ان سیه دل ازغایت | نکه برایشان سرخ مبداشت درد امده ود از ممردی" هوا.اب کرم از ددی" وی میدو ید ‌فاترا نظر رجشم او افتاد کد زی دل رم ودده برشرمکه ان خواجه دارد از مشقت ما اشك شفقت می بارد درمبان ایشان بك ميغ زرك ود کفت ای ی‌خبران شش لامتفز وا ای نه کف دمم فانظروا ال‌بده کف شطع رجه مان کرزاشکش دود ده ارت وان دست دک بکام اندرست مدار از لش خندء خوش امد شاد تو دان نید ی خردمندا عن عت جز E;‏ ست حون می بیندکه بهارش نی برك ریزنیست دنا شکار تو رو بازی کن ورنه عشق جه کارنست رو بازی کن متاع دنا برای عتع حشرات است نبینیکه عاقبتش عقوبت وخسران است جنانجه «ا وا لفتح لستی» ی می‌گفته اسث مواقق بت عیادی ا اشد مرنان نزهه الارواح TENE نم وکولدیکم کربه ابه توآم‎ ۳ بر آوحی خاطر UES o‏ مادام بدردی برکون برقاچ قوش مطلونی اوزره دامده ولدی وانارك وغازار نی کسیور ابدی اوقلب قرانك کوزی آناره اولان خرصندن قزارمش اور وهوا رودنندن صبحاق رک رز 2 توکیلوردی قوشارك نظرلری چشمنه تصادف ابتدی دیدیار تجایب بوفته بورك ویاشلی کوز که نوزم خواجه‌ده واردر بزم مشقتمزدن کوز باشی صاچیور | نارك ارالرنده رعقللی قوش وار ادی دیدی ای خبرسزان شعر لوزسه شیر 5 نصل آعان م‌اداشجه ليله باپدیفن کور ره ایک کوزندن آقن باشه مه او بوغاز قوپارشجی اللری کور امد اجه لندن خوش سم سك قصدیکه دش ار # + ۲ سر ای صاحب عقل عن عت فراركك غبری اوزره دکلدر جونکه کوریلورکه مهاری خزا سر دکلدر دنا سنك اوك کت بازلق ایت والا عشق سنك کار دکل اوسنی اوه دنا aT‏ رکو مت ay e mca coe f E ga ya e e ...سس یرت تیلب‎ om mn o که مھا ی عقوبت و خنراندن او 0 «اوالفتح ستی» ر ست دعش نزهه‌الارواح زادة الما نی‌الدنناء نقصان ور مجه عبر حض ار خمران مسوی چو سودش زیانت شادیش م مک این چرا بیش او ازچهک طلبکار ان دار تا بابدار چو دزدی ود سته درای‌دار چو آخ رکند عبش شیرین تاه ساید ز اول کرفت اشاه ۸. ر ای ال مال م‌دمان اخرت از کوشال اخرت ناد دست اوور دعوی" مالك مال میکتی فردا دا یک مالك مال که ود اکر مىدانی لإ البهالمر جع والأب )کرد له ازتوبه‌کردن متاب ه رکه دون همت TOL‏ خود نداد که در دنا ود ی‌ست همه ا ار رکشت ال دحا ضیمت اد NS 5 3 ۱ کار برخویش باری منه دم هد را درد سه مده ی جثم عقل ای پسر برکشا مزن پردل خویش چندی نگره بر دسا دردل دردست ودردست دوا یی | حا عطا مشود | جا عطا آن هم چو بیل درکشتی واین هم چو آب درغربال آنکه پای درکشتی نهد زهی اقال‌در ان‌معنی کفته اند a ا © آدمك دنباده زاد لي مصا در فزاحی O:‏ حض دکل خسراندر موی سروری تم دی سودی زاندر دعه از حوق توحه قلمه‌اندر طلکاری بوملك نی‌قراراد راو کستار تحتنده دار اد جك در صوکنده ایی زار ۳ اولدن اولهسن خردار a 3 ای ادمارك مالك عمال سنك آخرت‌عذای خاطریکه کلزمی وون ملاك ومال دموا ایدرسن باررن بلورسن مالك مالک کم ایدی | کریلورسن رکه جح و مب | کار توبه‌دن‌اعراض انه هی کسه که همتی دون ودی الق دکلدر حقیقت سلورکه دنیاده نا بوقدر هی احوال اوزرندن عر اودی عت سا 19 انده‌در نم آشکر اله وك ١‏ لله کرمه لشن ذوق وره‌سی درده و رمه کوزین آچ عاقلانه بر نظر قیل کوکل اوسننه م دوکومن او ر مه بر فا کرک درندر والده دوا لی وراده عطا او لور اوره‌ده برده اراد ار پل کین ورده قالورده ضو ‌ ا وکسهکه E‏ فو دی زهی افال ِ ۲ ویده دعشاردر 1 نزهة الارواح ۱ مثوی مثئوی و دست ا زا ی بای الب ی کوکنی خالی ابدوب کل با نم عشق هم ره نکنی نم عشقی ایدنسین جا مکمل کر ود در دلت ملول شوی | | ملول اولورسین اولورسه دلکده ور دست ادت فضول شوی ازارسن اولدش وقتی الکده حون همه درد دل زلست عبان او لحه درد دل سندن ورادن به ود کر توک شوی زمیان ابو اولور جبقرسن سن اره‌دن تاخن از ہر خارش سر است اولور فشدی جهانك کندی باشی و کو جه ادر تخوارآشری د وار ابسه طراعك باشی قاشی عاقلا دنیا روی بدین قوم ارد واما ای عاقل دنیا بوز نی بوقومه طوتر والا ان قوم روی دنا ارد ندانسته که بوطا نفه دنبایه ميل امزار E‏ دشمن‌را دست دوست دهند اما دوست را دشمنی دوستك اله و ررار اما دوستی دست دشمن ندهند هرجه از دسا نثار دشمتكك البنه و برمن‌ار هبه شی که دنناده وران کنند سبندی ودک هکرد راان کد درو یشاره‌نثارا بدرار روزر لکد رک‌باشارنه‌جوررلر هرکه جزاین صورت بست خطا بست هکم بوندن‌غیری‌صورت تصور ایتدی خطا ایتدی ز راک ( اخدم من خدمتی ) خطااست زراک ندمت ات یط خدمت ادنله خطایدر اما ابن برفع را حسن رکال ساید اما وشده‌به حسن کالده اولق کرکدر دران رده جز صاحب هال نشاید و رده امجنده صاحبحمالك‌غبری به مناسبت وقدر ربای ریاعی 9 ای زجم ند ف خطراست جشم بددن حبشنك روینه ارمن ضرر از ترك خطا برس که اواب شکرست صور آی ودشی وب خطادن «حکر زان م‌دم چشم را سیاهست لباس ادن كروك SE‏ کز آفت جشم م‌دم اورا خطراست آدم اوغی کوزی دکه دو اتدی حذر نر بر ازن ظا غه قوی درمنع وعطا یکسان است وجاعتدن رطا غه و روب و رمکده مساویلردر باز جاعتی از عطا ترسان اما گیا ج E a‏ صدر ان رم ION‏ ازمنم شاد و زمك صاحصدری اوذاندرکه ازمنع شاد وازعطا پژمان است سخن خاقاای وعطادن نادم ومحزون اولور خاقاننك و از این معنی خبر میدهد نطق اومعنادن خبر و ر وطمه اا ان صوفبان کربز کز ود عم کشند زناود شادمان زیشان شنو دفقه فقن ازرای نک تارا مضنت کو له ان 5 سیا ر کسرا درجرخ الد فلك ( اما منهم من سل ومنهم من‌هاك ) عز ری هرک صاحب نصاب ست روی هرجه ارد ضواب ا س ادل ارما ی ا نکفت ادرا حقنق شی نگشت رای پسمع وی بصر ) از خویشان م‌دکیست کال عاشقی بغر ازخود ردن ست برروی آب رفتن ودرهوا بردن ست ران ساط ق نات کشت فرزان ا حکات منظو مه شنیدم ابن حکایت را از استاد که روزی شیخ دن « وحفض حداد » مکر باچند م دکار دده سی بت درساباف جر ده عاند اکارا ازئوشه نای AS‏ داي زان ان از مر مکفتند هی لت که انحجاعی بباید مرد بی شك کراز قوی ورای سنك خاراست دنا خود گرا از قوت حاره‌ست حه ودی کر درن وادی" خوحوار شدی نا که ی صبدی بد دار کزوشد ده ااب برنور که نا که آهونی بدا شد از دور در آمدهم حوناد آن باد بیکن جوخاك افتاد بیش پر یکسر زهه الارواح وء ا اول موق صافیی قبل بناء کم واره عم جکر بوق الله شادمان اولور فقرك دققه‌ار ی حل ابتسون اولزمان تقرس مصذف انله تصنیف عنان اولور حوق کسه‌لری حرخه کتورر فلك « اما | ناردن مضاری سلامت ولدی وبضاری هلال اولدی » عزرزم هکم صاحتصاب دکلدر ينه توجه ایدرسه صواب دکلدر هر‌کنك کوکلی بنلك وبزلکدن نی اولدی عااحقیقده منهی اولدی « غله‌ایشیدر له کورر » سرینه مظهر اولان کندندن‌اولور عاشقك کال کندوون کسلعکدن عبر ده دکلدر صواوزریده ۱ هوا اوزرنده ورءعك‌ده دکلدر و ساط اوزرنده مر‌کرامانی ابدرار فرزی بغله کی مات ابدرار حکابت ءنظو مه حکانه امش ادی بک اساد که رکون شيخ دن « وحفض حداد » مکر برقاچ دی الله سیران اجون خراه اولشدی قد مان | زقاری دوکندی قالدبار اج اونورراردی اده اه حتاج دیدیار پرارندن کزلو چوق سوز " که وده اوله حکز ایشته ی اکر رزق اولسه صص طائی اشحنده کر بولق قوری واش امجنده نه اوله ادى و وادیده حلا بر او آوله‌مق احون او لسه سدا بوفکر اله بولر ادر ایکن اه اوزاقدن برکك کورندی نا کاه کلوب روزکار کی اوخوب منظر حضور بره دوشدی لوا ماش دل احاب ازان شد خرم وخوش توسداری زدند آنی راتس RE RE:‏ از کان وت ك پیر از سر ستجاده ,رجست زدل احق دم نهان بر آورد جست‌اهو چو تب جان بدر برد زطع هيك این صرف اقتضا کرد که رد ان فتوح ازما جرا کر وان بکناد بر از زاه‌تنش که‌هست این سرعیان در آفرینش سری کانحا فرود آمد ععلوم عاند ازعام تحقیق حروم اد ما خی رامیت تم او درجهان مارا عامست عاشقرا شرط الست در رخواست لشست ام چوماهی درسیر بايد بود با چوماهی درشست رکه درد دوست ازدوست ازدوست لی‌هره‌است هان تا خری هرجه فروشند نهره ۳ کرکسی بابدکه ازحقیقت مجاز آید کرکسی بابدکه از هوا باستخوان باز آید موی | کر تو بہر خویش این دانه پاشی چه درکمبه چه در انه باثی دی کر بکذری از خود ر ستی آزان جلهکه کفم باز رستی # فصل بيست وشثم در ارشاد 4 اهل مرت 4 عزیز من هرکا نان طلی است باهرکه ع ت زان زک زد ناه رودا | نک راه نك رودیکسان مکو نزهه الارواح سوندی جله حاب اولدی خرم که تولدیار درون دردسه هم ا اکن ال آنحدیان: متدن وایشدن هلهك صقادی روجی که پیر رد اتدی بزدن بوفتوحی سوزه بشلادی حقیقاندن پر ددی خلقتده ظاهر ابدی بوسر تتزل اسه ادم بونده معلوم حشقت عالمندن قاله حروم زه حقدن د مطلب حرامدر اوعم دنناده بزمحون عامدر “a ار عاشقه شر طدر بو طلىده شات امك ا بأسبرده او له اخود بالق کی اغد ہکم دوست قدنده دوستدن ف ېرەدر انی اله صقین هرنیه صانسه‌ار قلب وکمزدر صاعر 5 حشقتدن حازه ر فوزعون کک هوادن استحوانه طوز موی ار دود کته فسات :خوان شتا ه مساوی سکا عانه اله که | کر ترك ادر ايسەك وارلخی ولورسك فرحه اتوب طارلغی بط یکری التنجی فصل اهل طرشتك 4 3 ارشادی ساننده‌در 4 عن زم ترده برنان طلب وار ایسه آ نی هاحان طلب ادن الله برابر طوعه آنارکه ابو وله کدر هان شسخ صحرادی سحاده‌سندن کوکلدن حقه کیزاو بردم ایتدی مان قالقوب کیك اوق کی کیندی اوکه ابو وله کدر مساو در دعه‌اشیا ی‌اولانا نله نزهالارواح TOES:‏ نکار يك له منه با زار را باد بازاری بك بابه‌مده بازار را حون :از درشتی او ار آری جند صد کردد کار او صد بازار را حون باز آری هزار حند شود انکسار او تاتوای بعدخود طلب کن که قرب آن است مد عاشق هم حوبارز کانست اما سودای اوه بازار ودکالست بازرکا را نك ووپست تایی‌را هزار ی برد عاشقرا حستحو ست اهزار رای ارد انرا سفر برای مهر یس تکددر دست سره سد ان را نظر درمهر بست که درقلب شکنته ابل دات یک در زیر پاد خویش خروار یک بارو خر افکنده به پکار حکات وقی یک از اسای دنا که قلاده توانکری در سر داشت وهوای ان و آن در ربا دروشی اساس مت اد وش باتو حسای دارم انرا شمادکن وش رکفت هیج در شار هم تویامن جه حساب ا ا E‏ مودت واف ند من کو کت کون هوشل بت و در سردارم درویش جنسدت حقتی لدد خواست سوعی دف ع کند کفت | کرجه هر‌دوید سودا بزع اما حت میان من‌تو راست اند زرا که لوشت وروز رخت خودرا جار سومکشی ومن بارخود هی‌ساعت OS‏ ها فادها ۲ مه 0 بع مکنی و | مجه‌می‌دارم غیب مکنم مثنوی بروکار خود کن سرخویش خار ای رسنه او لای رام ک را بازاری ه عاشق زاری آدم بازاری اله ک رسه طو عه بازاری‌ی هزمان درشنلکندن منع ابدرسن وز مثیی اولور آ نك ایشی‌عرد بازاری منع‌آندرسن سك اوقدر اولور الك انکساری قادر اهاد ۳ طوت که قزب او در عاشق ادم بازرکان کیدر اما آ نك سوداسی التون دکان دکلدر بازرکا نك سبی‌وغیرنی واردر ری سك ایده‌عاشقك ارزو وهمتی واردر سکه بر اده بازرکانك سوداسی مهرهد رکه | نك‌ابلهوار لق‌کتوره عاشقك نظری اومهرهد رکه شکسته قلو بده‌در و ولور ات بره خر کی وارلغدر بار بری م‌کب ووک آندی مد وار حکات بروقت اهل دنیادن بربنك زنکنلك قلادهسی باشنده ابدی فا ونك صتی دروننده پردرویش الله اساس میتی وضع ایتدی ودسور اد ی که سنکله برحسام وار آ ی‌بکاضای درویش دیدی بن هیچ صاییده بوم سن له نه‌حسايك وار دیدی ر مدندرکه سنك مودق نم اباق انم اولدی وکون سنك حتکك 7 سرمده‌در درو ۲ حك رحنست کورمدی ا رلو عله دفع اون دیدی کرجك ایکمزك سوداسی براما سنك اله م تحنم راست کلز زیرا که سن که کنو ی ِ طاشورسن ون کندو وکی هی‌ساعت راغبورم الشمز ر برعزك ضد ره وافع اولشدر سن مالی صتارسن بن مالی غيب ابدرم متنوی ت ایش وکه کندی باشی قاش مخز که ان کل تروید زهی بخ خال درن نو به بسار | زم آهن نەک ساختند کا هر‌صدف لایق کوھست هه بافه مشکرا در خورست ھی مرد «کاوس » کی مدشود زەھ مرغ طاو سک میشود زد وی « وسف » رش بر هن کیا باز شه بافت هرپبره‌زن 3 عشق از روز مثاق باان طاقه همدم و اقست ايشا ن کفته اند ه که بال ان ترفت بك قدم بری‌مان ترفت خفاش را ۱ ورگ جرا ر روز برون بای کفت در روشنای" شب عادات +3 ده ام ظلمت روز را حمل لردن ھی توانم فرد قدم سرون منه ای اشنا مش که بیکانه نیاید ز اشنا بیش بزرکان کفته اند درطر هت دوکامست از وی کل حه‌سود هرک | زکام است واست کفته اند دوکام ات وا که ود مات بلک يت هس شش لست ارا که 5 اس وی ج رد مور دعای سحر 3 مهمانش اند سلمان 1 ن کفت بك مغ زرك بدو سلمان خود آید ولی جای کو i‏ هیج رونده حرم این کوی ليست مادامکه رع درففس است کن کی مت ( ان فذالك لمن کان له قلب ) تزهه‌الارواح 11 13 ستورمك موم تال شی بو بوته‌ده آهن جوق ارتدیار هر اهند نه آسنه‌می انتدیار اولوری دره مستحق هی‌صدف ہر نافه خصوصمی مشکله شرف ھی ار اوله‌ی « کی وکاوس > کی هیچ اولورسی هرقوش طاوس کی « وسف » وی ورررمی هر پیرهن ولوری شہك بازی ه‌بس زن نر عشق بوطا له اله روز مثاقدن دم و تاقدر ]نار ووا رکه هیک او عان اوزره کتمدی رقدم زه موافقت اعدی راسه فوشنه دیدیار چون کوندز طشره چیقمز سن دیدی E‏ بات اله عادتلندم کو ندز ظلمتنه تحمل انمکه قادر اولهم فرد صو قلمه اوکمه ای اموافق اولورعی اجنی مسره فالق سوکلر د عشلردر طر شتده ایک آدم واردر کل راشه‌سندن نه ېره او ادم هکه ز کاعی واردر طوغری دعشار ایک ادمدر اما او قدمه‌مالك‌او لنه بلکه رنفسدن زیاده د کلدر صاحب دم او لنه مثئو ی سحر بر قر جه ابدردی دعا که یاف اسیلیان ا زا اک ددی بر رخ صاحب خر که کلدی سلمان قی واری بر نر هیچ رسالك وله واقف د کلدر مادامکه قوش قفسده‌در سوز سویلیی دکلدر تحقیق بوحل اریاب قلبه مخصوصدر _ و ۳ زمتالارواح صراط مستقم احا توا ننافت که از حقیق خود هردم نشان دافت خن درز کی اج همکن دد وه کون ومکان افت کت شد حرم ان منطق الط که مرغ او ازن تلقین زبان بافت حکابات من از راه رمن بر آمد کفتم اي اضفت ن صفا !ای سلمان تملكت ملك هاهیچ بیداست‌که آن مرغ نها نشین کی درسخن آبد کفت وقتی که چہار طبع توبی کردد مسوی ناطبع بود ترا حروی از داتره صفا روی سودای درشت ورم ای خشك وترو سرد کرم تا ی حان ازدل ودل ز هس طبع وبا اعتدال بیوست حکابات روزی سای درختی رسیدم غلبوازی وهای را شی راهبر جون رست ديدم که برشاخی نشسته ودند درمبان هدو مناظره مبرفت غلبوا زکفت ای‌های ساعتی بامن فراهم آلی‌که نيك پریشان خاطرم های کفت ازجه سبب کفت مدنی شد درن اندیشه مانده ام در زمن باتو برارم درهوابه از تومبرم | کر معی است هی‌دوهم اوله‌ام د دعو لست دریکقال" لک اد در هیا ی وداغ حوست ازحه جهت هار جبان است صراط مستقیمی وله مکن هان کن دکد هکه واضح نشاندن ا قلب اولدی السه غه مکمن e‏ ا ومکاندن وفوش دیانه واقف اولدی اول ذات که قوشی آلدی تلقین بو زباندن حکابات کیب نم رابم ودن کلدی ددم ای صفا صفه‌سك اصف صفتی ای قا ملکنك سلمانی هیچ بیاورمیسن که اوبالکز اوتورشجی قوش.ه.زمان نطقه کلو ر دبدی روق تکه ساك درت طعك براولور د مسوی سكا شللك اولدقحه طبیعت صفادن وق 3 سکا ره حققت بنجه برسرت ووومشاعك هواسی فوری باش اسی صاوعك اذاسی کوکل جان ۰ جان نفسدن اولسه فارغ ۱ اولور طىعكده اعتداله بال 1 حکات برکون بر آغاج سامه‌سنده اوتورمش ابدم برجبلاق ورهای کوردم بردال اوزرننه اوتورمشار ارالرنده مناطره جر ناکد لات ۱۳۲ برساعت نم ابله مصاحبت ایتک زیاده پریشان خاطرم های ددی هسسدن ددی رزماندر وتفکرده مکه رده سنك الله براترم وهواده سندن زیاده اوحارم اکر مع ایسه ایکمز بر درلو اکل ابدرز اکر دغوی اسه ایکمزل شتدی بردر لکن اترسعادت هسبه منی‌سنك تاحه کده مان در وحوست داغی ه حهتدن اعد ود آنکر صاحب تحت وناجند سابه اقال تو محتاجند همه درساه اقال نوی آو زند واز ماه که من E‏ ی موی فمولت هرا حک کند رأی مکس برفرق سیمرغان کند جای خیال سای کر بیند از دور نی گند درعهد خود مور جوبا عکست ملخ انباز کردد 5و E‏ ەر ورادرن معنی حکم سا یه ام تاحکم کنی جات سست هاءکفت ان‌هه توراست کنتی اما تس اتکی وار کفت ان 9اشت کف ۱ همشه‌ان هنرداریکه خو درا فده 6ة رداری # آخر سحن حکم نای * ۵ ۶ 7 حکم ان باهمیشه چون زنان شورنك ویوف ,بش هگر ا حو ص‌دان ادر ا و کوی درمبدان فکن a ۰ ئەر جوا عردا مان می‌دوزن فرقست درموی اما درمیان مدان فرقست موی درموی آن فرقرا می‌کس بشانه دانند وان فرقرا شاه جز انشان ندانند ۰ مسوق ابه > زتاید فان تحهان 1 از زناند از نعرء بلبلان ر مازاغ ) رگن وزاغ صید ی که کرفت جه باز ETT‏ تزهة الارواح ۱۹۷ ES‏ ادن | با فلز سابهسنه اصیلورار و نم قومشولغمدن فراری اختار اندرار TS‏ قولن نبرده حکم اشه رای سنك ماوی ابدر فرق هی اولور ظل خالك کورسه مسرور زماننده سلمانلق ادر مور چکرکه عکسک او اورسه انباز اولور فرله سنك ساب هکده شهباز بر وستی ومعناده حکم زص اد مکه حکم ایده‌سن فصل دعوا اجون حکمك هدر همادیدی سویله‌دیککاث جله‌سی طوغ‌بدر اما سنك برعييك واردر ای سو له مدك حبالاق‌د دی هدرد دی دابا بوهنرك وا رکه کندوی کاه ارکك کاه‌دیشیابدرسن حکم نای نك کلامی با قادبتار کی دانما کندوکه ور زشی باخود ار ککلرکی کل آل طوی میدانه جیق ر ا نز قادتارالهار ا اره‌سنده‌فرق‌صاحدهدر اما ارککلر اره‌سنده قبلدن قبله فرق واردر الك OTE‏ طرفله ملورلر ویو فرقه علامیی ] نارك غریازی سلمزار ۰ موی اول رنبه‌دکه له حاندن م‌دار جهان دوندر زناندن نغمه ادر عند لب مازاغ اولز خبردار کزکس اله زاغ برصیدکه شاهین آندی محچه اول طاقه سلورعی :۱ کا سرجه م کرا از آن بلله سرمست کت افعره این بلبلان هم دست ست له دک هزار دستان از ان داستان ی خبر بود کل ك قطره آب عقل از اودر رود ف ل حو کل ساق شد حن آب باقی شد a 0 « واذا سکر القوم :دور ا « وکان شئ من‌الدر اح لب » ف شده هی قوم مست اده حام دا د عست ای کن ادا جه حای اب تلخست ای جواعرد لب شیرین ساق ی خودم کرد دا ازلوی اوکفت عن مت زا افتادم وعقلم شد ازدست ۳ اوکی راستظ وی اانن تفراه ازوی مهارزست ازمستان ست وکر ه‌حرادر زمستان بست دراب که | کر از ان مار افقی قن مدانک نی هار افتی ازهرکه ابن حکایت برسی کویدکه میکوش تابرسی سبحاناله این چه‌تهمت چون مت ازاوست کارسی مهمت مدمان اه اند هتت را بست این ضعیف کو که همت خود اثریست مثنوی مت چه کنی بلند بایست ازدوست وان دوست نوست درد تواز او دواهم ازاوست ان واسطه خارشست دروست نز هة الارواح #۵ ۰ ê هی کم وقدحدن مست اولدی و بابلل رد‎ نعره‌سباه ال رلك دکلدر ایشتمدکی که‎ هزار دستایك وداستاندن خبری وق ادى کل برقطره صو اله آ نك عقانی قابدی بوق وق کل ساق اوللحه صو سوزی باق اولدی a ون دور قدحاه ناسك مست اولدبی زمانده 7 دی همست او لدم اری کوروب ایده ۰ موی ورر هکسه مستلك باده حام نی مسّت اتدی اف کل نام د کل او ال صنو ‏ عست فلا لب سای ی سرخوش اتدی کوکل وی الدینی دمده او کلدن انم سرجدی کیتدی عقل الدن نش | کر طوغربستی‌صوررایسه بوعره‌بهار قو قسندندر مستاندن دکل‌در زرا قشك حون اولور ۲ کله که کر مهاردن کرو قالدك ایسه شن یلک بپارک الەمدك هی‌کیمدن بوحکایه‌ی ضوررسن درک جالش ا که ابریشه‌سن انا بو نه در نت ۱ 2 گر بر به‌واصل اولورسن همتله متقدمین دعشاردر مته اثر واردر . وضیف د رمک همت دینبلان بر ااردر موی اکر عالی وکر دون اولسه همت اونستده بولنور بازه وصلت نک درد هم دوا ندندر ای‌دل وار ايسه واسطه ام‌اض جلد سل نزمه الارواح خر « نداویت من ليل بلیی من‌الهوی » « کاتداوی شارب ار بار » وطعه ج وکشم دردمند از عشق لبل دوای درد عشق از عشق کردم جو تموری‌که داری خارش هم ازنوشیدن‌می کرد هردم ا وصال تو باختبار عبن دورست ان مسئله له از « منظومه » وله از « قدوریست » مجنون تابس رکوه جد بود از بوی لی صاحب‌وجد بود چون بپوش آم د کرد قیاه کشت قرب لی براوعقیاه کشت اختبار ارادت مکرپست ای هم جن لاف « اناالق » و « سحانی » هی‌هی خا کرا از کا ان طول وعرضی ( تکادا لسموات ستفطرون منه و نشق‌الارض ) ننده هد ولی شود اما آلهنی ادرا فرزین توان کرویی شاهتی "مثئوی هم جه اید را ای دور بین سایه خودرا و از ان دوربن کرچو شوی هم چو خایل وکام پای نک دار در کلم ` ورشده عسی صاحب قران سوزن خود کروخرخویش ران جم تو نور یکه دراه افت عه مشوکان ه‌زروی توافت ر صاح:ظر را دربن حال اشتباه است اکر لبل‌دن اتدم دوا لبلیدن اولان دردمه ود رکه خار مره اره خر اولور طعه او حه دردمند عشق لبل علاج درد عشقی عشقدن ابتدم اوخور ک یکه میدندی دردم نه دفع جماری میدن اسدم ۳ سنك وصالك کو ز اختبارندن سدلکدر و مستله به « منظومه » ده ونهده « قدوریده » در حنون جد طاتی اوزرنده اولدیی حالده لللنك رامحهسندن وحده کلوردی له وقت عقلی کلسه قبلەنك اطرافی طولشردی لبی نك قری ۲ ك اوزرته عقبله ایدی اختبار اا ب حبله‌در بوکی « ااالق » ودسحانی » لافاری هی هی طبراغه وان وی « از قالدی کوکلر قطر اشون وندن ورار بارلشون » قول جهد ابله ولی اولور اما آله اولز ساده فرز اولق مکندر والا شاه اولز موی هس ره سکا ای سعد سایه‌ی سن اله اوشیدن بمید وقته خلیل وکل اولسەك اکر اوزات ایاغیکی کليمك قدر عسی صاحقران او لسه‌ك نه آسه‌ی ال داه. دی اشکنه اده نورکه کوردی کو زك او له E A E‏ ورك ۳ صاحب نظره و حالده اشناه واردر اکز عاشق اکر جه اا مفلوست در کوی فلامت مصاویست روید اک هلو مود غالب است زیرا که اول اجه مطاوب ود بعد از این طالب است احا « مم شم » را « انون حو نه » سا میزد از دو طرف « من » انکزد ان من توان كفت a سی‎ ك‎ « انا من اهوی ومن اهوی انا » ولش ارات ت مح بط | کرچه باشد خرد ات درباش کی توا ید برد ۳ حبرا ان دعوا رسد ار فد هی انه رسد شریعت پاسبان صورت است سباست ی ادباترا ضرورنست از قصه حب وحبوب این قدر معلوم ات ا E‏ امد این معصوم است ابت اهل حقیق از ن اتارت مبرهن است زیرا که ظاهمر حکم باطن کیرد وبصر مره بصیرت بابد a 2 هتف الصح بالدحاء فاسقما قهوء راک سا ا لت تدری لرقة وصفاء ھی قالکاس امالکاس فہا ربای چه خوش باشد سماعی درشب آهنك صراخی باشراب صاف هم ربك اده حان وحانان روی در روی جو عکس انه زهت وزنك نزهة الارواح کندوسی تور اله چل 00 0ار عاشق و ګلده مغو ا ملامتده مصلوت درا اکن رسالك مفاون او ۱9 دخی غالدر زرا که اوثی‌که مطلوب اولور Î‏ طالدر وراده « pe2‏ مىمى » الله « حوله وی » تلاق اتدی ایی طرفدن من حاصل او لدی دعك مکندر شهر سودیم. بل له رم سودیک اولدی مب رنه دیکر وحود قازك وروسی کوجکده او لورسه ا درا صوی عرق ابدە منیا 8 محبه ودعوا ابرشمز اکر اندر ایسه الت ارشر شر لدعت صورنك افظی‌در وادسز ری رسمه ضروری الزمدر حب وصبويك قضهار نان ور معا یه ۳ ۱۱ در ومعصوم در مایت اهل حقیق واشار دن برهان کتوررار زرا که طا باطن حکمی طوتر وبصر السه متب بصبرنی بولور e صباح اولنحه کتوردی قهوه‎ عکس رخساری دوشوب فلحانده‎ سلمدم رقت وصفاسندن‎ اوقدحده‌ی با قدح | نده‎ رباعی نه رعنادر سماعیله شب اهنك صرانی وثبراب اولدقده همرنك فومشلر حالان وحانان وجهی وجهه کورینور عکس رات کی ی‌زنك ای .* دار افلا هرچه کردی از بنده بودن کر رز بست مالكالملك را حاجت حاجت وزر ست کوام از یشان نا یام راز شد وی : ( یم خاسَةالاعین ومانخنی| اصدور ) نظم ۱ ای حود غره کاأنن کرامانست نود رنه کان شاحانست کین شین کفته .کاس ا ات تم تن خوردهکه این مقامات است بیش بودن مسا زیشهکه حق عامالسر وافیات است 1 ۱ ۷ مهتر عام وبہتر اولاد ی ادم عابه‌السلام در اول قدم کفت ( انا سد ولد ) ادم کفتند بللد مک اوی ( ام محدلد ۳ فاوی # چون برسید برچشمةٌ ان مشرب كفت (اعا انا عید | کل واشرب ) سخن « فر دالد ن عطارست قدس‌الله سره » در هی‌پره زن مبزد سامبر | که ای زن در دعا ها بادم اور | سین ا خود چه کار مشکل افتاد که خواهد آفتاب از ذره فریاد | هن مبدانکه شبران شکاری ۱ در ان ره خواسند ازمور باری حکابات ۱ صاحت انساط شاه اساط آن دربای پسطاعی « بازید سطای قدس‌الله سره » ا اندم که از سل مات اجل دو اسه روح :1 ۱ 3 ۰ ۰ ۰ | بداد ھا ماده ودر فززین نند زت تزههالارواح = ای غافل هر نه بالسهك ده اولمقدنغیری حاره بو قدر مالك اللکك قو حی ووز رہ احتیاحی وقدر کر اعباندن اول کرك صدوردن « ساور کوزاراه خاسه‌ساه قلویده اولثاری» نظم نو که م ور لق‌مندز -کر ااك ات کدف دحا اکن در طاعاات نات شسکك سوز ی سویار اهل حال دیرسن ساده تن قید نی کورمی مقامانك سنك کندوی جوق کورمی معتاد امدعه‌که خدا سلیی‌در ل هکه وار سمر خفيانك سنك سید عام واشرف اولاد آدم علیه‌ا لسلام اقدص اول قدمده دیدی ن «ولد ادمك سید » دیدیار بوچیه چکمه « سنی یم بولوبده اوا ایلمدعی » ومشريك جشمه‌سنه ارشدکده ددی « ده E‏ شرب عدیم » « فر دالدن عطار » حضر تاری سوررار قو جه قار باره اد وارردی دما کزده 7 ن در ادی قباس ایت ايشي مشکل دوشدی ناد اش درون خررشتل امداه حقق سل که آوحی ارسلانار بوبولده باردم استر موردن انار حکابات وساطك صاحب ر انساطی وسکر معرفتك شبن کامی « باز د سطاعی قدس‌الله روحه » اوزمانکه احل سلنك مانندن اولاغ روی دارقابه توجه برله فرزین حبرتله بند اولوب ع و عمل هل نداق ساده اولش ابدی ۱۷۲ از سر تواضع ریممانی د رکردن افکند وکاردی بدست کرفت « ان قلت بوماً سبحان مااعظم شانی فان البوم حوسی افطع زتاری اشد ان لا اله الاالله و حده لا سر ىكه واشهد ان دا عده ورسولژه » ای خواجه حدیت همنشنان است از ات کتانان سس لو ار حکابات آورده اندکه یی از علمای امت را بعد ازنقل او بیداری تخواب دید پرسید که از ان هنه کف ویو تخب سل مد ی در میزان بی بازی آن هه عىارت واشارت سکجوستات وران دات وآن همه اصطلاحات نم ذر؛ٌ ورنی نیافت بر دز رکت قا بش اد ربا ترس مکه ازان کی مکونی که تراست رخا ررد ات رو ی که تراست ازباد خران بترس مفرور مشو ای ده کر رك وی که ات a ۰ دار ( اناله لتوه عن‌العالدن ۷ رای آن كفت دار تایه را وکین درد از« وی تاش ناکرا حرعة رو ر زد خودرا ازحر هان جلس هینداری رباع زیهار مشو غر که ان روی حوماه اه رام ا نزهة الارواح تواضع اوجندن برایب کردئنه راقدی ور مجاق النده طوندی دیدی « ۳ رکون ن ديدم ایسه‌که شاشارم شاعك سوکلنه بوتقدیرجه حوسیم برکون زنارمی کسدم‌شهادت ابدرم الوق | جقشرك و نظیری دوق‌اللهواردر ومد | يك قولی ورسولی‌اوادیشنه شهادت ابدرم» بت ای افندم حقله حق اوللری ودر سوزی صورمه احوالن سر کوینده‌ی ساثالرله حکات روایت ابدرار که علمای امتدن بر نی ارتحالندن صکره اویانقاردن بری رژیاده 1 | کوردی صوردی که او قدر ل قال‌دن ه حاصل اولدی ددی اوت و‌نازاق مبزاننده اوقدر عارات واارت بر آربه رآ قدروزن طو عدی‌واوقدراصطلاحات زره ری طوعدی زقالدی وایی رکمت صباح مازندن اول : رباعی قورقرم ابلديکك دعوی عل ابله‌سنك طیراغه قاریشه‌ حق وه وقارکله تنك د و که حلثه باد خزان ر کې ای غنحه‌سنك اوله مغرور سى حفظ ابلبه‌من برك 4 ۰ نثر « حق خدانك اله عاللره احتیاحی بو قدر » آ نك اون سوردی تا که سن کدی فقر ومسکتباك دا بره‌سندن تار خقمیه 3 اکر بروقت«براحجون‌دخیکرامك‌کا نسندن نصیب واردر اوزریکه ر جرعهتوکرارسه‌کندیک مجاسدن‌ظن اسن ۱ ریای آلدعه ١‏ کا که کله هردم اول ماه ابله سکا لطف وروت نکاه سجن سے س E A‏ ° ای عور و کدا ا سر راه رو روکه سی نظاری دارد شاه نع مندم که یی از مشتافان حضرت ان میداد وسحفت رباعی ەدر بدی و هدر ہی ی میرم نه مبتدی وله منپی ی میرم ن 5 ای ه‌دوحهان خاك درت ر ه‌دو جھان دست ہی می‌مبرم اسار ردان عام طر شترا هیچ الاش دای ز از نداری ليست وهیج عقیله کرانتر “ ات ی کار یکه مارا مشکل از ماست کلیهای لاه دزد دل ارات ۰ دمر دانی‌که کوسنده « اقل ولاتخف » وق ی‌که عصا از کف :ادم صق وا وکلیمرا که شد رعصا انرا کفتنده « الق عصاك » واشا کا » فعصی « متنو ی مندار ۷۸ عصارا حوب بادام که ان رادانه ددد بادام : روتکه مکن کان ازدهادست a ۰ سار ان عصاک دست کرد نه ابنست این عصا که نزهة الارواح ۱۷۳ ای مفلس نیعارمجه بر بکلرسن 0 وت 4 بات رت رو زار او تاه حکات ایشتدم که حضرت حقه مشتاق اولناردن بری‌حان و روردی ودنوردی رباعی نه بدلك ایلیه‌م هده خوش او لبورم نه نطق ایلیه‌م هده موش اولیورم ای ایک جهان خالق قیل بکا مدد که ایکی جهاندن الی بوش او لبورم ء # و طر قت عالنك محردلرینه ظن‌دن زباده حکم برالایش وقدر وخفیفلکدن زیاده آض بر برانقه بوقدر یب حال بزه مشکل بنه بیزدن کوکل جکدیک نت هب کوکلدن 8 ۰ دار سلورمسن ه‌زمان‌درار وطرفه‌باق و خوفاعه روقت عصالری‌او زرها دی اک دید بار« راق‌عصای» وک د ديار « فعصی » موی وعصا صاعه کاوله جوب بادام کورن کوردی ونی بردانهلی دام عصا صاعه براق که اژدهادر طاعه | کا که اول تارادر e |‏ سس سس سوت رم زر ار یر ۳ # + دسر اوعصا که ال طوتر ودکلدر ج NV SE ENR ای کرد‎ کیرد" نامومی است این عصارا ه که‎ بفکند مو ”ی است‎ بت تا نشنوی از دوست که ( فاخلع نعليك ) از دوست نان به سالام ونه عك ا ا که سرحد وادی اعن است رونده راجه حای ما ومن است ان ص سه ص» حاب» وء کلم راه بنداری که ھی سیه کلم #انتفت درن خلوت. خلیل» رفت وان دم» آدم ۰ داشت نوحهٌ انن غم. نوح. کرد ودود این اتش > داودء دد مصرع « دع الهوای لا ناس بعرفون ما » مثئو ی توای مرغ برکنده جندین ملاف ET‏ وراه قاقت سومان دورا راه ست زحبوان حز خضر کاه ست "که در قص درا ند جز نهنك # فصل ست هفم درمایت اهل ٭ و طرشت 4 جواعردا دو عل ححاب لست وتوححاب خود تا باخودی هکز نیانی خود ای هی‌دو ع ححاب خود وی اما ی توم ست ححاب خود و ی اما ی توم ست این جر احترا ازین سب رهم يست و نزهة‌الارواح سس سس س او عصاکه آباق طو تار شندر اوعصای هکم قالد رر السه موی دکلدر بوعصانی کم براغی ایسه موسی دز اشیتمدك ایسه دوستدن | کر « فاخاع تعليك » دوستدن سن وله‌‌سن ه سالام به عاك 3 اوک وادی اعنك حدود اشدر وی به ù,‏ سن ديک له ریدر دوعرتبه معرفت ده و به صوصدر طن انم که ھ طالعسز امجون اوله و خلوته» خلبل» کردی واودم . آدم؛ مالاك او لدی وت وحه‌ستی لوح اسّدی و تشك دخای » داود > کوردی مصرع براق هوای که | نکله معرفت اولز موی ولوق قناتلی قوش سن اعه لای بیاور عنقا طریق کوه قافی شاطته میاه زراه بوقدر حایه حضردن ان و قدر جوه دبدیار امه بیوده جنك ˆ کدر قعر دربیه آ مق منك کری بجی فصل اهل طر مت 1 ۷ ماشدر 4 اقدی اي عل سکاچر ددر وسن کندوکكت برده‌می سن کندوکله او لد فحه اصلا کندوکه کلزسن ای طاشقان E‏ ححایی | تار اسه هس ایی جھان سکا رده اواز ھر نقدز کندو حجابك سن ایسه‌لاده سن‌سز دی اولز بویاره‌به ۳ -__ ان با ند نو موی میم ت | رداست زرا که ه دوست ی معزست ونه مغز نی وست عن ز من صاحیحالرا همه وقت یکسان ست و عودن این اده درهمه وقت اسان سرت وقتی باشد که ې زاد وراحله دوند وفتی اشد E‏ قافله رود آن قافله سالا کاربان حقیق وان حابك سوار میدان وفبق علبهالسلام والتحه جون قدم جرد در سابان تقربر نهادی کفتی ( لی‌مع‌الله وقت لاینی فه ملك مقرب ولا ی م‌سل ) باز جون کر خدمت برمیان طاعت بستی فرمودی (إ اعا ان بشر مثلکم ) در مقام خلوت حبریل را ردرش بار سود ودر حل دعوت از پره زنان برداش بار نبوت ان حاکه حانان ود حارا دلبل عقل هان حکہ داردکه جبراشل ات دلاله اکرجه خوب کر دار بود 3 خلوت RTF‏ بان ود ۳۳ ترا از اصل فرعاست واز فروغ باری در طبنت خود نکدکن باری حون بار تزهة الارواح اون بوسبىد نطو لای ص هم نوقدر وسوزیک ابشدرسن ۱ حوق رده ارقهسندهدر زرا ه 2 مغز سز اولور و هده مغز فشر سم رباعی بز وقلمزده نه باز کاهی سک وکاهی ھار سلطان حققتز ولکن کسوت 6وله آب کل کداز ۳ عن زم حال اهانه هی‌وقت مساوی دکلدر ووحوالی اولجمك هروقت سان دکلدر روقت اولو رکه اد وا حله‌نن قوشاران بروقت اولورکه قافله اراسنده کدرار اوحققت قافله‌سنك قافله سالاری واوسدان توفقك حندیسی عله الصلاة والتحه افندعن ه‌زمان ګر د قومی تفرد مداننه قور ابدی در ادی « الله له م بروقم واردر که او زمانده بکا ملك مقرب و ی" سل تقر ب ابده‌صن»منه‌گرطاعتی قوشاند یت زمان بیو رردی « بنده سزلك کی انسانم » خلوت مقامنده جبریل علیه السلام قیوسی اوزرینه رخصت بوق ایدی دعوت حانده قو جه قاریارد نکوکلنه بار بوق‌ایدی اوحلده که انان وار اند ئ حانه دلبل عقل اوک طوتردی که جیرامل ست 6 خانم کرجه که خوب کاردر خلوت ود اساردر ر سکا اصلدن فرغ واردر وفر وعدن میوه کندو خلقتک برکره نظر اله نه زمان ۳۷۹ تخب OT NOS E ترانی شو توانی‎ موی ی حصق و بار ۳1 رسیده اس چو شد ی خار وخس آآننگ کب اش خان راهت اي عاره تخیاشت اک ر خود را دایی کار سهلست درن معی حکایة منظومة تخاطر آمد ی اوی انوم سوق را شی کیت نهام را جه کلها از تو بشکفت تو از من حته کارم زتو خام تو ح‌طوب وسامیار زد اندام تو آری نوی من کردم هر رنك تو داری‌مغز رمن مر سد سنك حکایت از پر شنیدم که کفت برساحل عبط درختست که از دایت فطرت پال اوحنان نشو ونما افته است که از شاح ورکش وی اصل مبزند ومغد ووستش و گر دهد کفم و مان ده هرا کان درت از بکاست نام اوسدرة المنتهى است بدن سان درختی ان تن درست من کشر ال رات بکو ی که کرد اجنان داه کیش که طونی هوس برد همسایه کیش A. سر € ولب جو سار حت 1 درمیان تزهةالارواح س اکفت ای شمر ان درختاست در رمان معر فت که مبوه‌ی کاله ارشد رر سن اکر سکا درارسه‌سن سز اول قادرسن موی حقیقت موه ابردیسه کاله کیدر مانع ابریشر سن وصاله بولنده وار ایسه رده جهلدر | سلسن ايش سملدر ومعاده برحکايهٌ منظومة خاطره کلدی که اغاحك ری میوه‌سنه دیردی دالده کدلرك اجیلمش ایدی سن ایرمش سك کاله بن هنوز خام رطوبت سنده‌در بل خشك اندام کروب ھررنک وعی ورن سن خلاصه‌سنده‌در طاشی بین ن حکا ت بریردن ايشتدم که ددی محبط ساحانده بر اقاچ واردرکه اسدای خلقتدن | نك دای اوبه نشو وما ولش‌که دالندن و پیراغندن اصل فوقوسی کلیور ومغزی وقشری هنو ه به فاده ورور «سنوی دیدم تعر یف ابت اول اغاجدن بکا الك اسممى سدرة المتهى وکی بر اغاچ بولنورمی ا نه کی حل اوله‌جق اکا حا ۵ سویله کم و ردی کا مار که طونی آنك سنایه‌سندن اومار با بر دبدی ای اوغ او ر اغاحدر زمان برفتده حست ارماغنك کنارنده فن قدرت وحکمت بلندی کرفته اورا خاصتی است چون موه او میرسد برك وبوستش نیز هیر سد زیرا که هی فرعرا از اوقاعده اصلی است وه ورق دفر علمست ری یکسان شده برك ومیوه وشاخ بشنو زمن ومباش کستاخ فرعش جور مر چو اصلش حرم شده درمقام وصلش جسمش هم روح روح اوجح کومنزچه پوست بکذار از اسم نه هی‌درخت که ازبار خود ان مره‌دارد رکا مبوه اورا برند اوجه زهء دارد مکر درن مغی کفت خطمه احا که دل رفت e‏ تا ر درخ یکه شاخش رنبارد هم چو جانوری دانکه شاځی ر ارد حقا که درخت تودر بار تباید تالاشه نفس تو دربار ناد یران طرش ت که راهبرانند باتفاق جله ات ھ ںکرا درن حضرت باریست هر آبنه از تحمل باریست این سخن د رکفتن آسانست اما بقل ازوی هراسانست باری‌که درخر هی در این دکان بيست این بضاعت از هبح حر وکان ست مثئوی کسانی که ان بار برحان نهند قدم بر سر لعل وص‌حان نهند ه بل نه اسب از ی مات ا سوی شاه بین بشنو ازما توراست تزهةالارواح رخاصهسی واردرکه مىوەسى ابرشدکده ببراعی وقوغی دی کاله ابرر زرا که هرفرعه ندن براصل‌قاعده‌سی واروهرورق بردفترعلمدر ممنوی دالينك میوه‌سی ببراعی سیان. . ايشت بندن نوی اول اهل عفان اصل فرع وفرع اصلنده داخل ورازه حرم اولدلنی صد واصل شون جسمی انك روح روحیدر جسم ندر ظاهر وباطن فعل وحرم اسم هراغاج کندو میوه‌سندن بونصیی بولهمن هررهبه آنك مبوه‌ستی کتورسه‌ار آ نك له حساری اولور ومعی دتلمشدر قطعه کوکلك کیتدیی بره بدنم کینسه ایدی ر براغا که دالنده میوه حاصل اولیه اوحانور کی سلکه دال قوبارر حقا که سنك اغاجك مو تاش امه ننک ات ا کرمن طرشت پیراری راهبراردر له اتفاقیله آنك او زرارسه‌د رکه‌ه رکمه و حضورهر خصت‌واردر التده E‏ روك واردر وسور سولله‌مکده قولادر اما طقوز افلاك اندن خافلردر رلوك که می‌کب اوزرینه قورسن بودکانده بوقدر ومتاع هيج ردریادن م ۱۳ موی بوامانای حان اوزره طوئنار قدم قور لعل وم‌حان اوزره | نار در ا و شهه کوره بوتمیر ديه چون ۱۲ ۱۷۸ زمالارواح سس س ك ز(انای‌شنا )کیک 7 که ان بار رحان او مره انست a ۳ هر‌که بار خود ننداخت ان بار نه برد وم‌کس که جنن بار افت هرکز عبرد عام| این سخن شحنداند حوان صفت ان سخنرا درنیافت اس هان امانت استکه عرش رنتافت 0 ی نشان است اورا جشم حان : بوک شین الست صوی مکوی الراکه لوقت شید که اوغر مخلوقست مرد را هی نظر رسود وزایست ان‌الو قت رانسیت بابنای زمان بست مثوی کی کونيك بدرا پشت پازد سرد اورا که که ما عشق ازد SA PIA E‏ مک شیخالشیوخ رو زکارست ی 2 ظاهی ان ERE‏ نکردد صد صورت بان لای ان حل نکردد علمی‌که حاصلش برجدالست کر محصلشس رحه دالست ان حکاینا بازحه غلمانست | جه یدارا وی دل کشد عل ات E N‏ باشد ( وعلمك مالم تکن تع ) تلقان بز دانبست 5 مجایی نبرد نادانیست نظم مرکا علم گوی وحوکان است 4 توان کفت صد مدان است چه خبر باشدش زمستیی هم که تام شراب مندان است ساقان در ۳ او لدی دی E‏ خبردار سس سس وی حای قبلدی سزاوار نر هکم کندو وکنی آاعدی ووی کتورمدی وهر کی که وله ولد و لدی هک اولدی عوامناسی‌بوسوز کولدیریر خواص‌ناس قدرنی‌بیاور حبوان‌صفتار وسوزی | کله مدی واول‌امانتد رکه عرش مل اعدی معی اد صوردن نی نشا ندر aloo‏ د مه اک که محخاو قدر ایشتمد؟ ی که او محخاوقدن لشقه‌در ول آدمنك کوزی فاده وضررده دکلدر وقت اوعلی اله زماه اوعولار نك مناسبتی و قدر مثنوی دونك ره اد وکین فهم ادن ادم سزادر وده اورسه عشقدن دم اش ابله صاروق اه تسه ایشار ONE e‏ ثبر ع ظاهر اله و مشکلا کح اولعاز صورت کور جی ادم ول لی که حاصلی جدالدر نظر ایت حصبلی نيه دا لدر دوچکابەلر جوجق اویواغید اوش یکه انسانی کرک طرففه حکر کا ساهارك علمی صدورده اولور زرا که آ ناركك سقتی درس اه دکلدر « سک تعلم‌ایتدی EA‏ « له عظم شالك تلقینی‌در هرک وراه واره‌من ایسه ناداندر کمکه عا ۸ (کا کوی وحوکاندر e‏ رک مدا ندر میده‌ی کفیتی ۲ کلری کمکه نام شرابه رباندر سبحان‌اله فرزند ادها باانن مفلسی جه سودا درسر است لاح است درسرش هی حه‌هست درسرش | نجه درسراوست ازاوف سری خواست ان نه آن اندیشه است که از او سرسری خاست “a مسوی که 0 ان که امادر شر شت ات چه در داست اینکه مارا سرنویشت است همه م دردل وازدل خبری سخن باحان ازجان. خود ارف خود وشده مبدار نک دبدی ان افسانه خوشتری شندی حود میباش بس جود قدم زن میر از خود عام انکاه دم زن ژهی وشده ریدا که مایم زهی نهان برغوغاکه ماع ر اکر می‌دی دی ودوشرا فراموش‌کن دل از حکایت امم‌وز وفردا خاموش کن رونده ان‌ره نظر ر رخنه دارد. ان طرفه ترکه از هیج طرف رخ ندارد کی آن فد مهن است ن ادل سکند ریای حون دوست دست است همهحا حای نشست است حون دوست رستی و 0 شنیدمکه بی از بزرکان کفت وقی بعزعت مکه بیرون آمدم چون پای دربادیه نهادم هی‌د را ددم سر در ,کر مان کشده از خار نزهة الارواح ۱۷۹ ۵. 9 سبحان له انسان اوغانك وقدر مفلسلی اله رار هو فت باشنده سودا او له باشنده بر اج واردر هر ن هکه سر ندهاو له‌اوسودا باشنده‌در ادن لق استدی وا و فکردکلد رکه اندن‌سمر سر بلك حاصل اوله هاعقدرکه واردر خلقتمده هرب رل واردی ف‌تمده مثنوی تون ی دلده‌در دلدن خبر وق سخن حان الله درحاندن ار وق که کو ردك السه سر اله ستدن اشتمدکسه وی د که ندن توا دوه تاو اسر قدم اور E‏ اولوقت نام دم اور عجایب کیزلو هم بیدالرز بز عحب تما ور عوغالرز ر بر اکر ار ایسهل دونی کوی و کحه‌ی اونت کوکلی بوکونك وبارنی‌کونك حکایسندن‌ساکت بل بوباتبوبلیسی کار کنوزء در برامی زیاده عحیبدر که هی برطرفه بوز طوعز ‏ اوعلو الغان ذات عالى قدرك کلامىدر رباعی جونکه دوست الده اولورسه رده او لسه خوش او لور چونکه سن محبوب پرست سن هر حل بزم وصال نار اشتدمک موکلردن ری سوردی روفت مکه به عزعت اوزره حقمش ایدم بهزمان حو له قدمم‌اده اولدم ر ادم کوردم اشتی هاسته ج خار یکه داشت خودرا درخاری افکنده زديك آن میرکشته آمدم حال کذشتهرا شرح طلسدم درواش سر بر آورد کفت اما لشبخ رباعی ازف خبران خبر جه ری وز؟ شدکان اترحه ری نه‌روزصا روز کاری تیار بهدل دکرچه دی لار یا مونسی ود اعا خود را نهفته است حرانی داشتم اا فروخته است وقتی غاب کردم وحالتی ساد دادم می باشم چنین ی‌صبر لی‌خواب , مکر درجوی من باز آید ان آب 1 امد دارم که حون محرمان ست‌اطرم حرم آن حرم کردند شیخ‌را ازین حروم سرکردان باد آمد چون شیخ عقصد رسید مقصود ان ناماد درخاطرش گذشت دست ردعا ر داشت نادست روی عاد GEASS‏ بای درماندکاترا باه‌د ای نظر لطفت ازدست رفتکاترا دسر حاحت ان دروش روا کن وحراحت ان دل شرا وافرست دم آن مار قدم مر آمد نفس آن شریف نفسرا عزیز داشتند درحال ازده‌ای آن صاحوقت حراحت اعحروح تل کر شم خودسوست شخ جون وقت راجعت آ جا رسد درویش را دید رقرار معهود بای آن‌درخت ۱۸۰ نزهة الارواح دوحار اولدبی غصه‌دن کندوستی بردکن ساد براقش ادى اوخرران ذانك بانته واردم احوال کذشته‌يك شرح طلنده ولندم درویش باشتی قالد روب ددی ای شخ ربای حبراردن خبر صوررسن حو او لنلردن ار صوررسن دم و وار ده اوقات بار وق کوکل وق هلر صوررسن نبر C‏ راسم وارادی بورده کندوی صقله مشدر رشمعهکه مالك ادم ونده سوغشدر اولوقت آفی غیب ایدم برحالت ی بربادایتدی ات اولورم باه ی آرام ی‌خواب نوله کاسه ننه وحشمه‌ه اب 5 امید ادرمکه ستاطرامك حرملری اوحرمك احرامنده اولدقاری زمان بوحروم سرکردانی خاطره کتورسونار شخ مقصده ارشدکده ۳9 مقصو دی خاطر سنه کلدی الى دعایه رفع‌انتدی بر فتح‌کوز ون اجون دیدی ای ورغوناره کرعی اجرت قدم بالطفنك نظری الدن جیقمشارك الینی طو ی بو دروشك حاحتی روا فل. و ومحزو مك قلب باره‌سه برم‌هم احسان ابت اومارك قدمك موس قدسه‌سی مور اولدی اوشر لف عز ر طونذیار اونمالده اوا ا دا برکانیله اوقلب جر وحك باره‌سی التبام بط بر اولدی شيخ عودننده اوراه واصل اولاحه درویشی کوردی قرار ممهود اوزره اواغاج 0 دست ازهمه عام برداشته چون شیخرا از دور بدید با بشاشت مام پیش دوید وشرط استقبال مجای آورد وقله تمظم بدامن آن قبله مقبلان ع زد شیخ کفت ای حب حون ه 11 دست امد باسد اک ودنا 3 2 ا یی کت رای ن 8 #شت ا دول در اوک ات وی درا اوکذر انیدم ما در آن غم بار مدم اووده ا کوک دی دولت سزاوارم از کرم اشد اورا بکذارم ى م باری خو رکه بار م است انين بار در زمان ک است بار حنت یی ود زهزار بار شادی نیایدم پشمار a ا ان درخت خورده ام رخت خودرا از ر وکا برم رازو باه ام بار خود کا افکم اکرجه موه پر مغز ندارد اما شوه نیز دارد حون شاخ او یگ فرود اورد اکر از او سر رشک سرا آرم وی او نس من اة ا روج که خاکش مابه تر از تاج وتخت چه خوش کفت وقت سحر بلبل سرخا رکیرم برای کلی حکا ت از پبری شنیدم که وقتی جوای ود خالد نزهة الارواح ۱۸۱ ENT‏ اوتورمش النی حله عالدن کش شبخی اوزاقدن کوردیک زمان اداب لازمه اله اوکنه قوشدی واستقال‌شر طنی رنه واوقاه" اماب سعادت اولان شبخك دامنی تعظا قبیل اتدی شیخ سوردی جب دکلی کل وی اله کلدکده سنك بودکن با ندك اولقده سیب هدر درویش دیدی اکر اتکمی بودیکندن چکرسم حایتعحبدر زرا کل دولم اك سابه‌سنده احلمشدر رمدت | نك ده اص‌ار اوقات اسدم کا اوتحده بار رفیق او ادی شمدیک بودولته لايق اولدم کرمه منافی و بعید د رکه وحالده انی فارغ اولهم منوا | یی تم اولبار اجون که بار مدر ولیکن بوبه ار عالده در اولور نت وملك دوستی اا صفا ایاعی ال سکلر جه احباب ت ار واغاحك میوه‌ستی بن عنم کندو متا تھی | نك بانندن ره کوتوررم عتعی آندن ولدم وکمی له محله براضم فیاطقیقه میوه پرمفز چ وقدر اما شو وسنده حوق مُی واردر نه زمان | نك دالی نم باشم اوزرینه ایر ار الک DR‏ کر تر وم وی بکا کافی بو آغاجدن بوکولکه سحن وی جوش سویاردی برل دیکنه فتاه نورم کانده‌در کل حکات براختیاردن ايشندمکه بروقت برکنج نام در کوه های زمن دوار کشتی وبا داور زمبن واسمان مکر سری داشت بعد از مدنی پشر آمدی یکزمان بر سر جار سوی بازار ایستادی ور اد خر تبرت نط ی کرد بعد ازان بغرت سر ما وری وان کفتی این a‏ را کار دیکر هی‌خری بار دکر ھر دلی‌را بار دیکر خالد وسودای تو نعره از نهاد او بر آمدی باز راه کوه کرفتی هی‌حند از ابن اندیشه نی سنك ود اما هیچ ی سنی عی مود دوستی. درمبان کف کر وه OE‏ رشک داش ا گنفت ریاعی او نز حنان رفت که رند سی ات ا رف امک کی دشوار حکاتی وبار بك رهی مشکل سخی تچب نمی وخوش هوسی و فصلل يست وهشم ) ب درخم کتاب 4 ای شب کرد ده روز موده سال مرت هل رسده و از جهل خود هم چنان کر هتفر RS‏ بات هنوز همه شب وفراز نکرفت ای دوموی OA‏ موی ار تخوابت ۱ب شنت ای کهل کاهل وقت زوالست بیکھی نبست وطعه سفشه قامتا سر و بلندت ر بت فلاث ۱۸۲ نزمه الارواح وار ادی خالد نامنده زمن طاغارنده دور ابدردی وزمان اسان خالق انلا سری واد ادی رمات صکرة شهره کلوردی برزمان جارسو باشنده قیام ادوب کلوب کدن خلقه عبرت نظرلله هز امدی سکره عبرت الہ ای قوب و هس دییات رکاری وار هی خرلك رباری وار هردلك برباری وار غاادك دردی‌ده سن پر تعره نهادندن صدور ابدر بنه طاغ بولی طو تاردی نقدر بواندیشه‌دن مقدارسز ادی اما ادا" مقدارنه خلل کتورمن ادی دوستاغه بل بغلمش ایدی طاغك کرینك اطرافی‌طولشر ابدی برطاش قرنی اوزره طوتاردی که قدر ریای 5 نه اوده کتدی بوسر منزله سویله کم بتدی صعب ر حکابه اه رو لد مشکل برسوز چب برگدر وکوزل ,رهوس‌در ٭ بکری سکزجی فصل کتابك که # ختمی باننده‌در ۱ ا ی کیجه دونوب کندز طولشان عمریکك سنه‌سی فررفه اپرشدی ان بنه وله ۲ نظر ایت باشکه هب بیاض قیللر احاطه اش آاغك حالا ابش ووقش دیز قوشارس ای قر قوجه برقیل‌قدر کندوکدن | کاه دکلسان ای تنبلبر نی وقت زوالدر وقتی ضایع انمه طمه بنفشه وی سروی کی قدك فلك قهربله دوندی شکل داله سيه دل چند باشی چو لاله که شاخ سنبلت راك سمن شد نهر شیخ بازید بسطامی قدس‌الله سره در آنه نظر کرد کفت « ظهرالشبب وم ذهب العت ولا ادری ماقا لغب » موی کا نقد یکروزه با یکشبه دریغا جو کافور کردی شه نه ام ماج ترا معتدل 6 هشنت فد سه موی ودل الهی توفیق سفتن ان در کر انا ارزای تفت انا فزانارزان یک دار ان سخنرا که صفت کلاب دارد دهان ۱ سیک صفت کلاب دارد ملوث یک ال اتکشت هی بادیده را رین حرف که د موی را مانده را مده تفس هر تارسیده را از ان لفظ که حون دم عسی اا و ان وشکفته را که در حلس خرده ان حون وردست ا هامت ازه دار ان روس دخ هفته را که در زان روشندلان در دلست بلند اواز کردان مثنوی ان کنج روان که لس ان ود تو ياوه باغ ف نشان ود سرامن اونکشته ری اندیشه اونکرده فکری نا که حو مدد عود توفق اوردمش از جهان تحقىق ر الهی شی اطقه را فض فضل و نزهه الارواح سماض ویار احاطه اسدی حسمك ته قليك سبه مانند لاله دمر شیخ بایزید بسطاعی قدس‌الله سره اه به نظر ادردی ددی « قو جه لق طام اولدی الوک عیب کیتمدی وفایده او لی یلمیورم » “a وی قی برکونك کاری با ر کحه بازق E‏ صقللو قو جه زره سك طوویی کا یاضدر تويك ليك قلبك سیاء بارب بوذقیمت | وی دلك توفیقتی الان ورود ای ا قدر سر لکتن خافظه او وسوزرک ماء ورد در هس رکلاب کی او لق ادات دهانار ناه ماوت ابلمه هر کورخشاث بارمغی و حرف اوزرنهکه بد سضابه یکزر ول ویرمه هر ناسیده‌نك فسنه ازن لفط که عسی علیه السلامك دمدر اکاه ایلمه و هنوز آچیلمش غنحه‌ی خرده نار حلسنده کللر قامته ا طوت و بکانی زیر فده اولان عروس'حسنانی روشن دلار اراسنده برورد در بلند اواز اله وی بوکنز حقایق نہانی نو باوۂ باغ بی نعانی کتورعشدی کسه قاله هھ فک وله خاطر جاه الله کرمندن اسدی توفیق سوبله‌دم انی بوجه حقیق ۳ ارب فس اطقهه فضلکك فیخی ان فضول داد قوت متخله را جود وجود تو این دلبری حشبد دت وکرنه ھار کا ان حل که خورسید ومه‌را کشد در غل بر هس الهام توراف تکه این شن بر آورد تلقن توود اخر ان اه کی طبع کر تکلنی مود تکلیفش ,ربست زان | کر حرف کفت خر فش به سوست مثنوی بيك رشته زدریای تفکر کشیده نظمرا بانژ جون‌در بسی مغر حقبقت بای ای‌دوست که نهان کرده ام درزیر ان دوست 3 ساع تکه من گردم عامش ادم ل تزهةالارواح 44 لامش ر تجنان کوید مصنف ابن بدایع اطاف مولف این غرایب طرایف فقبر حقیر حسین ابن عم ایا جسن اسبنی 85 احسن‌الله احواله ور الله رواحه ی‌الدارن قدس الله سرهکه این عرایس ابکار بعنی فایس افکار مضات حدود خاطر خطر مقصورات را وه ی ی ی و بت دا آنجه ازمستقر فطرت مستودع خاقت نزول کرده واز جاع صلب قدرت دربطانهٌ مشمه حکمت امده ازمادر طیع تکه حامله این اثقال است اطفال عشقت وماهدت وشدت تزهه الارواح وفضلتی و ردی ومتضاه »سك وجودکاك جودی وفهرمانایی خش ابتدی یت همکن سہاه اودولت ۳ که ای وکونش قولنعنه کره 4 ۳9 نفس سنك الهامی واد یکه ونفسی کتوردی سنك تلقينك ابدیکه عقل وخرده‌بین لک اتدی اکر طبیست تکلف کوستردیسه ایی تکلیفله بغادی دلا کر بر حرف‌سوله‌دیاو حرف جر فه‌متصل‌آولدی مشنوی برابر شیمه دریای فکردن نظمله ننزی د ردم خوشحه دردن ولورسن حوق حقايق لىك ای ار بو جار امجنده صقلدم ه‌لروار اوساعتکه نصب اولدی عام دسلدی 3% تزهه‌الارواح 4 نای 4 در وی سویان یدام وس 9 ووامثالی کورلمش ظرایف الفاطك موّلنی م حسین انعم انیا طسناسینی 46 حضرتاری حناب حق‌احوالی‌حسن سوروب وز دهدارينده زوج فده لربل راهم ورون ۴۰ و اخرنده امان سورررکه بویا کده عرالس افکار مضات حدود خاطر مقصورات خام ضمبری ابدی بوضعبفك آندن صکره اوشی که مستقر فطرندن مستودع خاقته نزول امش وماع صلب قدرندن بطانه مشیم حکبه کلش مادر طیعتکه نواثقالدن حامله‌در اطفال مشقت وحاهدت وشدت رباضتله رباضت « وهناً عل وهن » متولده شده داه کرا عا عقل سک عود وھریکرا درمهد جہد بسته از پستان عل شر تمل داده ویدست شوق‌در اط حده مدنی درق غیب ان خرات حسارا زر قاب هن وجلباب صدق « کیضه خدورلا یرام خاها » آزدیده ناد يده عب وریب ححوب داشته و رسر ره حسن مال ان حور عین‌را نور طاعت وصفای معامات صاحت ومالاحت افزوده از کال طراوت بهایت لطافت حون E‏ کت اند وال فلا برواطکم صیانة » در « شهورسنه احدی وعشر ن وسعه ماه » مشاطه نشاط فکر بربساط انبساط کوش وکردن هیک را زور فصاحت وبلاغت مقرط وموشح ساخت ازسوار و خلخال از جنس ولسحیع ور صیع ساعد وساق ایشارا عن بن وعل داد خط وال الفاظ: عرب واصلاح مرا برعدار عارض این عذرا ع‌ضه داد رمنصه زان «کامثال اللو لو الکنون » در خاو تخانه بان آورد پس قاضی وقت ابن مخدرات ححله" عصمت وان مستورات محفه عفت را درحلس انس نام خاطان راغب وعاشقان طالب عقدیست امیدست که در حرم حرم فلوت صدور محترم بعنی شاهان جهانناه مقربان حضرت اند و ايت لا رحال حبون ان بتطهروا ۱/۸۰ ریاضت « وهناً على وهن » ولد ابد ی اولدی دای کراعایه عقل ال حابکلی کوستردی وهی ری جمد مم‌دینه بغلیوب وعل مه‌سندن تمل سود ی اجردی وشوق الله عشق قو نداغنه صاردی رمدت وراء رده غببده وخرات حسانی من قانی التنده وصدق پراهتنده «کیضة خدور لایرام خجانما» عیب ارو وتا کر زار ان حون طودی وسر ره حسن جال اوزره وحور عین‌لری طاعت وری وصفای ۱ معاملتله صاحت وملاحتی افزون موردی کال طراوت ونهات لطافتده حونک اتمامنه ابرشدردیار « الى مها برئواحکم صیانة » حکمته محافظه‌اربله وارث اولورار شور تکرعی بر سته‌سنده مشاطه نشاط فکر بساظ انساط اوزرنده اولدینی حالده هی رسك فولاق وسونرتی زور فصاحت وبلاغت کوب‌اربله من ین وموشح ابتدی جنس وتسحیع له زکلری و خلخال اره ملکلر ی وساقار نی مزن ۱ ول ابادی خط وخال الفاظ عرب واصطلاح حماه بوعذرا کی محبوبه‌نك عارض وعذاری اوزره عرصه بتردی رمنطوق ( کامال اللو لژالکنون ) خاوتخانه بیانه‌کتوردی او باه اولدی اسه قاضی وقت و محخدرات عحله کاه عصلمتك و ومستورات حفه عفتك حلس انسده خاطبان راغب وعاشقان طالب امنه عقد ۱ ونکاح ابلدی آمذدر که حرم حرم قلوب صدور حترمده ینی جمان کندو ارسنه صغینجی شاهار که حضرت خداك مة بار در وبر طام رجل واردر اوساخ شر هدن تطهره ‏ ۱ یت سح سر تست زهه الارواح رحال لاتلهمم مجارة ولایع عن ذکراله حت اند رار و رطام واردر آناری محارة وع 2 رحال صدقوا ما عاهدوالله » 5 الاهدن ملعا زو رنوعی عهداللهه صاد فار در صفت حال ایشان سان می‌کند ] نار صفتتی سان ادور ونارك نظرنده الکلم عن مواضعه ویراژن الاس ولاذکرون | | کله‌لری موضعارندن تحرف ایدرار الله الا قلبلا ) ازحال ایشان خبر می‌دهد وخاقه کوستررار حالبوکه اللهی ذکر انمزار محفوظ ماند » ان‌شااله تعالی الا از ذ کر امدرار | تاره احوالندن خر و رر کت شاه ستحخانه محفظه صون المهبده محفوظ قالسن ان‌شاءاله تمالی حق سبحانه وآعالی نك عون وعناتله مام او لدی قو لت ومرمیت بابد وازدیده ولیت وحرومیت ولسون وک نظردن ا سند ىده هی ناحفاظ که ۷ حرفون وهی قدر ی سلمز ومحافظه‌سنه اعتا امز شریی بوق شیه وهم نظری اک وار احتاجی ماسوینك شکر توفیتی ایردی بوکداه دلی جبور بولدم شکر وحده مک رکه اه ابدی اودم کتوردی خاطره عصیاعی هب دیدم ای بادشم‌لر بادشاهی ا شدر معاصده ان جاوز اتدی عمری عش اوی اه کندز,کنه‌دن غبری کاری او مٌامشدر استدیی کناهی ادوب اا ات نك قلنتی حفظ ا ماسوادن مصر ومنهمکدر عصیابه بودرک دردسنك درمانی سنده وله هس اله شطاندن خلاصی قول ايت توه سن واب سن سن کرم ایت مصطنی عشقنه آ نی ابوبکر وعر عان وحبدر و نار حاهنه عفو ات اورم جر می حدندن افزون امیدم دنبه‌ده نه دکلو عصیان صارلدم دامن آل رسوله" حسن الله حسین عشقنه تارب که انلردر وسله ووحوده سن ابت رحت اساد عظامه E‏ اولدیار بیزه ممم زهةالارواحج 2 اق سبارش ومناحای 1 «# مناجات فاضیالاجات که که آ نی اودر اوبا الذات قاح ولوق دربای ايك هم وزری مزه احتاحدن ذایی | نك اولوب مظهر سباش ايله تابه ساسن ابلدم اجرا اودمده ظهور اتدی اودمده سز آدم اولوب نادم سلوب قصاعی هب سعید نام برشتی" بر کناهی قالوب عصیان اجنده پیر فا آنك وز بيك تحاوز اتدی صوجی وق اك هب ندامت کار وباری وسیله ابلدی مدنب بناهی وروی ان اوا هنوز بر اوادی کمدی هوادن ته سندن رحامی بان باه تاش و رکه دوشمش صعب ده روا کورمه‌که قاله وله عاصی بل مدا معاد اواب سن سن هدایت مظهری قبل ا توانی که بوناردر ایک عالده رهبر که سندن غیری بوق پشت ونام امیدمده دکلدر | ندن دون وار ایسه شهه‌سر افزوندر آندن دخالت ابلدم فخرالتوله اول شابان غفران الله اب زریته ا اولای لطف ود م اخوان م مشا کرامه هم ارشاد | نا رکدر مده تفهم 1 % و بدن اونای سنه مقدم بازد رز وب ححره ۳4 ۶ سعادنك باب شامیسنه متوجه اولنارك صاغ که طرفارینه حض توسل اجون تعلیق انتدیکم 46 Pe N‏ ۳ $ مناحاندر 6 مده اوماد م ن ارب حير فضل وکرمکدن ابدرم ا درکاه حیک شالت اسدم که بازیلهم دفتریکه بنده سعید # وسبدنا مزه رضی‌الله تعالی عله افندعزك 3 ح‌قد شر شنه تبرکا" تعلیق انتدردیکم قطعه که #۷ دخی وراده اسشفاع امبد بله درج او لدی 4 م باك فخر عا مزه عدالطلت عی‌قدی زوارننه مفتو حدر باب امد هه دکلو برکناه السه دی مغفوردر جه سای د رکهی دنا وعشاده سعد نزمه الار وا ۷ وباب بر به بات هد مه ۲ يدل جد د 1 3 امد تام باسلان ما سوله‌دیکم درت 6 0 مصرعده ری تعمبەلی و ری تامار مار در 3 ف فازی خان عبدا يدك 4 بنده‌سی عیان فرید ایک ار اله کدی El‏ سعد بادی او و مار حقا وفق ارزو مفخر کو ننه بپلدی هیده قو # و رباعی دی ر وقت اسساطده سام 4 # خاطر اولش ابدی که کورندی وجه حق وجه حسن ده دیدبار کوردم وا ابشته ده کلورسه خاطرینه ریب وشېه الوب رات باق اول وجهه سنده دیکر مناحات قطعه 46 سن ححرء معطردن آرمه هم وه مطمر ددن آرمه تارب حبات وعاعده ی مدسه منورهددن ارمه فقبره مسقط ران دوریی‌ده در عبدالرحم مفتی" مشهور بيك ایکیوز قرق بش سال رت راقش اوج باشنده وشمی اوقیوب ازمغه شوم فراوان مکانبده مقدمای کوردم سلمان مفتی خام‌دی اواستاد اوقندی صرف و حو منطق معالی سخنور خواحه اصرالله افندی یکرعی‌نی جاوز ابتدی سام اب وحده وقات مقر حصل ولوب | نده اومفتی" کرامی اا عن جد مفتی مفتی زاده خدا قير شر هان اده رلور او للحه عازم کلزار جنت راشوب حقك لطف ی امش الله سلور الان کا کان تصادف ابتدیکم خطی اوقوردم ايده الله حنانده روحنی شاد لغات فقه بدیع وهم بیای وعاجزه اوقتمش ادى بندی جبقوب غرنته تحصیلدی خیام اد وکندن ا الو ادوب دل فر د عصری اجد رشدی ای که وز اوغلی دعکله ادی معروف | دوام ادوب | نك درسنه هربار ا حاحی صا افندی خواحه مشهور ,کو روب فقمی اوذانك ملسنده فرالضی ححای حضرندن دسناسه حقه استادکلدر مهرسنه فرایضدن احازت E‏ رح مقامار ی جنت ره عقا دله کلاعی کوکل حکمت فنونك اولدی طالب اورانك مفتسی رذات عالل حا واحد افندی نام مشمور وارادی حلسنه اوفحولك آنی بر محر فپایان بولدم زی ھی اموب وغد ابتدی اول ان بو لندم اكه دی ل سه او قدی اده هات اله لکت عام اولدی حلال همده قضمر کلستای مام کوردم وستان ایکوز مش ایک سال رت دخی رخبی فاضل ملسنده دعام ودر اساد کرامه ايده حقی حلهسی روحنه رهت وت کش دردد استانه حوار حضرت خالد ده دل سس اوشدر ابدی موی او ساطان کلوت توندهه آنده حسارت اولوپ طالب سيار ومحل طار اولورسه محلسمز جله آسان حقادی حامیی مقر 22 اوقورکن کتاب مستطای برسی کلدی رشقه النده تزهة الارواح محودن باشلنوب فن اولدی تکرار اده موی قبرلر نی برئور حمدا لله شر فاب اولدی ده او قودم‌که | کا محخصوصدی اوفق رش غبری دکلدر ‏ " اوذات عالی قدره اولش عادت ادردی حان الله علیمه همت اصو لنده کورلدکده عاعی د ند بلر وار قره‌حصار صاحب فون هيات وحکمتله مال اده حق مضحع ومواسنی ور اجه استّاع درس اصولك ومطلو یی عرض ایتدم دو.ردم که مطلب نه ایسه حق ابدر اسان کیحه کوندز قوشاردم خدمتننه وحزسانده داوس ره فرصت وص آت مکمل همدنی می وحافظ مشنو دن‌ده کا کان نواد تاه صب اولدی احازت ولوب استقاده اسّدی ده وهمدرس ومشاے عظامه او له مضحع ومأوالری جنت اولوب داداده رمشوی خواه حسام‌الدین افندی نام بر پیر دوام استدی اودرسه‌ده تنا خوان ادوب موی اوقتمغه نبت . دندبار اد حامی هموار کلور ونده اولور خی فراوان صلاة طهز عقبی اول مکانده خدا اسدی بزمحون فح بای ددی دا حتاج دوبنده س سم بر یی مت تحص روت ما جر ۱۹۰ معارف ناظری دو لتلو باشا وب شقن N‏ کو رجه احقری جوق اسدی تلطنف مشمرف اولدم اسماع درسله وه | ده داوای کن متعدد سوت مو دن ظهور اتدی جلال‌الدن کال ایدوب حسبن ویریلان هی‌جوانی که وار دارالعارف ی ساطان" (قرای تال و ن اون افندی امتحانه کبردی بولمادی وشفله راهل ذات خلاصه بزی تعبین قبلدی مک اوداك ای سا اا خدا شاد ایلسون روح ورواتن جلوس حضرت عدالعز بر خان سلحشوران خاصه به و اوراده‌ده ادوب رخلى ارام اواوت م ن امك ا وکو ندن وفتیری بااراده شرف تدریسی ابله خانهدانك ادوب تعلے وندریس اون سکز سال بشکطاش رشدیه‌سنده ایدرم اولوب عازم حج طقسان بدی‌ده بال ادوب اول فرضی آنا اولنحه دبع حان جبقمق آندن کلوب استانبوله صاندم که وار ادوب بلدهٌ طیبه ه جرت اوائناده کشاد رشد هم مع اول ایتدیار فقیری نه برنذر موی نادر ا تحال جر عبر مده روضهده‌هم نزهة الارواح سبزی استر سورك ی ادا مان طوغرشجه قوناغنه کتدم دیدی موجب حط اولدی وتشرف فقر کده دخی وار مره فرساه بش ا لتی بیت مغلق صوردی آندن صعبر برار نی صو ردی سدن بدر مانندی کوستردی هلالی ددی طو عق کراه راه صوای یبد والده مکتی الان و لور امتحان اله مطالب و لکن قوقلامامشار ووردی اولر رده وس زار رده ھہات اوخدمت الله خبلی و لنادی وزران‌ده نظری وقدی حاشا وروب فردوس اعلاده مقامن ببزه اولدی در کون راحسان فقری اسدبار باعز وتکرم اولندی امتحانار | لدبار کام زه عطف ابلیوب لطف نکاهی ادوب ین درس شاء‌زاده سلاطین وهم شهزادكانك معارف خدمتی هم درا حال دخی منشاء کتانه کدردم که فرض اولشدی ادا و مدننه منوره به رخسا وله ولوب ودرده درمان ]لوب اهل وعیالی آخر کار | جلدی عاحزه باب سعادت تصادف اسدی اولدشی مصمم ونکله بل «سعید » مت پیری E‏ سابتی وشق اون کت تال کلستان حافظ اوقدوں مقدم نزهه الارواح ومشوی" شرینی بردم 3 ومکتب خدمتینی حسن افا قواه عارض اولدی ضعف ه‌حاجت تقاعدلکم استدعابه حور سك اوجوز اون بش ایدی سال څرت یکی سنه اقدم وای ارشمش ادى رهه خنامه بو ولده بر اتر ایدی بازمشدم اول ولی نظمی ونژی ابدی یکسان دی مقول اولور ابدی وله ابدی و وزدن دوشدی اخ سب وار کسانحه معارفدن علایق بلطف الله ادوب تغبیر اسلوب ۳ برستون عبنبله تزهه توافق اد روب سطر ی سطره قستت کر کدرو کال ضور واقعهم اهل که کدانك هیچ بوق شعر وشعورم بکا مقصود ونکله انسادر مطالعه‌سن ارزو ادن اخوان مدینه منورده بازدم کنپکارم امیدم بردعادر مك اوحوز اون الشده رحده ام اوادی کتاب امد له اوقدوب جند تکراره سوردم ابدردم اطف حتاه سک حفا بیان خدمته قالدی طاقت اولنحه کوردیار حالی معذور اعد لکمه اولدی منت ادوب رجه وطبعه شتای ازلش ادی اول وقت اشو نامه تیه مانمتای مصسل کلوردی خاطره وفکر هس آن نظم نظمً ر ۳ اوله ادی مکر وقتنی کوزه‌در اعش کار دی اله نو وقت لایق بازادی ترجه بروفق مطلوب ثالا ساه‌وش رجه م‌هه وشن اولدی ولو که قطره فقرد خدمم ری مای هان تصحیح اجون اولش احاله آنکجون معترف اوادم قصورم خطا کارم‌سه‌ده قوم صوا در کوره‌جك قطره‌نك امجنده عمان بازرکن حق بیلور بن باه بازدم نباز ايار ایسهم الق محادر "6 بل زخانب‌دی اوشب‌ده میسیر اده طبع وتشر ناله وص الله على سدنا تمد واله وخه امعن وال ربا لعالین Ern‏ تچ سس r در حمید وتوحید باری عن اسمه ٥‏ اون بشنجی فصل عشقك حقیقتاری نعونت مدعامه‌السلام و حهاربار مناحات ۳ اون آ لتتحی فصل سالكك حبرتی رین فصل هبدا اوه ۸ اون دنجی فصل ضی سلمکده ایکنجی فصل معرفت مرب سلوك ۳ اون سکزجی فصل فسه خاطبت او جنحی فصل مقامات سلواك ۹ اون طقوزحی فصل مقالانده درد شحی فص الاک تسج ۱۱۹ یکرمنجی فصل حد واحناد ده بشنحی فصل ابتداء خلقت ۳ بکرمی برجی فصل کت ومتالعنده |١‏ لتتجی فصل بیان وحدت ۸ یکرمی ایکنحی فصل حت خاتی ترکده بدنجی فصل سالکك حر دی ۳ بکرعی اوچنیی فصل صبر ونسلم سکزحی فصل طرشتك قاعده‌سی ۰ یکرمی درد فصل مان کشنی طقوزحی فصل کال استغنا | ۱65۸ ی لشنجی فصل ارشاد واساه اونتحی فصل فطر نك مىد ۳ یکرمی | لتنجی فصل اهل طرشت ارشادی اونبرنجی فصل اختلافات حالات ۶ یکرعی بدنجی فصل ایت اهل طرلقت اون ایکنحی فصلل قلبك سای ۷۲ بکرمی سککزجی فصل کتابك ختمی اون اوجنحی فصل فابك آصفیه‌سی ۷ فاحات ومقالات منرم .احقر اون دردجی فصل دساجه عشق ۸ ترجه حال مترحم حقبر نیز ا و زاین 1 وا